واضح آرشیو وب فارسی:صراط نیوز: صراط: آیا اصلاح طلبان دولت دنبال پهن کردن فرش قرمز برای علی لاریجانی هستند یا نقشه دیگری دارند؟ مجله مثلث ضمن طرح این سؤال، از طرح فریب اصلاح طلبان خبر داد و نوشت: نگاهی به تاریخ یادآوری می کند لاریجانی زاویه هایی با حسن روحانی داشته است. آنجا که لاریجانی در آغاز پذیرش جانشینی روحانی در دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، انتقادات صریحی نسبت به او مطرح کرده و گفته بود «روش دیپلماسی سنتی ما در پرونده هسته ای دیگر جوابگو نیست، چون نخبگان کشور در آن نقشی ندارند. دیپلماسی مدرن به بحث های کارشناسی اتکا می کند.» یا آنجا که در جمع دانشجویان دانشگاه شریف در پاسخ به پرسشی در خصوص جمله معروف «در غلتان و آب نبات»، گفت «در آن زمان که آقای روحانی مسئول مذاکرات مسائل هسته ای ایران بودند از راه هایی استفاده می کردند که راه های صحیحی برای مذاکره نبود و من مکررا به آنها در خصوص عواقب این گونه مذاکرات هشدار داده بودم که هنوز هم معتقدم در آن زمان «در غلطان را دادیم و آب نبات گرفتیم.» او همچنین در پاسخ به سؤالی در خصوص اینکه آیا دولت هشتم در مسائل هسته ای ایران کوتاهی کرده است یا خیر بار دیگر به طور تلویحی سیاست های حسن روحانی در دوران اصلاحات را به باد انتقاد گرفت و پاسخ داد «تمام دولت های بعد از انقلاب در خصوص مسائل هسته ای ایران براساس ظرفیت ها و شرایط معمولی خود گام های مفیدی برداشته اند که این گام ها در دولت نهم رنگ و حمایت جدی تری به خود گرفت و پیروزی های اخیر نیز مدیون همین حمایت هاست.» حالا اما از آن روزها زمان زیادی گذشته و علی لاریجانی مانند گذشته فکر نمی کند. او یک مدافع تمام عیار برای حسن روحانی در تمام ماه های دوران صدارتش بوده است؛ از رأی اعتماد به وزرا گرفته تا ایام سخت و پرماجرای تصویب برجام در صحن علنی مجلس. مثلث با بیان اینکه «اصلاح طلبان با آقای لاریجانی بازی می کنند» می افزاید: تصمیم سازان اصلاح طلب دیگر مانند گذشته نیستند. این چند سال آنچنان بر آنان سخت گذشته که اکنون از زاویه دیگری به دنیای سیاست رسمی ایران نگاه می کنند و آنها که روزی «فشار از پایین و چانه زنی از بالا» و «فتح سنگر به سنگر» را تئوریزه می کردند امروز متفاوت شده و می گویند رادیکال های اصلاح طلب راه انتخابات در پیش نگیرند. آن سوتر حتی صداهایی بلند کرده اند و از ائتلاف با اصولگرایان سخن به میان می آورند. اما درست در همین شلوغی است که می توان مهره چینی سیاست پیشگان را رصد کرد. اکنون که قبل از هر کس دیگری انتظار این است که محمدرضا عارف مورد حمایت شان باشد و از همین حالا او را به عنوان نامزد مورد نظرشان برای سرلیستی و ریاست مجلس مطرح کنند اما آنچنان صداهای متفاوتی شنیده می شود که هم از آشفتگی حکایت دارد و هم از یک نقشه از پیش تعیین شده. یک روز نام علی اکبر ناطق نوری به میان می آید، یک روز علی لاریجانی و روز دیگر محمدعلی نجفی، بی پرده و صریح می گویند؛ حد عارف تنها می تواند ریاست فراکسیون باشد و به طعنه و کنایه از توانایی های عارف سخن به میان می آورند. اما باید به این فکر کنیم که چرا تا این اندازه نام این شخصیت اصولگرا (لاریجانی) بر سر زبان اصلاح طلبان افتاده است. آیا این دعوت نامه انتخاباتی و این فرش قرمز از سر قرابت و محبت پدید آمده در این چند سال اخیر است یا آنها طرح دیگری در ذهن دارند؟ این تحلیل خاطرنشان می کند: علی لاریجانی اگرچه شباهت هایی با علی اکبر ناطق نوری دارد اما برای اصلاح طلبان تفاوت های زیادی هم در این مورد وجود دارد. آنها با علی لاریجانی زاویه داشته و دل خوشی از او ندارند. آنها همچنان چراغ و هویت را به یاد می آورند. پس چه شده که اینگونه به استقبال او رفته اند. بهتر است ماجرا را از این زاویه ببینیم؛ آنها می دانند که علی لاریجانی با طیف هایی از اصولگرایان اختلاف نظر دارد و درست روی همین نقطه سرمایه گذاری کرده اند. به یک معنا آنها بنا دارند تا با ارسال این کارت دعوت ها این زاویه را پررنگ تر کرده و به تعبیری با ایجاد فاصله علی لاریجانی را از حمایت اصولگرایان محروم کنند. آنها به دنبال بی پناه کردن علی لاریجانی هستند. یک سرمایه قابل توجه اصولگرایان در حال سوخت است و این یک سوی ماجراست. تصمیم سازان اصلاح طلب می خواهند شرایطی پدید آورند که ضمن آن با حاکم کردن آشفتگی و گرفتن زمان، امکان رسیدن به تصمیم واحد را از اصولگرایان گرفته و در همین شرایط به همسان سازی نظرات درونی پرداخته و البته با تسویه حساب های درون جناحی از دست افرادی چون محمدرضا عارف نیز راحت شوند. تبلیغ لاریجانی و در نهایت رها کردن او در لحظه آخر و البته معرفی نامزد نهایی که نزدیکترین فرد به خودشان باشد استراتژی اصلی آنهاست. واقعیت این است که اصلاح طلبان راست گرا مخصوصا کارگزاران نه عارف را می خواهند نه علی لاریجانی را. در این میان یک نکته هم نباید مغفول بماند. علی لاریجانی هم که یک شخصیت اصولگراست باید اکت های سیاسی اش را به گونه ای بالانس کند که اصلاح طلبان امکان استفاده از این پروژه فریب را از دست بدهند. او باید عنان این یکه تازی را از تبلیغات چی های اصلاح طلب بگیرد.
یکشنبه ، ۱آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صراط نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]