تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1813029929
حرف های مهم تنها بازمانده پرویز دهداری درباره دلایل مخالفت ها با او
واضح آرشیو وب فارسی:کاپ: تصاویر به جا مانده از او را که بررسی کنیم، شاید در نگاه اول و بدون شناخت قبلی برای مان تداعی کننده «یک مرد اخمو» باشد. به گزارش کاپ و به نقل از اعتماد،این تفکر غلط اما با مرور تاریخ و خاطرات به راحتی از بین می رود. اگر فوتبالی و ورزشی باشید و امروز از فساد و بی اخلاقی ها دلتان به تنگ آمده باشد، فقط کافی است به گذشته و عصر زندگی «یک مرد» رجوع کنید تا به یک واقعیت تکان دهنده برسید. درست از همان روزی که آن مرد با فوت خود ورزش ایران را و همه مردم را تنها گذاشت و به دیدار معبود رفت، «اخلاق» هم در ورزش و به ویژه فوتبال ایران مرد! شاید تصمیم هم بر این بود که «مکتب اخلاق» آقای معلم هم بعد از مرگش، به همراه خودش به خاک سپرده شود. نتیجه این تفکر هم بیگانگی نسل امروز با مردی است که فوتبال و ورزش ایران مدیون «اخلاق گرایی» او است. اما روزگار به شکلی سپری شد که امروز وقتی یک جوان که او را نمی شناسد و عکسش را می بیند، تصاویر برایش تداعی کننده سیمای «یک مرد اخمو» با سگرمه های درهم باشد! با این وجود اگر تاریخ و خاطرات را درست مرور کنیم، در عمق همان تصاویر به جای مانده از او، غم هایی بی شمار در ته آن چشم های مغرور موج می زند. آن مرد شاید با آن نگاه نافذش امروز را می دید که دیگر «اخلاق» در ورزش و فوتبال مرده است. او برای نرسیدن ورزش به این روزگار تمام عمر تلاش کرد و تاثیرگذاری بسیار زیادی هم در تاریخ خود داشت. شاید بدون اغراق همین نیمچه اخلاق زنده مانده در ورزش هم حاصل یک عمر تلاش او بوده باشد که آن هم در حال نابود شدن است. بدون تردید این یک حقیقت تلخ است که نسل امروز از آن مرد شاید فقط تنها مطالب تکراری افرادی را خوانده یا شنیده است که هر سال در سالروز مرگش از بزرگی و منش اخلاقی او حرف می زنند و از روز بعد همه چیز باز فراموش می شود. در تمام این سال ها مرگ بوده که اهالی فوتبال و بعد نسل امروز را به یاد آن مرد انداخته است. نسل امروز از «معلم اخلاق» شاید فقط یک اسم را شنیده باشد؛ «پرویز دهداری!» سالروز درگذشت پرویز دهداری فرا رسیده است و باز هم آن داستان همیشگی در حال تکرار شدن است. روزنامه «اعتماد» اما مقدمات گفت وگویی با پیدا دهداری دختر معلم اخلاق سختگیر و دوست داشتنی فوتبال و ورزش ایران را فراهم کرد که مشروح آن را در زیر می خوانید: مرحوم دهداری در طول حیات خود همیشه تلاش داشت تا اخلاق را در فوتبال و ورزش ایران حکمفرما کند. از زمان فوت ایشان تا به امروز ٢٣ سال می گذرد. به نظر شما در طول این سال ها مسوولان توانستند مکتب پرویز دهداری را زنده نگه دارند؟ من فکر می کنم با بررسی وضعیت کنونی جواب این سوال روشن باشد. از زمان فوت پدر تا به امروز، روزبه روز و سال به سال اخلاق در فوتبال نزول کرد و تا به این سطح از بی اخلاقی ها در ورزش کشور رسیده ایم. نمی خواهم بگویم فوت پدرم باعث شد اخلاق هم از بین برود، اما رفتن ایشان درست همزمان شد با آغاز مرگ تدریجی اخلاق. چرا؟ شما نگاه کنید. اوضاعی که امروز در فضای اخلاقی ورزش و فوتبال وجود دارد و این بلبشوها و آشفته بازاری که با مرور رسانه ها به خوبی از آن مطلع خواهیم شد، اتفاقی نبود که پدر من و امثال او در ورزش به دنبالش بودند. شرایط بد فرهنگی ورزش کشور و به خصوص فوتبال یک واقعیت ناراحت کننده و تلخ را به مردم نشان می دهد و آن سقوط کامل ارزش های اخلاقی است. به نظر شما دلیل این سقوط اخلاقی چه می تواند باشد؟ بی توجهی مسوولان ورزش در تمام سال های اخیر به اخلاق! من تنها عامل فضای بد کنونی را همین مساله می دانم؛ از نظر یک شهروند علاقه مند به ورزش و فوتبال. من اصلا نیازی ندارم که بخواهم درباره پدرم و تلاش هایی که ایشان برای بسط پیدا کردن اخلاق در ورزش کردند توضیحی بدهم. من به عنوان دختر پرویز دهداری به این مساله فکر می کنم که مسائل مالی و منافع شخصی افراد جای اخلاق را در فوتبال ایران گرفته و به همین خاطر است که آنقدر فساد در فوتبال هم وجود دارد. من باز هم تاکید می کنم که از نظر کارشناسی درباره مساله اخلاق صاحب نظر نیستم و اگر حرفی می زنم اشاره ام به مقایسه شرایط امروزی اخلاقی ورزش با گذشته ای است که پدرم برای اخلاق معلمی می کرد. بدون تردید شما و خانواده پرویز دهداری با شرایطی که امروز در فوتبال ایران می بینید ناراحت می شوید. طبیعتا همین طور است. اما به این نتیجه رسیده ایم که مکتب اخلاقی پدر را نمی خواستند. پرویز دهداری افسانه ای بود و بگذشت! شما با هر کدام از شاگردهای ایشان که در قید حیات هستند و ان شا ءالله همیشه سلامت باشند هم درباره پدرم صحبت کنید به خوبی به شما خواهند گفت که پدر زندگی اش را فدای معلمی اخلاق کرد و خیلی هم او را اذیت کردند. همین شاگردهای مکتب پدر امروز به شما خواهند گفت که دیگر چیزی از احترام کوچک تر به بزرگ تر و جایگاه سرمربی و اخلاق باقی نمانده است و این پول است که جای اخلاق را گرفته است. نسل امروز شاید از پرویز دهداری فقط یک اسم شنیده باشد و تعاریفی که درباره او در سالروز فوتش از سوی افراد مختلف انجام می شود. خیلی از جوان های امروزی شاید اصلا ایشان را نشناسند، قبول دارید؟ دقیقا همین طور است. پدر در زمان خودش زبانزد خاص و عام بودند. درست است که شغل اصلی اش مربیگری بود. اما او برای شاگردانش پدری می کرد و روی احترام گذاشتن و عمل کردن به مسائل اخلاقی به شدت سختگیر بود. رابطه او با بازیکنان فراتر از یک مربی و شاگرد بود ولی خب خیلی ها وقتی که پرویز دهداری زنده بود قدر او را ندانستند. جوان های امروزی هم حق دارند که پدر من را نشناسند. چون هیچ تلاشی برای شناساندن مکتب اخلاق پرویز دهداری به آنها نشد. تا به حال به دلیل این اتفاق فکر کرده اید. بله. بعد از فوت بابا مکتب اخلاق و تفکر او هم باید از بین می رفت. چون حرف ها و تفکر او برای شروع رفتارهای ناشایست برخی از آدم ها مشکل درست می کرد. اگر مرام دهداری بین اهالی ورزش و فوتبال باقی می ماند، خیلی ها دیگر نمی توانستند برنامه ها و خواسته های خود را اجرایی کنند و باید قید حضور در فوتبال و اهداف شان را می زدند. به خاطر همین در برخی از مقاطع زمانی آمدند و پرویز دهداری را در زمان حیاتش محکوم کردند. در خیلی از جاها او و مکتب و تلاش هایش را زیر سوال بردند و به بابا خرده گرفتند. چون وجود پرویز دهداری مانعی بزرگ بود در مقابل راه نادرست آنها! همان آدم ها و امثال آنها بودند که بعد از فوت ایشان هم همه کار کردند تا درب مکتب اخلاق در فوتبال بسته شود و هیچ اسمی از پرویز دهداری و تفکرش باقی نماند. آنها مکتب اخلاقی و تفکر پرویز دهداری را هم تلاش کردند نابود کنند و این کارها را تا به امروز ادامه داده اند. چون تفکر دهداری سود مالی و منافع شخصی برایشان به همراه نداشت! آنها با وجود نام دهداری باید از خیلی از امتیازها و شرایط مالی خوب گذشت می کردند. مطمئن باشید اگر زنده ماندن یاد پدرم برایشان درآمد داشت حتما این کار را می کردند تا مردم بیشتر او را بشناسند. این ماجرای مقابله با مکتب اخلاق از همان داستان استعفای دسته جمعی ١٤ بازیکن تیم ملی شروع شد. از قبل از آن مشکلاتی به وجود آمده بود و به آن اتفاق معروف ختم شد. هرچند که بسیاری از آن بازیکنان بعدها به اشتباهات خودشان پی بردند و استعفایشان را پس گرفتند. خیلی از آنها به درستی تشخیص دادند که بازیچه دست برخی افراد سودجو که با تفکر اخلاقی دهداری مشکل داشتند قرار گرفتند و آن اتفاقات را رقم زدند. آن اتفاقات و نام نیکی که از پدر مرحوم من بر جای مانده است به خوبی نشان می دهد که حق همیشه پابرجا خواهد ماند. همه دیگر می دانند که پرویز دهداری زندگی اش را برای اخلاق در فوتبال ایران گذاشت. شاید خیلی ها بعد از فوت بابا و شروع جریان بی اخلاقی ها فهمیدند که حرف پرویز دهداری چه بود. بعد از رفتن او به این نتیجه رسیدند که «اصول اخلاقی» هیچ وقت زیر پا نخواهد رفت. در ماجرای استعفای دسته جمعی بازیکنان تیم ملی در آن مقطع این انتقاد را به مرحوم پرویز دهداری وارد کرده بودند که به خاطر بستنی خوردن بازیکنان از اردو کنار می گذاشت. این بحث ها را در راستای همان مسائلی که عرض کردم مطرح کردند. شما خودتان بنشینید فکر کنید که پرویز دهداری چرا باید به بستنی خوردن یک بازیکن گیر بدهد؟ سعی کردند واقعیت ها را آن طور که خودشان می خواستند به مردم نشان بدهند. اما هیچ وقت نیامدند این را به مرد بگویند که هدف دهداری این بود که بازیکن یاد بگیرد وقتی در جلسه رسمی با مربی اش دارد حرف می زند نباید بستنی بخورد و باید احترام بزرگ تر خود را حفظ کند. برای تخریب پدرم دست به هر کاری زدند. اما در نهایت ثابت شد که حق را پدرم می گفت و این نام او است که بر سر زبان ها و یادها مانده است. زمانی که اردوی شمال با بازیکنان تیم ملی می رفتیم پدر به بازیکنان دستور داده بود که حق ندارند جلوی خانواده و زن و بچه مردم لباس های خود را از تن بیرون کنند و به شنا بروند. باید حرمت یک ورزشکار را حفظ کنند و مراعات حالخانواده های دیگر را داشته باشند. اما بعضی ها بودند که تلاش کردند حرف پدر را جوی دیگری به مردم و رسانه ها بازگو کنند. مدیران فدراسیون فوتبال و مسوولان ارشد ورزش کشور در تمام این سال هایی که از فوت پرویز دهداری می گذرد توجهی به شرایط شما و خانواده داشته اند؟ پدر در زمان حیات خودش که هیچ وقت هدایا و امتیازاتی را که برایش در نظر می گرفتند قبول نمی کرد یا اگر هم می کرد آن را در اختیار افراد بی بضاعت قرار می داد. پس وقتی پدرم چنین تفکری داشت طبیعتا ما هیچ وقت به دنبال کمک گرفتن از مسوولان نبوده ایم. من یادم می آید که ٢٥٠ متر زمین در بهترین نقطه تهران را به پدرم دادند. اما او قبول نکرد آن هم در شرایطی که خودش همیشه مستاجر بود و تاکید کرد که به افراد محتاج بدهند. او حقوق خودش را در اختیار بعضی از بازیکنان تیم ملی می گذاشت. پدرم خیلی از مواقع غذای خود را به یکی از بازیکنان که همیشه عادت داشت غذا زیاد بخورد می داد. چون شرایط برگزاری اردوها مثل امروز نبود. پدرم خودش برای پتو، گازوییل و نفت سوخت وسیله های گرمایشی بچه ها می رفت و در صف می ایستاد و امکانات مورد نیاز بچه ها را تهیه می کرد. اما گله من از مسوولان این بوده که هیچ وقت تلاشی نکردند تا نام پدر بیشتر زنده بماند و هیچ وقت مراسمی درخور شأن دهداری برایش در تمام این سال ها نگرفتند. تنها درخواست خانواده دهداری تلاش مدیریت در تمام این سال ها برای زنده نگه داشتن مکتب اخلاقی او بود که این کار صورت نگرفت به همان دلایلی که عرض کردم. لینک کوتاه: cup.ir/u/85793
چهارشنبه ، ۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کاپ]
[مشاهده در: www.cup.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها