واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: گروه هنر - تکتم بهاردوست - مرجانه گلچین، چهره آشنای سریال های طنز است، هر چند که اکثر بینندگان تلویزیون هنوز هم اورا با سریال ماندگار«آیینه» می شناسند. ...وی که در چند سال گذشته با سریال هایی چون شمس العماره، خوش نشین ها، دارا و ندار، راه در رو، شاهگوش و... چهره تازه ای از طنازی اش را به نمایش گذاشته است، این شب ها در قالب نقشی جدید در سریال «نفس گرم» برگ جدیدی را در کارنامه کاری اش تجربه می کند، نقشی که در کارنامه کاری اش از اهمیت ویژه ای برخوردار است.به این انگیزه با گلچین گفت وگو کرده ایم که پیش روی شماست. ملیحه نفس گرم در کارنامه کاری شما به لحاظ سبک و شیوه بازی به نوعی برگشت به گذشته است، مثل حضورتان در دهه شصت و سریال «آیینه» یا فیلم «دیدار در استانبول» این به معنای آن است که قصد دارید سبکتان در بازی را تغییر دهید؟ بله، همان طور که خودتان هم گفتید، من بازیگر دهه شصت هستم و الان هم دارم از سن واقعی خودم بالاتر بازی می کنم. من به عنوان بازیگر پیوسته در حال تجربه کردن هستم.حضور و اجرای نقش ملیحه به خاطر متفاوت بودن با نقش هایی که تاکنون بازی کرده بودم، تجربه ای بود که دوست داشتم اتفاق بیفتد.پذیرش این نقش به معنای تغییر سبک بازی من برای آینده نیست. همچنان که اگراین اتفاق در طنز هم می افتاد، از آن استقبال می کردم. شما بازیگر صاحب سبکی هستید، چه آن زمان که در ژانر اجتماعی بازی می کردید، چه این سال ها که به یک چهره طناز بدل شده اید.این قضیه موجب می شود که هم کارگردان ها برای هر نقشی به دنبال شما نیایند و شما هم تمایلی به بازی در هر نقشی را نداشته باشید، با این همه در این سال ها فعال بوده اید و ماندگار.چگونه است که مخاطب با هر نقشی شما را می پذیرد؟ هر کدام یک از نقش هایی که بازی کرده ام با ویژگی هایی مخصوص به خودشان می توانند جزو نقش های خاص قرار بگیرند.من سعی کرده ام در همه این سال ها متنوع بازی کنم، از دختر شیطان سریال «آیینه» گرفته تا محترم ستمدیده فیلم «شب بیست و نهم» یا عمه بهجت موقعیت طلب و حراف سریال «بزنگاه» و بعد هم ملیحه زنی با روحیات مذهبی. به عنوان بازیگر باید بتوانم به سراغ هر نقشی بروم و آن را تجربه کنم. حالا اگر شرایط برای حضور من در بعضی آثار به خاطر برخی جریان هایی که نمی خواهم به آن ها وارد شوم، مهیا نیست و از قدرت من و امثال من خارج است و ربطی هم به توانایی یا ناتوانی من به عنوان بازیگر ندارد. در خصوص بخش دوم پرسش شما هم باید بگویم که به نظرم این پرسش را مخاطبان عزیز باید پاسخ بدهند. اگر این اتفاق افتاده باشد و آن ها با من و بازی های من ارتباط برقرار کرده باشند، برای من به عنوان بازیگری که سی و چند سال است که در این عرصه حضور دارم، بسیار خوشایند است. برایم جذابیت دارد که خانم یا آقایی در خیابان از روزهای جوانی و سریال هایی که من در آن ها ایفای نقش می کردم، یاد می کنند. زمانی که خودشان کودک بودند و الان با فرزندانشان پای مجموعه هایی که من در آن ها بازی می کنم، می نشینند؛ از این بابت خدا را شاکرم. برگردیم سراغ سریال نفس گرم. بازی در نقش ملیحه مرحله تازه ای در کار شما بوده است. از این حضور و ظهور جدید بگویید. سخت بود. همه آن چیزی را که به عنوان ویژگی در بازی های من در کارهایی که در 10 سال گذشته در حوزه طنز شکل گرفته بود، باید از ملیحه به عنوان یک شخصیت آرام و صبور گرفته می شد و این کاررا برای من بسیار مشکل می کرد. حضور در نقش ملیحه برای شما که یک بازیگر طنز هستید، یک ریسک است. چرا یک چنین ریسکی را پذیرفتید؟ چون جای نگرانی بود که مخاطب شما را در این قالب جدید نپذیرد. ما همواره در زندگی در حال آزمون و خطا هستیم. به هر حال هر ریسکی می تواند یک شکست یا پیروزی به همراه داشته باشد.ولی من نیمه پر لیوان را دیدم و خودم را قانع کردم که مثل این کار هم مثل آثار قبلی ام به مذاق هموطنان و مخاطبان خوش بیاید.اگر هم خوش نیامده اشکالی ندارد این تجربه ای بوده که من به خاطر سخت بودنش نباید از دست می دادم. ملیحه چه ویژگی هایی برایتان داشت؟ ویژگی های نقش در خود نقش مشهود است.من از تمایل به متفاوت بودن گفتم. فاصله زیادی بین ملیحه نفس گرم تا گلاب سریال شاهگوش وجود دارد.آیا از نظر شما این اندازه ساختار شکنی برای یک بازیگر کافی نیست تا آن را برای انتخاب یک چنین نقشی وسوسه کند؟ این کلمه «عزیزجان»از کجا پیدا شده است؟ از درون نقش ملیحه.همنوعان ملیحه نفس گرم برایش عزیز هستند. باید آن ها را عزیز جان خطاب کند.در کدگذاری ویژگی های رفتاری ملیحه فکر کردم می تواند تکیه کلام خوبی برای این شخصیت باشد. حضور شما در همه آثارتان با میمیک صورت و بازی دستانتان همراه است.چگونه در این نقش به یک خودکنترلی باورپذیر رسیدید؟ دست ها، حرکات و میمیک صورت من در خدمت نقش هایی بود که در سریال های طنز به خاطر ریتم و فضای کاری که ایجاب می کرد، از آن ها استفاده می کردم. هر کاری خصوصیات و نوع اجرای خودش را می طلبد، وظیفه بازیگر تفکیک کردن این ها از هم دیگر است. اگر اجازه بدهید حالا که از ریتم صحبت کردیم از آقای عسگرپور به خاطر اینکه این شرایط را برای ایفای این نقش فراهم کرد، تشکر کنم. به خاطر جسارتی که هم در نوع پرداخت داستان و هم انتخاب من داشتند.کمتر کارگردانی است که این ریسک را متحمل شود و به بازیگر این اجازه را بدهد که در قالب دیگری خودش را محک بزند.
شنبه ، ۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]