محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830295368
داعش در آسیای مرکزی به دنبال چیست
واضح آرشیو وب فارسی:هم اندیشی: اخبار متعددی از پررنگ شدن نقش داعش در همسایه های شمال شرق ایران، جمهوری های آسیای مرکزی، به گوش می رسد. گویا داعش، و البته حامیان اصلی آن آمریکا و سعودی ها، برنامه گسترده خود را برای نا امن سازی هرچه بیشتر مرزهای شمالی جمهوری اسلامی و همچنین محیط امنیتی روسیه مصرانه به پیش می برد.پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی: سفر رئیس جمهور روسیه به ایران و دیدار با رهبر انقلاب - در همان حدی که محتوای آن منتشر شد - حاوی نکات راهبردی بسیاری در حوزه دیپلماسی و راهبردهای منطقه ای بود. مقام معظم رهبری در این دیدار با هشدار به رئیس جمهوری روسیه درباره خطر گروه های تروریستی فرمودند: «اگر تروریست هایی که این جنایات را در سوریه مرتکب می شوند سرکوب نشوند، دامنه ی فعالیت های مخرّب آنها به آسیای میانه و مناطق دیگر گسترش خواهد یافت.» اما پوتین این هشدار رهبر انقلاب را چقدر باید جدی بگیرد؟ اگر تروریست هایی که این جنایات را در سوریه مرتکب می شوند سرکوب نشوند، دامنه ی فعالیت های مخرّب آنها به آسیای میانه و مناطق دیگر گسترش خواهد یافت. در ماه های اخیر، اخبار متعددی از پررنگ شدن نقش داعش در همسایه های شمال شرق ایران، جمهوری های آسیای مرکزی، به گوش می رسد. گویا داعش، و البته حامیان اصلی آن آمریکا و سعودی ها، برنامه گسترده خود را برای نا امن سازی هرچه بیشتر مرزهای شمالی جمهوری اسلامی و همچنین محیط امنیتی روسیه مصرانه به پیش می برد. در این میان اما، علاوه بر فتنه انگیزی دستگاه وهابیت عربستان (که بیش از دو دهه سابقه در آسیای مرکزی دارد)، یک طرح فرامنطقه ای هم در جریان است که هدف آن جنگ نیابتی ایالات متحده با دو رقیب بین المللی خود، یعنی چین و روسیه است. به واقع، به نظر می رسد که ایالات متحده بی میل نیست با یک تیر سه نشان بزند و از طریق مزدوران اجیرشده داعش، علاوه بر ایجاد ناامنی در مرزهای شمال شرقی جمهوری اسلامی، از طریق ایجاد بی ثباتی و معضلات امنیتی در حیات خلوت روسیه و همچنین استان شرقی شین جیانگ چین، به هزینه عربستان و متحدان منطقه ای، ضرب شستی به مسکو و پکن نشان دهد. در گزارش پیش رو علاوه بر بررسی اجمالی شرایط جغرافیایی و سیاسی منطقه آسیای مرکزی و سوابق افراطگرایی در آن، حضور فزاینده داعش را مورد مطالعه قرار می دهیم. استالین و سیاست مدرن سازی آسیای مرکزی پس از پیروزی انقلاب بلشویکی در پی سقوط حکومت تزاری در سال 1917، و حاکمیت تدریجی کمونیسم بر سرتاسر روسیه و قفقاز و آسیای مرکزی، میان مسلمانان آسیای مرکزی نسبت به حاکمیت جدید اختلافاتی به وجود آمد و کار به درگیری و منازعه کشید. فئودال های مسلمان، روستانشین ها و روحانیون سنتی از در مخالفت با سلطه بلشویک ها درآمدند و جنبشی به نام «باسماچی» را علیه حکومت لنین به راه انداختند. از سوی دیگر، گروه بزرگی از مسلمانان که به دنبال اصلاح و نوسازی دینی و ایجاد یک نظام فدرالی پسا-تزاری با خودمختاری برای مسلمانان بودند، سعی کردند از فرصت ها و امکانات انقلاب کمونیستی بهره ببرند، و از همین رو به توسعه همکاری های خود با بلشویک ها پرداختند. این گروه «جدیدی ها» لقب گرفتند. وقوع جنگ داخلی میان سلطنت طلب های طرفدار تزار و ارتش سرخ، و دخالت بیگانگان و به ویژه انگلیسی ها به نفع تزاریست ها، احساسات ملی و ضدبیگانه جدیدی ها را به جنبش درآورد و به همکاری بیشتر با کمونیست ها و مقابله با جنبش باسماچی پرداختند. کمونیست ها هم تا مدتی اجازه شکل گیری نهادهای خاص مسلمین از قبیل «اتحادیه زحمتکشان مسلمان»، «شورای علما» و حتی «حزب کمونیست مسلمانان» را دادند. اما با تحکیم سلطه آهنین استالین از اوایل دهه 1930، سیاست کنترل اقوام و مذاهب و دولتی شدن دین در دستور کار قرار گرفت. استالین قصد داشت با سیاست های چکشی از بالا، از دل جامعه مسلمان یکپارچه آسیای مرکزی ملت های مدرن ازبک، قزاق، قرقیز، تاجیک و ترکمن ایجاد کند. در نتیجه کم کم نهادهای مستقل مسلمانان یا از بین رفتند یا به حاشیه رفتند و امور مسلمین تحت نظارت «دفتر امور روحانی مسلمانان» مستقر در تاشکند قرار گرفت. استالین وجود اسلام را پذیرفت، ولی یک فضای محدود و کاملا کنترل شده توسط مسکو در اختیار مسلمانان قرار داد و امور روحانی آنان را به مفتیان آموزش دیده توسط مسکو سپرد. اما این به معنای عدم حضور جریان ها و جنبش های مستقل غیردولتی دینی در این منطقه نبود. یکی از این جریان ها، صوفیه بود که در قالب فرقه های نقشبندیه و قادریه و کبرویه و یسوعیه از قرن نوزدهم در منطقه حضور داشتند. جریان دیگر، پیروان روحانی افراطی سعودی به نام «محمد بن عبدالوهاب» بودند که فرقه وهابیت را بنیان گزارده بود و اتفاقا از اواخر قرن نوزدهم در آسیای مرکزی سر بر آوردند. این دو جریان به ظاهر مستقل، از اوایل قرن 20 بارها در هم آمیختند و از امکانات هم بهره بردند. مثلا پیروان عبدالوهاب، در زمان اتحاد شوروی برای بقا از شبکه خانقاه ها و مراکز صوفیه بهره زیادی بردند. جنگ سرد و نقش عربستان رقابت ایدئولوژیک همه جانبه میان دو ابرقدرت غرب و شرق، و مطرح شدن راهبردهایی چون « کمربند سبز اسلامی » به دور اتحاد شوروری از سوی برژینسکی موجب هراس اتحاد شوروی از محاصره شد. وقوع انقلاب اسلامی ایران و ایجاد جمهوری اسلامی پاکستان به رهبری محمد ضیاء الحق، موجب شد که رهبران شوروی از ترس حاکم شدن یک جریان اسلامی دیگر در افغانستان، به حمایت از حزب دموکراتیک خلق افغانستان ارتش سرخ را روانه کردند. مقاومت شدید مجاهدین افغان در برابر ارتش کاملا مجهز شوروی، و شکست شوروی در تحقق اهداف خود، با پول و حمایت همه جانبه عربستان و طراحی ایالات متحده و امکانات اطلاعاتی و لجستیکی پاکستان میسر شد. کمربند سبز اسلامی این جا نقطه عطفی در برنامه ایالات متحده برای خالی کردن زیر پای رقیب بود. به این مفهوم که با چراغ سبز آمریکا، عربستان سعودی، متحد منطقه ای آمریکا که نتیجه تأمین مالی افغان های عرب را در شکست ارتش شوروی دیده بود، بر حجم سرمایه گذاری خود در آسیای مرکزی ، با هدف گسترش ایدئولوژی وهابی و در نتیجه تضعیف نفوذ و سلطه مسکو بر منطقه افزود. البته هم عربستان سعودی و هم ایالات متحده، با گستراندن تفکر سلفی-وهابی علاوه بر مقابله با شوروی، مهار قدرت ایدئولوژیک انقلاب اسلامی ایران را هم در منطقه دنبال می کردند (و هنوز هم دنبال می کنند). رقابت ایدئولوژیک جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در منطقه آسیای مرکزی علی الظاهر بیشتر به نفع عربستان تمام شده است که به دلایل این امر خواهیم پرداخت. آسیای مرکزی از زمان فروپاشی ابرقدرت شرق، اتحاد جماهیر شوروی، همچنان خلأ قدرتی را تجربه می کند که یکی از نتایج آن وجود بسترهای لازم برای تروریست پروری است. عدم وجود ثبات سیاسی، دولت های بسته و فاسد و خاندان سالاری، فقر و بیکاری گسترده، نفوذپذیری بالای مرزهای جمهوری های پنج گانه (قرقیزستان، ترکمنستان، قزاقستان، تاجیکستان و ازبکستان)، قرار داشتن در مسیر اصلی تجارت اسلحه و مواد مخدر، هزینه های تبلیغاتی سرسام آور عربستان برای ترویج فرقه وهابیت در منطقه از طریق گسترش مساجد وهابی و مراکز آموزشی مربوط با آن و چند دلیل فرعی دیگر، مهم ترین فاکتورهای تبدیل این منطقه به بستری حاصلخیز برای رشد و نمو هسته های تروریستی است. وجود « دره فرغانه »، دشتی وسیع با مساحت 22000 کیلومتر مربع، با جمعیتی حدود 12 میلیونی که اکنون میان سه جمهوری قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان گسترده شده است، یکی از برگ های برنده هر سازمان تروریستی است که قصد ایجاد پایگاه را در منطقه آسیای مرکزی دارد. منطقه فرغانه دره فرغانه که به دلیل وجود دو سر شاخه سیر دریا، یعنی رود نارین و رود قره دریا، از حاصلخیزترین بخش های آسیای مرکزی است، با جای دادن قومیت های ازبک ، تاجیک و قرقیز، در واقع مرکز اسلام گرایی در آسیای مرکزی است. دره فرغانه دربرگیرنده شمال تاجیکستان، شرق ازبکستان و جنوب قرقیزستان است و شهرهای جلال آباد و اوش از قرقیزستان، سغد از تاجیکستان و اندیجان و نمنگان از ازبکستان، به طور کامل یا بخشی از آن در درون این دره قرار دارند. لازم به ذکر است که شورش های سال 2005 اسلام گرایان ازبک علیه دولت «اسلام کریموف» که منجر به کشته شدن ده ها تن از شورشیان شد، در شهر اندیجان شکل گرفت. اندیجان و نمنگان دو پایگاه اصلی فعالیت «حرکت اسلامی ازبکستان» و «حزب التحریر شاخه ازبکستان» هستند. ظهور طالبان و ایجاد حکومت توسط آن، یک موتور محرکه برای جریان بنیادگرایی اسلامی در تاجیکستان و افغانستان بوده است. مرزهای نفوذپذیر افغانستان با تاجیکستان و ازبکستان، جریان مداومی از رفت و آمد گروه های جهادی به دو سوی مرز گشوده است. همچنین دسترسی به مناطق قبایلی شمال پاکستان از طریق افغانستان، همواره پناهگاه امنی برای جنگجویان افراط گرای جمهوری های آسیای مرکزی فراهم می کند. به عبارتی وزیرستان شمالی تاکنون یک عقبه مطمئن برای گروه های بنیادگرای اسلامی در منطقه بوده است، و سرویس های امنیتی پاکستان هم، جهت اهداف منطقه ای خود، این ارتباط میان تروریست ها را مستقیم و غیرمستقیم تسهیل می کنند. کم کاری دیپلماتیک و سوءاستفاده سعودی فروپاشی اتحاد شوروی کمونیستی در سال 1991، یک پتانسیل فروخفته را در میان مسلمانان آسیای مرکزی و قفقاز آزاد کرد. نزدیک به 70 سال سرکوب و کنترل احساسات مذهبی مسلمانان در اتحاد شوروی، بستن مساجد و مراکز مذهبی و مخالفت مسکو با هرگونه نضج گیری آموزه های اسلامی، گرچه حضور اسلام را در سطح و در نمودهای برونی کم رنگ کرد، اما شعله فرهنگ ریشه دار اسلامی هیچ گاه خاموش نشد، و در برهه فروپاشی استبداد کمونیستی، این فرهنگ فروخورده آماده انفجار بود. نمود بارز این انفجار در جنگ های داخلی جمهوری های تازه استقلال یافته و به ویژه جنگ داخلی تاجیکستان (1997-1992) جلوه گر شد. جمهوری اسلامی به عنوان یک همسایه بزرگ مسلمان و قدرت تاثیرگذار منطقه ای، توانایی ایفای نقشی پررنگ را در امور منطقه آسیای مرکزی داشت. این توان، در نقش موثر ایران در پایان دادن به جنگ داخلی تاجیکستان خود را به خوبی نشان داد. برای مثال، سید عبدالله نوری، رهبر محبوب نهضت اسلامی تاجیکستان که اپوزیسیون اصلی دولت امامعلی رحمان بود، متمایل به ایران به حساب می آمد. جلسه آشتی عبدالله نوری و امامعلی رحمان از سوی دیگر، تاریخ و دارایی های فرهنگی مشترک چندین قرن میان جمهوری های آسیای مرکزی و ایران، پتانسیل های بسیاری را برای بهره برداری جمهوری اسلامی در جهت منافع ملی و تاثیرگذاری مثبت منطقه ای، در اختیار کشور قرار می داد. اما مع الاسف، استفاده از این فرصت های بالقوه در برهه دهه 1990، چندان در اولویت دستگاه دیپلماسی ما قرار نداشت. ذکر این نکته هم خالی از فایده نیست که در دهه 1990، بوریس یلتسین، اولین رییس جمهور فدراسیون روسیه، به واسطه سیاست نگاه به غرب و جذب در جامعه جهانی، تقریبا به طور کامل نگاه خود را از حیات خلوت فدراسیون روسیه برگردانده بود، و این فرصتی طلایی در اختیار بازیگران مهم منطقه ای از قبیل ایران، ترکیه، پاکستان و عربستان قرار می داد، تا اهداف خود را پیش ببرند. به نظر می رسد، در همان برهه، سیاست اعتمادسازی با غرب و تنش زدایی با دنیا که سرلوحه عملکرد وزارت خارجه ایران بود، توجهات را از تعامل با همسایه ها منحرف کرده بود (به عبارتی، ما دچار همان اشتباهی شدیم که یلتسین در نگاه به غرب مرتکب شد و در اواخر زمامداریش متوجه آن شد و در پی جبران برآمد). این جا بود که کشورهایی چون ترکیه، به نسبت ما، دیپلماسی فعال تری را در پیش گرفتند و حتی تورگوت اوزال، رییس جمهور وقت ترکیه قصد احیاء ترکستان بزرگ را در سر می پروراند (اتحادیه ای شامل ترکیه و جمهوری های ترکی آسیای مرکزی و قفقاز). اما برنده اصلی در این میان، عربستان سعودی بود که با استفاده از ریشه ای که از چند دهه قبل تر در منطقه کاشته بود، نفوذ خود را گسترش داد. واقعیت این است که عربستان، با استفاده از منابع مالی سرشار، کار توسعه و تحکیم شبکه تبلیغی وهابیت را با ساخت مساجد، مدارس اسلامی، انتشارات و گسیل مفتیان وهابی سعودی یا تربیت شده در عربستان، پی گرفت. متاسفانه، دولت غربگرای یلتسین، تحت تاثیر تبلیغات رسانه های غربی و جنگ رسانه ای عربی-غربی علیه ایران، تهدید اصلی را گسترش اسلام گرایی به واسطه نفوذ جمهوری اسلامی در نظر می گرفت! این چنین بود که کم کاری دستگاه دیپلماسی ما، در کنار رویکرد بدبینانه مسکو و رهبران جمهوری های آسیای مرکزی نسبت به ایران، فضا را برای حرکت خزنده وهابیت سعودی بازگذاشت. در نتیجه، از 1991 تا 2002، یک دهه طلایی برای رشد نهال افراط گرایی اسلامی در آسیای مرکزی و قفقاز فراهم شد. تنها در اوایل ریاست جمهوری ولادیمیر پوتین (2002) و حمله و گروگان گیری در سالن باله دوبروفکا مسکو (که به گروگان گیری تئاتر مسکو مشهور شد) توسط اسلام گرایان چچنی بود که رهبران روسیه و جمهوری ها به عمق خطر وهابیت پی ببرند (آن واقعه دست کم 170 کشته به جا گذاشت). حرکت اسلامی ازبکستان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و اسقلال ناگهانی ازبکستان در 1991، ناآرامی و شورش پس از چند دهه ثبات آهنین کمونیستی، این کشور را فرا گرفت. "اسلام کریموف"، صدر حزب کمونیست این کشور که به ریاست جمهوری رسیده بود، در تاشکند با گروه های رقیب درگیر بود. در این اوضاع، یک افسر چترباز سابق ارتش سرخ به نام «جمعه کاسیموف» که در افغانستان جنگیده بود، به همراه یک روحانی محلی به نام «طاهر یولداشف»، یک گروه سلفی تندرو به نام «عدالت»را شکل داد که مسوولیت برقراری نظم در شهر نمنگان را به عهده گرفت(خود کاسیموف نام خود را به جمعه نمنگانی تغییر داد). اسلام کریموف این نظم بخشی با اجرای بی گذشت و سفت و سخت احکام شریعت انجام شد، و کریموف هم که هنوز قدرت خود را کامل نکرده بود، از آن گروه و فعالیت هایش چشم پوشی می کرد. اما کار گروه بالا گرفت و کم کم از خود رییس جمهور خواستند که برنامه های گروه را بپذیرد و احکام اسلام را به اجرا بگذارد. کریموف که اکنون قدرت خود را مستحکم کرده بود، بعد از چند نوبت مذاکره با رهبران عدالت، سیاست مشت آهنین را در پیش گرفت. در پی سرکوب گروه توسط دولت، یولداشف و نمنگانی به تاجیکستان گریختند که در آن زمان تازه درگیر جنگ داخلی میان نیروهای دولتی به رهبری امامعلی رحمان و اتحاد دموکراسی خواهان و اسلام گرایان به رهبری سید عبدالله نوری شده بود. این دو و نیروهای تحت امرشان، در دره طویل دره تاجیکستان، در کنار نیروهای عبدالله نوری جنگیدند. در حالی که نمنگانی تجربیات جنگی خود از افغانستان را در اختیار نیروهای اسلام گرا قرار می داد، یولداشف سفر خود را به کشورهای منطقه، به قصد ارتباط با گروه های اسلامی منطقه، از افغانستان آغاز کرد. این جا بود که او با اسامه بن لادن و عرب های افغان آشنا شد. او از 1995 تا 1998 در پیشاور مستقر بود (و بنا به گزارش هایی در ارتباط با اطلاعات ارتش پاکستان قرار گرفت). بعد از این که قرارداد صلح 1997 رحمانف و سید عبدالله نوری مبنی بر تقسیم قدرت، به نتیجه نرسید، نمنگانی به همراه یولداشف «حرکت اسلامی ازبکستان» را به عنوان شاخه القاعده در آسیای مرکزی به راه انداختند. همان گونه که قابل پیش بینی بود بودجه و امکانات اولیه این گروه توسط اطلاعات ارتش پاکستان تامین شد. حرکت اسلامی ازبکستان و مناطق تحت نفوذ آن، به ویژه ارتفاعات طویل دره، به مرکز اصلی جذب و آموزش جنگجو برای گروه های تکفیری در آسیای مرکزی بدل شد. طاهر یولداشف سرکرده القاعده آسیای مرکزی با سقوط دولت طالبان که متحد اصلی این جنبش محسوب می شد، بخش اصلی سازمان آن در وزیرستان شمالی پاکستان مستقر شد. اما در همه این سال ها «حرکت اسلامی ازبکستان»، گروهی فعال در کشورهای ازبکستان و تاجیکستان بوده است. گرچه در فهرست تروریستی دولت های منطقه و همین طور وزارت خارجه ایالات متحده قرار دارد. شهرهای اندیجان، فرغانه، سمرقند و نمنگان از مراکز اصلی نیروهای این گروه هستند. بعد از کشته شدن جمعه نمنگانی و طاهر یولداشف در مناطق قبیله ای پاکستان به وسیله پهپادهای آمریکایی، شخصی به نام «عثمان غازی» امیر حرکت اسلامی ازبکستان شده است. اطلاعات زیادی درباره این شخص وجود ندارد، لیکن سال گذشته و همزمان با اعلام بیعت او با گروه تروریستی داعش، نامش بر سر زبان افتاد. جماعت صابری گروهی متشکل از حدود 100 جنگجوی تروریست تکفیری است که عمدتا ازبک تبار هستند. فرمانده فعلی آن ها فردی به نام «خالد داغستانی» است که اهل جمهوری داغستان در قفقاز شمالی است. فرمانده قبلی، یا به اصطلاح امیر این گروه، عبدالله تاشکندی بود که سال گذشته در بمباران پهپادهای آمریکایی در وزیرستان به هلاکت رسید. در ویدیوهایی که از این گروه منتشر شده، به خوبی تجهیز شده اند و در انواع خودروهای سنگین و نیمه سنگین خود حتی اسلحه ضد هوایی هم دارند. این گروه در ماه مارس پیوستن خود را به داعش اعلام کرد. طبق گفته یکی از اعضای آن، بعد از تلاش جبهه النصره برای توقیف ضدهوایی آن ها، تصمیم گرفتند که به داعش بپیوندند. خالد الداغستانی بعد از این اعلام بیعت، به دیدار عمر الشیشانی (چچنی) فرمانده نظامی ارشد داعش در سوریه رفت تا بر وفاداری خود و گروهش تاکید کند. اصولا جنگجویان قفقازی و آسیای مرکزی نقش اصلی را در عملیات .های جنگی داعش دارند و عمدتا فرماندهان واحدهای رزمی این گروه تروریستی را بر عهده دارند. "ضمیر قبولوف"، نماینده ویژه ولادیمیر پوتین در افغانستان، در مصاحبه ای تفصیلی با اینترفکس (ژانویه سال جاری) روند آمادگی نیروهای وابسته به داعش را در منطقه چنین تشریح کرد: «سرازیر شدن داعش به منطقه حتمی است، به ویژه با لحاظ این که همه زیرساخت ها در آن جا فراهم است. آن ها دو سرپل در افغانستان ایجاد کرده اند: یکی در مرز تاجیکستان و دیگری در ترکمنستان. در این دو جا نیروهای نسبتا زیادی متمرکز کرده اند. در تاجیکستان حدود 4 تا 5 هزار و در ترکمنستان حدود 2500 جنگجو. آن ها اردوگاه هایی برای دوره های آمادگی دوماهه ایجاد کرده اند. سه تا از این اردوگاه ها را می شناسیم و ممکن است بیشتر هم باشند. آن ها در هر دوره 50 نفر را آموزش می دهند و اگر تنها سه اردوگاه را در نظر بگیریم که درباره آن ها مطمئن هستیم، هر دو ماه 150 جنگجوی آماده بیرون می آید. نکته قابل توجه این که آن ها عمدتا اهل آسیای مرکزی هستند.» ضمیر قبولوف قبولوف این اطلاعات را از جانب سازمان های اطلاعاتی تاجیکستان و ازبکستان هم تایید شده عنوان کرد. با این حال او اعلام کرد که روسیه به افغانستان نیرو نخواهد فرستاد و گارد مرزی خود را هم به مرز تاجیکستان-افغانستان اعزام نمی کند. به علاوه فعلا برنامه ای برای مداخله نیروهای «پیمان امنیت جمعی» وجود ندارد، مگر این که تهاجم مرزی عمده ای از سوی این جنگجویان صورت بگیرد. او سیاست روسیه را در این مقطع،ادامه آموزش و تجهیز نیروهای محلی و تقویت و تجهیز بیشتر مرزهای جنوبی فدراسیون روسیه عنوان کرد. روسیه البته با مشکل پیوند میان آسیای مرکزی و قفقاز هم روبه روست. به این معنی که در جمهوری ها ی قفقاز روسیه از قبیل داغستان و چچن بستر بسیار فعالی برای تروریست ها وجود دارد. هم اکنون هم یکی از مسیرهای اصلی ترانزیت مواد مخدر از افغانستان به اروپا، استفاده از دریای خزر و رساندن محموله به داغستان و از آن جا ارسال به اروپاست. به باور نظروف، همین مسیر می تواند به عنوان خط انتقال تروریست ها مورد استفاده قرار گیرد. به ویژه این که تروریست های گرجی، از پتانسیل بالایی برای پیوستن به داعش برخوردارند و جنگجویان قابلی هم هستند. به علاوه جمهوری های باشقیرستان و تاتارستان، در صورت نفوذ داعش، بستری کاملا آماده برای استقرار و استحکام تروریست ها هستند، چرا که وهابیت در این مناطق (با سرمایه گذاری کلان عربستان در دو دهه گذشته) تا اعماق جامعه محلی نفوذ کرده است. قبولوف جمله ای در مصاحبه خود می گوید که میتواند راهبرد روسیه در قبال نفوذ داعش را به اجمال صورت بندی کند: «بهتر است با داعش در آمودریا بجنگیم تا در ولگا.» در ماه ژانویه سال جاری، ویدئویی در اینترنت منتشر شد که چند مرد مسلح نقابدار، جلوی پرچم سیاه داعش، مبارزان تاجیکی را به جهاد فرا می خوانند. چند روز بعد، پرچم سیاه داعش از فراز پلی در تاشکند آویخته شد. اما شوک اصلی به مقامات حکومتی تاجیکستان وقتی وارد شد که فرمانده نیروی مخصوص پلیس تاجیکستان (موسوم به اومون)، سرهنگ «گلمراد حلیموف»، با ظاهر شدن در ویدیویی از سوی داعش، بیعت خود را با ابوبکر البغدادی اعلام و برادر خود را که از مقامات تاجیک است، به کشتن تهدید کرد. پیوستن حلیموف به داعش، یک شوک هراسناک برای دولت تاجیکستان بود، چرا که حلیموف از افراد مورد اعتماد امامعلی رحمان و عضوی از حلقه نخبگان اداره کننده تاجیکستان محسوب می شد. پیامی که او در این ویدئو خطاب به نیروهای امنیتی تاجیکستان می دهد، به شدت تحریک کننده است: گلمراد حلیموف «هر روز صبح که به سر کار می روید، در آینه نگاه کنید و به خود بگویید که آیا حاضرید برای این دولت (تاجیکستان) بمیرید یا نه. من آماده ام برای خلیفه بمیرم.» باید به این نکته مهم توجه داشت که حدود یک میلیون تبعه تاجیکستان، تا قبل از شروع تحریم های اقتصادی غرب علیه روسیه، در این کشور کار می کردند و پولی که این کارگران به خانه می فرستاندند، حدود 40 درصد تولید ناخالص داخلی تاجیکستان را تشکیل می داد. با تعمیق بحران اقتصادی روسیه، تقریبا یک پنجم این کارگران شغل خود را از دست دادند و عده زیادی به کشور خود بازگشته اند و عده زیادی به امید یافتن مشاغل پست در خیابان های شهرهای بزرگ روسیه سرگردانند. این ذخیره گسترده از جوانان بیکار، بی پول، تحقیر شده و دور از خانواده طعمه هایی به شدت در دسترس برای مبلغین چچنی داعش در خود دارد که به هوای عضو گیری برای داعش در ساختمان های نیمه کاره، قهوه خانه ها و اغذیه فروشی های ارزان قیمت پاتوق این جوانان می چرخند. «شما برده کافران شده اید. چرا باید برای کافران کار کنید، در حالی که آنان باید برای شما کار کنند.؟ به ما ملحق شوید، برادران.... در دولت اسلامی هیچ ملیت و کشوری وجود ندارد. ملیت ما اسلام است.» این بخش دیگری از پیام حلیموف در آن ویدئو بود. در نظر بگیرید چنین ادبیات تحریک آمیز و اغواگری، چه تاثیری می تواند بر جوانان پیش گفته داشته باشد. از سوی دیگر، فردی به نام «نصرت نظروف» از اتباع تاجیکستان، یکی از سرشاخه های اصلی داعش در آسیای مرکزی است. او که از سوی البغدادی به عنوان «امیر» خراسان منسوب شده و بین جمهوری های روسیه و آسیای مرکزی و رقه سوریه، مرکز داعش، در رفت و آمد است، عامل اصلی عضو گیری و شبکه سازی برای داعش در این منطقه محسوب می شود. نصرت نظروف که لقب داعشی او «ابوخالد کولابی» است، در ویدئویی که اخیرا انتشار داده، اعلام کرده است که حتی سرخپوستان ایالات متحده هم باید زیر پرچم شریعت زندگی کنند. حدود 2000 تاجیک هم اکنون در صف داعش در سوریه می جنگند که در صورت بازگشت به کشور خود، مشکلات حادی ایجاد خواهند کرد. نصرت نظروف مساله این جاست که در میان گروه های جهادی و تروریستی، بر خلاف شعارهای مبارزه زیر پرچم اسلام، مهم ترین مساله، تامین منابع مالی است. این چنین است که در هر دوره، آن گروهی که بیشترین منابع مالی را به دست آورد، کم کم موجب کوچک شدن گروه های تروریستی دیگر و جذب نیروهای عملیاتی آن گروه ها می گردد. داعش، علاوه بر کمک های مالی که از عربستان دریافت می کند، به دلیل تسلط بر مناطق نفت خیز عراق، و همچنین حراج زدن دارایی های سوریه و عراق، قدرتمندترین گروه تروریستی حال حاضر است و چنین است که حتی القاعده هم به حاشیه رفته است. داعش با امکانات مالی خود، تبلیغات رسانه ای هدفمند و گسترده ای را در مناطق فقیر نشین آسیای مرکزی در پیش گرفته است. در این تبلیغات، به جوانان فقیر و بیکار تاجیک و ازبک و قزاق، که در حومه های مسکو و شهرهای بزرگ روسیه، به دنبال کارهای ساختمانی می گردند، زندگی و رفاه تحت حکومت خلیفه البغدادی در عراق و سوریه وعده داده می شود. حتی به آن ها گفته می شود که برای به دست آوردن یک زندگی خوب، الزاما نیاز به جنگیدن هم نیست و کافی است که دست بیعت با خلیفه داعش بدهند. بنا به گزارش های منتشرشده، این ماموریت، یعنی عضوگیری برای داعش در روسیه، به عهده اهالی جمهوری های قفقاز فدراسیون روسیه از قبیل چچن و داغستان است. حتی گروه های 3 و 4 نفره چچنی ها، از ساعت 8 شب به محل های تجمع جوانان تاجیک و ازبک می روند و آن ها را به پیوستن به داعش فرامی خوانند. بر اساس گزارش «مرکز بین المللی مطالعات افراطگرایی» در لندن، ازبک ها (شهروندان ازبک) و ازبک تبارها (ساکنان سایر کشورها)، بزرگ ترین گروه جنگجویان اهل آسیای مرکزی در سوریه هستند. «دیردره تینان»، مدیر پروژه آسیای مرکزی در گروه بین المللی بحران، در مصاحبه با فارن پالیسی، در فوریه سال جاری، رقم 2000 تا 4000 نفر از اتباع جمهوری های آسیای مرکزی را که برای جهاد به سوریه و عراق سفر کرده اند، قابل تایید خواند: «به واقع، اسلام افراطی از مدت ها قبل یک رقیب جدی برای براندازی قدرت حاکمان خودکامه منطقه محسوب می شده است... دولت اسلامی یک دعوت رمانتیک به سوی عدالت برای همه کسانی ارایه می دهد که از فساد و خودکامگی رهبران آسیای مرکزی ناامید شده اند.» از ماه مارس، مرز افغانستان و ترکمنستان شاهد افزایش فعالیت های تروریست های وابسته به داعش بوده است. نیروهای امنیتی ازبکستان هم خبر از تلاش تروریست ها برای نفوذ به این کشور، از طریق مرز ترکمنستان به قصد انجام فعالیت های تروریستی داده اند. مقامات امنیتی افغانستان هم افزایش تنش ها در مرزهای این کشور با تاجیکستان و ترکمنستان را تایید کرده اند. دولت های تاجیکستان و ازبکستان، ضمن تقویت نیروها در مرزها، از روسیه و هم آمریکا خواسته اند که کمک های بیشتری برای مبارزه با این تهدید جدید در اختیارشان قرار دهند. بنا بر گزارش ها، مرز تاجیک-افغان، به لحاظ نیرو و تجهیزات بسیار ضعیف و رخنه پذیر است و احتمال این که داعش، در صورت تامین نیرو و مهمات کافی، دست به حمله ای غافلگیرکننده از این نقطه بزند، بسیار بالاست. بی شک، نه فقط تاجیکستان، که کل 5 جمهوری منطقه که اصولا ارتشی ملی به مفهوم متداول آن ندارند، امید خود را برای تامین امنیت در برابر تهدیدات تروریستی، به حمایت لجستیک آمریکا و حضور سربازان روسی بسته اند. البته روسیه در چارچوب «پیمان امنیت جمعی» میان روسیه و این کشورها، چنین تعهدی بر دوش دارد، جدای از این که منافع مستقیم مسکو هم ایجاب می کند که مقابله را از مرزهای همسایگان آغاز کند تا بر دروازه های خود. گرچه بسیاری از کارشناسان مسایل منطقه ای، به دلیل وجود حکومت های سکولار در منطقه و همچنین نوع فرهنگ اسلامی مردم منطقه که آمیخته ای از آداب و رسوم و فرهنگ ریشه دار ماوراءالنهر با فرهنگ روسی است، چندان تهدید داعش برای تسلط بر منطقه (به مانند سوریه و عراق) را جدی تلقی نمی کنند، اما سابقه داعش در به دست آوردن پیروزی های میدانی با وجود نیروهای کم، در ماه های اولیه ظهور آن، و همچنین وجود بستر خطرناکی به نام دره فرغانه، وجود نگرانی ها در مورد تحرکات داعش توجیه می کند. از همین رو، اسلام کریموف، رییس جمهور ازبکستان، که سابقه طولانی در مقابله با گروه های اسلامی دارد، سرویس امنیت ملی و وزارت کشور را واداشته تا یک طرح پاکسازی گسترده را علیه هسته های داعش در این کشور طراحی کنند. فرمانده نیروهای سنتکام آمریکا، ژنرال لوید جیمز آوستین، اعلام کرد که در پاسخ به درخواست کمک دولت ترکمنستان، دولت آمریکا با ارایه کمک نظامی به این کشور در مبارزه با داعش موافقت کرده است. مساله ای که نگرانی از توفیق داعش در عضوگیری را دامن می زند، فساد و خودکامگی بیش از حد دولت های منطقه است. به علاوه فشارهای سرکوبگرانه بر احزاب میانه روی مسلمان، مثل «حزب نهضت اسلامی» تاجیکستان، و مخالفت با هر گونه فعالیت سیاسی مسلمانان در ازبکستان از سوی دولت دیکتاتور اسلام کریموف، یک نوع حس بیزاری و نفرت نسبت به دولت های این منطقه در میان اقشاری از این جوامع ایجاد کرده است، که می تواند توسط گروه هایی چون داعش، مورد سرمایه گذاری قرار گیرد. فرمانده نیروهای سنتکام، ژنرال لوید جیمز آوستین در این میان بعضی تحلیل گران منطقه ای، اعتقاد دارند که این افرادی که با پرچم داعش اقدام به عملیات تروریستی در منطقه می کنند، به واقع گرو ه هایی از جنگجویان طالبان هستند که به تازگی با داعش بیعت کرده اند. نیکیتا مندکوویچ، کارشناس شورای امور بین المللی روسیه، معتقد است: «واحدهای داعش تاکنون تنها در استان های شمالی افغانستان ظاهر شده اند. گروه های پراکنده از جنگجویان طالبان که دست همکاری با داعش داده اند، پرچم این گروه را بلند کرده اند، که امر رایجی نیست. به لحاظ سیاسی طالبان نسبتا مستقل است.» این دسته از تحلیل گران معتقدند که به علت عدم یکپارچگی و انسجام گروه طالبان، بخش هایی از جنگجویان عضو آن، به هوای برخورداری از منابع مالی جدید داعش، با خلیفه داعش بیعت کرده اند و خطر اصلی همین جاست که منتفع شدن این گروه های جدا شده از طالبان، ممکن است اثری دومینووار بر سایر گروه های جهادی عضو طالبان و القاعده داشته باشد و در مدتی کوتاه نیروی رزمنده داعش را در منطقه افزایش دهد. چندان نیاز به مداقه درباره علل اقبال جوانان منطقه به حرکت های افراطی و خشونت بار اسلامی نیست. فساد حکومتی، ضعف و ناکارآمدی سیستم های حکومتی، عدم گردش نخبگان، بی ثباتی و عدم اقتدار حکومتی که منجر به ضعف امنیتی در نقاط مختلف آسیای مرکزی می شود، همه از دلایل این اقبال هستند. خودکامگی نورسلطان نظربایف، اسلام کریموف، امام علی رحمان و قربان قلی بردی محمدف و حلقه بسته خاندان های حکومت گر، دامنه فقر و بیکاری را به حدی رسانده است که جوانان ازبک و تاجیک و قرقیز و قزاق، با هر گروهی که به آنان نوید زندگی بهتر و رفاه بدهد، و تازه هدف خود را هم اقامه احکام اسلام معرفی کند، دست بیعت می دهند. تازه در قرقیزستان هم که یک انقلاب رنگی به نام گل لاله رخ داد و یک حکومت دموکراتیک روی کار آمد، حجم فساد نه تنها کم نشد که شدت هم گرفت. یک جوان 24 25 ساله تاجیک را در نظر بگیرید که برای انجام کارهای پست به مسکو رفته است، و درآمد بخور نمیر خود را هم برای خانواده اش در دوشنبه می فرستد. این جوان در بیشتر اوقات سال بیکار است و در روسیه هم به چشم یک کارگر پست به او نگاه می شود. حال، کسانی پیدا می شوند که به او هویت برای احیای غرور (هویت داعشی)، پول برای خانواده و سلاح برای انتقام ارایه می دهند. این جاست که چهره واقعی خطر خود را نشان می دهد. این حقیقتی است که گسترش سرطان وار گروه هایی مثل داعش را در منطقه ای در مرزهای شمالی ما قابل توضیح می سازد.بازی بزرگ جدید؛ راهبرد آمریکایی مهار دوجانبه بازی بزرگ نامی است که برای رقابت راهبردی و تقابل میان امپراتوری بریتانیا و امپراتوری تزاری روسیه برای فرادستی در آسیای مرکزی، در قرن 19 انتخاب شد. برهه بازی بزرگ کلاسیک را از زمان معاهدات صلح میان پادشاهی قاجار و تزار روسیه در 1813 تا پیمان تقسیم ایران میان امپراتوری بریتانیا و امپراتوری روسیه در 1907 در نظر می گیرند. با وقوع انقلاب اکتبر 1917 و بعد جنگ های جهانی، این مفهوم تا حد زیادی کمرنگ شد. از پایان جنگ جهانی دوم و پایان عصر استعمار، دوباره رقابت بازی بزرگ میان قدرت های جهانی سر برآورد. اصطلاح بازی بزرگ اولین بار توسط آرتور کانلی (1842-1807) افسر اطلاعاتی کمپانی هند شرقی استفاده شد، اما رواج آن مربوط به رمانی به نام «کیم» نوشته «رودیار کیپلینگ»، نویسنده بریتانیایی، بود. سر هالفورد مکیندر، سیاستمدار و جغرافیدان مشهور بریتانیایی (1947-1861)، در مقاله به شدت معروف خود، «محور جغرافیای تاریخ»، منطقه اوراسیا (روسیه، قفقاز و آسیای مرکزی) را به لحاظ راهبردی «هارتلند» (سرزمین کانونی) نامید که تسلط بر آن، فرادستی جهانی را بر قدرت مسلط به ارمغان خواهد آورد. بعد از دوران جنگ سرد که به تعبیر کارشناسان سیاسی و نظامی، «بازی بزرگ دوم» لقب گرفت، و فروپاشی امپراتوری کمونیسم، این منطقه به واسطه کشف معادن عظیم نفت و گاز مورد طمع قدرت های غربی به سردمداری ایالات متحده قرار گرفت. در دوران حکومت لیبرالیستی و غرب گرای یلتیسن و افول قدرت نظامی و سیاسی روسیه، شرکت های غربی امتیازات بزرگی برای بهره برداری از این منابع غنی به دست آوردند، به طوری که در اواخر دهه 1990، شرکت یوکوس، بزرگ ترین شرکت انرژی روسیه در شرف واگذاری به شرکت های آمریکایی قرار گرفت. به علاوه نفوذ سیاسی روسیه در منطقه، به دلیل تغییر اولویت سیاست خارجی مسکو و غربگرایی رهبران جمهوری های منطقه، کاهش چشمگیری یافت. ظهور ولادیمیر پوتین در سال 2001، و برنامه او برای احیای قدرت روسیه، جلوی بسیاری از پیشروی های دولت های غربی در «حیات خلوت» روسیه را گرفت. پوتین اولویت سیاست خارجی روسیه را، حفظ نفوذ و تسلط مسکو در «خارج نزدیک» روسیه یعنی جمهوری های قفقاز و آسیای مرکزی قرار داد. از سوی دیگر، ایالات متحده و موئتلفان آن، تلاش کردند با ایجاد پایگاه های نظامی و برنامه گسترش ناتو، جلوی نفوذ روسیه را بگیرند. ظهور طالبان، و کارزار جهانی مبارزه با تروریسم، به طور موقت یک همکاری تاکتیکی میان مسکو و واشنگتن برای سرنگونی طالبان برقرار ساخت، لیکن برآیند کلی این روند، به واسطه توجیه گسترش پایگاه های نظامی آمریکا در منطقه، به نفع ایالات متحده تمام شد. مسکو اما با واداشتن کشورهای منطقه به اقدامات مشترک در چارچوب پیمان های نظامی و امنیتی چندجانبه سعی کرده تا همچنان مهم ترین بازیگر منطقه ای باقی بماند. مهم ترین بازوهای مسکو در این زمینه،پیمان امنیت جمعی تاشکند و پیمان نظامی شانگهای است. با بالا گرفتن بحران شرق اوکراین، و تقابل آشکار روسیه و کشورهای غربی، بار دیگر بازی بزرگ جدید قدرت ها، به وضوح متجلی شده است. آمریکا قصد دارد با گسترش ناتو و اعطای عضویت به همسایگان روسیه چون اوکراین و گرجستان، دست و پای روسیه را بیش از پیش در قید و بند کند، و از آن سو، مسکو تحمل نقش آفرینی ناتو را در بیخ گوش خود و در حیات خلوت خویش ندارد و به اصطلاح قضیه را ناموسی می بیند. به اجمال باید گفت که بازی بزرگ جدید در آسیای مرکزی 3 ضلعی است. آمریکا و روسیه و البته چین. چین به علت همجواری استان شرقی «شین جیانگ» خود با کشورهای آسیای مرکزی و افغانستان، امنیت خود را به شدت متاثر از تحرکات بنیادگرایان مسلمان منطقه می بیند. از سوی دیگر به علت نیاز روزافزون خود به منابع انرژی، خواهان سهم بیشتری از گنجینه غنی نفت و گاز منطقه است. به علاوه، چین با انجام طرح بلندپروازانه جاده ابریشم جدید، که از آسیای مرکزی می گذرد، خواهان تثبیت خود به عنوان قدرت اقتصادی برتر آسیاست. روسیه هم علاوه بر طرح بلندمدت خود برای احیای امپراتوری اوراسیا، در کوتاه مدت دغدغه های امنیتی زیادی از بابت افراط گرایان مسلمان دارد. حال، به نظر می رسد که با ظهور داعش در منطقه، خواسته یا ناخواسته، فرصتی برای ایالات متحده پدید آمده تا یک بار دیگر با به کارگیری راهبرد «مهار دوجانبه»، با نا امن سازی خارج نزدیک روسیه، هم ضرب شستی به کرملین نشان دهد، هم با مشغول داشتن پکن به استان مهم شرقی خود با خطر تهدیدات تروریستی، در برابر جاه طلبی های مهم ترین رقیب ظهور کرده خود مانعی مهم ایجاد کند. مضاف بر این که، حضور داعش در آسیای مرکزی و قفقاز، یک بهانه به موقع به ایالات متحده و ناتو، برای حضور نظامی گسترده تر در کشورهای همپیمان (آذربایجان، گرجستان، قزاقستان، اوکراین) می دهد تا تحت لوای مبارزه با تروریسم، بر تعداد پایگاه های نظامی خود بیافزاید. از سوی دیگر، با گسترش خطر تروریسم، جو روانی و سیاسی مستعدی برای امضای توافقنامه های امنیتی و نظامی بیشتر از طرف کشورهای منطقه با دولت آمریکا و انعقاد قراردادهای تسلیحاتی جدید با شرکت های آمریکایی فراهم می آید. از زاویه ای دیگر، از آن جا که خود ایالات متحده به دلیل داشتن منابع جایگزین، چندان وابستگی به انرژی منطقه خزر و آسیای مرکزی ندارد، بی میل نیست که با نا امن شدن منطقه، امنیت تولید و عرضه انرژی از این قسمت، مختل شود. این امر دست کم دو منفعت برای ایالات متحده به دنبال دارد: نخست، دست روسیه از بخشی از درآمدهای ملی آن (که به واسطه فعالیت شرکت های عظیم انرژی وابسته به روسیه ایجاد می شود) کوتاه خواهد شد. در نتیجه روسیه زیر بار تحریم های کمرشکن غربی، ضعیف تر خواهد شد و احتمالا تمایل به مصالحه در مسکو افزایش خواهد یافت. دوم، آمریکا از نیاز جدی و قطعی اقتصاد چین به منابع انرژی آسیای مرکزی کاملا آگاه است. مختل شدن امنیت تولید و عرضه انرژی، می تواند مشکلات قابل توجهی برای اقتصاد چین، اصلی ترین رقیب اقتصادی آمریکا به وجود بیاورد، که این کاملا همراستا با منافع ایالات متحده خواهد بود. «فرهاد تولیپوف»، تحلیل گر سیاسی ازبک، بزرگ نمایی درباره خطر داعش را بخشی از یک پروژه می داند. او معتقد است که جنگجویان داعش توسط نیروهای امنیتی افغان و آمریکایی به خوبی رصد می شوند، «اگر نیروهای طالبان و حرکت اسلامی ازبکستان برای داعش می جنگند، مسخره است که بگوییم دشمن ناشناخته و غیرقابل شناسایی است.» تولیپوف این مساله را مبهم می داند که چرا با وجود تجهیزات پیشرفته ردیابی و شناسایی جنگجویان داعش در منطقه ناشناخته اند و به فعالیت ادامه می دهند: «در دوران عملیات ضدترور آمریکا در افغانستان، نهادهای امنیتی طالبان را مهار کردند و مواضع آن ها را به شدت هدف قرار دادند. اگر داعش به این زودی نابود نشود، به معنای آن است که آمریکایی ها خود نمی خواهند که از بین برود.» اما در این میان، یک همپوشانی مهم میان علایق عربستان سعودی و ایالات متحده هم وجود دارد، و آن این که به خیال خام آن ها، استقرار داعش، دست کم در بخش هایی از تاجیکستان و ترکمنستان که مرزهای مشترک با جمهوری اسلامی دارند، می تواند حلقه محاصره دور مرزهای ایران را تنگ تر از پیش کند. وجود داعش در مرزهای شمالی،غربی و شرقی و استفاده های بعدی عربستان از این تروریست ها، طبق طرح سعودی-آمریکایی قرار است امنیت ملی ایران را با چالش جدی مواجه، و توان چانه زنی آن با قدرت های فرامنطقه ای و ضریب نفوذ ایران در منطقه را تضعیف نماید. منابع: کتاب بازی بزرگ جدید در آسیای مرکزی؛ زمینه ها و چشم اندازها- الهه کولایی- انتشارات وزارت امور خارجه http://www.bjreview.com.cn/world/txt/2015-03/02/content_671523.htm https://www.mnnonline.org/news/isis-cancer-spreads-to-central-asia http://www.realclearworld.com/2015/06/15/central_asia_is_easy_pickings_for_isis_167760.html http://www.theguardian.com/world/2015/may/05/isis-russia-syria-islamic-extremism http://www.idsa.in/issuebrief/ISISinCentralAsia_pstobdan_221014.html http://www.newrepublic.com/article/121161/central-asian-countries-are-mostly-immune-isis-overtures http://www.newscentralasia.net/2015/04/09/isis-in-central-asia-part-eight http://tonyblairfaithfoundation.org/religion-geopolitics/reports-analysis/report/isis-central-asia-growing-threat http://www.themoscowtimes.com/opinion/article/central-asia-is-a-sitting-duck-for-islamic-state-op-ed/523585.html http://www.longwarjournal.org/archives/2014/03/chechen_al_qaeda_com.php http://www.longwarjournal.org/archives/2014/05/central_asian_jihadi.php http://foreignpolicy.com/2015/02/06/shadow-boxing-with-the-islamic-state-in-central-asia-isis-terrorism http://islamworld2020.persianblog.ir/post/141 http://fararu.com/fa/news/232344 http://www.nividar.com/news/53044df30996a6763f5cda9f http://www.eurasianet.org/node/73836 https://en.wikipedia.org/wiki/Islamic_Movement_of_Uzbekistan https://en.wikipedia.org/wiki/The_Great_Game http://www.globalsecurity.org/military/world/war/tajikistan.htm http://tonyblairfaithfoundation.org/religion-geopolitics/reports-analysis/report/islam-radicalisation-and-identity-former-soviet-union https://www.academia.edu/372926/Towards_a_History_of_the_Muslims_Soviet_Union_a_View_from_Central_Asia http://www.ensani.ir/fa/content/79541/default.aspx http://asredena.com/fa/news/7522 http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920624000306 http://www.ccsi.ir/vdcicqaz2t1av.bct.html م
یکشنبه ، ۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هم اندیشی]
[مشاهده در: www.hamandishi.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها