تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821052269
سند راهبردی میان ایران و روسیه در حال تنظیم است
واضح آرشیو وب فارسی:اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران: روابط ایران و روسیه به شکل مستقیم تحت اشراف دو رییس جمهور قرار دارد ایران و روسیه به روزهای پایداری در روابط رسیده اند عامل سوم از رابطه تهران - مسکو حذف شدایران و روسیه دو همسایه یا دو شریک راهبردی؟ پرسشی که در چهار دهه گذشته و پس از انقلاب اسلامی ایران گاه پاسخ آن با خوش بینی به سمت شراکت راهبردی سنگین شده و گاه با بدبینی به سمت یارگیری های ایرانی اما مصلحتی روس ها. شرایط منطقه ای و ایرانی که برای نخستین بار در یک دهه گذشته از سایه اتهام های هسته ای نجات یافته است، پنجره جدیدی از رابطه را پیش روی ایران و روسیه گشوده است؛ پنجره ای که مهدی سنایی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در روسیه به دورنمای اقتصادی و سیاسی آن بسیار امیدوار است. گفت وگو با مهدی سنایی در روزهای منتهی به حضور ولادیمیر پوتین در ایران پس از هشت سال انجام شد. سنایی که در انتخاب سخنان خود هم احتیاط ورزی های دیپلماتیک دارد در این گفت وگو بیشتر از فرصت های اقتصادی و تجاری پیش روی دو کشور در روزهای پسابرجام گفت و از رابطه دو جانبه ای که به روزهای پایداری می رسد. مرد شماره یک ایران در سفارتخانه کشورمان در مسکو معتقد است که نگاه امروز روس ها به ایران بیش از آنکه تاکتیکی باشد استراتژیک است و دست بالای تهران در معادلات منطقه ای و همچنین پیروزی ایران در مذاکرات هسته ای، روسیه را به قدرت ایران آگاه ساخته است. متن این گفت وگو به شرح زیر است: دو سال از عمر دولت یازدهم و تغییر نسبی رویکرد ایران در حوزه سیاست خارجی می گذرد اما ما تنها در سه ماه اخیر پسابرجام شاهد رفت و آمدهای مقام های عالیرتبه کشورهای اروپایی و حتی آسیایی به ایران بوده ایم. شأن سیاسی حضور ولادیمیر پوتین در این مقطع زمانی در ایران چیست؟ سفر ولادیمیر پوتین به ایران در این مقطع دلایل متعددی دارد و یکی از آنها برگزاری اجلاس روسای جمهور کشورهای صادرکننده گاز در تهران است. ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه هم به دعوت حسن روحانی، همتای ایرانی خود به تهران می آید. البته این سفر هم صرفا چندجانبه نیست و بخشی از این سفر به رایزنی های دوجانبه مانند ملاقات با مسوولان عالی کشور اختصاص خواهد یافت. علاوه بر این امضای اسناد همکاری های متفاوت هم در دستور کار سفر ولادیمیر پوتین به ایران قرار دارد. روابط ایران و روسیه به شکل جدی در تمام عرصه ها در حال گسترش است. روابط در بخش های سیاسی، امنیتی، اقتصادی، تجاری و حتی علمی و آموزشی هم در حال گسترش است و در واقع می توان گفت که روابط ایران و روسیه به شکل مستقیم تحت اشراف دو رییس جمهور قرار دارد و نظارت و کنترل کامل دو رییس جمهور بر این رابطه وجود دارد. هرچند دو رییس جمهور سفر دوجانبه ای نداشته اما شش بار در دو سال گذشته با هم ملاقات کرده اند. ملاقات امروز (روز دوشنبه) دو رییس جمهور دیدار هفتم آنها در دو سال گذشته خواهد بود. روابط تهران – مسکو وارد دوره ای شده است که مهم ترین ویژگی آن را می توان پایداری دانست. به بیان دیگر دو کشور وارد دوره پایداری از روابط شده اند. در این مقطع دیدار دو رییس جمهور با هم حائز اهمیت است. از سوی دیگر همکاری ایران و روسیه در عرصه منطقه ای هم وارد فاز جدید و مرحله نوینی شده است که ورود به این فاز هم رایزنی رهبران دو کشور را در این مقطع زمانی ضروری می کند. با این اوصاف می توان گفت که سفر پوتین به ایران سفر حائز اهمیتی است. سرفصل های دیدارهای دوجانبه ای که پوتین در مدت زمان حضور یک روزه در ایران خواهد داشت به چه مسائلی منتهی خواهد شد؟ در حال حاضر اصلی ترین موانعی که می توانیم انتظار رفع آنها در سایه این سفر را داشته باشیم چیست؟ در کنار اراده مسوولان دو کشور برای گسترش روابط که در تمام دو دهه گذشته وجود داشته اما روابط ایران و روسیه از موانعی هم برخوردار بوده است. در واقع در تمام این سال ها روابط تهران و مسکو از یک ویژگی برخوردار بوده و آن هم اینکه در ابعاد سیاسی و بین المللی رو به رشد بوده است اما روابط اقتصادی و تجاری هم وزن با این روابط پیش نمی رفته است. به بیان دیگر هم نوعی ناپایداری در روابط سیاسی، منطقه ای و بین المللی وجود داشته و هم نوعی عدم توازن در روابط اقتصادی و تجاری. پس از روی کار آمدن دولت جدید و از پایان سال ٩٢ این موانع را در چهار دسته شناسایی کردیم: نبود منابع: در این سال ها منابع مالی لازم برای تامین پروژه های میان ایران و روسیه وجود نداشته است. به عنوان مثال رابطه ایران و چین به شکل خودکار و طبیعی افزایش پیدا می کند چرا که چین یک کشور صادرکننده کالا است و ما هم صادرکننده انرژی هستیم و منابعی برای تجارت از این طریق ایجاد می شود. اما ایران و روسیه چنین وضعیتی را ندارند چرا که هر دو کشور صادرکننده انرژی هستیم. مشکل تسویه حساب بانکی: این مشکل پس از تحریم های ایران پدید آمده است و در کاهش حجم مبادله های مابین ایران و روسیه در سال های ٩٠ تا ٩٢ هم تاثیرگذار بوده است. مشکل تعرفه های تجاری: تاکنون تعرفه محصولات صادراتی ایران به روسیه تعرفه بالایی است و طبیعتا صادرکنندگان ایرانی قدرت کمتری برای رقابت با سایر کشورها داشته اند. اسنادی که در این سفر تنظیم خواهد شد و آماده امضا است اسنادی است که طی چندین سال مطرح بوده اما در این دو سال نهایی شده است و البته برخی از آنها هم در همین دو سال تهیه و نهایی شده است. علاوه بر این در دو هفته اخیر هم به خصوص پس از برگزاری کمیسیون مشترک میان دو کشور تلاش بسیاری برای جمع آوری و نهایی کردن این اسناد به کار گرفته شد. دشواری گرفتن روادید: این مورد مانعی بر سر رفت و آمدهای راحت اهل علم و فرهنگ و تجار و سرمایه گذاران میان دو کشور بود. هدف از تنظیم این اسناد این است که موانعی که در بالا به آن اشاره شد برداشته شده و راهی برای افزایش همکاری های اقتصادی، سیاسی و امنیتی ایران - روسیه پیدا شود. این اسناد در حقیقت پایه لازم برای همکاری های فراگیر بیشتر میان دو کشور است. به زودی موافقتنامه اعطای روادید میان دو کشور امضا خواهد شد که روی تمام این مسائل تاثیرخواهد گذاشت. سند دیگر سند سرمایه گذاری میان دو کشور است که آن هم از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. یک سند هم سند همکاری بهداشتی و دارویی بین دو کشور است که تنظیم شده است. سند مهم دیگری که ممکن است در این سفر امضا شود خط اعتباری است که روسیه برای تامین پروژه های مابین دو کشور در نظر گرفته است و آن سند در چارچوبی که تعریف خواهد شد امضا می شود. مجموعه اسناد پایه ای امضا خواهد شد و ما امیدوار هستیم که پروژه هایی که میان دو کشور مطرح است هم تامین مالی شود و هم اینکه راه تحقق آنها تسهیل شود. پیش بینی می شود که قرارداد ساخت برقی کردن راه آهن گرمسار- اینچه برون و ساخت یک نیروگاه حرارتی امضا شود. تمامی اسنادی که از آنها نام بردید اسناد همکاری های اقتصادی است و نه سند رسمی همکاری های سیاسی و امنیتی هدفمند؟ اسناد در حوزه روادید تمام قسمت ها را پوشش خواهد داد و مابقی اسناد هم بیشتر در حوزه اقتصادی و تجاری هستند. بله اما ظاهرا این نخستین حضور پوتین بیشتر دستاوردهای اقتصادی به دنبال خواهد داشت؟ موانع اصلی در پیش روی همکاری های دو کشور در حوزه اقتصاد و تجاری است. بر همین اساس است که با وجود آنکه روابط دو کشور از جنبه های راهبردی برخوردار است اما حجم مبادله های دو کشور با این نوع رابطه همخوانی ندارد. پوتین در روزهای بحران های منطقه ای به ایران می آید. در حال حاضر هم ایران و روسیه در برخی مسائل منطقه ای با هم همکاری می کنند. آیا در این مقطع نیازی به توافقنامه امنیتی و سیاسی یا امضای سند راهبردی میان دو کشور احساس نمی شود؟ تمام این موضوعات در مذاکرات و ملاقات هایی که پیش بینی شده مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت. روابط ایران و روسیه جنبه های راهبردی بسیاری دارد و شاید این نیازمند یک سند راهبردی میان دو کشور باشد که البته این سند هم در حال تهیه است. دو کشور روی این موضوع که یک سند راهبردی همکاری های درازمدت را امضا کنند و به یک تعریف از روابط در ٢٠ سال آینده برسند در حال رایزنی هستند. حسن روحانی چهره آشنای محافل خبری و سیاسی در غرب بود که به عنوان رییس جمهور ایران انتخاب شد. برخلاف برخی پیش بینی ها مبنی بر نزدیک شدن بیشتر ایران به غرب و تلاش برای توازن قوا در روابط ما شاهد تعمیق رابطه تهران – مسکو در دو سال گذشته بوده ایم. آیا پرونده های مشترک منطقه ای تهران را به سمت تشدید همکاری ها با روسیه در مقایسه با غرب سوق داد؟ در این مساله که دولت یازدهم به دنبال رفع تنش با غرب بوده و بروز آن هم در توافق هسته ای مشهود بود، شکی وجود ندارد. این توافق هم تلاش دولت را برای رفع تنش ها و کاهش هزینه های کشور نشان داد و هم ظرفیت سیاسی خارجی و توان دیپلماسی کشور را در معرض چشم جهانیان به نمایش گذاشت. این توافق به عنوان یک فعالیت موفق دیپلماتیک مورد تحسین قرار گرفت. اینکه دولت یازدهم به دنبال رفع تنش ها و کاهش مشکلات با غرب است، برداشت درستی است اما اینکه این استراتژی به قیمت آسیب زدن به رابطه با شرق یا کاهش روابط با روسیه تمام شود، چندان دقیق نیست. مسوولان عالی کشور از گذشته نگاه درازمدتی به رابطه با روسیه داشته اند و تقویت رابطه با چین، روسیه و هند یکی از اولویت های سیاست خارجی دولت یازدهم است. من در زمان شروع به کار دولت در مجلس شورای اسلامی بودم و این برنامه جزو برنامه های وزیر امور خارجه دولت یازدهم قرار داشت. سیاست خارجی هوشمند این مساله را درک می کند که بخش عمده ای از تحولات دنیا روی شرق متمرکز است و وزن شرقی در تحولات دنیا نه تنها رو به کاهش نیست که رو به افزایش است. برهمین اساس شخص آقای روحانی و آقای ظریف هم از ابتدا تاکید داشته اند که ما به رابطه ای درازمدت و پایدار با روسیه نیازمند هستیم که تاثیرپذیری زیادی از عامل سوم نداشته باشد. یکی از معضل ها در رابطه ایران و روسیه این بوده است که همواره تحت تاثیر یک عامل سوم به نام غرب بوده است و باید میزان تاثیرگذاری این عامل را به حداقل رساند. توافق هسته ای و شرایط جدید هم به تدوین این نگاه درازمدت به روسیه کمک خواهد کرد. فکر نمی کنید که ما تمام تخم مرغ های خود را در این سال ها در سبد روسیه گذاشته ایم؟ خیر. ایران یک کشور مستقل و مقتدری است و در مسائل منطقه ای هم به اذعان تحلیلگران غربی و روس حل مشکلات بدون حضور ایران ممکن نیست. ایران همواره در چارچوب منافع ملی خود عمل کرده است و برنامه های دولت نیز افزایش ظرفیت های سیاست خارجی و بهره گیری از سبدهای گوناگون است. اما در مسائل منطقه ای نوع حضور غرب در این منطقه و مداخله ای که از سوی غربی ها در برخی پرونده های منطقه ای صورت گرفته است به تحقق اهدافی که اعلام شده بود، منتهی نشد و حتی ما شاهد تشدید شرایط بحرانی هم بودیم. مصداق این ادعا هم شرایط امروز افغانستان، عراق، لیبی و سوریه است. ایران و روسیه در مسائل منطقه ای رویکرد مستقلی داشته اند و شاید هم این استقلال در رویکرد آنها را به هم نزدیک کرده است. برداشت من این است که روابط ایران و روسیه بیش از تاکتیک در استراتژی به هم نزدیک است. توافق هسته ای نشان داد که سیاست خارجی ما یک نگاه راهبردی و فراگیر دارد اما روسیه به عنوان یک همسایه بزرگ ما و عضو شورای امنیت و دلایل فراوان دیگر، کشوری است که ایران نگاه درازمدتی به رابطه فراگیر با آن دارد. در رابطه با روسیه هم خاطره خوب در ذهن داریم و هم رابطه بد. چرا پس از تطویل در تکمیل نیروگاه بوشهر، تاخیر در تحویل موشک های اس- ٣٠٠ و تایید تحریم های ایران در شورای امنیت به وسیله روسیه باز باید در انعقاد این میزان قرارداد تسلیحاتی و تجاری به روس ها اعتماد کنیم؟ در این مساله که روسیه در برخی مقاطع تحت تاثیر غرب تصمیم هایی گرفته است که در ذهنیت جامعه ایرانی نسبت به روس ها تاثیرگذار بوده است، شکی وجود ندارد. اما این اتفاق ها در شرایطی رخ داده بود که قطعنامه ١٩٢٩ در مورد ایران تصویب شده و فضای روانی بین المللی علیه ایران تحریک شده بود. علاوه بر این در روسیه هم رییس جمهوری متمایل به غرب روی کار بوده است و قرارداد اس- ٣٠٠ را لغو کرد. اکنون رویکرد روسیه در این خصوص اصلاح شده است و قرارداد جدیدی منعقد شده و روند تحویل دادن اس- ٣٠٠ به ایران هم به جریان افتاده است. در مورد نیروگاه بوشهر هم نمی توانیم صرفا روس ها را مقصر بدانیم. نیروگاه بوشهر را آلمانی ها و ژاپنی ها نیمه کاره رها کرده بودند و رژیم صدام حسین هم این نیروگاه را بمباران کرده بود و این گونه نبود که ما در یک مناقصه بین المللی بوشهر را مطرح کردیم و از میان ٢٠ کشور روسیه انتخاب شده باشد. در آن زمان روسیه تنها گزینه ما بود. تاخیرهایی هم در احداث نیروگاه بوشهر صورت گرفت که مانند بسیاری از پروژه های داخلی است که با تاخیر اجرا می شود و بخش دیگری از این تاخیر هم می تواند به دلیل تعلل تکنیسین های روس باشد. بخش دیگر این تاخیر هم به دلیل کارشکنی تحریم ها بوده است. قطعه ای که برای نیروگاه بوشهر منتقل می شد از چندین گیت بازرسی می گذشت و بارها عملیات های خرابکارانه ای درهمین راستا کشف و منهدم شده بود. باید به این مساله توجه کنیم که در حال حاضر نیروگاهی ساخته شده و در اختیار بخش تولید برق کشور است. تجربه روسیه در ساخت نیروگاه ها تجربه موفقی بوده است و در حال حاضر هم روس اتم یکی از موفق ترین کمپانی های بین المللی است که اکنون ٢٤ واحد نیروگاه در کشورهای مختلف می سازد. در حال حاضر هم یکی از پروژه هایی که در دست مذاکره با روس هاست و توافق نهایی برای ساخت دو مورد آن به دست آمده است، ساخت نیروگاه های حرارتی است. اواخر دهه ٤٠ و ٥٠ که به نظر من یک دوره تاریخی در روابط ایران و روسیه است سد دشت مغان و دو نیروگاه توسط روس ها ساخته شده است بنابراین ما در تعامل و همکاری با کشورهای مختلف نباید خود را محدود کنیم. البته ایران هم از نظر صنعت و فناوری رو به رشد است و به پیشرفت های قابل توجهی دست پیدا کرده است. دستاورد برجام برای رابطه اقتصادی نه چندان دوجانبه ایران و روسیه در آینده چه بوده است؟ شرایط جدید پس از توافق هسته ای یک فرصت استثنایی برای صادرکنندگان ایرانی ایجاد کرده است. در کنار تلاشی که برای گسترش روابط اقتصادی دو کشور انجام می شود یکی از اقدام هایی که صورت گرفته رفع موانع صادرات ایران به روسیه و گرفتن مجوز برای صادرکنندگان ایرانی است. ما همواره صادارت میوه و تربار به روسیه داشته ایم. روسیه تا سال ٢٠١٤ نزدیک به ٤٠ میلیارد دلار واردات محصولات کشاورزی از کشورهای مختلف داشته است. روسیه پس از تحریم هایی که از جانب غرب بر این کشور اعمال شد روی واردات محصولات کشاورزی از برخی از این کشورها ممنوعیت ایجاد کرده و روند خودکفایی و تولید داخلی را هم شروع کرده است. این مساله زمینه مناسبی برای صادرات کشورهای شرقی به روسیه ایجاد کرده است و ما هم از این شرایط استفاده کردیم و تلاش گسترده ای صورت داده شد تا مجوز صادرات ایران به روسیه گرفته شود. مجوز صادرات محصولات آبزیان به عنوان نخستین بسته برای ١٨ شرکت بزرگ ایرانی صادر و روند صادرات ماهی، میگو و محصولات دریایی آغاز شده است. محصولات لبنی و دامی هم در صف صدور مجوز است البته مراحل اصلی آن طی شده و رفع برخی مشکلات داخلی در تولید مواد لبنی و دامی می تواند در تسریع صدور مجوزها موثر باشد. در حوزه میوه و تر بار هم ده ها تاجر ایرانی در بازارهای روسی حضور پیدا کرده اند. در این دو سال روابط بین استانی را میان دو کشور تقویت کرده ایم و ١٣ هیات تجاری و اقتصادی از استان های ایران با استاندارهای روسیه دیدار و رایزنی داشته اند. ما در حوزه محصولات غذایی صادرکننده بوده و تولید کنندگان بسیار خوبی داریم و شش کشور هم در حوزه تولید محصولات لبنی و دامی وارد لیست صادرکنندگان