محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829876406
اگر از «شاهزاده روم» حمایت کنند سینمای دنیا را غافلگیر می کنیم
واضح آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: اخبار رسانه های کشور حاکی از این است که انیمیشن شاهزاده روم همچنین توانسته پس از فیلم محمد رسول الله در رتبه دوم فروش هفتگی فیلم های سینمای ایران قرار گیرد و نکته جالب توجه اینکه این فیلم توانسته تا هفته سوم اکران خود نزدیک به 650 میلیون تومان فروش کندجوان: این روزها استقبال مخاطبان از شاهزاده روم نشان از این دارد که عوامل این فیلم تا جایی که توانسته اند موفق عمل کرده و به راحتی توانسته اند هم توجه منتقدین و هم مخاطبان اهالی سینما را به خود جلب کنند. اخبار رسانه های کشور حاکی از این است که انیمیشن شاهزاده روم همچنین توانسته پس از فیلم محمد رسول الله در رتبه دوم فروش هفتگی فیلم های سینمای ایران قرار گیرد و نکته جالب توجه اینکه این فیلم توانسته تا هفته سوم اکران خود نزدیک به 650 میلیون تومان فروش کند. شاهزاده روم در بُعد فنی و اجرایی یک غافلگیری بزرگ و دستاوردی بدیع برای صنعت نوپای انیمیشن ماست. کیفیت بالای اجرایی و فنی این اثر در برخی بخش ها دست کمی از تولیدات روز کمپانی های بزرگ انیمیشن سازی جهان ندارد و حتی در بخش هایی نیز به تولیدات بازارپُرکن استودیوهای اروپایی- آسیایی و حتی شرکت های کوچک تر هالیوودی طعنه خواهد زد. این تعریف با توجه به این واقعیت است که هزینه ساخت این اثر، به احتمال زیاد به اندازه پول دستمزد چند نفر از عوامل و تیم تولیدی این گونه آثار هم نباشد. مهم ترین نکته در ساخت انیمیشن شاهزاده روم این است که این اثر کاملاً در بخش خصوصی تولید شده بدون اینکه کمکی از ارگانی یا نهادی گرفته باشد. چند جوان خوش ذوق و با استعداد کنار هم جمع شدند و این انیمیشن را تولید کردند که به اذعان خیلی ها توانسته راهی جدید در انیمیشن ایران باز کند و یک پله صنعت انیمیشن کشور را بالا ببرد؛ فیلم سینمایی انیمیشن که به کارگردانی هادی محمدیان و تهیه کنندگی حامد جعفری است. برای آشنایی بیشتر با فیلم انیمیشن شاهزاده روم با عوامل تولید آن به گفت و گو نشسته ایم. آقای محمدیان! یک کاری که در بخش خصوصی انجام می شود به هر حال مزیت آن این است که عوامل تولید آن تمام تلاششان را برای اینکه فیلمشان دیده شود می کنند اما عواملی هم هستند که هیچ تلاشی برای دیده شدن آثارشان نمی کنند و اصلاً با رسانه ها و مطبوعات مصاحبه هم نمی کنند. یعنی کسی که در یک سیستم دولتی بوده است اصلاً برایش فرقی نمی کند که فیلمش بفروشد یا نه. اخیراً هم هزینه تبلیغات فیلم های مختلف از فروش فیلم بیشتر شده است. دلیل اینکه شاهزاده روم این چنین زیبا خود را پرزنت (Present) کرده است، چیست؟ به نظر من بزرگ ترین آرزوی فیلمساز دیده شدن فیلمش است. دقیقاً مثل این است که شما تابلوی نقاشی ای را کشیده و بسته بندی کرده باشید اما آن را در انباری خانه تان قرار دهید. خب در واقع این امر هیچ لطفی ندارد. در این کار هم تمام تلاش ما این بود که کار دیده شود. از زمانی که استارت این کار زده شد، هدف این بود که مخاطبین این کار را ببینند. خب اگر قرار بود کار جشنواره ای تولید شود اصلاً چه نیازی به این همه زحمت بود؟ می شد کارهای کوتاه ساخت و در جشنواره های متعدد هم شرکت کرد. من این طور تصور می کنم که حداقل هدف تیمی که این کار را انجام دادند تنها ساخت شاهزاده روم نبود اما در واقع شروع یک حرکت بود. شاید این حرف، حرف اغراق آمیزی باشد اما باید قبول داشت که ما یک مهره از این پازل هستیم و آن هم احیای سینمای کودک است. شاهزاده روم همچون دیگر آثار که در این حوزه فعالیت می کنند تلاش می کند تا بتواند روزهای طلایی را به سینمای کودک برگرداند. به خاطر همین هم ما فکر می کنیم که در واقع این شروع یک حرکت است و شاهزاده روم در کنار دوستان دیگر سعی می کند تا این کار را انجام دهد. به خاطر همین تلاشش را می کند و هر جایی که نیاز داشته باشد تا از این کار حمایت شود، می شود. چیزی که شما می گویید درست است احیای سینمای کودک است اما احساس می کنم شاهزاده روم به نوعی احیای انیمیشن نیز هست. یعنی صرفاً این نیست که ما بگوییم تنها خواسته ایم احیای سینمای کودک را انجام دهیم. بحث من این است که ما سال ها صنعت انیمیشن داشته ایم، آن هم با قدمت زیادی که این صنعت دارد، در واقع در سینمای بلند انیمیشن نیز گام هایی برداشته شد، آن هم با سر و صداهای خیلی زیاد و هزینه های خیلی زیاد. به عنوان مثال رستم و سهراب که هزینه زیادی را هم در برداشت. در اصل آنها خیز برداشته اند تا اینکه نقطه ای را ایجاد کنند و سینمای انیمیشن ما مخاطب ایجاد و خودش را اثبات کند اما با هیچ یک از آن کارها نشد. آن هم با اینکه با این همه پروپاگاندا بود، با اینکه بازیگرها را آوردند و چهره زدند اما در آن چیزی که نمایش داده شد هیچ کدام از اتفاقاتی که برای شاهزاده روم اتفاق افتاد برای آنها نیفتاد. یعنی حتی یک سرخوردگی اجتماعی نیز به جامعه برگرداند. پس ما هنوز خیلی عقبیم و هنوز خیلی فاصله داریم. می خواهم بدانم شاهزاده روم چطور توانست دیدگاه منتقدین را در حوزه انیمیشن عوض کند و فروش خوبی داشته باشد؟ بعضاً در حوزه سینمای کودک آن چیزی که شاید مثلاً مهم باشد لم دادن روی بودجه دولتی است. هر پروژه ای که روی بودجه دولتی لم داده عملاً با مشکل مواجه شده است. یعنی خونسردی ناشی از اینکه پولم را درآوردم، یعنی هزینه ای که کرده بودم را درآوردم. شاهزاده روم تمامی پارامترهایی را که دستگاه فرهنگی بخواهد آن را بسنجد، داشت ولی هیچ دستگاه دولتی یا غیر دولتی فرهنگی از این کار ایراد نگرفت. چه اتفاقی برای ما افتاد؟ ما در اصل دیدیم که این وسط باید دستمان را روی زمین گذاشته و خودمان بلند شویم. ما در پروسه تولید گاهاً پیش می آمد که سر یک موضوعی برای اینکه مجاب شویم که یک سری هزینه ها را انجام دهیم یا ندهیم ساعت ها بحث می کردیم یا اینکه اگر این کار را بکنیم چه فوایدی برای ما خواهد داشت. با گفتن این مسائل می خواهم این نکته را یادآور شوم که وظیفه تهیه کننده این است که بین زمان، کیفیت و هزینه یک نقطه اپتیمم پیدا کند که پروژه تمام شود. وقتی شما در بخش خصوصی هستید این نقطه اپتیمم به کف هزینه نزدیک است. یعنی مثلاً وقتی که من از بودجه دولتی حقوق بگیرم شاید منافع خودم و سودم را هم در آن ببینم. یعنی این طور که مثل سیر و سرکه دلمان می جوشد که مثلاً فروش مان چقدر بوده و چه کار باید کرد. چرا؟ چون که ما برای ذره ذره این هزینه ها زحمت کشیده ایم. برای جمع آوری شان زحمت کشیده ایم و برای بازگشت شان باید پاسخگو باشیم. مسئله ای که شما عارض هستید را بنده می پذیرم اما باید توجه داشت که چیزی که شما به آن اشاره می کنید از لحاظ فنی است. می خواهم این را بدانم که از لحاظ سیاسی و تکنیکی، اگر شما آن پول را داشتید آیا کیفیت تان بدتر می شد؟ چطور شد که این کار از لحاظ تکنیکالی به این خوبی در نیامد؟ شما شاید الان بگویید که من آن موقع دوست داشتم به من پول بدهند که کار بهتری انجام بدهم اما الان خوشحالم که آن پول را نگرفته ام. می خواهم متذکر این مطلب شوم که ممکن است فردا روزی سرمایه داری به شما پیشنهاد کار به همراه پول و سرمایه بدهد. مهم آن تکنیکی است که به آن رسیده اید. اینکه چطور به تکنیکی که قبل از شاهزاده روم نداشتیم رسیدید؟ ما سابقه همکاری با هم داریم و آن چیزی که هدف همه ما در شاهزاده روم بود، بالا بردن Level کار بود. از نگاه انیمیشن های کشور به ما می گفتند که چه فضیلتی دارد که این کار را تولید کنید؟ پس باید این را یک سطح بالاتر می بردیم و برای این کار همه تلاش کردیم. آقای محمدیان در این حوزه جنگید و آقای پاکدل نیز زمان گذاشت و بقیه اعضای تیم هم هر کدام به اندازه خودشان در این حوزه زحمت کشیدند. کارهایی که از دست من ساخته بود این بود که در آن جاهایی که این کار از لحاظ هزینه مقرون به صرفه بود و... در آنجاها کوتاه بیایم. به نظر من شاید اگر ما بودجه دولتی می گرفتیم تا این حد تلاش نمی کردیم. من حرف شما را قبول دارم. اما نکته مدنظر من این است که شاهزاده روم ما را در انیمیشن یک پله به سمت جلو برده است. یعنی این تلاش شماست که باعث شده که انیمیشن شاهزاده روم نسبت به انیمیشن های دیگر ما را به جلو ببرد. همه اینها به نظر من لطف خدا بود و سپس تلاش دوستان. قطعاً همین طور است استاد اما در رابطه با بحث هایی که افراد مختلف در رابطه با شاهزاده روم اظهار نظر کرده اند حالا یک بحث آن محتوا بوده که بعداً به آن می رسیم. در انیمیشن هر کشوری سبک خودش را دارد. ما سبک خودمان را داریم و امریکا و ژاپن و... هم سبک خودشان را. ما می خواهیم بدانیم الگوی شما برای این جهش پله ای چه الگوی انیمیشنی بود؟ مثلاً نگاهتان به یک انیمیشن مثلاً ژاپنی بود یا نه نگاهتان به تولیداتی مثل انیمیشن پیکسار؟ که به نظر من انگار یک مقدار سر و شکل کار شبیه به کارهای پیکسار هست. هم در طراحی شخصیت، هم قصه های شاهزاده و پریا و... من فکر می کنم در بحث فنی این موضوع به خاطر محدودیت های مالی و زمانی که وجود داشت در شاهزاده روم تمام پتانسیل و تمام توان موجود استفادهنشد. ما خیلی دوست داشتیم که کار متفاوت تر هم بشود و بتوانیم با فیلم های روز دنیا هم رقابت بکنیم اما واقعاً به لحاظ زمان و بودجه اصلاً امکانش نبود. یعنی هنوز هم آن توان را دارید؟ بله. هنوز هم دانش فنی آن وجود دارد. یعنی واقعاً این پتانسیل وجود دارد. من حالا نمی خواهم بگویم بودجه دولتی. همان بخش خصوصی اگر حمایت کند، حمایت هایی که ما جلوتر به آن اشاره خواهیم کرد، از طریق آن می توانیم سینمای دنیا را غافلگیر کنیم. حالا نه فقط هنر پویا بلکه حرکت انیمیشن ایران. چون در کنار ما دوستان دیگری هم هستند که دارند فعالیت می کنند. ولی نکته مهم در رابطه با این مهم که چرا شاهزاده روم به این تکنیک رسید که قبل از آن وجود نداشت این است که چند پارامتر برای ما خیلی مهم بود و به قول آقای جعفری ما برای آن مهم ها جنگیدیم. یکی از نکات این بود که مخاطب را کودک و نوجوان قرار دهیم، شاید یکی از مواردی که برنامه های قبل از ما به آن نپرداخته بودند. این اشتباه بزرگی است که فیلمساز کودک و نوجوان را مخاطب قرار ندهد، آن هم برای اینکه گیشه داشته باشند و به نظر من یک استراتژی اشتباه است. در واقع کودکان و نوجوانان مخاطبان اصلی کار انیمیشن هستند. به این معنی که وقتی شما یک انیمیشن می سازید و معنی انیمیشن به آن اطلاق می شود اما فضای کار برای بزرگسالان است، قطعاً آن کار را نه بزرگسال می پسندد و نه کودک. اگر شما تصمیم می گرفتید برای فضاها، طراحی کاراکترها و دیگر چیزها که ایرانی شود. اصلً ما چنین چیزی داریم؟ مثلاً ما یک الگویی داریم که وقتی می خواهیم کار کنیم برسیم به آن. هیچ کس تا به حال نشسته که کار کارشناسی بکند؟ حالا این را خیلی به ما می گویند که کاراکترهایمان ایرانی نیستند. البته نباید هم ایرانی باشد ولی در رابطه با اینکه شرقی نیستند، من می گویم آیا تا به حال اتفاق افتاده دوستانی که کار انیمیشن می کنند برای یک بار هم که شده دور هم بنشینند و به صورت یک تیم این تجربه را کسب کنند و درباره آن تحقیق کنند که کار هایی که فضای کاری شرقی یا ایرانی دارند دارای چه ویژگی هایی هستند؟ تا به حال این کار تحقیقاتی انجام نشده و از طرف دیگر هم نکته ای وجود دارد که باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. اینکه در ایران این اجازه را نمی دهند که کار تحقیقاتی انجام شود. یعنی در واقع شاهزاده روم دارد آزمون وخطا می کند و ما اگر انیمیشن ایرانی را یک ساختمانی در نظر بگیریم که یک طبقه آن ساخته شده است، اگر یک تیم دیگر بیاید و بخواهد یک طبقه دیگر را روی همان طبقه بسازد، مجبور است دوباره برای این کار پی ریزی بکند. یعنی در واقع تجربه آن هم به صورت گروهی از یک تیم به تیم دیگر منتقل نمی شود. تجربه درست شکل نمی گیرد. خب اگر فیلمی مثل شاهزاده روم وجود داشته باشد که مخاطبین آن کودک و ویژگی سرگرم کنندگی داشته باشد و بخواهیم آن را در سینما ببینیم، قطعاً تیم های دیگر هم به این کار مجبورند. خب آنها می توانند از این امر درس بگیرند. آنها می گویند ما موفق بوده ایم و کارمان خاصیت جذب داشته است. پس قطعاً ادامه خواهیم داد. آنها وقتی نقاط ضعف ما را می بینند نزد خود می گویند اینها ضعف های این پروژه است و به دلیل بروز همین نقاط ضعف این عوامل مخاطبین خود را از دست داده است پس بیاییم و این نقطه ضعف را تکرار نکنیم. قبل از شاهزاده تجربه ای نبود که ما از آن بستر استفاده کنیم. در واقع آمدیم و از صفر شروع کردیم و این ساختمان را بنا کردیم و طبقه اولش را هم ساختیم. خب وقتی شما یک فریم از انیمیشن را می بینید، متوجه می شوید که کار ژاپنی است، هندی یا پاکستانی است. با اینکه ژاپن یا امریکا نزدیک به صد سال است که انیمیشن دارند اما با این حال قدمت انیمیشن ما نیز کم نیست ولی هیچ وقت به یک کار بلند و بازاری و تجاری نرسیده ایم. به خاطر اینکه به نظر من خود شاهزاده روم هم نقطه ضعفی که در فضاسازی کار دارد، به کارهای امریکایی و پیکساز و دیزنی شبیه تر است. مثلاً ما اگر انیمیشنی با زبان انگلیسی بسازیم کسی نمی فهمد که کار، کار ایرانی ها است یا اینکه آمده اند و از زیر مجموعه پیکسار کاری را ساخته اند. اتفاقاً ما یک تعمدی هم بر این قضیه داشتیم و می خواستیم استایل کار شبیه کارهای روز دنیا باشد و این مقایسه اتفاق بیفتد. ممکن بود محکوم به این شویم که امضای کار شرقی نداریم و این در مرحله اول برای ما مهم نبود و ما می خواستیم از back ground ذهنی مخاطب برای این کار استفاده کنیم. در واقع این حرکت قبلاً در دنیا جواب داده و گیشه را گرفته است. ما می خواستیم روی این بستر حرکت کنیم. وقتی شما می خواهید ماشینی را تولید کنید ابتدا باید ماشینتان شبیه ماشینی باشد که مردم آن را به عنوان یک ماشین بپذیرند. یعنی اگر یک دوچرخه داشته باشید آنها می گویند که ماشین نیست. اول باید این چهار تا چرخ وجود داشته باشد و بعد آرام آرام به سمتی برویم که یک سری تغییرات و اتفاقاتی که مد نظرمان هست را در آن اعمال کنیم. آقای محمدیان خیلی ایده آل فکر می کنند و بنده دنبال تولید هستم. هماهنگی لازم و تجربه های قبلی بین من و آقای محمدیان ایجاد شد و من در کار شاهزاده روم تنها می خواستم دید و نظر آقای محمدیان را به عنوان کارگردان کار در نظر بگیرم. گاهی اوقات جزئیات به قدری بالاتر می رفت و تصاویر به قدری جذاب تر می شد که وقتی بیننده نگاه می کرد، هر قاب عکس مان می شد یک پوستر و سخت افزار موجود در کشور به ما این توانایی را نمی داد. وقتی من کشورهای صاحب سبکی را می بینم که پیکسار دیزنی را در امریکا کار می کنند آنها می روند و کامپیوترهای ناسا را شبانه برای رندر کرایه می کنند اما ما هنوز جایی که اینقدر دستگاه رندر داشته باشد را نداریم. از23 هزار نت در کامپیوترهایی که ما آنجا دیدیم استفاده شده بود. بهترین کامپیوترهایی که ما در اینجا استفاده می کردیم 200 تا بودند. یعنی چیزی معادل هزار کامپیوتر شخصی داخل خانه برای رندنر کردن که صد شبانه روز بتواند استفاده کند. ما تمام تلاشمان را کردیم که کار را به آن ایده آلی که می خواستیم برسانیم. این توانایی در عوامل ما هست که بیننده از کار پس نزند. یعنی وقتی نشست خسته نشود از اینکه الان دو نفر با هم حرف می زنند اما در Back ground کار هیچ اتفاقی نمی افتد. شما اگر به عنوان مثال تصویر خفاشی را ببینید که یک پرنده را دنبال می کند خواهید دید که تصویر پس زمینه زنده است. من آنجا سعی کردم که خواسته کارگردان را اجرا کنم. یعنی شهر را شهر زنده و پویایی قرار بدهم و بگویم که روم شرقی شهری بوده با هزاران نفر جمعیت و با المان های خاص خود. ما خواستیم که انیمیشن را از خشکی در بیاوریم و انیمیت ها را خیلی شاد و شنگول گرفتیم که مثلاً اگر بچه ای این کار ما را دید نگوید که اگر این کار را می کردند بهتر بود و.... بحث اصلی انیمیشن همان فضای فانتزی آن است؟ بله همین طور است. این فضای فانتزی ایجاد شد که این اتفاق بیفتد. اینها همه خواسته های کارگردان بود و ما آن چیزی که در توانمان بود و تا آنجایی که می شد را انجام دادیم. این تجربه اول سینمایی ما بود و بازخوردها را نمی دانستیم. من حتی می دیدم که وقتی سریال هایی که پخش می شد بچه ها از کدام قسمت ها خوششان نمی آمد و می رفتند. اما در سینما به قول استاد طهماسب که می گفت شما باید دست بیننده را بگیرید و او را بکشانید و بنشانید سر آن فیلم و وقتی که بیننده نشست دیگر تا آخر فیلم می نشیند و فیلم شما را تماشا می کند. این به قول آقای محمدیان تمام توان ما نیست. ان شاءالله در پروژه های بعدی کارهای خیلی بهتر و با کیفیت بهتر به همراه اتفاقات شیرین تر انجام می دهیم چون من خودم دوست دارم فرزندم در آینده بگوید که فلان انیمیشن کارتونی ایرانی را دیده و فلان شخص یا استایل کار آن را می پسندد. دوست دارم همان طور که ما خودمان با کارتون های فلان دهه بزرگ شدیم فرزندمان نیز با این کارتون ها بزرگ شود و از من تقاضای خرید استیکرهای کارتون های مختلف را داشته باشد. ان شاءالله که لطف خدا شامل حال ما شود و بتوانیم کارهای بعدی مان را بهتر پیش ببریم. آقای پاکدل! در رابطه با بحث ساختاری و فنی من یک سؤال دارم. اینکه اکثر کارهایی که ما تا قبل از این داشتیم، جدا از کارهای طراحی و گرافیک و... وقتی که می دیدیم کار تو ذوق می زند، حرکت کاراکترها بود، سکته دار بود و ما احساس یک حرکت روان را نمی کردیم ولی در شاهزاده روم این اتفاق نیفتاد و ما دیگر شاهد این سکته ها نبودیم. من می خواهم به این نکته برسم که آیا این به بحث طراحی ها و نرم افزارها و سخت افزارهای گرافیکی که استفاده می کردید برمی گردد؟ ما در کارهای قبلی مان برای آن قرص زمانی که داشتیم کارگردان گفت که از Motion capture (ضبط حرکت) استفاده کنیم. بعد از استفاده از این حرکت دیدیم که آن یک حرکت رئالیست را داخل کامپیوتر می برد و ما همان بازی ای که یک بازیگر می تواند در فیلم سینمایی انجام دهد را در انیمیشن داریم. این چیز جذابی نیست. چون من تمام فیلم های انیمیشن دنیا را هر روز پیگیری می کنم. حتی فیلم های رئال را هم پیگیری می کنم و آنهایی که رئال هستند را بیشتر نمی بینم. چون 12 قانون اصلی انیمیشن در آنها رعایت نشده است. مثلاً حالاتی را که یک بیننده دوست دارد در فیلم کسی که راه می رود زمین بخورد و بلند شود و هیچ اتفاقی هم برایش نیفتد در دنیای رئال و در دنیای سینما این اتفاق نمی افتد اما در انیمیشن شما با حرکت دست، با انیمیت دستی می توانید این را انجام بدهید. این دغدغه ما بود. تجربه قبلی ام به من می گفت نه! آقای محمدیان این را دوست نداشتند. ما مجبور شدیم از 35 متخصص انیماتور استفاده کنیم و انیمیت هایی که در فر گروند اتفاق می افتاد، یعنی انیمیت هایی که بیننده جلوی تصویر می دید که دو نفر یا سه نفر با هم اکت داشتند و آن فرگروند تصویر ما توسط این 35 انیماتور باز طراحی می شد. به صورتی که آنها به ما یک کار را تحویل می دادند و ما بعد از اینکه آن فیلم را می دیدیم آن را تأیید می کردیم و می گفتیم که این حس یا این پلان آن در آمده یا در نیامده و آن را کاملاً فرم فرم به داخل کامپیوتر انتقال می دادند. اینها فقط بازی فر گروند بود و تمام کارهایی که می کردیم تنها جهت حفظ پویایی کار بود. این فقط به خاطر سلیقه و اینکه ما از دوستان می خواستیم که کار بهتر از قبل باشد، بود. ما تمام سعی مان این بود که برای شاهزاده روم بهترین انیمیت را بزنیم. اینها فقط و فقط زحمات بچه های تولید بود و کیفیت خواست آقای کارگردان. در بعد فنی نرم افزاری و سخت افزاری این کار ما چقدر نسبت به انیمیشن روز دنیا فاصله داریم؟ خب مسلماً اگر حتی گروه، گروه کاملی هم که باشد باز اگر سخت افزار یا نرم افزار مورد نیاز نباشد و اگر ما بخواهیم در کشورمان یک کار خوبی را انجام دهیم، به لحاظ سخت افزاری وجود موتورهای قوی طراحی، موتورهای رندر و... نسبت ما با سینمای روز انیمیشن دنیا کجاست؟ من از زاویه دید خودم می گویم و در این باره بقیه دوستان هم می توانند توضیح دهند. به نظر من ما در بخش آیتم های بخش هنری چیزی کم نداریم. به خصوص در شرکت های بزرگی که در دنیا هستند. در بحث فنی هم به نظر من آنقدر امکانات در کشور هست که بشود این استفاده را کرد. خیلی از سخت افزارها را دانشگاه های کشور دارند اما مهم این است که ما بدانیم این ظرفیت به کار مان خواهد آمد. یعنی بپذیرند دستگاه هایی که این سیستم ها را دارند آنها را در اختیارشان بگذارند. نکته مهم تر اینکه متأسفانه دستگاه های فرهنگی ما فکر می کنند که این دستگاه ها دستگاه هایی با اصطلاک بسیار بالا هستند. انیمیشن چطور می تواند یک تحول اجتماعی و فرهنگی بزرگ را در جهان ایجاد کند که بچه ای که دو ساله است با آن شخصیت داخل انیمیشن بزرگ می شود و دوست دارد که تمام وسیله هایش مرتبط با شخصیت انیمیشنی او باشد؟ به نظر من خیلی از انیمیشن ها همچون باب اسفنجی وجود دارند که هیچ رقیبی ندارند. ما قصد نداشتیم در شاهزاده روم یک کار بی نقص را تولید کنیم و به تمام مشکلاتی که در این مسیر با ما همراه بود اشراف داشتیم. ما در شاهزاده روم قصدمان این بود که با آن توانایی فنی و توانایی و استعداد موجود در کشور نشان دهیم که تنها همانی نیستیم که مردم ما را دیدند و انتظار دارند ولی خب هدف گذاری های دیگری نیز داریم. متاسفانه ایده ها در انیمیشن ها تکراری شده است. یعنی شما انیمیشنی نمی بینید که متفاوت تر از دیگری باشد و مخاطب را جذب خود کند. یعنی در واقع قصه ها همان قصه های دیزنی هستند و مدام تکرار شده اند. ما در معارف، در ادبیات مان قصه هایی داریم که برای دنیا ناشناخته است. ما نه تنها می توانیم در دنیا موفق بوده و برای مخاطبین خود خوراک مناسبی داشته باشیم بلکه برای مردم دنیا هم می توانیم یک حرف متفاوت داشته باشیم آن هم با زاویه کاری متفاوت. حتم دارم که این اتفاق به زودی در دنیای انیمیشن کشور اتفاق خواهد افتاد و قطعاً در پی آن جهان غافلگیر از کار و موفقیت روزافزون ما خواهد بود. ما امروز از آن دروازه های تکنیکی عبور کرده ایم و ایده تکنیک چیزی نیست که ما بخواهیم و نتوانیم آن را انجام دهیم. باید جهانی فکر کرد و برای جهانی شدن و ساختن قصه یک نگاهی هم به مخاطبین جهانی انداخت. خود جهانی شدن نیز ملزوماتی دارد. ما تکنیک را عبور کرده ایم ولی اینکه اگر شما بخواهید یک قصه جهانی بنویسید آن هم با ساختارهای دراماتیکی که آنها دارند، این کار سختی است. ضعفی که ما در فیلمنامه نویسی در سینمای ایران داریم، انیمیشن قطعاً بیشتر دارد. چون کاملاً فضا متفاوت است ولی به نظر من این واقعاً شعار نیست چراکه اگر کارهای خارجی را ببینید در بعضی از جاهای حساس کار ایرانی است و سوپروایزر یا همان ناظر آن نیز ایرانی است. ما هیچ نقصی در بعد دانش فنی یا تکنیک کار انیمیشن نداریم و تنها یک سری ملزومات داریم. به معنای واقعی کلمه هیچ بعد فاصله ای در کشور ما وجود ندارد و تنها چیزی که برای انیمیشن سازها نیاز است حمایت است.
پنجشنبه ، ۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فردا نیوز]
[مشاهده در: www.fardanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها