محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830987439
ناگفته های روشنفکرسنی از شهیدشوشتری
واضح آرشیو وب فارسی:یالثارات: شاید جای سوال باشد که چرا برخی از شهادت این مرد بزرگ خوشحال بودند؟ چون سال ها بلوچ را به عنوان اشرار و ضدنظام معرفی کرده بودند و حالا این مسئول بلند پایه در سیاه چادر چوپانان بدون تمهیدات نظامی می نشست. این خوشایند تروریست ها نبود.به گزارش تسنیم، مهندس عبدالسلام بزرگ زاده یکی از روشنفکران بلوچ استان سیستان و بلوچستان است که دستی در شعر و موسیقی نیز دارد. او مدتی مسئول صداوسیمای چابهار بوده و در صداوسیمای مرکز در تهران نیز مسئولیت داشته است. این روز ها اما تنها مشغله اش، تدریس در دانشگاه است. علاقه شدید به شهید شوشتری در میان مردم بلوچ، مهمترین محور گفت وگو با اوست. * نظامی بود اما ورودش به استان ما، فرهنگی بود - اگر بخواهید یک نمای کلی از شهید شوشتری ارائه بفرمایید چگونه ایشان را توصیف می کنید؟ شهید شوشتری شخصیتی نظامی بود که با نگاه فرهنگی به استان سیستان و بلوچستان ورود پیدا کرد و نشان داد مسائل امنیتی کشور و از جمله استان سیستان و بلوچستان را می شود با عطوفت و مهربانی و با تحکیم رابطهٔ بین مردم و حاکمیت و با فرهنگ سازی حل و فصل کرد و نه صرفا با سخت افزار نظامی. نهایتا هم در راه همین فکر و اندیشه شهید شد چون کسانی بودند که نمی خواستند این تفکر توسعه پیدا کند. کسانی که درصدد تفرقه و عدم توسعه استان بودند به شدت با این تفکر و ترویج آن مشکل داشتند و تحت تاثیر تبلیغات خارجی به نوعی تبدیل به مزدور بیگانگان شده بودند؛ هرچند شهید شوشتری در این راه شهید شد اما راه و فکر شهید شوشتری از بین نرفت و ادامه پیدا کرد. البته یک سری ویژگی های مختص شهید شوشتری بود که این راه را هموار تر و سرعت پیش روی این تفکر را سریع تر می کرد. - این فرهنگ سازی که شما به عنوان راهکار شهید شوشتری از آن یاد کردید، چقدر در ایجاد وحدت بین شیعه و سنی و بعضا بین مردم و نظام موثر بود؟ بسیار تاثیر داشته است چراکه بهترین راه را برای فرهنگ سازی به کار برد، یعنی همه چیز را مستند کرد. از روز اولی که هنوز به استان ورود پیدا نکرده بود، یعنی از روزی که در تهران این مسئولیت به او واگذار شد شروع به مشاوره گرفتن از مردم بومی استان نمود. من این سعادت را داشتم که در این جلسات مشاوره درخدمت شهید شوشتری باشم. از همان روز اول دوربین را به همراه خود داشت و همه چیز را مستند سازی می کرد. گویا از ابتدا در ذهن خود مستندی را تصویر کرده بود که در آن یک فرهنگ نوینی را در استان بنیان نهد و حتی شهادت خودش را در این مستند دیده بود که برای ماندگار شدن این تفکر، همه مراحل کار را ثبت و ضبط کرد. چه از طریق ثبت تصویری و چه ثبت نوشتاری (از طریق ارتباط با مطبوعات) از هیچ تلاشی فروگذار نبود. در راه این فرهنگ سازی از شیوه های سنتی هم غافل نشد. * شوشتری رسم بومی ما و همایش بزرگان و ریش سفیدها را زنده کرد از این رو بود که روش بومی «دیبانجا» را به شکل نوینی احیا کرد. دیبانجا در گذشته به مکانهایی اطلاق می شد که بزرگان و ریش سفیدان برای حل مشکلات مردم در آنجا جمع می شدند. این روش تحت عنوان «همایش های طوایف» توسط شهید شوشتری زنده شد. به قصد ایجاد رقابت بین قبایل برای پیشرفت درون قبیله ای و برون قبیله ای همایش هایی را برپا می کرد تا هر قبیله و طایفه ای توانمندی های خود را ارائه کند. خودش نیز در این همایش های طوایف همیشه حضور داشت که در نهایت هم در یکی از این همایش ها شهید شد. علاوه بر اینکه این همایش ها در ذهن قبایل و طوایف ماندگار شد، رسانه ای و فرهنگ سازی هم شد. در واقع شهید شوشتری می خواست با استفاده از یک روش سنتی و بومی، پیوندی بین مردم استان و مسئولین نظام برقرار کنند؛ تا حد زیادی موفق هم شد. * جایزه همه بچه های مدرسه را خودش می داد/ معتقد بود که بچه ها باید چهره مسئول نظام را ببینند در بعد آموزش هم در تک تک روستا ها حضور پیدا می کرد و اصرار داشت به تمام دانش آموزان برگزیده آن روستا با دست خود جایزه بدهد و دست نوازش بر سر آن ها بکشد. خیلی ها به او ایراد گرفته بودند که: «لازم نیست جایزه همه را خودتان بدهید، چندتا به عنوان نماد و سوژه خبری بدهید، بقیه را مسئولین مدرسه می دهند!» اما او می ایستاد و تک تک جایزه ها را خودش می داد. چون معتقد بود رابطه مردم با مسئولین نظام باید رودررو و مستقیم برقرار شود. باید مردم چهره مسئول نظام را ببینند. باید دست نوازش بر سر روستایی و عشایر بکشد و خوشحالی را در چهره آن ها ببیند. این کار ها نه تنها در بعد رسانه ای ماندگار و اثرگذار شد، بلکه در دل آن دانش آموز، همکلاسی ، خانواده، دوستان و آشنایانش هم اثر گذاشت و ماندگار شد. کسی که از یک مسئول در این رده محبتی را دریافت کند هرگز گول گروهک ها را به دلیل فقر و بیکاری و امثالهم نخواهد خورد. نتایج کارهای فرهنگی اینچنینی سال ها بعد خود را نشان خواهد داد. هرچند اثرات کارهای شهید شوشتری الان هم نمایان شده است اما نتایج اصلی آن را در آینده ای نه چندان دور خواهیم دید. - آیا این روش ها بعد از شهید شوشتری هم ادامه پیدا کرد؟ نه متاسفانه. یکی دو سال اول ادامه داشت اما بعد ها منحل شد. افرادی که آمدند یا آن ویژگی ها و امکانات شهید شوشتری را نداشتند و یا آن سلیقه را نداشتند. شهید شوشتری برای این فعالیت ها هزینه صرف می کرد. این هزینه ها را هم با کم کردن بخشی از هزینه های نظامی تامین می کرد. و این موضوع طوایف را هم ترغیب می کرد تا بخشی از هزینه را متقبل شوند. اما شهادت و ترور او مقداری ترس ایجاد کرد و نه تنها این هزینه از طرف مسئولین نشد دیگر از طوایف هم خواسته نشد که این کار را ادامه دهند. البته روشهای فرهنگی دیگری جایگزین شد. مثلا فعالیت هایی در راستای اشتغال زایی صورت گرفته مثل ایجاد گلخانه و یا حمایت از صنایع دستی در پایگاه های بسیج و کمک گرفتن از کار آفرینان و امثالهم و فعالیت در این راه ادامه دارد. یعنی گفتمان شهید شوشتری با روش جدیدی ادامه دارد. روش شهید شوشتری روش شاخصی متناسب با فرهنگ سنتی استان بود. با توجه به مشاوره هایی که گرفته بودند خیلی پررنگ به فرهنگ سنتی بلوچ می پرداختند. برای همین هم روش ایشان بین مردم پذیرفته تر بود و مورد استقبال قرار می گرفت. * سرزندگی در میان استان بوجود آمده بود - مصادیقی از این پذیرش و استقبال مردم بلوچ بگویید. مردم برای اینکه نوبت همایش طایفه آن ها باشد بسیار رقابت می کردند و در تکاپو بودند تا بهترین تاریخ ها و زود تر از بقیه همایش طایفه آن ها برگزار شود. پیش از آخرین همایش که در «پیشین» برگزار شد، همایشی در منطقه سراوان برگزار شد. سردار طایفه هم ارتباط نزدیکی با شهید شوشتری داشت و از دوستان نزدیک شهید شوشتری بود، اما وقتی همایش طایفه ایشان برگزار شد، گفت «برای اینکه بتوانم همایش طایفه را برگزار کنم، جان کندم، با اینکه ارتباط قوی با شهید شوشتری و مجموعه سپاه داشتم، اما درخواستهای طوایف و شهرهای دیگر به حدی بود که واقعا جان کندم و تلاش کردم تا نوبت به طایفه ما برسد!» این نشان می دهد که اگر از این روش استقبال نمی شد این همه طوایف در نوبت نبودند تا همایش آن ها برگزار شود. چون می دانستند این همایش ها هم اثرات کوتاه مدت و مادی برای هنرمندان، روشنفکران، علما و دانش آموزان نخبه شان دارد و هم احساس کسب احترام از سوی نظام بود. چراکه هر طایفه ای احساس می کرد که مورد توجه نظام قرار گرفته است. چون در این همایش برترین های هر طایفه از هر نظر معرفی می شد. حتی بین خود طایفه هم نوعی رقابت ایجاد می شد. در واقع نوعی تلاش و سرزندگی بین کل استان بوجود آمده بود. - علاقه مردم بلوچستان به شخص شهید شوشتری چگونه بود؟ در مستندی که درباره شهید شوشتری ساخته شده و از صدا و سیما هم پخش شد همه شاهد میزان علاقه مردم به شهید شوشتری و تاثر آن ها از شهادت ایشان بودند. هرساله هم در سالگرد ایشان تعداد زیادی از علما، دانشگاهیان، هنرمندان و اقشار مختلف مردم بر سر مزارشان حاضر می شوند و ادای احترام می کنند. * چرا راه دور می روید؟ خودم اهل سنتم؛ چرا باید برای شهید شوشتری شعر بگویم؟ اصلا چرا راه دور برویم من خودم یکی از همین اهل سنت استان هستم که برای شهید شوشتری شعر گفتم. چه کسی مرا اجبار کرده و یا چه کسی مرا تشویق کرده بود که برای او شعر بگویم؟ او که دیگر شهید شده و رفته بود! اگر من بخواهم از باب تملق برای جمهوری اسلامی درباره شهیدی شعر بگویم که هزار تا شهید دیگر بود که در طول سال ها می توانستم برای آن ها شعر بگویم. اما اگر برای شهید شوشتری شعر گفتم بخاطر ارادت قلبی بود که نسبت به او داشتم؛ شعر گفتم و آن را تبدیل به کلیپ کردم. چرا به او ارادت داشتم؟ به خاطر کارهایی که شهید شوشتری برای امثال منِ بلوچ کردند. هزاران نفر در سپاه آمدند و رفتند، الان یک سال است که من رنگ سپاه را هم ندیده ام، کسی هم سراغی از من نگرفته است. اما در زمان شهید شوشتری نه من که هزاران نفر امثال من اگر به هر دلیلی حتی به دلیل بی مهری ها سراغ سپاه نمی رفتند و خانه نشین می شدند آن ها سراغ مردم می آمدند؛ حتی خیلی وقت ها خود شهید سراغ این ها می آمد. مثلا یک بسیجی معمولی مریض شده و فرمانده آن پایگاه خبردار شده است، خودش به ملاقات او می رفت. برای همین بود که وقتی شهید شدند همه گریه می کردند و متاثر شده بودند که یک پدر و حامی بزرگی را از دست داده اند. * عده ای می خواهند فکر و گفتمان شوشتری شهید شود - چه موانعی را بر سر راه فراگیر شدن گفتمان شهید شوشتری می بینید؟ شاید عده ای شخص شهید شوشتری را ترور و شهید کردند اما عده ای هم بودند و هستند که درصدد شهید کردن فکر و گفتمان شهید شوشتری بوده و هستند. چرا که این عده به هر دلیلی نمی خواهند مسئول نظام به بلوچ توجه کند، به بلوچ لبخند بزند، به بلوچ بها دهد. عده ای متعصب و افراطی برای مقاصد حتی گا ها شخصی، ایجاد رابطه حسنه بین نظام و بلوچ را به ضرر خود می دانند. این عده زمان شهادت شهید شوشتری خوشحال هم بودند. حتی اگر ابراز هم نمی کردند در درون خود از کنار رفتن مانعی بر سر راه اهدافشان خوشحال بودند. شاد بودند از کنار رفتن یک شخصی در این رده از نظام که حامی یک عده بینوای محروم است. در عین حال که مورد اعتماد شخص رهبری است، حتی به چوپانان بلوچستان هم سر می زند و از کاسه آن ها دوغ می نوشد و در سیاه چادر آن ها همسفره شان می شود. * بلوچ را سالها ضد نظام و ضد امام حسین(ع) معرفی کردند درحالی که نام فرزندانمان را بعشق حضرت حسین(ع)، حسین می گذاریم شاید جای سوال باشد که چرا این عده از شهادت این مرد بزرگ خوشحال بودند؟ چون سال ها بلوچ را به عنوان اشرار و ضدنظام معرفی کرده بودند و حالا این مسئول بلند پایه در سیاه چادر چوپانان بدون تمهیدات نظامی می نشست، خوشایند عده ای نبود. منِ بلوچ را سال ها ضد امام حسینی معرفی کرده بودند که در خاندان خودمان بیش از ۱۰ تا نام حسین به عشق امام حسین(علیه السلام) وجود دارد. وقتی منِ بلوچ به مسئولان نظام و مردم ایران اینگونه معرفی شده ایم، خوشایند عده ای نبود که با فعالیتهای شهید شوشتری این پنبه ها همه رشته شود و دست این عده رو شود. پس بعد از او هم دوست ندارند دیگرانی با این افکار وجود داشته باشند و فعالیت نمایند. یکی دو روز قبل از همایش بم پشت سراوان آقای درازهی ریش سفید طایفه با بنده تماس گرفت و گفت همایش ما در فلان تاریخ برگزار می شود شما می توانید شرکت کنید و شعری را بخوانید؟ گفتم تهران هستم. گفت خب پرواز بگیر و بیا، خود سردار هم تهران هستند و بناست با پرواز خود را برسانند. علی رغم تلاشم بلیط تهیه نشد و نتوانستم خودم را برسانم. دم غروب تماس گرفتم تا از آقای درازهی عذرخواهی کنم. گفت اتفاقا الان با سردار در ماشین هستیم و داریم به طرف همایش می رویم. قاعدتا اگر هر مسئولی باشد آنقدر مشغله کاری دارد که برایش اهمیتی ندارد که یک ریش سفید با چه کسی صحبت می کند ولو اینکه درباره همایش هم باشد. اما یک لحظه من دیدم صدا عوض شد و شخص دیگری صحبت می کند! همین که سلام و علیک کرد، چون صدای شهید شوشتری را می شناختم متوجه شدم که اوست. بسیار تشکر کرده و گفت: «همین که دغدغه دارید و تماس گرفته اید مثل این است که حضور داشته اید و شما در جاهای دیگر همکاری داشته اید و...» من هم عذرخواهی کردم و مکالمه تمام شد. اما همین مکالمه تلفنی آنقدر به من روحیه داده بود که تا یک ماه حتی برای انجام کارهای شخصی خودم هم انرژی فوق العاده ای داشتم چه برسد برای کارهای اجتماعی! این همه شادی با یک تلفن ساده یک دقیقه ای در من نوعی ایجاد شده بود. برخی از مسئولان فکر می کنند حتما باید با رئیس دفترشان هماهنگ شود و ماه ها قبل نامه نگاری ها صورت بگیرد و یک پروسه طولانی تا یک فرد عادی بتواند با یک مسئول ارتباط برقرار کند. اما شهید شوشتری از هر فرصتی برای این ارتباط گیری استفاده می کرد. گاهی با یک مهربانی و یک لبخند با کمترین هزینه با ارزش ترین نتیجه را برای یک مسئول رده بالا به دنبال خواهد داشت. این محبت و مهرورزی که شهید شوشتری نسبت به همه مردم داشت بدون توجه به جایگاه آن ها، باعث شده بود که در قلب عموم مردم راه پیدا کنند و هرکسی با هر تفکری و هر مذهبی ایشان را دوست داشته باشند. شاید همه کلیشه ای بگویند که شهیدان زنده اند اما شهید شوشتری و نام و راه ایشان واقعا و برای همیشه در دل مردم بلوچ زنده است.
شنبه ، ۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یالثارات]
[مشاهده در: www.yalasarat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها