محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830836417
خمسه: به جوانان توصیه می کنم بازیگر نشوید
واضح آرشیو وب فارسی:عصر امروز: علیرضا خمسه: من به جوان ها توصیه نمی کنم شغل بازیگری را انتخاب کنند. معمولا اعضای خانواده از پدری که حرفه اش بازیگری است، ناراضی هستند! یا غیبتشان در خانه تاثیر منفی می گذارد و یا حضور بی مایه شان که درآمدی ندارند! و این معضل باعث افسردگی بسیاری از همکارانم شده است.به گزارش عصرامروز علیرضا خمسه، بازیگر ۶۳ ساله سینما، تلویزیون و تئاتر، خاطرات زیادی از دوران های مختلف کاری و زندگی دارد. او بخشی از خاطرات دوران کودکی خود را در برنامه خندوانه تعریف کرد که مورد توجه مردم قرار گرفت. خودش صاحب دو فرزند دختر است که یکی از آنها دانشجوست و دیگری کلاس سوم دبستان را پشت سر می گذارد. این بازیگر پیشکسوت سختی ها و خوشی های زیادی را تجربه کرده؛ تجربیاتی که او را صاحب دیدگاه متفاوتی کرده است. با علیرضا خمسه درباره ارتباطش با اعضای خانواده اش گفت وگو کردیم. بازیگر هستید و حرفه شما شرایط خاص خودش را دارد؛ گاهی چند ماه سرکارید و کمتر فرصت رسیدگی به بچه ها و خانواده را دارید، غیبت تان را چگونه مدیریت می کنید ؟ چگونه وقت خود را بین کار و خانواده تقسیم می کنید که فرصت رسیدگی به هر دو را داشته باشید؟ شکل حرفه ما جوری است که برای خانواده نمی توانیم برنامه ریزی مشخصی داشته باشیم. برعکس دیگر مشاغل که زمان مشخصی دارد، حرفه ما چندان زمان مشخصی ندارد. ما گاهی مجبوریم برای کار به شهرستان برویم و چند ماهی در کنار خانواده نباشیم و این دشواری هایی را برای خانواده به وجود می آورد. مثلا من سال گذشته که در سریال پایتخت بازی می کردم تقریبا سه ماه شهرستان بودم. برای یک فیلم سینمایی هم یک ماه در یزد بودم. این غیبت ها معمولا برای خانواده خوشایند نیست، اما با همه اینها ما تلاش می کنیم کانون خانواده را گرم نگه داریم. مثلا وقتی مشغول بازی در سریال پایتخت بودم، همسرم و دخترهایم گاهی به شمال می آمدند و ما یکدیگر را می دیدیم. گاهی هم به ما مرخصی می دادند و من به تهران می آمدم. هم من و هم خانواده ام تلاش می کنیم که زمان و فاصله دوری ما از یکدیگر کمتر شود تا تاثیر مخربی بر خانواده و بخصوص دختر کوچک ترم نگذارد. چون دختر بزرگم شرایط کاری مرا درک می کند. البته گاهی هم پیش می آید که من کاری ندارم مثل الان که حدود چهار ماه است در کنار خانواده هستم! در این زمان ها سعی می کنم دوره غیبتم را جبران کنم، اما مشکل دیگری که در حرفه ما وجود دارد این است که وقتی سرکار نیستیم از لحاظ معیشتی دچار مشکل می شویم. حرفه بازیگری از آن دست کارهایی است که کمتر کسی در آن به سرانجام می رسد. بسیاری از همکاران من مشکل معیشتی دارند و این در روابط خانوادگی شان به شدت تاثیر می گذارد؛ به همین دلیل من به جوان ها توصیه نمی کنم این شغل را انتخاب کنند. معمولا اعضای خانواده از پدری که حرفه اش بازیگری است، ناراضی هستند! یا غیبتشان در خانه تاثیر منفی می گذارد و یا حضور بی مایه شان که درآمدی ندارند! و این معضل باعث افسردگی بسیاری از همکارانم شده است. حرفه شما ویژه است! وقتی سرکار هستید، پول خوبی به خانه می آورید و وقتی بیکار هستید درآمدتان کم می شود و گاهی مدت زمان زیادی در خانه هستید که این هم طبیعی نیست. این سبک کار و زندگی چه تاثیری در تفکر و آینده فرزندانتان دارد؟ اولین تاثیرش این است که آنها این شغل را انتخاب نمی کنند. دختر بزرگ من اصلا حرفه بازیگری را دوست ندارد چون نسبت به این شغل شناخت پیدا کرده است و سختی های آن را می شناسد. جوان های دیگر که از خانواده سینماگران نیستند، فکر می کنند ما زندگی رویایی داریم، اما وقتی به ما نزدیک می شوند متوجه می شوند که ما زندگی متوسطی داریم که دوری از خانواده و مشکلات زیاد دیگری هم دارد. احتمالا دختران شما بیشتر مامانی هستند تا بابایی؟! بله ! چون مادرشان بیشتر کنارشان بوده با او انس و الفت بیشتری دارند. به نظر می رسد در این شرایط تعریف پدر تغییر می کند؛ پدر می شود کسی که فقط پول به خانواده تزریق می کند؛ این شرایط برای خود شما سخت نیست؟ دقیقا همین طور است ! خانم یکی از همکارانم داشت فرزندش را درباره انشاء با موضوع پدر راهنمایی می کرد، گفت؛ بنویس: پدر شبحی بیش نبود! از پدر برای فرزندان ما فقط افتخار خشک و خالی می ماند! آنها می توانند فقط بگویند، پدرشان بازیگر است و به این موضوع افتخار کنند، اما واقعیت این است که بچه ها بیشتر دوست دارند که پدرشان کارمند باشد و وقتی مدرسه تعطیل می شود، برود دنبالشان. جمعه ها و تعطیلات رسمی و بخصوص نوروز تعطیل باشند. اما ما متاسفانه تعطیلات نوروز را معمولا سرکار هستیم. تعطیلات رسمی و طولانی را سرکار هستیم و روزهای عادی که همه سر کارند ما بیکاریم ! شهرت باعث می شود شما وقتی با خانواده هم بیرون می روید، دچار مشکل شوید چون مردم می خواهند مثلا با شما عکس یادگاری بگیرند و ... بله! محدودکننده است. حتی اگر با خانواده به رستوران هم بروی آسایش نداری. برای خرید معمولی به مغازه می روی مردم سوالات عجیب می پرسند، مثلا سوال می کنند مگر شما هم سبزی می خورید؟! شما در یک خانواده پر جمعیت بزرگ شده اید، این شرایط چه تاثیری در روحیه شما گذاشت؟ جمعیت خانواده که زیاد باشد هم حُسن دارد هم عیب. حُسن اش این است که شما یاد می گیری در جمع چگونه زندگی کرده و بتوانی از حق خودت دفاع کنی. اما عیب بزرگش این است که پدر و مادر فرصت پیدا نمی کنند تا استعداد فرزندان خود را کشف کنند. بالاترین حُسن پدرم این بود که گاهی اسم ما را درست می گفت. همین که اسم ما را به یاد می آورد، خوشحال می شدیم! اما وقتی می گفتیم قبول شده ایم، نمی دانست کلاس چندم هستیم! چون ما تعدادمان زیاد بود و معلوم نبود کی کلاس چندم است! شما خودتان بیشتر مامانی بودید یا بابایی؟ پدرم در شرکت راهسازی کار می کرد و چون کم می دیدمش بیشتر دوستش داشتم. مادرم همیشه پیش ما بود، مسئولیت زیادی داشت و فرصت نمی کرد به همه ما رسیدگی کند، بنابراین سهم ما از حضورش محدود بود. البته مادر شما کار سختی هم داشته! حتی غذا پختن برای این تعداد بچه کار سختی است. بله ! به همه اینها اضافه کنید که گاهی مجبور بود همه ما را به شهرستان ببرد تا مثلا یکی، دو ماهی کنار پدر باشیم. این جابه جایی خیلی سخت بود که مادرم به تنهایی انجام می داد. بچه چندم خانواده هستید؟ بچه دوم، خواهرم از من بزرگ تر است. یعنی بعد از شما ده تا بچه دیگر هم متولد شدند؟ نه! قبل از من سه بچه دیگر به دنیا آمده بودند که فوت کردند. ما الان ۹ خواهر و برادر هستیم که وقتی دور هم جمع می شویم حدود ۵۰ نفرمی شویم، پدر و مادر، خواهر و برادرها و ... معمولا ماهی یک بار دور هم جمع می شویم تا یکدیگر را ببینیم.
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر امروز]
[مشاهده در: www.asremrooz.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها