واضح آرشیو وب فارسی:تفتان ما: کمپینی که وظایف همسرداری و مادری زنان را به سخره می گیرد و از کار زنان در معدن دفاع می کند، خواستار حضور زنان در ورزشگاه هاست و حجاب اجباری را مانعی برای حضور اجتماعی زن می داند، این کمپین از نهاد قانونگذار کشور چه می خواهد؟ چه زنانی باید راهی مجلس شوند؟به گزارش سرویس سیاسی تفتان ما ، به نقل از ندای اصفهان، دیروز دانشگاه صنعتی اصفهان میزبان چهره شناخته شده ای از حزب منحله مشارکت بود، کسی که در کارنامه اش فعالیت های سیاسی حوزه زنان را دارد و این روزها هم به دلیل اتفاق هایی که در دانشگاه یاسوج رخ داده است در تیتر خبرهای تلگرامی قرار دارد ( + ) ( + ) ( + ) ( + ). اما آذر منصوری دنبال چه بود؟ زنی میانسال با پوششی موجه، سابقه دستگیری و حکم ۳ سال زندان را دارد. با فمینیست هایی که پیش از این دیده اید، بسیار متفاوت تر است. البته شاید اهداف مشترکی داشته باشند اما تاکتیک منصوری حساب شده تر و پخته تر به نظر می رسید. هرچند جلسه با تأخیری نیم ساعته آغاز شد ولی تالار شهید فتوحی جمعیت چندانی را به خود ندید. ظاهرا دانشجویان تمایل چندانی برای شنیدن چالش های پیش روی زنان نداشتند. همان ابتدا مهمان برنامه صحبت هایش را با رتبه های جهانی درباره شاخص های مربوط به زنان در حوزه های اقتصاد، بهداشت، آموزش، پست های مدیریتی، مشاغل تخصصی و مشارکت زنان در ایران نسبت به دیگر کشورها آغاز کرد و سپس تلاش کرد تا مهمترین شاخص را مشارکت سیاسی زنان معرفی نماید. منصوری برخلاف دیگر فمینیست ها نیامده بود تا اسلام و قوانین کشور را به نقض حقوق زنان متهم کند. منصوری از برابری حقوقی و قانونی زنان در برابر مردان در قانون انتخابات کشور گفت. او مشکل را در نداشتن فضای ذهنی و انگیزه لازم زنان برای مشارکت سیاسی معرفی کرد و این که تنها راهکار برای حل این مشکل، سهمیه بندی و تبعیض مثبت برای حضور زنان در مجلس شورای اسلامی است. هرچند در خلال پرسش و پاسخ ها، میزبانان جلسه نیز به این سهمیه بندی و «تبعیض مثبت» منصوری واکنش نشان دادند و گفتند که به نظرشان مجلس جای «شایسته سالاری» است و این تبعیض مثبت نه از سوی زنان و نه از سوی مردان قابل پذیرش نیست. شعار مشارکت و حضور سیاسی زنان منصوری حرف تازه ای برای جامعه دانشگاهی نداشت. فضای جلسه بسیار کسالت آور و خسته کننده بود. منصوری تنها یک پیام آور از طرف کمپین “تغییر چهره مردانه مجلس” بود و آمده بود تا از پروژه جدید دوستانش رونمایی کند. کمپینی که از طرف فمینیست های نشان دار راه اندازی شده و هدفش را حضور ۵۰ درصدی! زنان در مجلس آتی قرار داده است. هدفی که از سوی منصوری هم غیرقابل دسترس اعلام شد. کمپینی که هدف نهایی اش از تلاش برای راهی کردن زنان به مجلس هنوز مشخص نیست. شعار می دهد که برای برآورده کردن مطالبات زنان باید حضور مؤثر سیاسی زنان در نهادهای قانونگذار پیگیری شود و باید فضای ذهنی جامعه و انگیزه های اجتماعی فراهم گردد؛ ولی سؤال اصلی این است که قرار است کدام مطالبات زنان در نهاد قانونگذاری کشور پیگیری شود؟ کمپینی که وظایف همسرداری و مادری زنان را به سخره می گیرد و از کار زنان در معدن دفاع می کند، خواستار حضور زنان در ورزشگاه هاست و حجاب اجباری را مانعی برای حضور اجتماعی زن می داند، از نهاد قانونگذار کشور چه می خواهد؟ چه زنانی باید راهی مجلس شوند؟ جالب اینکه منصوری همراه با میزبانان دانشجویش، زنان حاضر در مجلس شورای اسلامی را نماینده واقعی زنان جامعه نمی دانستند و چه تضمینی وجود دارد در صورتی که ۳۰ درصد از کرسی های مجلس به زنانی با همین دیدگاه برسد، نماینده واقعی زنان تلقی شوند؟ منصوری و جریان فکری اش همواره افرادی را دارای وجاهت قانونی می دانند که نظر آن ها را منعکس کنند و هر فرد یا جریان سیاسی که متفاوت و یا برخلاف آنان بیندیشد از سوی آنان مطرود است. همان اتفاقی که در جریان انتخابات ۸۸ نیز رخ داد. صابون این جریان چندین دهه است که بر تن جامعه خورده است. هنوز بدنه دانشجویی نمی خواهد به این جریان و شعارهایش اعتماد کند. دیگر بنر های رنگارنگ تبلیغاتی، نشریات زنجیره ای دانشجویی و کانون های شبه روشنفکری آنان در دانشگاه ها هم هنوز نتوانسته، جلسات و نشست های این چنینی شان را رونق بخشد. اما باید پذیرفت که زنگ خطر حضور فمینیست هایی از این جنس در دانشگاه ها به صدا در آمده است. همراه کردن زنان به عنوان نیمی از جمعیت فعال و اثرگذار جامعه در حرکتی که خواستار مشارکت گسترده تر زنان در عرصه های مدیریتی و به ویژه مجلس قانونگذاری است، در حالی که هدف بانیان و پرچمداران آن در هاله ای ابهام وجود دارد و کارنامه سال های گذشته شان نشان می دهد که آن ها برای رسیدن به اهداف خود که همان رسیدن به قدرت اجرایی و قانونگذاری در کشور است، از هر وسیله و ابزاری بهره می گیرند. این بار زنان نردبان رسیدن به کرسی های قدرت شده اند تا اصلاح طلبان از پله های مطالبات آنان بالا بروند و نیروهای خود را به عنوان حامیان حقوق زنان راهی خانه ملت نمایند و سپس همان کنند که در در روزگاری نه چندان دور در مجلس ششم کردند. فتأمل… انتهای پیام/راه دانا Share
پنجشنبه ، ۱۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تفتان ما]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]