واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: ياد مرگ به سبك زندگيمان جهت ميدهد
مرگ مقوله پيچيدهاي است و مردن هميشه به عنوان يك راز در بين مردم باقي مانده است.
نویسنده : سيمين جم
آنچه كه مسلم است همه ما انسانها روزي ميميریم، فرقي هم نميكند چند سال عمر كرده باشيم. بالاخره همه بايد بميريم. دير و زود دارد اما سوختوسوز ندارد. پير يا جوان، زن يا مرد كوچك يا بزرگ بالاخره همه ما بايد به آن دنيا سفر كنيم. اين موضوع بسيار پيچيده البته در اديان مختلف ديدگاههاي متفاوتي دارد اگرچه در اصل آن تقريباً ديدگاهها مشترك است اما در خصوص اين پديده پيروان اديان مختلف با ديدگاههاي خاص خود به اين موضوع نگاه ميكنند. مرگ اما در دين اسلام يك موضوع بسيار مهم و با اهميت است در حقيقت مردن در اسلام پايان زندگي نيست بلكه آغاز يك زندگي جديد است كه در حقيقت زندگي دائمي و ابدي ما انسانهاست. بر اساس آموزههاي اسلام زندگي انسان تنها چند سال در اين دنيا نيست بلكه بعد از مرگ نيز ادامه دارد و حيات اصلي انسان مربوط به آن دنياست. آثار دنيوي فكر كردن به مرگ موضوع گفتوگوي ما با حجتالاسلام والمسلمين ميركريمي استاد حوزه و دانشگاه است كه ماحصل آن را در پي ميخوانيد. مرگي كه به زندگي جهت ميدهد برخي از افراد با اين اعتقاد و بهانه كه فكر كردن به مرگ و مردن اميد و نشاط را از آدم ميگيرد خيلي موافق مطرح شدن موضوعات مرتبط با مرگ و سفر آخرت نيستند، در حالي كه فكر كردن به مرگ نه تنها باعث نااميدي و از بين رفتن نشاط ميشود بلكه از آنجايي كه فكر كردن به مرگ باعث توجه به فعاليتها و رفتار و كردار هر فرد ميشود ميتواند به سبك زندگي او جهت بدهد. وقتي فردي به مرگ و زندگي اخروي خود فكر كند باعث ميشود تا در افكار، انديشه، عقايد، رفتار و فعاليتهاي خود توجه و دقت بيشتري داشته باشد. يكي از مهمترين توصيههايي كه معصومين(ع) و بزرگان دين ما دارند نيز اين است كه همواره انسان به مرگ و زندگي اخروي خود فكر كند و حتي در برخي احاديث اعلام شده است كه هر فرد مسلمان شبها قبل از خواب بايد به بررسي وضعيت رفتار و كردار خود در طول روز بينديشد و از كارهاي بد خود استغفار كند. برنامهريزي براي مرگ و زندگي نوشتن وصيتنامه و آماده بودن براي سفر به آخرت نشاندهنده سبكبالي فرد است چراكه براي برخي از آدمها ترك دنيا و دل كندن از لذتهاي زودگذر آن سخت است. البته اين به معناي آن نيست كه افراد يك گوشه بنشينند و دست از فعاليتهاي دنيايي خود بردارند و فقط به مرگ و سفر آخرت فكر كنند، چراكه در عین توصيه به سفر اخروي توجه به دنيا و فعاليتها براي بهبود وضعيت زندگي نيز بسيار توصيه و تاكيد شده است، به گونهاي كه در احاديث معصومين ميخوانيم براي كارهاي دنياييات به گونهاي برنامهريزي كن كه انگار هرگز نميميري، اما براي كارهاي آخرتت به گونهاي برنامهريزي كن كه گویا همين فردا خواهي مرد. اين كلام به خوبي نشاندهنده اهميت تقسيمبندي كارهاي دنيوي و اخروي است و نشان ميدهد انسان ضمن پرداختن به كارهاي دنيوي و رسيدگي به مسائل مربوط به زندگي با هدف جهت دادن به زندگي خود بايد به فكر مرگ و آخرت خود نيز باشد. زندگي بدون مرگ معنايي ندارد شما در نظر بگيريد كه قرار نبود هيچ كس از دنيا برود آن وقت چقدر زندگي تكراري، بيهدف و بيهويت ميشد، حال اينكه مرگ به زندگي آنان جهت ميدهد و فكر كردن و انديشيدن به مرگ باعث ميشود تا انسان در كارهاي دنيوي خود برنامهريزي بهتري انجام دهد. وقتي انسان به اين بينديشد كه نتيجه اعمال و رفتار خود در اين دنيا را در سراي آخرت بايد ببيند به شكل زيباتري زندگي خواهد كرد. اين موضوع باعث ميشود تا نظم، انضباط و برنامهريزي فرد بيشتر باشد، چراكه درست مثل دانشآموزي است كه ميداند بايد مرتب و منظم به وظايف خود عمل كند، چراكه بايد در پايان سال متحمل سختي بشود، امتحان بدهد و از اين كلاس به كلاس ديگري برود. انديشيدن به مرگ اصلاً هم كار سختي نيست و نه تنها اميد را از انسان نميگيرد بلكه به انسانها اميد ميبخشد، روحيه افراد را تقويت ميكند و اعتماد به نفس آدمها را بالا ميبرد. اين حديث شريف كه انسانها خوابند وقتي بميرند بيدار ميشوند، بيانگر اين است كه زندگي واقعي انسان در دنياي ديگري است و اين دنيا گذرگاه و محل عبور است. غربيها هم به فكر مرگ افتادهاند شايد باورتان نشود اما حتي در غرب هم اخيراً روي انديشيدن به مرگ دارند كار ميكنند، به گونهاي كه محققان امريكايي دريافتهاند انديشيدن به مرگ به افراد كمك كند تا در اولويتهاي خود بازنگري كرده و زندگي بهتري داشته باشند. اين تحقيقات نشان ميدهد انديشيدن به مرگ يا اذعان به ضعف بشر چه بسا به بازنگري در اولويتهاي مربوط به اهداف، ارزشها و زندگي كمك ميكند تا اهتمام بيشتري به سلامت خود داشته و مثبتتر باشيم. حتي تحقيقات غربيها نشان ميدهد كه چگونه حضور در مراسم تشييع جنازه ميتواند رفتار كمك كردن را در افراد تقويت كند. تحقيقي كه در امريكا انجام شده نشان ميدهد كه چطور حتي از نظر فيزيكي نزديك بودن به يك قبرستان باعث ميشود ميل فرد به كمك كردن به يك غريبه بالا برود. محققان فرضيه ميآورند كه اگر ارزش فرهنگ كمك كردن براي افراد مهم شمرده شود، آنوقت بالا رفتن آگاهي از مرگ ميتواند موجب بالا بردن ميل به كمك كردن در آنها شود. ميبينيم كه حتي غربيها و پيروان ساير اديان نيز با تحقيقات علمي كه انجام دادهاند اين موضوع را از نظر روانشناسي مورد بررسي قرار داده و آثار و نتايج آن را بررسي كردهاند و اين موضوع نشاندهنده اين است كه فكر كردن به مرگ باعث توجه هرچه بيشتر انسانها به مقوله اخلاق ميشود؛ همان چيزي كه اكنون گمشده غرب است. زندگي هدفدار در سايه فكر كردن به مرگ در احاديث و روايات از معصومين (ع) نيز توصيههاي فراواني در اين خصوص شده و در عين حال كه احاديثي در خصوص زندگي بهتر دنيوي داريم، احاديث و رواياتي نيز در خصوص مرگ و آثار و نتايج ارزشمند فكر كردن به مرگ وجود دارد. اين موضوع نشان ميدهد انديشيدن به مرگ و تفكر در خصوص سفر آخرت يكي از مهمترين موضوعاتي است كه هر فرد مسلمان بايد به آن توجه داشته باشد تا زندگي وي در دنيا بر اساس يك نظم و قاعده پيش برود و زندگي او يك زندگي هدفدار باشد.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۳ آذر ۱۳۹۴ - ۱۴:۴۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]