محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855787172
چرا مصرف آهن فراوان مضر است؟
واضح آرشیو وب فارسی:حمایت: با تمام فوایدی که آهن برای بدن دارد آیا می دانستید آهن نیمه تاریکی هم دارد؟ آهن جزو مواد معدنی ضروری قلمداد می شود. با این وجود، همانند بسیاری از دیگر مواد معدنی مصرف بیش از حد آن برای سلامت مضر است. در واقع، آهن می تواند چنان سمی باشد که جذب آن به شدت از سوی مجرای گوارشی کنترل می شود. بدین ترتیب، خطر جذب بیش از حد آن و بالطبع تاثیرات منفی آن به حداقل می رسد. هنگامی که این مکانیزم ایمنی دچار نقصان شود، مشکلات مرتبط با سلامتی بروز می کنند. در این مقاله به تاثیرات بالقوه مخرب مصرف بیش از حد آن پرداخته می شود. در همین ابتدا بهتر است تعریفی از آهن داشته باشیم. آهن یکی از ضروری ترین مواد معدنی مغذی قلمداد می شود که اکثر آن را گلبول های قرمز مصرف می کنند. در واقع بخش عمده ای از هموگلوبین است، همان پروتئینی که در گلبول های قرمز یافت می شود. مسئولیت هموگلوبین انتقال اکسیژن به سلول های بدن است. در این میان دو نوع آهن خوراکی وجود دارد؛ آهن خون رنگزا که این نوع آهن فقط در خوراکی های حیوانی یافت می شود و اغلب در گوشت قرمز. این نوع آهن نسبت به آهن غیر خون رنگزا ساده تر جذب بدن می شود. و اما آهن غیر خون رنگزا که اغلب آهن های خوراکی غیر خون رنگزا هستند. این نوع آهن هم در خوراکی های گیاهی و هم در خوراکی های حیوانی یافت می شود. جذب آن با اسیدهای بنیادی از قبیل ویتامینC افزایش می یابد، اما با مصرف ترکیبات گیاهی مانند اسید فیتیات این روند کاهش می یابد. بهتر است بدانید افرادی که مقدار اندکی آهن خون رنگزا از رژیم غذایی خود جذب می کنند یا رژیم آنها حاوی هیچ گونه آهن خون رنگزایی نیست، با خطر ابتلا به کمبود آهن مواجه هستند. از سوی دیگر، افراد بسیاری از کمبود آهن رنج می برند، به ویژه زنان. در واقع، کمبود آهن در زمره شایع ترین نوع کمبود مواد معدنی جهان به شمار می رود. سطح آهن در بدن تنظیم می شود اما در این میان ذخیره آهن قاعده ای دارد. به یاد داشته باشید به دو دلیل عمده سطح آهن در بدن به طور مرتب تنظیم و تعدیل می شود. با این توضیح که آهن یک ماده معدنی ضروری است که نقش عمده ای را در بسیاری از عملکردهای اساسی بدن ایفا می کند، اما بدن ما به میزان محدودی از آن نیاز دارد. نکته مهم این است که مصرف بیش از حد آهن به صورت بالقوه سمی است، بنابراین امکان جذب بیش از حد آهن توسط بدن وجود ندارد. در واقع، بدن میزان آهن مورد نیاز خود را با کمک جذب از طریق دستگاه گوارش تنظیم می کند. هپسیدین، هورمون تنظیم و تعدیل آهن، مسئول حفظ تعادل آهن ذخیره شده در بدن است و کارکرد اصلی آن ممانعت از جذب آهن فراوان است. این نکته را هم به خاطر بسپارید که تعادل میزان آهن در بدن می تواند تحت تاثیر مصرف آهن در رژیم غذایی قرار گیرد. در طول زمان، رژیم هایی که فاقد آهن کافی هستند، می توانند کمبود آهن را پدید آورند. از طرف دیگر، مصرف بیش از حد مکمل های آهن خطر ابتلا به مسمومیت های حاد ناشی از آهن را به وجود می آورد. خطر مصرف بیش از حد مکمل ها در این میان مسمومیت ناشی از مصرف آهن نیز وجود دارد که هم می تواند ناگهانی و هم تدریجی رخ دهد. بسیاری از مشکلات جدی مرتبط با سلامت، از مصرف تصادفی بیش از حد آهن همانند مصرف بیش از حد مکمل ها برای مدت طولانی یا اختلال مزمن موجب جذب حداکثری آهن است. اما در شرایط معمول، مقدار اندکی آهن در شریان های حیاتی به گردش در می آیند و سلامت آن منوط به پروتئین هایی از قبیل ترانسفرین است که مانع از آسیب رسانی آهن به دیگر بافت ها می شود. با این وجود، مسمومیت ناشی از آهن می تواند سطح آهن آزاد را در بدن به طرز قابل توجهی افزایش دهد. اما آهن آزاد از خواص اکسیداسیونی برخوردار است و نقطه مقابل خاصیت آنتی اکسیدانی است که می تواند منجر به آسیب سلولی شود. این امر می تواند چندین عامل داشته باشد. به عنوان مثال مسمومیت ناشی از آهن، هنگامی اتفاق می افتد که افراد، به ویژه کودکان، بیش از حد مکمل آهن مصرف کنند. مورد دیگر این است که ممکن است هموکروماتوز یعنی تجمع غیر طبیعی آهن که البته ارثی است به وجود آید که اختلالی ژنتیکی با جذب مفرط آهن از غذاها را موجب می شود. از سوی دیگر، مسمومیت ناشی از آهن دقیقا هنگامی پدید می آید که افراد در مصرف مکمل های آهن افراط کنند. میزان ۱۰ تا ۲۰میلی گرم می تواند علائم معکوسی را بروز دهد، حال آنکه مصرف بیش از ۴۰میلی گرم در روز آسیب هایی را پدید می آورد که مستلزم مراقبت های پزشکی است. بدین ترتیب مصرف بیش از حد مکمل های آهن منجر به مشکلات حادی می شود. در این میان، از اینکه طبق دستورالعمل درج شده روی مکمل آهن پیروی می کنید، اطمینان حاصل کنید و هیچ گاه بیش از آنچه پزشک تان تجویز کرده مصرف نکنید. اما علائم اولیه مسمومیت ناشی از آهن شامل دل درد، تهوع و استفراغ می شود. به طور کلی، انباشته شدن حجم زیادی آهن در اندام های داخلی به صورت بالقوه منجر به آسیب های مرگباری از جمله به مغز و کبد می شود. اگر سوال شما این است که علائم مصرف بیش از حد مکمل ها چیست؟ پاسخ این است که در طی زمان، شباهت بسیاری به علائم تجمع آهن در بدن دارد که در ادامه به توضیح درباره آن پرداخته می شود. افراد مستعد جذب آهن فراوان دقت کنند به یاد داشته باشید تجمع آهن به شکل گیری تدریجی آهن فراوان در بدن اطلاق می شود. این امر ناشی از اختلال در سیستم تنظیم سطح آهن درحد طبیعی رخ می دهد. تجمع آهن در بدن اغلب افراد چندان نگران کننده نیست. اما برای افرادی که به طور ژنتیک مستعد جذب آهن فراوان از دستگاه گوارش خود هستند، می تواند نگران کننده باشد. توجه داشته باشید شایع ترین اختلال تجمع آهن، هموکروماتوز ارثی است که منجر به شکل گیری آهن در بافت ها و اندام های بدن می شود. چنانچه هموکروماتوز بدون درمان رها شود، به مرور زمان خطر ابتلا به آرتروز، سرطان، بیماری های کبدی، دیابت و بیماری های قلبی را افزایش می دهد. به یاد داشته باشید خلاص شدن از این آهن اضافی برای بدن چندان آسان نیست. موثرترین روش برای رهایی از از تجمع آهن، از دست دادن خون است. بنابراین، احتمال اینکه زنان پس از بلوغ و پیش از یائسگی، مشکلات ناشی از تجمع آهن را تجربه کنند، بسیار کم است. علاوه بر این، کمترین خطر متوجه افرادی است که به طور مرتب خون خود را اهدا می کنند. چنانچه خود را مستعد تجمع آهن می دانید، خطر بروز هرگونه مشکل را با مواردی که در ادامه به شما می گوییم، به حداقل برسانید. مواردی مانند کاهش مصرف غذاهای سرشار از آهن از قبیل گوشت قرمز، اهدای خون به طور منظم، پرهیز از مصرف ویتامینC همراه با غذاهای سرشار آهن. با این وجود، چنانچه علائم تشخیص تجمع آهن در شما وجود ندارد، کاهش مصرف و جذب آهن توصیه نمی شود. خطر ابتلا به سرطان اما احتمال وجود آهن و خطر ابتلا به سرطان هم ممکن است. تردیدی وجود ندارد که تجمع آهن می تواند منجر به بروز سرطان، هم در انسان و هم در حیوانات، شود. باز هم تاکید می کنیم که اهدای خون و از دست دادن خون این خطر را کاهش می دهد. مطالعات مشاهده ای حاکی از آن است که جذب بیش از حد آهن خون رنگزا خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد و در این میان، آزمایشات بالینی دال بر این است که آهن خون رنگزای مکمل ها و گوشت قرمز شکل گیری ترکیبات سرطان زا موسوم به ان-نیتروسیل را در سیستم گوارشی افزایش می دهند. جالب است بدانید ارتباط بین گوشت قرمز و ابتلا به سرطان از موضوعاتی است که نقل محافل علمی است. اگرچه برخی از مکانیزم ها در توجیه این ارتباط محتمل به نظر می رسد، اما اغلب شواهد بر اساس مطالعات مشاهده ای ارائه می شود. اما آهن و خطر ابتلا به عفونت هم وجود دارد. به نظر می رسد هم تجمع افراطی آهن در بدن و هم کمبود آن افراد را بیش از حد مستعد ابتلا به بیماری های عفونی می کند. علت آن در دو مورد خلاصه می شود؛ سیستم ایمنی بدن از آهن کمک می گیرد تا باکتری های مضر را نابود سازد، بنابراین بدن مقداری آهن برای مبارزه با عفونت ها نیاز دارد. افزایش سطح آهن آزاد منجر به تحریک باکتری ها و ویروس ها برای رشد می شود، بنابراین آهن بیش از حد می تواند نتایج معکوسی در بر داشته باشد و خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد. افزایش عفونت با مکمل های آهن چندین مطالعه در این زمینه حاکی از آن است که مکمل های آهن تکرر و شدت عفونت را افزایش می دهد، حال آنکه برخی مطالعات ادعا می کنند ارتباطی بین آنها وجود ندارد. در این میان، افرادی که از هموکروماتوز ارثی رنج می برند، بیش از دیگران در خطر ابتلا به عفونت قرار دارند. پیش از مصرف هرگونه مکمل آهن از سوی افرادی که در خطر ابتلا به عفونت قرار دارند، تمام جوانب امر باید مد نظر گرفته شود و باید به تمام موارد خطرآفرین توجه شود. به طور خلاصه، دوباره تاکید می کنیم که مصرف آهن زیاد می تواند خطرآفرین باشد. با این وجود، جز در مواردی که اختلال تجمع آهن وجود دارد، نیازی نیست نگران جذب آهن فراوان از رژیم غذایی خود باشید. مصرف مکمل های آهن نیز داستان دیگری دارد. به یاد داشته باشید برای افرادی که از کمبود آهن رنج می برند، مفید است اما برای افرادی که کمبود آهن ندارد می تواند مضر باشد.
یکشنبه ، ۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حمایت]
[مشاهده در: www.hemayatonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها