واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری پانا: دواتگری هنر 2500 ساله فارس دواتگری کی از هنرهای سنتی و اصیل در فارس است که قدمتش به دوره هخامنشیان برمی گردد . نری که در دوره ساسانیان به اوج شکوفایی خود رسید .
۱۳۹۴ چهارشنبه ۱۱ آذر ساعت 12:08
به گزارش پانا از فارس، دواتگری شباهتهای بسیاری با هنر مجسمه سازی دارد. ساخت مدل و ریخته گری انواع پایه و دسته و دستگیره انواع ظروف احتیاج به ذهنی خلاق و دستانی ماهر دارد. فرمهای اندام واری که در تمام ظروف فلزی به خصوص نقره با ابزار چکش و سندان شکل میگیرد به آفرینشی اعجاب انگیز میماند، آفرینشی که طول عمری بس طولانی دارد. یک تکه ورق فلزی سخت را تبدیل به ظرفی زیبا با حرکتی خمیده و قوسهای یکسان کردن و نیز دسته ها و پایه هایی با فرمهای گیاهی و حیوانی ریختن و لحیم کردن روی ظرف ،که هر کدام در نوع خویش منحصر به فرد است.
به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری فارس دواتگر در تعریف امروزی به صنعتگری اطلاق میشود که با فلز نقره کار میکند و تمام مهارتهای کار با این فلزها را دارا است چون : عیار دهی ، انواع جوشکاری ، ریخته گری و ... . دواتگری در واقع تخصصی ترین رشته در صنایع مشابه خود چون : مسگری ، رویگری ، حلبی سازی، بخاری سازی،ورشو سازی وسماور سازی است. ساخت قاشق و چنگال هم از تخصصهای دواتگران شیرازی است . زیر ساخت قلمزنی ، دواتگری است.تمامی ظروف قلمزنی شده در ابتدا با دستان دواتگر زیر ساخت شده است ، لذا یک صنعت تکمیلی نیز میباشد. دواتگری یک صنعت پایه در صنایع فلزی قدیم بوده است که در آلودگی انقلاب صنعتی و ساخت انواع ظروف و اقلام فلزی کارخانه ای رو به نابودی است. لازم به ذکر است برخی از پیچیدگی هایی که یک دواتگر توان خلق آن را در یک محصول دارد، تکنولوژی ناتوان از انجام آن است.
اینکه فن دواتگری به چه زمانی باز میگردد با مطالعه تاریخ هنر و بررسی نمونه جام و ریتون های طلا کشف شده در تمدن پیش از تاریخ ایران به روشنی میتوان فهمید که تکنیک ساخت اشیاء فلزی به روش سرد به هزاران سال پیش میرسد و جزء کهن ترین صنایع تمدن بشری است. نمونه های کشف شده در تخت جمشید و تپه تاریخی حسنلو و مارلیک و ... تایید کننده این نکته است. "اما کلمه دواتساز و دواتگر از کلمه کهن نوشت افزاری به نام دوات که ترکیبی از جای مرکب و جای قلم و قلمتراش بوده بدست آمده است. از محصولات متداول این صنعتگران سماور، منقل و انواع بخاری است ،لیکن استادی دواتگران در ساخت سینی و انواع نلبعکی بوده است. ظرف آفتابه و لگن که مخصوص شستشوی اسلامی است از دیگر محصولاتی است که مسگران میساخته اند که ظریفتر و زیباترش را دواتگران میسازند .
فلزکاری که دواتگری نیز جز ئی از آن است در دوره ی ساسانیان نیز رونق چشمگیری یافت. بطوری که نمونه های بسیاری از سینیها و ظروف برجسته کاری با نقشهای متنوع از آن عصر در ممالک مختلف از جمله روسیه کشف شده که تمامی این آثار نمایانگر مهارت فوق العاده فلزکاران ساسانی است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری پانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 125]