تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849198968
رونق دانشگاه به تاثیرگذاری آن در حل مشکلات جامعه بستگی دارد
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۱۰ آذر ۱۳۹۴ - ۱۱:۱۵
یک پژوهشگر مسائل اجتماعی با اشاره به شاخصه‌های رونق و رکود علمی در کشور تاکید کرد: رونق علمی دانشگاه‌ها در گرو حل مشکلات جامعه است. مجید حیدری چروده در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، در ادامه با بیان اینکه به نظر من این مساله که ما در حال حاضر دچار رکود علمی شده‌ایم، مساله درستی نیست، عنوان کرد: اما خود مساله رکود علمی کاملا صحت دارد اما باید توجه داشت که رکود علمی مساله کنونی ما نبوده بلکه مساله آموزش عالی ماست چراکه آموزش‌های ما در دانشگاه ربطی به مسایل جامعه ندارد. وی ادامه داد: تعداد مشکلاتی که جامعه ما به آن دچار بوده چه در سال‌هایی که تعداد مقالات علمی زیاد بوده چه در سال‌هایی که از تعداد این مقالات کاسته شده، تفاوتی نداشته است. آیا واقعا چاپ مقاله در یک نشریه خارجی نشانه اعتلای علمی کشور است. به عنوان نمونه اگر دانشگاهیان ما در رشته جامعه‌شناسی 30 مقاله ISI منتشر کنند، آیا به این معنی است که در مسایل اجتماعی که تغییری رخ می‌دهد. پاسخ منفی است. حیدری چروده با اشاره به مشکل تقلب علمی در نظام آموزش عالی، اظهار کرد: در کشور ما برای دانشجو مقاله ISI چاپ می‌کنند و پول می‌گیرند و یا پایان‌نامه دکتری و کارشناسی‌ارشد می‌نویسند. باید پرسید آیا این مقالات نشانه رونق علمی کشور است که حالا برای کاهش آن عزا بگیریم. این پژوهشگر مسایل اجتماعی اضافه کرد: برای روشن‌تر شدن مساله باید رشته‌هایی که بیشترین تعداد مقاله ISI در آن چاپ شده را با آن رشته‌هایی که اصلا مقاله‌ای نداشته‌اند، مقایسه کنیم. باید دید آیا مشکلاتی که در جامعه وجود دارد، به کمک رشته‌های دارای مقالات زیاد حل شده یا خیر. حیدری چروده با بیان اینکه اگر برای چاپ مقاله جایزه تعیین شود، سیلی از مقاله‌نویسی در کشور راه می‌افتد، گفت: اما این هیچکدام از این مقالات مشکل جامعه را حل نمی‌کند چون دانشگاه و جامعه با یکدیگر ارتباطی ندارند. یعنی مثلا اگر آمار طلاق بالا رود و یا تعداد اتومبیل‌های بی‌کیفیت زیاد شود، آیا کسی یقه گروه‌های علوم اجتماعی دانشگاه‌ها را می‌گیرد که چرا شما راه حل ارائه ندادید. آیا کسی از اساتید رشته‌های مهندسی برای اتومبیل‌های بی‌کیفیت بازخواست می‌کند. وی تصریح کرد: دانشگاه کار خود را ادامه داده و مدام مقاله منتشر می‌کند و جامعه هم درگیر مشکلات خود است. دانشگاه و جامعه دو جزیره جدا از یکدیگر هستند. مشکل جامعه ما جدایی دانشگاه از جامعه است اگر امروز این دانشگاه تعطیل شود، به غیر از قطع شدن حقوق اساتید و از عدم ارایه مدرک به دانشجویان، اتفاقی در مسایل جاری کشور نمی‌افتد. این پژوهشگر مسائل اجتماعی با انتقاد از سیستم امتیازدهی اساتید و ارزیابی آنان، خاطرنشان کرد: اتفاقا این روندی که سیستم ایجاد کرده و به مقالات منتشر شده در مجلات خارجی جایزه می‌دهد، باید حذف شود. یعنی نباید هیچ پاداشی به اساتید از این طریق داده شود. نظام ارزش‌گذاری دانشگاه و پاداش دادن آن به مقالات اینگونه است که اگر استادی اگر راجع به یافته‌های خود با رسانه‌ها و روزنامه‌ها گفت‌وگو و مصاحبه کند، هیچ امتیازی به او تعلق نمی‌گیرد. یا اگر این استاد در جمعی از مردم سخنرانی کند و آن‌ها را نسبت به مساله‌ای آگاه کند، پاداشی نمی‌گیرد ولی اگر این فرد آن را تبدیل به یک مقاله علمی و پژوهشی کند و در دانشگاه چاپ کند، به او امتیاز داده می‌شود. حیدری چروده با بیان اینکه اگر این مقالات در دانشگاه چاپ شود، مردم و مسئولین نمی‌توانند از آن بهره برند، تاکید کرد: این مساله به این دلیل است این نشریات مخاطب عام ندارد اما به انتشار این یافته‌ها در این نشریات پاداش داده می‌شود. وی ادامه داد: حال اگر این مطلب در یک نشریه ISI چاپ شود، دیگر هیچکس آن را نمی‌خواند ولی سیستم به همین مساله بیشترین پاداش را می‌دهد چراکه اعتقاد دارد این مقاله رتبه علمی ما را بالا برده است. اما معنای واقعی انتشار این مساله این است که این مقاله به زبان کسانی چاپ شده که ما آن را متوجه نمی‌شویم. این پژوهشگر مسائل اجتماعی با طرح این پرسش که آیا این سیستم و آموزش عالی می‌تواند مشکلی از جامعه را حل کند، گفت: ما این سیستم آموزش عالی را برای حل مشکلات جامعه می‌خواهیم. اینکه دیگران ما را تشویق کنند که ما مقاله چاپ کرده‌ایم، فایده‌ای ندارد. وی خاطرنشان کرد: صرف اینکه ما تعداد زیادی مقاله چاپ کنیم و رتبه اول علمی منطقه را از این طریق به دست آوریم، ارزشی ندارد. رتبه اول را ما باید از طریق حل مشکلات جامعه به دست آوریم. اتفاقا شاید این یک توطئه باشد که ما مقالات را برای آن‌ها منتشر کنیم. حیدری چروده در بخش دیگری از این گفت‌وگو اظهار کرد: امروز باید از اساتیدی که بیشترین امتیازات را از چاپ این مقالات کسب کرده‌اند، پرسید شما با چند دستگاه دولتی ارتباط داشته و یا با چند روزنامه مصاحبه کرده‌اید. چقدر دستگاه‌های اجرایی به شما مراجعه داشته‌اند. این پژوهشگر مسایل اجتماعی در ادامه با اشاره به شاخصه‌های رونق علمی عنوان کرد: رونق علم به این است که یا کشف حقیقت کند و یا مساله و مشکلی را حل نماید. پراگماتیست‌ها اعتقاد دارند اگر علم به کار نیاید، چه فایده‌ای خواهد داشت. اگر به عنوان نمونه ما در رشته شیمی بیشترین تعداد مقاله بین‌المللی را داشته باشیم، آیا این مساله نباید در کیفیت داروهای تولیدی کشور دیده شود. این در حالی است که ما دارو وارد می‌کنیم. حیدری چروده اضافه کرد: ممکن است گفته شود کسی این مقالات را نمی‌خواند ولی اشکال اینجاست که این مقالات طوری نوشته می‌شود که کسی نمی‌تواند آن را بخواند. رونق این نیست که تعداد مقاله افزایش یافته و یا تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی بالا رود. رونق دانشگاه به میزان تاثیرگذاری آن در حل مشکلات جامعه بستگی دارد. وی با بیان اینکه دانشگاه باید کارآیی داشته باشد، یادآور شد: آیا این تعداد زیاد دانشجوی دکتری توانسته مشکلی را حل کند. اگر این دانشجویان می‌توانستد کاری کنند، مطمئنا دستگاه‌ها دانشجویان را جذب خود می‌کردند. این پژوهشگر مسایل اجتماعی تاکید کرد: اینکه خارجی‌ها به ما بگویند شما در زمینه تعداد مقالات از رتبه دهم به رتبه بیستم نزول کرده‌اید، آیا ما باید نگران باشیم. در حقیقت ما باید نگران این باشیم که این دانشگاه هیچکدام از مسائل کشور را حل نکرده است. اگر می‌خواهیم شاهدی برای رکود دانشگاه ارائه کنیم، همین فجایع جامعه که نتوانسته‌ایم حل کنیم، نشان دهنده رکود دانشگاه‌های ماست. حیدری خاطرنشان کرد: مشکل اصلی این است که نظارت عمومی و از پایین فعال نیست. آیا اگر این دانشگاه چند دهه کار کند اما دستاوردی در حوزه صنعت نداشته باشد، کسی با آن برخورد می‌کند. چطور انتظار داریم جایی که هیچ نظارتی از پایین در آن نیست، حرکتی کند. این پژوهشگر مسائل اجتماعی با بیان اینکه دستگاه‌های دولتی باید برای حل مشکلات به دانشگاه مراجعه کنند، گفت: علت اینکه دستگاه‌ها سراغ دانشگاه‌ها نمی‌روند این است که کسی به دستگاه‌ها نظارت نمی‌کند. تا وقتی که مشکلات این جامعه علنی نشود و همه مردم متوجه نشوند که چه خطراتی زندگی آن‌ها را تهدید می‌کند، سراغ دستگاه‌های اجرایی نخواهند رفت. وی تاکید کرد: باید نظارت از پایین به بالا باشد. به همین دلیل مسئولین هم سراغ دانشگاه نمی‌روند. تا وقتی که مسئولین سراغ دانشگاه نروند، دانشگاه نیز استاد را برای حل مشکلات بازخواست نمی‌کند. حیدری چروده با تاکید بر لزوم حفظ نظارت بر دستگاه‌های دولتی و پژوهشی، یادآور شد: جامعه ما باید مطبوعات آزاد و دستگاه‌های مستقلی داشته باشد تا این نظارت صورت گیرد. آن زمان است که دستگاه‌ها باید به مردم بگویند ما نتوانستیم مشکل را حل کنیم و دانشگاه هم چاره‌ای را نتوانست ارائه کند. آن زمان آبروی اساتید می‌رود و مجبور می‌شوند کار کنند. وی افزود: در شرایط فعلی کسی کاری به اساتید ندارد. اگر یک استاد 30 سال در دانشگاه یا یک مجموعه پژوهشی کار کند و نتواند مساله‌ای از کشور را حل کند، کسی او را بازخواست نمی‌کند. این پژوهشگر مسائل اجتماعی گفت: نظام پاداش‌دهی اساتید براساس انتشار همین مقالات است. حیدری چروده در بخش دیگری از این گفت‌وگو در خصوص توسعه بی‌رویه تحصیلات تکمیلی در کشور و تاثیر آن بر ناکارآمدی آموزش عالی، عنوان کرد: اگر به خاطر کمیاب بودن، چیزی ارزشمند است، بهتر است ارزش آن از بین برود. اگر مدرک کارشناسی‌ارشد به جهت تعداد کم آن دارای ارزش شده، بهتر است با زیاد شدن آن، این مدرک از ارزش افتد. مدرک تحصیلی ارزشی ندارد بلکه باید سواد ارزشمند باشد. وی ادامه داد: وقتی که پذیرش دانشجو در مقاطع تحصیلات تکمیلی زیاد شد، آن زمان شاهد این هستیم که یک استاد در یک ترم تحصیلی 30 پایان‌نامه راهنمایی می‌کند. آیا این استاد زمانی برای تفکر به مشکلات جامعه خواهد داشت. مگر مقالات ISI چیزی غیر از پایان‌نامه‌هاست. امروز باید پرسید چند درصد مقالات دانشگاهی مربوط به مشکلات جامعه است. در حال حاضر اساتید تنها در اتاق خود نشسته و حقوق می‌گیرند. این پژوهشگر مسائل اجتماعی تصریح کرد: یکی دیگر از شواهد بیمار بودن این نظام دانشگاهی این است که زمانی که در رکود علمی کشور به کم شدن مقالات ISI استناد شد، کسی این نظر را نقد نکرد. به عبارت دیگر چند نفر گفته‌اند معیار ارزش‌گذاری دانشگاه‌ها مقالاتISI نیست. حیدری چروده با اشاره به نقش دانشگاه کارآمد، تاکید کرد: دانشگاه تنها طبیبی است که می‌تواند خوددرمانی کند. این شفاخانه‌ای که قرار است بیماری را شفا دهد، خود دچار بحران ناکارآمدی است و کسی که نمی‌تواند مشکل خود را حل کند، مشکل سایرین را هم نمی‌تواند برطرف کند. وی اضافه کرد: با این حال تنها مکانی که می‌تواند و باید مشکلات را حل کند، دانشگاه است و این نهاد تنها نهادی است که شایسته خوددرمانی است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها