واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۸ آذر ۱۳۹۴ - ۱۱:۳۱
مدرس علوم تربیتی دانشگاه الزهراء با طرح این پرسش که آیا محتوای آموزشی که محور توجهاش کودک فارسی زبان شهری است میتواند ادعای عدالت کند؟ گفت: علیرغم تلاشهای فراوان در تولید محتوای آموزشی مفید، گوناگونی نژادها و اقوام در تالیف محتوای آموزشی کمتر مورد توجه قرار گرفته و این راه را برای تبعیض باز میکند. به گزارش خبرنگار «آموزش و پرورش» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گلنار مهران در پنل راهکارهای عملیاتی کاهش تمرکز در آموزش و پرورش در جهت توسعه عدالت آموزشی که در کنفرانس عدالت و توسعه آموزشی برگزار شد، با بیان اینکه اغلب وقتی صحبت از عدالت آموزشی به میان میآید به فرصتهای برابر، توزیع عادلانه بودجه، امکانات و منابع انسانی اشاره میشود، گفت: قصد دارم از منظر دیگری به موضوع عدالت بنگرم که از جنس محتواست. وی ادامه داد: بیعدالتی زمانی رخ میدهد که محتوای آموزشی ما تفاوت، تنوع و تکثر را نادیده میگیرد و احترام و بردباری را به کودکانمان نمیآموزد. یکسان و مشابه فرض کردن افراد در یک جامعه علیرغم گوناگونیهایی که دارند به معنای ناددیده گرفتن هویت مستقل آنهاست و این نادیده گرفتن موجب بیمسئولیتی نسبت به جمع شود. این مدرس علوم تربیتی دانشگاه الزهراء با بیان اینکه بر اساس آمار دایرهالمعارف اسلام که در سال 2012 در هلند به چاپ رسیده است، در ایران 65 درصد فارسزبان، 16 درصد آذری زبان، هفت درصد کرد، شش درصد لر، دو درصد عرب، دو درصد بلوچ، یک درصد ترکمن و یک درصد ارمنی سکونت دارند، گفت: آیا محتوای آموزشی کودکان ما بر اساس این آمار و تنوع و گوناگونی قومیتها منعکس شده است؟ علاوه بر این حدود دو میلیون نفر افغانی در ایران ساکن هستند. آیا دانش آموز ایرانی که ما چیزی راجع به افغانها که بیش از 30 سال است کنارمان زندگی میکنند میدانند؟. مهران ضمن طرح این پرسش که آیا محتوای آموزشی ما که محور توجهاش کودک فارسی زبان شهری است میتواند ادعای عدالت کند؟ اظهار کرد: علیرغم تلاشهای فراوان در تولید محتوای آموزشی مفید، گوناگونی نژادها و اقوام کمتر دیده شده و این راه را برای تبعیض باز میکند. شاید دستاندرکاران امر تنوع را مشکل و تهدیدی میبینند که بهتر است به آن نپردازند. وی ادامه داد: زمانی که محتوای آموزشی به کودک نمیگویند که شباهت ما در کنار تفاوتهای ما معنا مییابد فرصت شناخت، احترام و مدارا نسبت به هموطنانش را از کودک میگیریم و این عین بیعدالتی است. اکنون برای هر استان محتوای بومی تولید میشود اما معتقد باشیم که همه جای ایران سرای ماست، چرا نباید همه کودکان از تفاوتهای بومی، زبانی، مذهبی و جغرافیایی کل کشور آگاه شوند. آیا کودک شهری نباید با واقعیتهای زندگی هموطن روستایی و عشایر خود آگاه شود؟. این مدرس علوم تربیتی دانشگاه الزهراء با بیان اینکه لازم است مشارکت فعال معلمان را در تعلیم محتوای آموزشی داشته باشیم، گفت: بر اساس تحقیقات در دنیا آموزش به زبان مادری در کنار آموزش به زبان رسمی مانع ترک تحصیل کودکان شده و منجر به بالا رفتن عزت نفس و حس تعقل در آنها میشود بنابراین دو زبانه شدن آموزشهای رسمی میتواند راهکاری برای رفع این بیعدالتیها باشد. وی ادامه داد: پیشنهاد دیگر این است که به جای تخصیص چند درصد از محتوای آموزشی در هر استان، کتابی تحت عنوان «سرزمین ما ایران» برای همه دانشآموزان تهیه شود. به گزارش ایسنا، احمد صافی مشاور وزیر آموزش و پرورش نیز در این میزگرد با بیان اینکه در آموزش و پرورش باید چهار نوع تمرکززدایی سازمانی، سیاسی، اقتصادی و آموزشی با یک نگاه سیستمی مورد بحث قرار بگیرد، گفت: مدرسه اساس کار تعلیم و تربیت است و باید به عنوان یک اصل مهم به آن توجه ویژه نشان داد. وی بر توسعه مراکز پیش دبستانی در مناطق دو زبانه و محروم تاکید و اظهار کرد: برای تمرکززدایی از آموزش و پرورش راهکار دیگر این است که بخشی از دانشگاه فرهنگیان به افزایش ارتباط با معلمان مناطق محروم اختصاص یابد. البته معلم باید توانمند شود و در تالیف کتب آموزشی نیز سهیم باشد. در این زمینه پیوند مراکز علمی با مدارس و ثبات مدیریت لازم و ضروری است. تحول در نظام اداری آموزش و پرورش باید با واگذاری اختیارات به مدارس همراه شود و اصل مدرسهمحوری مورد توجه قرار گیرد. مشاور وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه دادن اختیار به مدیران مدارس در این زمینه میتواند بسیار کمککننده باشد، گفت: تقویت شوراهای مدارس و همچنین بسترسازی برای اجرای طرحهای آموزشی مهمترین گامها برای تمرکززدایی هستند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]