واضح آرشیو وب فارسی:داغ نیوز: منطقه بروال یکی از مناطق حاشیه شهر اهواز است که در جوار چاه های نفت قرار دارد، اما وضعیت بغرنج آن تضاد عجیبی از درد و رنج بسیار مردم در کنار ثروت ملی نفت به نمایش گذاشته است. به گزارش ابتکار، با گذشت دو ماه از آغاز سال تحصیلی برخی مدارس اهواز حال و روز مناسبی ندارند؛ وضعیت نامناسبی که به طور قطع شرایط را برای دانش آموزان و معلمان سخت کرده است. مشکلاتی از قبیل نبود پنکه، کولر و نیمکت تا تعمیرات تمام نشده و سقف هایی در حال آوار! تحصیل در کلاس هایی که بیش از آن که شبیه مدرسه باشند، مخروبه هایی با نیمکت های شکسته و اتاق هایی تاریک می نمایند که دانش آموزان آن در پناه کورسوی نور خورشید که از پنجره یا در کلاس فضای تاریک را قدری روشن می کند، الفبای زندگی را مشق می کنند تا آینده سازان فردای این کشور باشند؛ اما آیا مشق زندگی در این مخروبه های تاریک، فردای این دانش آموزان و آینده آن ها را روشن خواهد کرد؟ صحبت کردن از وضعیت نامناسب برخی مدارس خوزستان چیز جدیدی نیست و بارها این مشکل از سوی رسانه ها، مردم و حتی مسئولان مطرح شده است؛ مدارسی که به نظر می رسد وضعیت اسف بار آن ها یکی از دلایل افت تحصیلی و پایین بودن انگیزه تحصیل در میان دانش آموزان استان است. برای شناخت وضعیت مدارس استان همین بس که برخی مدارس به دلیل فرسودگی و عمر طولانی در فهرست میراث فرهنگی قرار گرفتند یا می توانند در این فهرست جای گیرند! اما همچنان دانش آموزانی در آن ها مشغول به تحصیل هستند و البته مدارسی وجود دارند که هر لحظه ممکن است سقف آن ها ریزش کند. دانش آموزان بازمانده از تحصیل به گزارش ایسنا، زمستان سال گذشته بود که یکی از مسئولان آموزش وپرورش خوزستان نسبت به خطر ریزش سقف مدارس در شهرستان کارون هشدار داد. شهرستان کارون همان منطقه کوت عبدالله در شهر اهواز بوده که به تازگی از اهواز جدا و به شهرستان تبدیل شده است. این شرایط زمانی دشوارتر می شود که بدانیم برخی از کلاس های مدارس اهواز فاقد کولر و پنکه هستند؛ آن هم در وضعیت جوی بسیار طاقت فرسای خوزستان که در مهرماه نیز دمای هوا بیش از ۴۵ درجه است و میزان رطوبت گاهی تا ۱۰۰ درصد می رسد؛ وضعیتی که باعث شده بسیاری از اولیای دانش آموزان در مناطق کمتربرخوردار و حاشیه سلامت فرزند خود را بر تحصیل او ترجیح دهند و همین امر مشکلی دیگر به نام دانش آموزان بازمانده از تحصیل را در خوزستان دامن بزند. به طور طبیعی وجود دانش آموزان در کلاس هایی که هر لحظه ممکن است سقف آن ها ریزش کند و در شرجی نفس گیر که حتی یک پنکه هم در آن ها وجود ندارد، خطرناک است؛ مدارسی که تعمیرات در آن ها در زمان تحصیل دانش آموزان انجام می شود و فاقد یک آبخوری مناسب هستند. این وضعیت در برخی از مناطق شهرستان اهواز مشاهده می شود اما در مناطق حاشیه شهر شدت بیشتری دارد. منطقه بروال یکی از مناطق حاشیه شهر اهواز است که در جوار چاه های نفت قرار دارد، اما وضعیت بغرنج آن تضاد عجیبی از درد و رنج بسیار مردم در کنار ثروت ملی نفت به نمایش گذاشته است. تنها یک مدرسه دخترانه منطقه بروال (علی آباد) اهواز تنها یک مدرسه دخترانه دارد که در روزهای نخست مهرماه به دلیل وضعیت نامناسب و پایان نیافتن تعمیرات، تحصیل دانش آموزان در آن با مشکل مواجه شده است. «بیش از ۴۵ سال از عمر این مدرسه می گذرد و بسیار فرسوده و وضعیت آن نامناسب است. دانش آموزان سه دوره ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان با هم در این مدرسه درس می خوانند”. این ها را حسین یکی از ساکنان منطقه بروال می گوید. وی ادامه می دهد: به دلیل شرایط نامناسب امکان تحصیل دانش آموزان در این مدرسه وجود نداشت؛ قرار بود که اداره نوسازی مدارس، این مدرسه را تخریب و از نو آن را احداث کند اما این کار انجام نشد و اهالی مجبور شدند که خود برای اصلاح وضعیت این مدرسه اقدام کنند. به گفته حسین، اهالی منطقه بروال جهت ترمیم تنها مدرسه دخترانه خود مبالغی را جمع آوری کردند و در تابستان تعمیرات آغاز شد اما این تعمیرات تا آغاز سال تحصیلی امسال پایان نیافت و در روز اول مهرماه مدرسه تعطیل بود. وضعیت تنها مدرسه دخترانه منطقه علی آباد بسیار نامناسب است؛ این مدرسه دارای هشت کلاس است که در دوره ابتدایی ۳۵۰ دانش آموز و در مقاطع متوسطه اول و دوم بیش از ۱۳۰ دانش آموز تحصیل می کنند. حسین، وضعیت منطقه بروال را اسف بار توصیف می کند و می گوید: حدود ۱۵ چاه نفت دور تا دور منطقه بروال وجود دارد اما از هیچ گونه امکاناتی برخودار نیست. بروال در ایام انتخابات مجلس و شورای شهر، جزو شهر اهواز محسوب می شود اما در زمان ارایه خدمات شهری در محدوده اهواز به حساب نمی آید! منطقه بروال (علی آباد) از مناطق حاشیه شهر و در نزدیکی فرودگاه اهواز قرار دارد که جمعیت آن نزدیک به هشت هزار نفر است اما این وضعیت تنها منحصر به مدرسه منطقه بروال نیست و با یک جستجو در مدارس سطح شهر اهواز می توان متوجه وضعیت نامناسب مدارس برخی در ماه های نخست آغاز سال تحصیلی شد. کولر، پنکه، میز، نیمکت و برق؛ غایبان مدارس اهواز! یک معلم که در مدارس اهواز تدریس می کند شرایط را این گونه توصیف می کند: من در شش مدرسه در اهواز درس می دهم که از هر مدرسه حداقل ۲ تا سه کلاس بدون کولر و حتی پنکه هستند. او در ادامه با بیان این که وضعیت مدارس اهواز بسیار نامناسب است، می گوید: با چشمان خود دیدم که برخی مدارس در هفته نخست مهرماه میز و نیمکت نداشتند؛ شاید اکنون این مشکل حل شده باشد اما به طور طبیعی باید قبل از آغاز سال تحصیلی مدارس آماده شوند. به گفته این معلم شرایط دانش آموزان در کلاس های فاقد کولر و پنکه بسیار سخت است و این وضعیت موجب پرخاشگری و عصبی شدن دانش آموزان شده است. او در این باره می گوید: برای یک لحظه تصور کنید که کولر شما در اوج گرما خاموش شود، چه حالی به شما دست می دهد؟ حال آن که کلاس های درس حتی یک پنکه هم ندارند. در ماه های گرم با مشکل پرخاشگری دانش آموزان مواجه هستیم زیرا تحمل آن ها بسیار کم شده و زود عصبی می شوند. وی اضافه می کند که این وضعیت بسیار طاقت فرسا و نامناسب است. معلمان در حالی که از شدت گرما عرق می کنند باید درس دهند که از این وضع ناراضی هستند. اجحافی در خوزستان محرومیت و اجحاف در حوزه آموزش خوزستان بر کسی پوشیده نیست اما گویا مسئولان که وظیفه اصلی آن ها برطرف کردن مشکلات و کمبودها است، تنها به مطرح کردن مشکلات اکتفا کرده اند و مسئولیت اصلی خود را به فراموشی سپرده اند. باید همه در برابر دانش آموزانی که در کلاس های خود عرق ریزان آرزوی یک کولر را می کنند یا در کورسوی پرتوی خورشید در مخروبه ای به نام مدرسه درس می خوانند، پاسخگو باشند و این گونه نباشد که مسئولیت مدیران تنها در برگزاری جلسات و بیان نطق های تکراری خلاصه شود. امروز شبکه های اجتماعی پر از تصاویر مدارسی است که پس از باران دچار آبگرفتگی می شوند و چه طنزهای تلخی که این تصاویر را همراهی نمی کند. شاید باز هم باید منتظر بمانیم که آیا کسانی پیدا می شوند که درد و رنج این کودکان را بفهمند و گامی برای روشن کردن کلاس های تاریک آن ها بردارند؟ باشد که این کودکان فردای روشن کشور را رقم بزنند. هرچه هست از این کلاس های تاریک چندان امیدی به رقم زدن آینده ای روشن نمی رود. دانش آموزی که در این زمانه علم و دانش را این چنین ناتوان از حل مشکلات و نیازهای اولیه مدرسه خود ببیند، چگونه می تواند به قدرت علم برای حل مشکلات ایمان بیاورد و تحصیل را سرلوحه زندگی خود برای ساختن فردایی بهتر قرار دهد؟ به راستی نسبت به آینده این دانش آموزان چه مسئولیتی داریم؟ سرنوشت فردای کشور، امروز در همین کلاس های درس در حال رقم خوردن است؛ ببینیم برای آینده کشور چه کرده ایم؟
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: داغ نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]