واضح آرشیو وب فارسی:ائل پرس: اینجا تمام حرمت میهمان را نگاه می دارند تا جایی که هیچ مسافری بیم خوراک و جای خواب ندارد، حتی اگر منزل نیز پرشده باشد صاحب خانه زایر را بر روی چشمان یا قلب خود جایمیدهد...افسوس که این سرزمین تنها حرمت یک نفر را نگه نداشت...ائل/ محمد امینی؛ اینجا مسیر است...صدای مرا از چند کیلومتری مقصد می شنوید,جای هر شیعه ای که گوشه ی دلش یکبار برای مولا دلتنگی کرده است خالی است ... چند روزی زودتر از اربعین پیاده روی را به همراه خیل عاشقان شروع کرده ایم، امروز روز پنجم است ... اینجا می توان معنای برادر مسلمان شیعه را فهمید، با اینکه چهره ها خبر از حضور ملت های گوناگون می دهد اما تمام مسیر ذره ای احساس غربت نکرده ایم، خدام مسیر التماس می کنند تا بر سر سفره آنها بنشینیم...به طور اتفاقی یکی از اهالی مسیر که خانه خود را به استراحت گاه زوار تبدیل نموده من و همسرم را به منزل خود می برد. همسرم را به استراحت گاه خانومها راهنمایی می کنند.به محض رسیدن جوراب ها را از پای ما کنده و می شویند و پاهایمان را ماساژ می دهند، محبت و میهمان نوازی را از حد گذرانده اند برخی اوقات احساس میکنی راحت تر از خانه خودت نفس می کشی... بزرگ و کوچکی رعایت نمی شود تا جایی که بزرگان قبیله لباس شیخ را کنار گذاشته و همگی یکدست تا انتهای ماه صفر لباس خادمی امام حسین ع را پوشیده اند...پس از صرف صبحانه با بدرقه گرم میزبان به مسیر ادامه می دهیم... خوب که به مسیر نگاه میکنی دلت پر می شود از احساس عجیب، از غمی شیرین، از صفای دلهای برادرانت، از غصه مادری که کودک بیمار خود را تا کیلومترها به عشق شفا طی می کند، از وسعت نگاههایی که لبریز از شوق دیدار به هوای صفای دل گام در این مسیر گذاشته اند تا شاید به حرمت مسیر طولانی گوشه چشمی از دو ارباب بین الحرمین دریافت کنند... اینجا مسیر پیاده روی اربعین است دوشادوش زوار اربعین پاجای اسرای بازگشته از شام به کربلا گذاشته و راهی کربلاییم، قدم ها تندتر که می شود دلها بیشتر به تپش، می افتد از وصال یار... اینجا صبح دل انگیزی از مسیر است به همراه چند نفر از میهمانان تازه مسلمان شده امام حسین بخشی از مسیر را می پیماییم تا از حال و هوای آنها انرژی مضاعف بگیریم، صد نفری از هند میهمان حسینیه تایلندی می شود، مردانشان در مسیر و همسرانشان که اغلب جوان هستند در داخل اقامتگاه خدمت می کنند...تیمی هفت نفره از غنا با شور شوقی وصف نشده زمزه بخشی از زیارت عاشورا را با صوت مداحی سر داده و تندتر از بقیه مسیر را با سرعت آهسته می دوند تا حرارت مداحی را دو چندان کنند... به جوانی برمی خوریم که از پوست سفید و موهای بورش پیداست اهل اروپا باشد، این جوان نروژی چنان مصمم راه می رود که گویی انتهای این مسیر پیکار کربلاست، وقتی از دلیل سفرش می پرسیم از عزت امام می گوید؛ کاش همه دنیا یک روز بفهمد امام حسین (ع) و اهل بیت چه کسانی هستند...و من مطمینم همه یک روز می فهمند...شاید روز ظهور امام آخرمان باشد...به نحوی از قرابت با شیعه و ائمه اطهار (ع) می گوید که در دل احساس غرور به ما دست می دهد... جوان شیعه عربستانی که ساکن نجف است با چشمانی که پهنای تمام صورتش را خیس نموده می گوید: دشمنان خدا ۱۴۰۰سال پیش حرمت پسر رسول خدا را شکستند و خیال کردند خون های ریخته شده به صفحات فراموش شده تاریخ می پیوندد غافل از اینکه این (مسیر مملو از جمعیت را نشان می دهد) بخش کوچکی از عظمت ارادت شیعیان به مولایمان حسین ع و اصحاب پاکش می باشد. اینجا تمام حرمت میهمان را نگاه می دارند تا جایی که هیچ مسافری بیم خوراک و جای خواب ندارد، حتی اگر منزل نیز پرشده باشد صاحب خانه زایر را بر روی چشمان یا قلب خود جای میدهد...افسوس که این سرزمین تنها حرمت یک نفر را نگه نداشت و دلها سنگ شده و پیشانی مولا را شکافته و نصیب پاره دل ارباب، سنگ و غل و زنجیر شد... کسی نگران امنیت یا تلف شدن خود در مسیر نیست، آتش عشق حسینی به نحوی در دلها روشن شده و شعله می کشد که اجازه نمی دهد آنی از شوق وصل غافل شوی...مسیر پر است از بساط نذری به زور هم که شده آب و شربت و میوه و نان را به دستت می دهند، با شرمساری از لب های تشنه مولا و اسرای کربلا جرعه ای آب می نوشم و سلام بر حسینی از ته دل می گویم...با وجود سختی مسیر برخی از همسفرها با لب روزه تشنگی را با جان و دل می خرند تا ذره ای درک کنند آنچه را که در فهم و درک نمی گنجدو بر کربلاییان گذشت... موکب دار های ایرانی و عربی چند کلمه ای از زبان هم یاد گرفته اند تا ابراز ارادت و برادری خود را برای همدیگر بیان کنند ، اشعار مداحی برای مسیر حماسی و عزت افرین است به نحوی که کاروانیان احساس اقتدار را در چهره جهان اسلام اینجا می بینندهر گامی که اندکی احساس خستگی می کند به پشت سر خود نگاه کرده و نفسی تازه تر می گیرد... هواشناسی دل زایران پاهای پیاده خستگی نمی فهمد، برخی ها برای ارادت به امام کفش و جوراب را نیز از پا رسته و با قوتی تمام به حرکت ادامه می دهند شوق زیارت اربعین در چشمان زن و مرد،کودک و نوجوان پیداست....مسیر هنوز ادامه دارد یک دل در انتظار شوق وصل و دل دیگر تشنه ی ادامه مسیر دلدادگی است....راهی که هیچ کجای دنیا آسمان این اندازه صاف و دلپذیر نیست....
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ائل پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]