واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: رئیس جمهور ترکیه در اولین سخنرانی بعد از حادثه سرنگونی جنگنده روسیه در شمال غرب سوریه، آنچنان به پوتین پاسخ داد که خوشبین ترین ناظر هم احتمال نمی دهد این تنش بزودی بخوابد. یک سو جنگ اراده و سوی دیگر اراده جنگ است. تحلیل ایران : هر روز که می گذرد، تنش میان دو کشور بیشتر می شود. ماجرا از آنجا آغاز شد که ترکیه روز سه شنبه 24 نوامبر) در اقدامی عجیب، جنگنده «سوخو-24» ترکیه را که در مرز سوریه در حال پرواز بود، غافلگیرانه زد. خلبان نجات یافته روس می گوید، او هیچ اخطاری از «اف-16»های ترکیه دریافت نکرده و موشک غافگیرانه از پشت به سوخو اصابت کرده است. ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه هم که این روزها عصبی اما آرام است، پنجشنبه پس از مراسم تقدیم استوارنامه سفرای خارجی در کرملین، گفت : «ما خنجرزنی های خائنانه از پشت از طرف کسانی که آنها را شریک و متحد در مبارزه ضد تروریستی می دانستیم، مطلقا غیر قابل توضیح می دانیم. منظورم حادثه سرنگونی بمب افکن روسی توسط نیروی هوایی ترکیه است». به این جملات پوتین دقت کنید: «مسکو منتظر عذرخواهی مقامات عالیرتبه ترکیه است... این اتفاق نه در عقل سلیم می گنجد نه در قالب قوانین بین الملل. هواپیمای ما در خاک سوریه سرنگون شد [نه در خاک ترکیه]. آنکارا هنوز بیانیه روشنی در این خصوص صادر نکرده یا پیشنهادی برای پرداخت غرامت یا مجازات خاطیان مطرح نکرده است. این اقدام ترکیه نقض قوانین بین المللی است. ما هنوز عذرخواهی قابل درکی از ترکیه آن هم در سطح سیاسی عالیرتبه دریافت نکرده ایم»... «رهبران ترکیه عمدا تلاش میکنند روابط مسکو-آنکارا را به بن بست بکشانند». این جملات یعنی اینکه روسیه قصد تشدید تنش ندارد و حتی با عذرخواهی و مجازات خلبانان جنگنده های «اف-16» آرام می شود و قضیه را نادیده می گیرد هرچند محال است فراموشش کند. پاسخ اردوغان اما پاسخ رجب طیب اردوغان چه بود؟ مرور سخنرانی روز پنجشنبه اردوغان که ساعاتی پس از سخنان پوتین انجام شد، هیچ نشانی از پشیمانی یا غذرخواهی در خود نداشت. اردوغان پس از سخنرانی هم صراحتا به «سی.ان.ان»، گفت، ترکیه عذرخواهی نمی کند و روسیه به دلیل نقض حریم هوایی ترکیه باید عذرخواهی کند. او در سخنرانی خطاب به سوریه و روسیه گفت که کسانی که در شمال لاذقیه در حال جنگ با ارتش سوریه هستند، مردم ترکمان منطقه اند و ترکیه دست از حمایت آنها برنمی دارد و به این حمایت ادامه خواهد داد و منطقه جرابلس (در حلب) را تا لاذقیه پاک می کند تا امن شود. پاسخ تند به پوتین با بوی باروت اردوغان پوتین را تهدید هم کرد. پوتین بدهکار هم شد. اردوغان می گوید، «تنها کسی که دارد با داعش مبارزه می کند، ترکیه است و اسد و حامیانش (یعنی ایران و روسیه) از داعش حمایت مالی و تسلیحاتی می کنند»! اردوغان می گوید، اگر بار دیگر -به گفته او- حریم هوایی ترکیه نقض شود، ترکیه با آنچه آن را «قاطعیت» نامید، باز هم پاسخ می دهد. به نظر می رسد، اردوغان تصمیم خود را گرفته، «اراده» و «سر جنگ» دارد و همانطور که با لجاجت پنج ساله خود، اعتبار سیاسی اش را به پای قمار «سرنگونی اسد» ریخته و تا الان آن را لب پرتگاه نگاه داشته، این بار به اتکای آرائی که در انتخابات اخیر کسب کرده، می خواهد با «خرس روسی» هم پنجه درپنجه شود بلکه از طریق «منطقه امن در شمال حلب»، حاشیه امنی برای این اعتبار ایجاد کند. به این جملات اردوغان دقت کنید: - ما بارها به طرف روسی هشدار دادیم که حریم هوایی ما را نقض نکند [خلبان روسی گفت هیچ هشداری داده نشده] - هر کسی به حریم هوایی ما تجاوز کند، ما دقیقا همین واکنش را نشان خواهیم داد [غذرخواهی در کار نیست] - ما اجازه نمی دهیم چیز مشکوکی وارد حریم ترکیه شود [البته احتمالا شامل عناصر داعش نمی شود] - اگر باز هم نقض حریم هوایی ترکیه تکرار شود، با همان قاطعیت پاسخ می دهیم - قطعا یک طرف باید عذرخواهی کند و آن روسیه است به دلیل نقض حریم هوایی. جنگ اراده و اراده جنگ روشن نیست دقیقا چه در انتظار منطقه غرب آسیا بخصوص میدان سوریه است، اما بی شک جیغ و عصبانیت ترکیه که در ساقط کردن سوخو نمایان شد، نشان می دهد که اوضاع شمال غرب سوریه چندان به کام آنکارا نیست. اردوغان اصلا دوست ندارد شمال لاذقیه از وجود تروریست هایی که آنان را «معارضان میانه رو» می نامد، پاک و این قسمت از مرزش مسدود شود. این انسداد، طبیعتا اگر رخ دهد به مرز حلب با ترکیه هم خواهد رسید. آنگاه شاهرگ حیات تروریست ها و اهرم فشار ترکیه سلب و قمار اردوغان به خطر می افتد. پوتین و اردوغان می دانند در میدان چه خبر است برای همین درشت بار هم می کنند. بازنده در مذاکرات سیاسی دست خالی خواهد ماند. مسکو و آنکارا می دانند که جنگ، جنگ اراده است. هرچند اراده برای مبارزه با تروریسم داعشی و اراده بر حمایت از آن از زمین تا آسمان، از ماه تا ماهی با هم متفاوت است، اما به هر حال در جبهه دمشق، تهران، مسکو جنگ اراده است و در جبهه آنکارا، ناتو و تروریست ها، اراده جنگ. ترکیه با زدن سوخو، ناتو را در عمل انجام شده و در مقابل مسکو گذاشت. مسکو هم بی کار ننشست و «سامانه قدرتمند و منحصربه فرد اس-400» را در لاذقیه (در پایگاه الحمیمیم) مقابل مرز ترکیه گذاشت. اردوغان گفت، دوباره می زنیم، مسکو گفت همه پیمان های نظامی با آنکارا لغو شد. اردوغان گفت به حمایت از ترویست هایی که معارضه میانه رو نامیدشان ادامه می دهد، مسکو می گوید، از این پس هر پرنده ای در آسمان سوریه را خطری برای خود ببیند، هدف قرار می دهد. تنش به سود هیچ کس نیست در اوج این جنگ لفظی، دو طرف خواستار تشدید نیستند اما نمی خواهند کم بیاورند. روسیه می گوید ترکیه عذرخواهی کند، اردوغان می گوید، آنکارا خواستار توسعه یافتن دایره این تنش نیست و دوست ندارد اتفاقی که افتاده بر روابط اقتصادی دو کشور تاثیر بگذارد اما عذرخواهی نمی کند. قطعا تنش بویژه تنشی که بوی باروت بدهد نه به سود ترکیه است نه به سود روسیه نه به سود منطقه. آنچه روشن است، این است که روسیه با ایران و ارتش سوریه و مقاومت، در حال کوبیدن گروه هایی مسلح هستند که با ارتش و دولت قانونی سوریه گلاویز شده اند؛ دولتی که عضو سازمان ملل است و نماینده اش در آن حاضر است و به لطف مردمش توانسته مقابل پنج سال ترور، جنگ و انفجار و نفوذ دوام بیاورد. حال اینکه دولت های غربی یا منطقه ای مانند ترکیه نام این گروه های مسلح تروریستی را «معارضه میانه رو» یا «معتدل» یا هر چیز دیگر بگذارند، تفاوتی در ماهیت تروریستی آنان در مقابل دولت قانونی سوریه نمی کند. تروریست ، تروریست است چه میانه رو و لیبرال (ارتش آزاد) چه افراطی (داعش و القاعده). منبع: فارس
جمعه ، ۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]