محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830577998
خرید هواپیما نسخه ای که درمان نمی کند
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه تعادل: سارا جنگروی | نبود نگرش توسعه یی عنصر فراموش شده صنعت حمل و نقل هوایی است که حتی برداشته شدن سد تحریم ها نیز نمی تواند جای خالی آن را پر کند. خرید هواپیماهای نو و پیشرفته نمی تواند صورت مساله مهم صنعت هوایی ایران را در شرایطی که چاه معضلات صنعت هوایی کشور هر روز عمیق تر می شود، پاک کند. در حقیقت مساله اصلی دانش و برنامه ریزی هایی است که باید برای استفاده از فناوری های نوین هوایی موجود وجود داشته باشد. به همین دلیل، برای تحول در صنعت هوایی باید به عمق این چاه برویم و حل و فصل مشکلات موجود را از زیرساخت های این صنعت آغاز کنیم که بخش اعظمی از آن به رویکرد های مدیریتی و اولویت های سرمایه گذاری بازمی گردد. به این ترتیب خدمات ارائه شده در ناوگان مسافری نیز به خدمات متنوع و رقابتی و به روزی تبدیل خواهد شد که بتواند برای متقاضیان این صنعت جذابیت و حق انتخاب ایجاد کند. اگر با نگرش توسعه زیرساختی به صنعت هوایی کشور بنگریم، حوزه گسترده و تاثیرگذاری را پیش رو خواهیم داشت که در حال حاضر نقشه راه مدونی برای آن طراحی نشده است. حال، در آستانه مواجهه با ورود احتمالی سرمایه گذاران خارجی و از سر گیری روابط هوایی بین المللی، انتظار می رود هواپیمایی کشوری طرح های روشنی برای رویارویی دوباره با جهان صنعت هوایی داشته باشد. سرمایه گذاری در حوزه هوایی، تامین منابع مالی و اینکه دولت چه کمکی بابت تامین منابع مالی می تواند انجام دهد زخم های سرباز کرده کنونی این صنعت است که باید برای آن چاره اندیشی شود. علاوه براین فرصت سازی برای بخش خصوصی در برابر فضای آزاد تجارت بین الملل که ورود به آن در آینده یی نزدیک میسر خواهد شد، دغدغه دیگر صنعت هوایی کشور محسوب می شود که در حال حاضر رها شده است. باوجود این مسائلی که تاکنون توجه شایسته یی از سوی مسوولان به آن نشده است به نظر نمی رسد خرید هواپیما و صرف منابع کلان در این حوزه بتواند دردی از مشکلات زیرساختی صنعت هوایی کشور را دوا کند. از طرفی تامین این منابع مالی قوی که بتواند پشتوانه محکمی برای ورود هواپیماهای مورد نیاز کشور باشد نیز برنامه ریزی های کاربردی و دقیقی را طلب می کند که تدابیر قوی مسوولان هواپیمای کشوری همچنین حمایت های دولت در این راستا ضرورت دارد تا بنگاه های هواپیمایی فعلی در سایه حمایت های دولت بتوانند از تسهیلات بانکی مناسبی در جهت توسعه فعالیت های خود بهره مند شوند. اما دولت عامل چنین رغبتی نیست و نبودش بزرگ ترین علامت سوالی است که چطور می شود این رغبت را ایجاد کرد. این موضوع یکی از ارکان مهم نقشه راه است که در این نقشه باید دیده شود و انگیزه برای شرکتهای هواپیمایی و بخش خصوصی ایجاد شود که اقدام به خرید هواپیماهای کم سن و سال کنند. در حال حاضر باتوجه به گشودگی و شرایطی که در زمان پساتحریم شکل گرفته، همه گویا قصد فروش هواپیما به کشور را دارند، بازاری ایجاد شده که بیش از اینکه فرصت باشد تهدید است تا اینکه کمکی به شرایط کند، دلالان صنعت هوانوردی که در فلج شدن صنعت هواپیمایی تا به امروز بی تاثیر نبودند، به صورت قانونی قصد استفاده از ادامه دلالی های شان را دارند؛ مسوولیت مدیریت این دلالی ها با چه نهاد و ارکان و اشخاصی است؟ شرکت های بهره بردار به چه شعوری باید برسند؟آیا صرفا وجود هواپیمای نو ما را در شرایط پساتحریم کمک خواهد کرد؟ یا نگرشمان باید اصلاح شود؟ اینها تمامی موضوعاتی است که باتوجه به نقشه اصلی که داریم و برای توسعه است باید مد نظر قرار دهیم. مهم ترین چالش این است که بهره برداران ما نگرش توسعه یی ندارند، نگرش توسعه یی نداشتن ما را به گردابی می برد که سال های قبل دچارش بودیم، فقط به جای اینکه هواپیما را از نفر 2 بگیریم، از نفر یک می گیریم و کل امتیاز مثبت برای ما این است!فرهنگ و شعور و بینش بین الملل باید در صنعت حمل و نقل هوایی کشور ایجاد شود، این اتفاق در سال های 2006 تا 2008 در هواپیمایی ترکیه اتفاق افتاد، آنها از سال 2001 شروع به سرمایه گذاری و برنامه ریزی و فکر روی صنعت هوایی شان کردند و در سال 2006، یعنی 5 سال بعد به بهره برداری از سرمایه گذاری هایشان که به صورت همه جانبه در زمینه های زیرساختی داشتند رسیدند، سال 2008 بود که انوار امید در هواپیمایی شان شروع به تابیدن کرد، انوار امیدی که طی 8 سال به بار نشست. نخستین ویترین مواجهه کشورها و ملل با یکدیگر فرودگاه هایشان است، این در حالی است که فرودگاه های ما به عنوان این ویترین و نماد مواجهه دچار ضعف های شدیدی هستند. هر دولتی که پا به عرصه می گذارد، با ورود خود، با دیدگاه و بینش خود به مسائل هوایی نگاه می کند، این در حالی است که این نگاه ها به صورت قانون در نمی آیند تا دولت ها مکلف به اجرایشان باشند، در صورتی که اگر این نگاه ها به صورت قانون تدوین و تعریف شوند، الزام قانونی در جهت اجرا وجود خواهد داشت.
دوشنبه ، ۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه تعادل]
[مشاهده در: www.taadolnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها