محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829577908
چرا اردوغان با دم شیر بازی کرد
واضح آرشیو وب فارسی:عصر بانک: پوتین هشدار داده که اقدام ترکیه علیه جنگنده روسی، بی پاسخ نخواهد ماند اکنون آن چه که در آینده ای احتمالاً نه چندان دور مشخص می شود این است که پاسخ پوتین به اردوغان از چه جنس خواهد بود.عصر بانک ؛روز سه شنبه 3 آذر، یک فروند جنگنده سوخو 24 روسیه، در حریم هوایی نزدیک مرز سوریه با ترکیه (یک کیلومتر داخل سوریه) توسط یک فروند اف-16 ترکیه هدف قرار گرفت. این حادثه مهم چند ساعت بعد، واکنش پوتین را به دنبال داشت که در یک نشست خبری ترکیه را «هم دست تروریست ها» توصیف کرد که از پشت به روسیه خنجر زده است. جنگنده روسیه در حال سقوط در آسمان سوریه رئیس جمهور روسیه تأکید کرد که مسکو حواسش به جریان نفت از مناطق تحت کنترل تروریست ها در سوریه به ترکیه هست. پوتین گفت «ظاهراً داعش نه تنها از قاچاق نفت سود می برد، بلکه از حمایت ارتش یک کشور هم برخوردار است. همین ممکن است دلیل اقدامات متهورانه این گروه تروریستی در سراسر جهان باشد.» به این ترتیب، به نظر می رسد پوتین انگشت اتهام عملیات های تروریستی نظیر حملات اخیر پاریس را به سوی ترکیه نشانه رفته است. ولادیمیر پوتین اشاره کرد که هدف قرار گرفتن جنگنده روسیه توسط ترکیه «عواقب وخیمی برای روابط روسیه با ترکیه» خواهد داشت. وی تأکید کرد: «این واقعیت که ترکیه پس از این حادثه، به جای آن که با روسیه تماس برقرار کند، به سرعت تقاضای تشکیل جلسه ناتو را مطرح کرد، جای نگرانی دارد. ظاهراً ترکیه می خواهد ناتو در خدمت منافع داعش باشد.» پوتین ضمن اشاره به احترامی که روسیه برای منافع منطقه ای سایر کشورها قائل است، هشدار داد که این وحشی گری ترکیه بدون پاسخ نخواهد ماند. طی سال های اخیر سکه روابط ترکیه و روسیه دو روی کاملاً متفاوت داشته است. دو کشور که با هم اختلاف نظرهای جدی از جمله در زمینه سوریه دارند، در این سال ها رابطه دوستی خوبی برقرار کرده اند. به همین خاطر حادثه روز سه شنبه از جوانب مختلفی عجیب به نظر می رسد. ترکیه با این اقدام خود روابطی را به خطر انداخت که شواهد نشان می دهد قطع شدنشان می تواند برابر با قطع شدن رگ حیات آنکارا باشد. اردوغان: از سکوت مقابل پوتین تا حمله به جنگنده روس دشمنی اردوغان با اسد بر هیچ کس پوشیده نیست. بنابراین تصمیم پوتین برای ورود به جنگ سوریه در دفاع از اسد، مسلماً به مذاق اردوغان خوش نیامده است. اردوغان در دوراهی پذیرش یا رها کردن «اسد و پوتین با هم»، مجبور بود گزینه اول را انتخاب کند. وی در چند سال اخیر همه تلاش خود را کرده تا گروه های جهادی مخالف اسد را مدیریت و تسلیح کند. در مقابل، ولادیمیر پوتین از یک سو، یکی از قابل اتکاترین شرکای بشار اسد بوده[3] و از سوی دیگر، همه گروه هایی را که ترکیه به دنبال حمایت از آن هاست، «تروریست» خطاب کرده است. آنکارا سه سال است تقاضای تعیین یک منطقه امن در شمال سوریه را دارد تا معارضین سوری در آن جا بتوانند آرام بگیرند. هم چنین تلاش کرده تا منطقه پرواز ممنوع بر فراز بخش هایی از سوریه اعلام شود تا معارضان از حملات احتمالی ارتش این کشور نیز در امان باشند. ظاهراً هدف از این اقدامات، تسخیر حلب و نهایتاً تصرف دمشق برای سرنگون کردن دولت اسد است. این در حالی است که تصمیم پوتین مبنی بر حمایت از بشار اسد، عملاً همه نقشه های ترکیه را بر باد داده است. با این حال، رئیس جمهور ترکیه مقابل این اقدامات پوتین، چاره ای جز سکوت و یا نهایتاً محکوم کردنِ لفظی آن ها نداشته است. اردوغان اصولاً سیاستمداری است که به ندرت در انتقاد از اتحادیه اروپا، آمریکا و اسرائیل، کوتاه می آید، اما به همان نسبت مقابل روسیه، نرمش به خرج داده است، به طوری که در چهار سال اخیر، کم تر دیده شده که رئیس جمهور ترکیه انتقاد سفت و سختی از پوتین کند. اما دلیل این سکوت نسبی چیست؟ دلیل را باید در ساختار اقتصاد و بخش انرژی روسیه و ترکیه جستجو کرد. روسیه با اختلاف زیاد نسبت به کشورهای دیگر، بزرگ ترین صادرکننده گاز طبیعی در جهان است. از آن طرف، ترکیه دومین خریدار بزرگ گاز و از وابسته ترین کشورها در این زمینه است. آنکارا 57 درصد از گاز طبیعی مورد نیاز خود را از روسیه وارد می کند. در عین حال، اوایل سال جاری میلادی اردوغان در اقدامی که بسیاری از کارشناسان و حتی شاید دولت ها را متعجب کرد، پروژه 20 میلیارد دلاری نیروگاه هسته ای «آکویو» را که هدف از ساخت آن، کاهش وابستگی ترکیه به گاز طبیعی بود، به خود روس ها داد. طبق آمار، حجم روابط تجاری میان دو کشور در سال 2014، معادل 31 میلیارد دلار بوده است که البته سهم روسیه از این روابط 25 میلیارد دلار و سهم ترکیه، تنها 6 میلیون دلار بود. البته سنگینی کردن کفه ترازوی اقتصادی در روابط دوجانبه به ضرر ترکیه و وابستگی شدید این کشور به روسیه اگرچه عوامل مهمی در برخورد آرام اردوغان با پوتین بوده اند، اما تنها عوامل نبوده اند. رئیس جمهور ترکیه، پیش رفت های اخیر در صنعت ساخت و ساز کشورش و درآمد دست کم 600 میلیارد دلاریشرکت های نزدیک به خودش از این صنعت را هم مدیون سرمایه گذاری سرمایه داران ترک در روسیه است. به علاوه، بسیاری از این درآمدها خرج تشکیل رسانه هایی شده که به طور متقابل از دولت اردوغان حمایت کرده اند. اگر روابط میان مسلمانان ترکیه و ترک های مسلمان در روسیه را هم به این معادلات اضافه کنید، متوجه خواهید شد که روابط ترکیه و روسیه پیچیده تر از آن است که اردوغان بتواند به راحتی آن ها را قربانی دشمنی اش با اسد و چه بسا حتی دوستی اش با آمریکا و اروپا کند. چرا «خنجر از پشت»؟ تا پیش از سال 2011 که ترکیه در منطقه حرفی برای گفتن داشت (و اردوغان و اسد هم هنوز با هم دشمن نشده بودند)، «احمد داوود اوغلو» نخست وزیر ترکیه، در اظهاراتی معروف، سیاست کشورش را مبنی بر «به صفر رساندن مشکلات با همسایگان» دانسته بود. این اظهارات ساده اندیشانه و نسنجیده پس از ورود مکرر جنگنده های روسیه به حریم هوایی ترکیه باز هم به این شکل تکرار شد که «روسیه همسایه و دوست ماست و منافع ما با هم تناقض ندارد.» اردوغان که می دانست در مقابله با روسیه موفقیتی به دست نخواهد آورد، عملاً برتری ژئوپلتیک روسیه را پذیرفته بود و تلاش می کرد صرفاً به منافع اقتصادی خود در این رابطه اکتفا کند. اما به نظر می رسد این بار (ظاهراً زمانی که سوخو 24 روسیه وارد حریم هوایی ترکیه هم نشده بود) ترکیه سیاست خود را زیر پا گذاشته است. آن چه می تواند پیش زمینه ای برای هدف قرار دادن جنگنده روس توسط ترکیه باشد، این است که ترکیه از موشک های زمین به هوا و هوا به هوای روسیه در سوریه، احساس خطر می کند. ترکیه این موشک ها را هشداری علنی علیه خود می بیند چرا که اردوغان قبلاً به نیابت از معارضین و تروریست ها، اقدام به ساقط کردن جنگنده ها و هلیکوپترهای سوری کرده است. حمله اخیر ترکیه به سوخو 24 روسیه را هم شاید بتوان از همین دست عملیات ها ارزیابی کرد. نکته جالب در واکنش پوتین به این حملات، استفاده رئیس جمهور روسیه از عبارت «خنجر از پشت» بود. این عبارت را شاید بتوان با اشاره به دیدار «مهم» حدود یک ماه پیش میان یک هیأت نظامی روس با «علی کمال آیدین» معاون وزیر خارجه ترکیه بهتر درک کرد. اواسط ماه اکتبر امسال، هیأتی به سرپرستی «سرگئی درونوف» جانشین فرمانده نیروهای هوایی روسیه از این کشور عازم ترکیه شد و با کمال آیدین دیدار کرد. نمایی نزدیک تر از جنگنده سوخو 24 روسیه پس از هدف قرار گرفتن این دیدار میان مسئولین بلندپایه نظامی ترکیه و روسیه که از نظر معاون وزیر خارجه ترکیه «یک گام مهم» تلقی می شد، با محوریت «جلوگیری از سوانح هوایی» و سوءتفاهم های مربوط به آن ها میان دو کشور انجام گرفت. داستان از این قرار بود که وزارت خارجه ترکیه 3 اکتبر با انتشار بیانیه ای، از ورود چند جنگنده روس به حریم هوایی این کشور اعلام نگرانی شدید کرده بود. البته وزارت دفاع روسیه هم در آن زمان، ضمن تأیید این مطلب، شرایط نامناسب جوی و اشتباه در مسیریابی را دلیل حضور چند ثانیه ای یک فروند جنگنده سوخو 30 در حریم هوایی ترکیه اعلام و از این اتفاق، عذرخواهی هم کرد. به هر حال، بعد از دیدار میان مقامات نظامی دو کشور و تلاش برای این که از وقوع چنین حوادثی در آینده جلوگیری شود، اقدام اخیر ترکیه در سرنگون کردن جنگنده روس (حتی در صورت احتمالِ تأییدنشده ورود این جنگنده به حریم هوایی ترکیه)، بی مورد و در بهترین شرایط، بسیار سخت گیرانه، به نظر می رسد. پوتین هم با عبارت «خنجر از پشت»، ضمن اشاره به این که روسیه برای بمباران تروریست ها در سوریه است و به هیچ عنوان تهدیدی برای ترکیه محسوب نمی شود، احتمالاً همین اقدام بی مورد یا سخت گیری ترکیه را مدنظر داشته است، چرا که ظاهراً آنکارا از آن «گام مهمی» که همین یک ماه پیش برداشته بود، پشیمان شده است. «پاسخ» پوتین به شکسته شدن سکوت اردوغان هنوز نمی توان به طور قطع گفت که آیا جنگنده روسیه وارد حریم هوایی ترکیه شده است یا نه، اگرچه شواهد نشان می دهد که ادعای ترکیه صحتندارد، چون هم لاشه جنگنده درون خاک سوریه سقوط کرده و هم خلبان های روس با فاصله چند کیلومتری درون مرزهای این کشور فرود آمده اند. همان طور که در ابتدای گزارش ذکر شد، پوتین هشدار داده (بخوانید «تهدید کرده») که اقدام ترکیه علیه جنگنده روسی، بی پاسخ نخواهد ماند. اکنون آن چه که در آینده ای احتمالاً نه چندان دور مشخص می شود این است که پاسخ پوتین به اردوغان از چه جنس خواهد بود. اهرم های مختلف اقتصادی که در این گزارش به آن ها اشاره شد، قطعاً گزینه های زیادی را جلوی پوتین می گذارد تا رئیس جمهور روسیه مجبور به توسل به قدرت نظامی به عنوان یکی از گزینه های دم دستش نشود.این در حالی است که کرملین ممکن است توسل به گزینه های «سخت گیرانه» را هم حق خود بداند، به خصوص اگر صحت برخی گزارش ها در رسانه های معتبر غربی اثبات شود، مبنی بر این که خلبان های روس بعد از آن که خود را به خارج از جنگنده اجکت کرده و از حادثه جان سالم به در برده اند، هنگام فرود با چتر نجات، توسط شورشیان ترک درون خاک سوریه و به ضرب گلوله کشته شده اند. /مشرق
چهارشنبه ، ۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر بانک]
[مشاهده در: www.asrebank.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها