واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: مرتضی الویری، نماینده چند دوره اول مجلس شورای اسلامی، شاید در آستانه انتخابات مجلس دهم یکی از بهترین گزینه هایی باشد که می تواند فضای پیش روی جریان های سیاسی را در انتخابات 94، ارزیابی کند. او در گفت وگو با آنا درباره ابراز نگرانی های چهره های اصولگرا از انتخابات مجلس دهم هم می گوید که مطمئن است امثال محمدرضا باهنر به شدت نگران رای نیاوردن دوستان شان در مجلس آینده هستند. به عقیده او، عملکرد منفی و فاجعه بار آقای احمدی نژاد کابوسی است که دایما جریان اصولگرا را رنج می دهد و احساس می کنند هیچ پاسخی در مقابل اعداد و ارقام و گزارش های مستندِ تخصصی در مورد فاجعه ای که در زمان آقای احمدی نژاد به وجود آمد، ندارند. الویری تاکید می کند در میان اصولگرایان، تنها دو جریان جبهه پایداری و جریان احمدی نژاد، برای فضای مردم سالاری کشور دردسرساز هستند. او درباره این دو جریان می گوید: جریان احمدی نژاد، یک جریان با دیدگاه ها و باورهای اعتقادی خاصی است که به پول های بادآورده دست یافته است. پایداری ها هم کسانی هستند که همه غیر از خود را تکفیر می کنند. این گروه ها دو ابزار دارند یکی ابزار ردصلاحیت و دیگری هم ابزار تطمیع. این دو ابزار می تواند توامان دخالت کند. چکیده اظهارات الویری به شرح زیر است: ارزیابی من این است که شورای نگهبان و همچنین جریان رقیب یقین دارد اصلاح طلبان از پشتوانه عظیم مردمی برخودار هستند و اصولگرایان می دانند که چنین پشتوانه ای را ندارند وگرنه چنین خط و نشانی برای اصلاح طلبان نمی کشیدند و خیلی راحت برخورد می کردند و اعلام می کردند که اصلاح طلبان به زمین قدرت بیایند و در یک رقابت آزاد مشارکت کنند. من مطمئن هستم آقای باهنر به شدت نگران رأی نیاوردن دوستانش در مجلس آینده است که علتش هم کاملا روشن است. عملکرد منفی و فاجعه بار آقای احمدی نژاد کابوسی است که دایما جریان اصولگرا را رنج می دهد و احساس می کنند هیچ پاسخی در مقابل اعداد و ارقام و گزارش های مستندِ تخصصی در مورد فاجعه ای که در زمان آقای احمدی نژاد به وجود آمد، ندارند. این موارد چیزی است که اصولگرایان نمی توانند خودشان را از آن کنار بکشند. همچنین خود مجلس اصولگرا پرونده ای بسیار منفی بین مردم دارد؛ یعنی هر اتفاقی در دوره هشت ساله احمدی نژاد افتاد و همچنین کارشکنی هایی که در زمان دو سال روحانی مردم شاهدش بودند، بیانگر این واقعیت تلخ است که مجلس اصولگرایی، یک مجلس ناکارآمد بوده است. در چنین وضعی اصولگرایان یا باید به یک شکست محتوم تن بدهند یا اینکه به وسیله خارج کردن رقیب از میدان به روش های مختلف در یک مسابقه یک اسبه برنده شوند. اصلاح طلبان به دنبال این هستند که در چارچوب قانون اساسی کار خود را جلو ببرند و دنبال هیچ گونه تشنج یا تند کردن فضای سیاسی کشور نیستند، بلکه می خواهند در یک فضای دوستانه، آرام و دموکراتیک در یک رقابت آزاد شرکت کنند و توقع بیشتر از این ندارند. بنابراین در این مسیر جلو می روند و به هر میزانی که بتوانند در این زمینه گام برمی دارند. برداشت اصلاح طلبان این است که راه نجات کشور از صندوق رأی عبور می کند. ما روش دیگری را نمی شناسیم. تمام تلاش و کوشش این است که مسوولان را متقاعد کنیم در چارچوب قانون و حق الناس دانستن رای مردم راه را برای افرادی که وفادار به این نظام و وفادار به منافع ملی هستند باز کنند تا بتوانند نامزد شوند و مردم بدون هیچ نگرانی و با اطمینان به نامزد مورد نظر خود رای دهند. همه نحله های مختلف اصلاح طلبی، رهبری رییس دولت اصلاحات را قبول دارند و تمکین می کنند، بنابراین ما از این بابت نگرانی نداریم و می دانیم که نهایت کار به وحدت و اجماع می رسیم. اختلاف نظر در حوزه های مختلف اصلاح طلبی وجود دارد و بسیار فراتر از این موضوعی است که شما گفتید. منتها در نهایت مکانیسمی در سلسله مراتب اصلاح طلبی تعبیه شده است و تعبیه خواهد شد که این موارد موجب انشقاق اصلاح طلبان نشود. تصور می کنم با توجه به اینکه آقای عارف چهره شاخص اصلاح طلبی هستند که قطعا از فیلتر شورای نگهبان عبور خواهد کرد و با توجه به ایثار و گذشتی که در انتخابات سال 1392 انجام داد، به احتمال قریب به یقین سرلیست اصلاح طلبان خواهد بود. اگر بتوانیم حوزه اصلاح طلبی را وسیع تر کنیم برخی از جریان های اصولگرا را هم در بر می گیرد و این می تواند بسیار برای منافع ملی کشور مفید باشد. من در میان اصولگرایان، دو جریان را نگران کننده می دانم و احساس می کنم جوانمردانه بازی نمی کنند بنابراین می توانند برای کشور و آن فضای مردم سالاری که باید در کشور وجود داشته باشد دردسرآور باشند. یکی جریان جبهه پایداری است که می خواهد سر به تن رقیب نباشد و از موضع نفی طرف مقابل از روش های تکفیری استفاده می کند که نمونه های آنها را شما دیدید؛ وقتی یک نماینده مجلس در صحن علنی به رییس انرژی اتمی می گوید سیمان رویت می ریزم، این دقیقاً بیانگر همان طرز تفکر و دیدگاهی است که در جمع پایداری ها دست بالا را دارد. جریان دوم، جریان آقای احمدی نژاد است. بعضی از افراد، این دو جریان را یک جریان می دانند ولی من این دو را دو جریان متفاوت می دانم. جریان احمدی نژاد یک جریانی است که سوابق بسیار منفی در لطمه زدن به منافع ملی دارد و توانسته است هزاران میلیارد تومان از ثروت ملی را به ناحق در دست افراد خاصی جمع کند. این ثروت بادآورده که از پول مردم جمع شده است، می تواند به شکل سیلی ویرانگر به صورت نظام بخورد و تجلی آن هم می تواند در انتخابات به وسیله تبلیغات گسترده یا تطمیع و نمک گیر کردن اقشاری از مردم ظاهر شود. متاسفانه در این باره حساسیت های لازم وجود ندارد. برای اینکه بسیاری از مسئولان مربوطه که تقلب ها، تطمیع ها و خرید رای ها را رصد می کنند، خرید رای را صرفا در دادن پول مستقیم می دانند در حالی که بسیاری از این پو ل ها به صورت غیرمستقیم می تواند آرای مردم را خریداری کند. بنابراین نگران هستم که این پول های کثیف در جریان انتخابات اثر خودش را بگذارد. بر این اساس من از دو نحله اصولگرایی، یکی نحله پایداری و دیگری جریان یاران احمدی نژاد ابراز نگرانی می کنم. در مورد باقی سلیقه های اصولگرایی معتقد هستم که حضورشان مقوم مردم سالاری است ولو اینکه نامزدهای اصلاح طلب را شکست دهند. جریان احمدی نژاد، یک جریان با دیدگاه ها و باورهای اعتقادی خاصی است که به پول های بادآورده دست یافته است. پایداری ها هم کسانی هستند که همه غیر از خود را تکفیر می کنند. این گروه ها دو ابزار دارند؛ یکی ابزار ردصلاحیت و دیگری هم ابزار تطمیع. این دو ابزار می تواند توأمان دخالت کند. برای همین ما باید تمام تلاش خودمان را بکنیم که تا جایی که ممکن است یک انتخابات آزاد و عادلانه داشته باشیم. در این صورت، این انحرافات نخواهند توانست روی آرای مردم تاثیر بگذارند.
سه شنبه ، ۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]