محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829968720
خون دل برای بچه مردم
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی>«درحال حاضر، حدود ۸۰ درصد فرزندان تحت پوشش بهزیستی خانواده های بدسرپرست دارند و در قانون قبلی امکان فرزندخواندگی آنان وجود نداشت، اما در قانون جدید، فرزندخواندگی موقت و همچنین واگذاری کودکان بدسرپرست نیز دیده شده است.به گزارش شفا آنلاین ، همه متقاضیان به دنبال این هستند، از فرزندی که تحت پوشش خود قرار می دهند، به عنوان فرزند دائم تربیت و مراقبت کنند، اما ممکن است پس از یک سال خانواده این فرزند پیدا شود و به دنبال علاقه ای که بین دو طرف ایجاد می شود، آثار روحی و روانی بر کسی که فرزند را قبول کرده و فرزندخوانده به وجود آید و آنان دچار تضاد شوند». جملات بالا، بخشی از سخنان انوشیروان محسنی بندپی، رئیس سازمان بهزیستی کل کشور، درباره قوانین فرزندخواندگی است که روز گذشته در گفت وگو با خبرگزاری ها بیان کرده است. بنا بر این نقل قول، بیشتر کودکانی که در مراکز تحت نظارت بهزیستی روزگار می گذرانند، خانواده های بدسرپرست دارند و نیازمندند که کانون خانواده را احساس کنند. به معنای ساده تر، این کودکان خانواده دارند، اما این خانواده ها توانایی و شرایط نگهداری از کودکشان را ندارند و به همین دلیل خودخواسته و یا ناخواسته، کودک را نزد بهزیستی به امانت می سپارند تا شاید روزگاری دیگر و در شرایطی بهتر بتوانند این کودکان را دوباره نزد خود برگردانند. منظور از کودکان بدسرپرست آنهایی هستند که سرپرست و یا کسی را دارند که از آنها نگهداری کند و حضانت آنها را به عهده بگیرد، ولی از جهات مختلف صلاحیت این سرپرستی را ندارند و به شکل های گوناگون برای کودکان مشکل ساز می شوند؛ مشکلاتی که منجر به بدرفتاری ها و خشنونت علیه کودکان خواهد شد. شاید از نظر اجتماعی بتوان این گروه از کودکان را یتیم اجتماعی دانست. امروزه در سطح جهان معضل خشونت های جسمی، روانی و جنسی علیه کودکان یکی از چالش برانگیزترین و دشوارترین مسائل اجتماعی است. در بند ٤٧ گزارش کارشناس مستقل برای مطالعه سازمان ملل متحد، در زمینه خشونت علیه کودکان آمده است: تخمین زده می شود که سالانه به طور متوسط بین ١٣٣ تا ٢٧٥ میلیون کودک در جهان شاهد خشونت خانگی هستند. قرارگرفتن مداوم کودکان در معرض خشونت در خانه هایشان به طور معمول در اثر دعواها و مشاجرات والدین و یا مادر با شریک زندگی اش صورت می پذیرد. مریم یکی از مادرانی است که کودکش را در یکی از مراکز بهزیستی به امانت گذاشته است تا بعد از بهترشدن شرایطش بتواند او را به خانه بازگرداند. داستان زندگی مریم پیش از اینمنتشر شده بود. مریم زنی است که هنگام بارداری متوجه می شود همسرش به اچ. آی. وی مبتلاست و پس از بررسی ها مشخص می شود که او نیز به این بیماری مبتلاست. پس از پیگیری ها و درمان های مداوم، مریم می تواند فرزندش را سالم به دنیا بیاورد. کمی بعد همسر او از دنیا می رود و مریم از طرف خانواده طرد می شود. مریم تا سه سالگی پسرش او را نزد خود نگاه می دارد و حالا به دلیل نداشتن خانه و زندگی مشخص، او را نزد بهزیستی به امانت گذاشته است. مریم خودش هم در یکی از مراکز نگه داری از زنان بی سرپرست زندگی می کند، اما می گوید تحت هیچ شرایطی حاضر نیست فرزندش را به کسی بسپارد. او به همین پنجشنبه هایی دلخوش است که یک ساعت می تواند فرزندش را در پارک به آغوش بکشد و برایش مادری کند. روی دیگر این سکه محسن و همسرش پروانه هستند. آنها دو سال پیش نهال را به فرزندی گرفته اند. نهال پدر و مادری معتاد داشته که از نگهداری او عاجز بوده اند. پدرش در درگیری های خیابانی جان باخته است و مادرش در زندان دوران محکومیتش را می گذراند. حالا عموی نهال که به گفته محسن شرایط مساعدی ندارد به عنوان قیم او خواستار بازگرداندن نهال شده است. این اتفاق ضربه ای سهمناک بر روح همسر محسن و دختر پنج ساله شان، نهال، است. محسن می گوید، این یک بازی غیرمنصفانه با زندگی آنها و کودکی است که در سه سال گذشته طعم زندگی واقعی را چشیده است... دکتر حبیب الله مسعودی فرید، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی، درباره دلایل امتناع خانواده ها از پذیرش فرزندان بدسرپرست می گوید: «در دنیا تقریبا شرایط شبیه هم است. مطابق گزارش اتحادیه اروپا، در این منطقه حدود یک میلیون بچه در مراکز زندگی می کنند و آنجا هم ٩٠ درصد بچه ها پدر و مادر مشخص دارند و دلیل این واگذاری فقر، مشکلات روانی، بزه و... است. در ایران هم تقریبا ٨٥ درصد کودکانی که به ما سپرده می شوند، کودکانی هستند با پدر و مادر مشخص و ١٥ درصد بچه ها والدین نامشخص دارند. درباره کودکان با والدین نامشخص ما مشکل چندانی نداریم. بچه ها به فرزندخواندگی گرفته می شوند و برای هر کدام از این کودکان هفت نفر در نوبت هستند. شاید بچه هایی که از این دست باقی می مانند، آنهایی هستند که معلولیت شدید دارند و خانواده ها کمتر متقاضی آنها هستند، هرچند گاهی اوقات برای این دسته از کودکان هم سرپرست پیدا می شود. دکتر مسعودی فرید در ادامه افزود: «در یک سری از کشورها، آنها به سمتی رفته اند که مثلا تا سال ٢٠٥٠ مراکز را به صفر برسانیم. این بدین معنا نیست که دیگر بچه بدسرپرستی وجود نداشته باشد، بلکه آنها می خواهند با استفاده از روش های دیگری، بچه ها را حتی موقت به خانواده هایی بسپارند که آن سازمان تأیید می کند. تجربه نشان داده است که برای بچه ها، به خصوص در سنین ابتدایی، ارتباط عاطفی فوق العاده حائز اهمیت است. استاندارد دنیا این است که در شیرخوارگاه ها به ازای هر کودک سه مربی وجود داشته باشد، این در حالی است که ما در دستورالعمل ها گفته ایم، برای هر شش کودک یک مربی وجود داشته باشد، در حالی که در عمل این اتفاق نمی افتد. دلیل این مسئله هم آن است که ما نمی توانیم نیروی جدید استخدام کنیم. با اینکه رویکرد ما غیردولتی است اما از این ٦٠٠ مرکزی که به عنوان شبه خانواده برای این کودکان تأسیس کرده ایم، ٥٤٠ شعبه در بخش غیردولتی فعال هستند. تجربه نشان داده حتی در بهترین مراکز، به دلیل اینکه یک نفر مسئولیت چند بچه را برعهده دارد، سرپرست موقت است و دائما در حال گردش هستند و همین باعث می شود این کودکان نتوانند طعم داشتن خانواده را حس کنند. بنابراین هرچند به طور موقت، اما این کودکان نیازمند برقراری یک رابطه عاطفی خارج از مرکز هستند». معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی تأکید می کند: «وقتی یک نفر، چه به طور ژنتیکی و چه غیرژنتیکی، به عنوان پدر یا مادر مسئولیت این کودک را بپذیرد، بسیار با مربی تفاوت خواهد داشت. سیاستی که الان داریم سیاست مرکززدایی است. یعنی تا جایی که بشود اولا مراکز را کوچک کنیم و هم اینکه آنها را در مراکزی نگهداری کنیم که فضای کوچک و شبیه به خانواده داشته باشد. همان طور که از نام مرکز شبه خانواده بر می آید، قرار است ما مرکزی برای استقرار این کودکان تهیه کنیم که نزدیک ترین شباهت را با خانواده داشته باشد. بعضی مراکز در همین تهران وجود دارند که یک آپارتمان ٨٠ متری را تهیه کرده اند و در هر واحد چهار، پنج بچه سه تا شش سال با یک مادریار زندگی می کنند و آن فرد دائما آنجاست و شرایطی شبیه به خانه ایجاد شده است. اما باز هم نوع ارتباطی که این بچه ها با مادریار دارند، با یک نفر که ارتباط یک به یک با کودک دارد، متفاوت است. پس یکی از استراتژی های ما کاهش مراکز است و دوم اینکه به سمت مرکززدایی برویم». وی با اشاره به اینکه ترجیح سازمان بهزیستی بر این است که خیّر به جای اینکه چندین میلیارد هزینه ساخت مراکز نگهداری کودکان کند، ماهانه مبلغی را به خانواده های این کودکان بپردازد تا آنها بتوانند کودکانشان را نگهداری کنند، تصریح کرد: «قانون جدید نسبت به قانون سال ٥٣ بازتر شده. قبلا بچه ها تا سن ١٢سالگی می توانستند فرزندخوانده شوند، اما حالا امکان این اتفاق تا ١٦ سالگی آنها وجود دارد. حتی کسی که یک فرزند دارد، می تواند فرزند دیگری را بگیرد و آن را پیش خودش نگه دارد. البته زود است که بخواهیم درباره این قانون اظهارنظر کنیم. این قانون تیرماه مصوب شده و تا درباره اش اطلاع رسانی درست شود، زمان زیادی را می طلبد. ما دست افراد را باز کرده ایم تا حتی زنان مجرد نیز بتوانند بچه های بدسرپرست یا بی سرپرست را به فرزندی قبول کنند». تأکید مدیران بهزیستی بر این است که بازپس گیری کودکان از خانواده های موقتشان به همین سادگی نیست. قاضی پرونده همه جوانب را می سنجد و در این سنجش تنها چیزی را که مدنظر قرار می دهد صلاح و آینده کودک است و به قطع اگر صلاح کودک ماندن در کنار خانواده جدیدش باشد و خانواده واقعی او شرایط نگهداری کودک را نداشته باشد، قاضی رأی به عدم صلاحیت خانواده اصلی صادر خواهد کرد. شرق
دوشنبه ، ۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4]
-
گوناگون
پربازدیدترینها