به روسیه شده اند و منتظر برطرف شدن موانع و صدور نهایی مجوزها هستند. اگر بتوانیم ١٠ درصد از رقم ٤٠ میلیون دلار را هم احراز کنیم رقم قابل توجهی خواهد بود. البته ظرفیت کشور ما بیش از این است و اگر مدیریت صحیحی انجام گرفته بود می توانستیم بخشی از بازار روسیه را به خود اختصاص دهیم. اخیرا در رابطه با مشکل تعرفه ها هم به شکل واقع بینانه تری عمل شده است. بسیاری از صادرکنندگان ایرانی منتظر تعرفه های ترجیحی از سوی روسیه بودند در حالی که روسیه به شکل دوجانبه با هیچ کشوری تعرفه ترجیحی ندارد و تنها با حوزه اتحادیه اقتصادی اوراسیا به صورت خاص که شامل چهار کشور است تعرفه های ترجیحی دارد. ما مذاکرات را با این اتحادیه گمرکی شروع کرده ایم و امیدوار هستیم که موافقتنامه ای به زودی میان ایران و اتحادیه اقتصادی اوراسیا امضا شده و ما از تعرفه های اقتصادی این اتحادیه استفاده کنیم که تعرفه های بسیار پایینی است. به عنوان نمونه تعرفه حوزه آبزیان را که اخیرا از این اتحادیه گرفته ایم مابین ٤ تا ٨ درصد است که بسیار پایین تر از موارد دیگر است. مجموعا برای صادرات سیمان، دارو، سرامیک، کاشی، خشکبار و تربار و حتی در برخی حوزه ها برای صادرات فناوری و صادرات محصولات پتروشیمی فرصت مناسب و تاریخی به دست آمده است. امیدوار هستیم هم صادرکنندگان و هم کسانی که مدیریت صادرات را بر عهده دارند بهتر عمل کنند. در چندماه اخیر رفت و آمد مقام های سیاسی و تجاری اروپایی به ایران سرعت بیشتری گرفته است. این نزدیکی سیاسی و تجاری ایران به رقیب این روزهای روسیه تا چه اندازه مسکو را نگران و مشتاق به گسترش رابطه با تهران کرده است؟ در روسیه کسانی هستند که به این ذهنیت دامن می زنند که اگر رابطه ایران با غرب اصلاح شود، ایران رابطه با روسیه را از اولویت خود خارج خواهد کرد و یا اینکه اگر ایران وارد بازار نفت شده و صادرات نفت خود را افزایش خواهد داد، این مساله به روسیه صدمه می زند. سیاستمداران و تصمیم گیرندگان اصلی در روسیه به شکل مثبتی به این موضوع نگاه می کنند و در واقع توافق هسته ای شرایط گسترش همکاری میان ایران و روسیه را هم تسهیل کرده است. پوتین هم در صحبت هایی که پس از توافق هسته ای داشت به همین مساله اشاره داشت که دیگر از این پس تاثیر منفی عامل سوم کاهش پیدا خواهد کرد. فکر می کنم که در بین تصمیم گیرندگان روسیه رویکرد سازنده ای در سایه شرایط جدید نسبت به رابطه با ایران به وجود آمده است. روس ها هم به این حقیقت اذعان دارند که شرایط جدید دست ایران را در عرصه سیاست خارجی بازتر کرده و محدودیت ها را کاهش داده اما به این مساله به عنوان فرصتی برای گسترش روابط دو کشور نگاه می کنند. در سطوح پایین تر کمپانی ها و شرکت های روسیه هم احساس می کنند که در فضای رقابتی وارد شده اند و باید جدی تر وارد عمل شوند. قریب به یک ماه پیش وزیر انرژی روسیه با همراهی ٥٠ کمپانی روس به ایران آمد و آن رایزنی ها هم از همان جنس بود. ایران هم علاقه مند است که کمپانی های روس با حس این رقابت در ایران حضور جدی تر پیدا کنند. این روزها و پیش از سفر پوتین به تهران هم نمایندگان کمپانی های روسی بسیاری به تهران آمده و در حال رایزنی با همتاهای ایرانی خود هستند. چرا روسیه پس از حداقل دو سال از آغاز فعالیت های داعش در منطقه سه ماه پیش برای نخستین بار به مواضع این گروه در سوریه حمله کرد. ایران از یک سال و نیم پیش به شکل متمرکز برای مهار داعش تلاش کرده است اما روس ها با تعلل بسیار وارد گردونه عمل شدند. دلایل مختلفی برای این مساله وجود دارد اما از دو دلیل عمده می توان نام برد: نخست آنکه شکست رویکرد غرب در حل و فصل یک جانبه مساله سوریه محرز تر شد و کاملا مشخص شد که حضور نظامی غرب در سوریه نتایجی را در برنداشته است. هم حوزه تحت پوشش داعش گسترده تر از قبل شده و هم داعش در رقابت های بین گروهی در حال پیشی گرفتن از سایرین است. در واقع روسیه احساس کرد کاملا برهمگان محرز شده است که روند کنونی تنها یک جنگ طولانی مدت خواهد بود که به همراه آن گسترش مساله تروریسم را شاهد خواهیم بود. دومین دلیل هم این بود که خطر برای همه از جمله روسیه محرزتر شد. بر اساس آمار غیررسمی که منتشر می شود چندهزار نیروی روس زبان در صف داعش میجنگند و این مساله زنگ خطری برای روسیه هم بود. در واقع مسوولان روس تصمیم گرفته اند که به جای آنکه در روسیه بجنگند به سوریه رفته و با داعش مبارزه کنند. این حضور هم در چارچوب دفاع از منافع ملی خود روسیه بوده است. دلایل دیگری هم وجود دارد که یکی از آنها می تواند این باشد که روسیه شرایط را برای خط بطلان کشیدن بر نظم یک جانبه و تک قطبی؛ احیای نفوذ خود در خاورمیانه و ورود جدی تر به روند حل و فصل مسائل جهانی فراهم دیده است. ایران در دستگاه سیاست خارجی روسیه چه جایگاهی دارد؟ صرفا یک همسایه هستیم یا شریک راهبردی یا همراه گاه به گاه در برخی پرونده های مشترک؟ من فکر می کنم ایرانی ها در چشم روس ها ملتی بزرگ دارای تمدنی کهن و تاریخی گسترده هستند. رویکرد کلی جامعه روسیه نسبت به ایران مثبت است. دو نقطه ضعف در این خصوص وجود دارد: نخستین آن این است که در روسیه مجموعه شناخت نسبت به ایران معاصر بسیار اندک است و البته این مشکل دوطرفه است و در ایران هم نسبت به روسیه معاصر اطلاعات اندکی وجود دارد. مساله دوم هم این است که برخی رسانه های روسیه که در دولت گذشته تحت تاثیر فضاسازی خبری منفی جهانی علیه ایران بوده اند و در انعکاس ایران هراسی شریک شده اند و بعضا ذهنیت های منفی را در برخی لایه های جامعه روسیه ایجاد کرده اند. این نگاه در حال اصلاح شدن است و البته هرکشوری منافع ملی خود را پیگیری می کند و نگاه روسیه هم به ایران در چارچوب منافع ملی خود است. اما در مجموع نگاه روسیه به روابط و همکاری با ایران سازنده است و مواضع و در واقع گفته های مسوولان روسیه هم نشان می دهد که به دنبال رابطه ای درازمدت با ایران هستند. در حال حاضر هم شرایط ایران در منطقه و سطح بین المللی تغییرات مثبتی داشته است و هم رویکرد روسیه در مسائل سیاست خارجی نسبت به چهار سال پیش تغییرات شگرفی داشته است. در روسیه این روزها هم نگاه کمتر ابزاری و بیشتر پایدار به رابطه با ایران حاکم است. منبع: اعتماد
دوشنبه ، ۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران]
[مشاهده در: www.tccim.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها