محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830387505
گذر از هفت خوان زندگی برای معلولان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: گذر از هفت خوان زندگی برای معلولان روزنامه آوای خراسان جنوبی روز پنجشنبه 12آذر 1394 گزارشی به قلم نسرین کاری با عنوان «گذر از هفت خوان زندگی برای معلولان » در شماره 3384خود چاپ و منتشر کرد.
ادامه گزارش به این شرح است: از خانه که بیرون می آید، جدال آغاز می شود، جدال با جوی آب، با پله ها، نبرد با پیاده روی ناسازگار با آن بالا و پایین های بی مروتش، کشمکش با اتوبوس و تاکسی؛ جدال با نگاه های مردم؛ با برخوردهای دلسوزانه؛ با کار؛ با شغل مناسب داشتن.درست مانند این است که حریفی نابرابر او را به مبارزه طلبیده؛ حریفی که هر روز به محض آنکه پایش را از خانه بیرون می گذارد، جلو راهش سبز می شود تا در نبردی نابرابر، مغلوبش کند. او اما چاره ای ندارد، قرار نیست به خاطر اینکه مجبور است تمام عمر روی ویلچر بنشیند، خانه نشین هم بشود و ارتباطش را با دنیا و آدم هایش قطع کند، قرار نیست روی سوخته اش را در خانه پنهان کند و دم برنیاورد، قرار نیست چشم نابینایش در ظلمات خانه گم شود و....زندگی و حضور در جامعه برای معلولان گاهی آنقدرها هم که تأکید می شود، ساده و عادی نیست. درست است که آنها مانند بقیه به دانشگاه می روند و درس می خوانند، کار می کنند و پست های حساس دارند، تفریح می کنند و به پارک و سینما می روند اما انجام این کارها، گاه به چنان جدالی برایشان تبدیل می شود که تمام قوا و انرژی شان را می گیرد و روحشان را آزرده می کند.صفحات تقویم زندگی را ورق زدیم و بازهم رسیدیم به دوازدهم آذر، آری! دوازدهم آذر روز جهانی معلولین، با خود می اندیشم که از آذرماه سال قبل تا آذرماه امسال چه کرده ام؟** هم اکنون یک میلیون و 200 هزار معلول در کشور شناسایی شده اندقانون اساسی در اردیبهشت سال 1383 نیز با موضوع قانون جامع حمایت از معلولان به تصویب رساند، با تصویب قانون این سؤالات پیش می آید: از بین معلولان جامعه که شامل جسمی حرکتی، شنوایی و بینایی، کم توان ذهنی، می شوند و طبق گفته مدیرکل سازمان بهزیستی کشور هم اکنون یک میلیون و 200 هزار معلول در کشور شناسایی شده و تقریباً 300 هزار معلول نیز در نوبت شناسایی قرار دارند، بنابراین ایران یک جامعه یک و نیم میلیون نفری از معلولان را دارد.چقدر 3 درصد حق استخدام معلولان جامعه عمل پوشانده شده، چقدر حق بیمه و حق اشتغال در برنامه قرار گرفته و تمامی حقوق آنها که در قانون آمده را از کجا می توانند پیگیری کنند؟ و آیا اصلاً قوانین کارآمد است یا فقط نوشته شده اند؟** در زندگی روزهایی بوده که دیگر هیچ امیدی به زندگی نداشتممریم – ک 38 ساله است، پاهایش مادرزادی مشکل دارد، البته به گفته خودش شانس آورده که آنقدرها مشکلش حاد نیست که می تواند از عهده کارهایش برآید و متکی به کسی نباشد،می گوید: خدا را شکر دست هایم کار می کند. توانستم لیسانسم را بگیرم و در یک شرکت خصوصی در بیرجند مشغول به کار شوم. مریم به گفته خودش در زندگی آنقدر بالا و پایین داشته که باورش برای خودش هم سخت است، روزهایی که در ناامیدی مطلق به سر می برده و هیچ روزنه امیدی پیش رویش نبوده است. روزهایی که به خاطر معلولیت از خیلی فعالیت ها چه در مدرسه و چه در اجتماع کنار گذاشته می شده است.** به خاطر معلولیت درسم را نیمه کاره رها کردماحسان- ب 25 ساله که راننده بوده و در اثر یک تصادف دچار ضایعه نخاعی شده می گوید: دو سال اول در شوک بودم، باورم نمی شد که این اتفاق برای من افتاده است، آن زمان که دچار این ضایعه شدم، دانشجوی سال سوم بودم. به خاطر این اتفاق درسم را نیمه کاره رها کردم چون هیچ انگیزه ای هم برای ادامه تحصیل نداشتم، بعد از دو سه سالی که گذشت، کم کم تصمیم گرفتم از لاک تنهایی بیرون بیایم و وارد اجتماع شوم، البته کار راحتی نبود. ارتباط با دوستانم دیگر مانند قبل نبود، گاهی برای تفریح با آنها قرار می گذاشتم اما فقط در برنامه هایی که مناسب وضعم بود می توانستم شرکت کنم ،تفریحاتی مانند رستوران رفتن که تازه آن هم باید حتماً در رستورانی قرار می گذاشتیم که پله نداشته باشد. تصمیم گرفتم درسم را هم ادامه بدهم، البته دوست داشتم رشته روانشناسی بخوانم تا با توجه به وضع خودم بتوانم در این زمینه کار کنم، در کنکور شرکت کردم و در رشته روانشناسی پذیرفته شدم. به زندگی امیدوار شده بودم، یادم می آید که چه ذوق و شوقی داشتم و بعد از مدت هااحساس می کردم می توانم مانند قبل به زندگی ادامه دهم، روز اول ورود به دانشگاه، واقعیت مانند پتک خورد توی سرم. کلاس های من در طبقه سوم دانشکده تشکیل می شد و رسیدن به آن بدون آسانسور، برایم مانند کابوس بود، البته با بچه های با معرفتی هم دانشگاهی شده بودم، چند نفری کمک می کردند و مرا از پله ها بالامی بردند اما خدا می داند که چقدر بابت این لطفشان شرمنده می شدم و خجالت می کشیدم. چند بار از ادامه تحصیل منصرف شدم اما به هر زحمتی بود، درسم را تمام کردم، اکنون هم به عنوان مشاور، در یکی از مراکز مشاوره بیرجند مشغول کار هستم، البته خیلی وقت ها به صورت تلفنی مشاوره می دهم که برای خودم هم بهتر است. احسان می گوید: «افرادی که مانند من هستند، مشکلات زیادی در رفت و آمد دارند. حتی گاهی سر زدن به خانه اقوام هم میسر نیست، الان که اکثر خانه ها آپارتمانی شده برایم بسیار مشکل است مثلاً برای دیدن خواهرم در خیابان پونه مجبورم به طبقه سوم آپارتمان بروم که باعث زحمت بسیار زیادی برای خانواده ام می شود. خیابان ها گاهی آنقدر پستی و بلندی دارند که استفاده از آنها برای ما مقدور نیست و ناچاریم از کنار خیابان رفت و آمد کنیم که بدون شک، خطراتی هم به دنبال دارد.** بیکاری و هراس از آینده کابوس زندگی من شده استبیکاری و کمبود امکانات و همچنین در کنار آن نبود فضای مناسب شهری کابوسی برای من است و گاهی ترجیح می دهم روزها در خانه بنشینم و بیرون نروم. علی- ب با بیان این مطالب ادامه می دهد: هنگامی که در کوچه های شهر قدم می زنم با عینک های دودی بزرگ و عصای سفید نگاه ها به سمت من برمی گردد و بعضی ها برای کمک به سویم می آیند و درد دلم دو برابر می شود.وی بزرگترین مشکلش را علاوه بر دشواری رفت و آمد و زندگی در شهر بدون زیر ساخت برای معلولان، نبود شغل و هزینه های سرسام آور زندگی می داند و می گوید: دوست ندارم سربار کسی باشم.** تردد برای افراد سالم هم آسان نیست!رضا عرفی دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عنوان می کند: متأسفانه هیچ خلاقیتی بابت اصلاح وضعیت موجود در شهر صورت نگرفته و ساختار شهر از اساس دچار مشکل است. شیب زیاد بعضی خیابان های بیرجند در برخی محله ها حتی تردد را برای افراد سالم نیز دشوار می کند، او اعتقاد دارد که باید با مردم صحبت کرد تا فرهنگ سازی صورت بگیرد و شخصی که خانه ای می سازد باید به این فکر کند که اگر دچار آسیب و مصدومیت شد چطور می تواند در خانه و محله خود تردد کند؟،به هرحال هر فرد سالمی می تواند معلول شود و همه باید به این مسأله فکر کنند.البته اینکه مردم تنها به فکر ساخت خانه هایی با وضع مناسب برای رفت و آمد معلولان باشند، تنها چاره کار نیست، چرا که تجربه ثابت کرده تا پای قانون و اجبار به میان نیاید، نمی توان به بعد فرهنگی قضیه اتکا کرد و منتظر بود تا همه به صورت خودجوش به رعایت اصول در این رابطه بپردازند.** اشتغال و ازدواج مناسب از بارزترین مشکلات جامعه معلولانوی با بیان اینکه معضل سرویس های مخصوص ایاب و ذهاب معلولین، معضلی کوچک نیست زیرا آنها برای رسیدگی به امور روزانه خود دچار مشکلات فراوانی هستند، ادامه می دهد: خیلی از این افراد دچار افسردگی می شوند و این می تواند برای آنها و جامعه زیان های جبران ناپذیری داشته باشد.بارزترین مشکل حضور معلولان در اجتماع مناسب نبودن خیابان ها، کوچه ها، اماکن، سازمان ها، سیستم حمل و نقل، و تمام کارهای است که یک فرد برای انجام امور روزمره با آنها سر و کار دارد. راه حل آن نیز پیگیری امر مناسب سازی به نحو احسنت می باشد که لازمه آن تلاش و کوشش همگانی است. وی خاطر نشان می کند: مشکل دیگر آنها هم که شاید بارزتر از مشکل اول نمود پیدا می کند اشتغال و ازدواج مناسب است که برای همه افراد جامعه نیازی اساسی است و بنظر می رسد مسئولین ذیربط باید برای آن برنامه ریزی های ویژه داشته باشند که بتوانیم در بین جامعه معلولان هم افراد با ظرفیت های خوب و کارآمد و شاد داشته باشیم.**در حال حاضر 1280 دانش آموز معلول تحت حمایت بهزیستی هستندمعاون توانبخشی بهزیستی با عنوان اینکه دانش آموزان معلول نیازمند با معرفی واحد آموزشی مربوطه؛ از خدمات مختلف تحصیلی شامل دریافت کمک هزینه تحصیلی، کمک هزینه ایاب و ذهاب، کمک هزینه درمان، ارائه وسایل کمک توانبخشی شامل ویلچر، واکر، سمعک، توالت فرنگی، اقلام بهداشتی، کفش طبی، ارتوز و پروتز؛ استفاده از خدمات رایگان یا نیمه رایگان واحدهای توانپزشکی تابعه و ... برخوردار می شوند.وی می گوید: کمک هزینه تحصیلی در دوره های پیش دبستانی و ابتدایی، مبلغ 140هزار ریال و در مقاطع راهنمایی و دبیرستان مبلغ 240 هزار ریال می باشد.وی یاد آور می شود: در حال حاضر در استان؛ 1280 دانش آموز معلول نیازمند تحت حمایت بهزیستی استان وجود دارند. به گفته وی در راستای توانمندسازی و هموار نمودن مسیر اشتغال و نیل به استقلال معلولان؛ پرداخت کمک هزینه شهریه دانشگاه را طبق آیین نامه اجرایی ماده 8 قانون جامع حمایت از حقوق معلولان در دستور کار قرار داده است.وی خاطر نشان می کند: در سنوات گذشته و سال جاری؛ کمک هزینه شهریه تحصیل در دانشگاه به شرح ذیل به دانشجویان معلول پرداخت شده است: مقطع فوق دیپلم تا سقف 3 میلیون ریال در هر ترم تحصیلی، مقطع لیسانس تا سقف 5 میلیون ریال در هر ترم تحصیلی، مقطع فوق لیسانس تا سقف 10 میلیون ریال در هر ترم تحصیلی، مقطع دکتری تا سقف 20 ملیون ریال در هر ترم تحصیلی.ضمناً یادآور می شود: دانشجویان معلول پذیرفته شده در دانشگاه های دولتی، از کمک هزینه تشویقی به مبلغ هفت میلیون و 600هزار ریال در هر سال بهره مند می شوند.مدیر کل بهزیستی استان هم بیان کرد: به منظور ساماندهی موضوع اشتغال معلولان به عنایت به موانع و محدودیت های مختلفی که پیش روی این عزیزان است؛ برنامه ها، تسهیلات و حمایت های مختلف و متعددی در نظر گرفته شده است.** تمامی توانخواهان بالاتر از سن 15 سال؛ ابتدا به فرآیند آماده سازی شغلی وارد می شوندوی ادامه داد: این فرآیند شامل مراحل مختلف ارزیابی، مشاوره و مصاحبه حضوری، پشت سرگذاردن آموزشهای کارآفرینی و اهمیت اشتغال، همچنین کسب مهارت در حرفه و شغل پیشنهادی و دریافت گواهینامه مهارت، بررسی صلاحیت و رغبت فرد بوده و در این مرحله بر مبنای ارزیابی صورت گرفته؛ حیطه شغلی نهایی فرد مشخص می گردد.** بیمه سهم کارفرما برای معلولان تا 5 سال پرداخت می شودغلامحسین عزیزی یادآور می شود: به آن دسته از معلولانی که قادر به فعالیت در شرایط اشتغال آزاد و رقابتی باشند، با ارائه تسهیلات کم بهره یا کمک های بلاعوض مساعدت می شوند و توانخواهانی هم که به علت شرایط و نوع معلولیت، نیازمند اشتغال حمایتی هستند؛ در قالب یکی از اشکال کارفرمایی، شرکت های تعاونی و یا کارگاه های تولیدی حمایتی به کار گمارده می شوند. در هر یک از این حالت ها؛ حق بیمه سهم کارفرما به مدت 5 سال به مدیر کارگاه پرداخت می شود.همچنین به منظور حمایت از صاحبان صنوف و کارفرمایانی که معلولان را به کار گیرند، کمک هزینه جبران کارایی نیز به آنها پرداخت می شود.این مسئول در مورد کارت های شناسایی معلولان تصریح کرد: تاکنون تعداد 600 عدد کارت شناسایی معلولیت صادر و مقرر شده تعداد 400 عدد کارت دیگر نیز (1000 عدد کلی) تا 12 آذر ماه صادر و به دست توانخواهان رسانیده شود.** حدود 40 درصد از اماکن شهر بهینه سازی شده استوی افزود: در راستای پیشبرد مناسب سازی به منظور تسهیل دسترسی و تردد توانخواهان در اماکن دولتی، عمومی، معابر شهری و برون شهری؛ ستاد مناسب سازی استان تشکیل گردیده و بر روند مناسب سازی و پیشرفت آن نظارت می نماید.وی گفت: طبق بررسی صورت گرفته؛ در حال حاضر حدود 40 درصد از اماکن دولتی، عمومی، معابر و مبلمان شهری برای استفاده معلولین و جانبازان عزیز مناسب سازی گردیده است.همچنین در تمام شهرستان های استان کمیته هماهنگی و پیگیری مناسب سازی به ریاست فرمانداران بر امر مناسب سازی نظارت نموده و با هدف جامعه فراگیر و قابل دسترس برای همه فعالیت می نماید. مدیر کل بهزیستی خاطر نشان کرد: تمامی معلولان در حال حاضر از بیمه خدمات درمانی بهره مند می باشند. همچنین به استناد ماده 5 قانون جامع حمایت از حقوق معلولان؛ در سنوات گذشته، تمامی معلولان نیازمند؛ از خدمات بیمه مکمل درمان معلولان و یا کمک هزینه درمان بهره مند بوده اند.** عمده ترین مشکل افراد کم توان ذهنی وارد شدن به بازار کار استمدیر دبیرستان پیش حرفه ای پویا هم در گفتگو با آوا با بیان اینکه کودکان در بدو ورود به مدرسه سنجش می شوند و غربالگری روی آنها انجام می شود، ادامه می دهد: سپس کودکان عادی از کودکان با نیازهای ویژه جدا می شوند و به مدارس کم توان آموزشی، نابینا و ناشنوا می روند. حسن صالحی گیو با عنوان اینکه سیستم آموزشی در این مدارس سالی واحدی است، خاطر نشان می کند: دانش آموزان دروس را در طول سال پاس کرده و در پایان مدرک سیکل می گیرند و وارد بازار کار می شوند.وی یادآور می شود: دروس آموزشی مدارس ما با مدارس عادی یکی است فقط حجم کتاب ها کمتر است و روی مسایل عملی بیشتر کار می شود.کارگاه کار و فناوری، صنایع دستی، آشپزی را در دوره دبستان و به طور تخصصی در دوره دبیرستان یاد می گیرند.صالحی گیو تصریح می کند: این دانش آموزان عمده ترین مشکل آنها وارد بازار کار شدن، قبول شدن در جامعه است و باید توسط ارگان های دولتی حمایت بشوند. این افراد بسیار معصوم و بی غل و غش و پاک هستند و همچنین لازم است قوانین در خدمت سربازی برای دانش آموزان پسر این جامعه راحت تر بشود و اینها محقق نمی شود مگر با فرهنگسازی در جامعه و اینکه این افراد به چشم استثنایی بودن کار نکنیم و این فرهنگسازی محصول تلاش ارگان ها و مردم همه با هم هست،توانمندی های آنها در نظر گرفته شود و به جامعه معرفی شوند.2047/
12/09/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها