واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: هادی سروری از فعالان تئاتر درمانی معتقد است اهمیت فعالیت تئاتری برای معلولان نادیده گرفته می شود و نهادهای مربوطه هم دست یاری به سوی آنها دراز نمی کنند.سروری به مناسبت روز جهانی معلولان که مصادف با ۱۲ آذرماه است درباره فعالیت تئاتر درمانی خود با معلولان جسمی و ذهنی به خبرنگار مهر گفت: ۱۱ سال است که با معلولان جسمی و ذهنی کارگاه های تئاتر درمانی برگزار می کنم و سال گذشته نیز نمایش «جمع کوچک فراموشی» را با حضور این معلولان در تالار وحدت در قالب اجرای عمومی به صحنه بردیم. پیش از این کارگاه های تئاتر درمانی را به مدت ۳ سال در فرهنگسرای ارسباران برگزار می کردم و طی ۲ سال اخیر نیز به صورت مستمر این کارگاه ها را در فرهنگسرای اندیشه برگزار می کنم. سرپرست کانون «پنجره» که با عضویت حدود ۴۲۰ نفر از معلولان ذهنی و جسمی به برگزاری کارگاه های تئاتر درمانی و اجرای تئاتر با حضور این قشر از اجتماع می پردازد، توضیح داد: معلولان گرفتار یک انزوای ناخواسته هستند که از سوی خانواده و جامعه به آن ها تحمیل شده است. تئاتر درمانی اعتماد به نفس لازم را به آن ها برمی گرداند که این روند هم به نفع خانواده های معلولان و هم به نفع جامعه است. مصداق آن اینکه طی سال های فعالیتی که داشتم، از هر ۱۰ معلول، ۴ تا ۵ نفر اعتماد به نفس لازم برای اجتماعی شدن را کسب کردند. وی درباره حمایت سازمان بهزیستی از فعالیت های تئاتر درمانی و اجرای تئاتر کانون «پنجره»، اظهار کرد: برای من جالب است وقتی اسم معلول به میان می آید همه نام بهزیستی را به زبان می آورند و تصورشان بر این است که سازمان بهزیستی حمایت همه جانبه ای از ما دارد. این در حالی است که در گذشته سازمان بهزیستی حمایت بسیار ناچیزی از ما می کرد و در ۲ سال اخیر هم هیچ حمایتی از ما نداشته است. در واقع به غیر از حمایت های اندکی که معاونت فرهنگی شهرداری تهران از ما داشته، از هیچ حمایت دیگری برخوردار نبوده ایم. سروری با بیان اینکه در سازمان بهزیستی چارچوب خاصی برای تئاتر درمانی برای معلولان را شاهد نیستیم، یادآور شد: جشنواره تئاتر معلولان در سازمان بهزیستی برگزار می شود ولی به جای اینکه معلولان را اجتماعی کند، بیشتر آن ها را به انزوا می برد زیرا تئاتر برای افراد مستعد است و در مقابل کارگاه های تئاتر درمانی برای همه است. کارگردان تئاترهای «سرزمین سفید» و «پله هنر» با حضور معلولان تأکید کرد: نبود حمایت از ما مشکلی است که سال ها با آن دست به گریبانیم و اگر همت خود بچه ها و حمایت های شخصی من نبود، این کارگاه ها شکل نمی گرفت زیرا جابجایی این بچه ها بسیار سخت است. تئاتر درمانی و تئاتر در دنیای امروز تأثیر بسزایی می گذارد ولی در ایران این مهم مغفول مانده است. وی معقتد است یکی از اشکالاتی که در بهزیستی در زمینه تئاتر معلولان وجود دارد این است که به بدنه اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که به صورت حرفه ای در زمینه تئاتر فعالیت می کند، نزدیک نمی شود تا حال و هوای حرفه ای وارد تئاتر معلولان نیز بشود. سروری اظهار کرد: متأسفانه جشنواره تئاتر معلولان که ۱۱ سال است برگزار می شود، یک حرکت اجتماعی تاثیرگذار نیست و خروجی و نتیجه تأثیرگذاری هم تا به حال نداشته است. این فعال تئاتر درمانی با معلولان درباره تئاتر جدیدی که با حضور معلولان به صحنه خواهد برد، توضیح داد: بعد از اجرای نمایش «جمع کوچک فراموشی» به دلیل اینکه فشار زیادی به لحاظ هزینه روی گروه آمد، نتوانستیم امسال در روز جهانی معلولان در ۱۲ مهرماه، نمایشی را اجرا کنیم. از این رو در حال تدارک تئاتری هستیم که به صورت فرم و با ترکیبی از معلولان و هنرمندان تئاتر، در اسفندماه اجرا خواهیم کرد. وی درباره راهکاری برای جلب توجه و نظر مدیران و مسئولان در خصوص حمایت از تئاتر درمانی و تئاتر معلولان، تصریح کرد: بهترین راهکار این است که گوش هایی بشنوند و چشم هایی این مشکلات را ببینند. تئاتر معلولان برای اینکه به اجتماعی شدن معلولان ختم شود، نیاز به حمایت دارد و گرنه محدود به فعالیت چند گروه کم می شود. حمایت باعث اجتماعی شدن بچه های معلول می شود، در گروه من بچه هایی هستند که وارد دانشگاه شده اند و برخی نیز در گروه های تئاتری دیگر به عنوان بازیگر حضور پیدا می کنند. سروری ادامه داد: متأسفانه در روز ۱۲ آذرماه سال ۹۴ هم که روز جهانی معلولان است، همچون سال های گذشته هیچ حمایتی از تئاتر درمانی و تئاتر معلولان نشد. وی در پایان تأکید کرد: ما با خون دل خوردن این گروه را حفظ کرده و فعالیت ها را تاکنون ادامه داده ایم.
جمعه ، ۱۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]