محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826912478
چرا باید از اخلاق سیاسی توکلی و حجاریان درس گرفت؟
واضح آرشیو وب فارسی:19دی آنلاین: متأسفانه بسیاری از سیاسیون، عذرخواهی را به منزله ایجاد پاشنه آشیل قلمداد می کنند، ولی سوابق نشان داده اتفاقاً عذرخواهی در سطح افکارعمومی، رویکرد اخلاق مدار سیاسیون را برجسته می سازدانتشار یک نامه از سوی سعید حجاریان برای عذرخواهی از اتهام غیرواقعی که چندین سال پیش متوجه احمد توکلی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی کرده بود، جزو معدود عذرخواهی های سیاسیون در سال های معاصر است؛ اما چرا رفتارهایی عمومیت نمی یابد و سیاستمداران از آن پرهیز می کنند؟ به گزارش «تابناک»، سعید حجاریان اخیراً در توضیح اتهامی که چندین سال پیش متوجه احمد توکلی نماینده اصول گرای مجلس شورای اسلامی کرده بود، عذرخواهی کرد. وی در این گفت وگو ـ که در واقع گفت و گوی خبرنگار با تاج زاده و حجاریان بود ـ مدعی شد: «حجاریان: [رئیس جمهور وقت]برای روزنامه فردا که متعلق به احمد توکلی بود و فقط 25 تا 30 هزار تیراژ داشت، هم پول کاغذ مفت داد و هم چاپخانه. آن هم برای روزنامه ای با تیراژ کم. مصطفی تاج زاده: به این علت که خاتمی می گفت به احمد توکلی که منتقد جدی دولت است و چهار میلیون رای در انتخابات ریاست جمهوری در برابر هاشمی آورده است، باید یک چاپخانه بدهیم که بتواند روزنامه چاپ کند. حجاریان: نه ! او باید جواز بگیرد و به اندازه تیراژش هم کاغذ بگیرد. اما چاپخانه گرفته است. می دانید که چاپخانه اش امروز چقدر می ارزد؟ الان چاپخانه به دست پسرش است که با آن کار آزاد می کند و منبع درآمدش است. برای خانم من کارت ویزیت و سربرگ نسخه چاپ کرده و یک میلیون از خانم من گرفته است. در حالی که یک چاپخانه دیگر همین کار را با 400 هزار تومان انجام داده است. تازه یکسال هم بیشتر روزنامه فردا را درنیاورد. می خواهم بگویم که خاتمی از این کارها خیلی کرده است. چرا باید از اخلاق سیاسی توکلی و حجاریان درس گرفت؟ ●در حالی که بسیاری از نخبگان، از حداقل امکانات و امتیاز داشتن روزنامه محروم هستند. چگونه می توانید شما به توکلی امتیاز چاپخانه بدهید؟ به نظر من، نمی توان این اقدام را نشانه ای مثبت مبنی بر توفیق و بالادستی آقای خاتمی حساب آورد. آیا آقای خاتمی از شهروندان جامعه برای چنین اقدامی مجوز داشت؟ تاج زاده: به هر حال خواننده باید قضاوت کند که اقدام خاتمی در اعطای امکانات به منتقدین گرایش و نه شخص خودش مثبت است یا منفی. آقای آرمین نپذیرفت و گفت که این کار بی عدالتی است و استعفا داد. حجاریان: وزن توکلی چقدر است؟ تاج زاده: توکلی کسی بود که در انتخابات و در مقابل هاشمی 4 میلیون رأی آورده بود. انتخابات بعدی هم 4 میلیون رأی آورد. به هر حال در این اجتماع وزنی داشته است. اینکه آقای توکلی مجوز را گرفته و بعد از دو ماه روزنامه اش را تعطیل و این چاپخانه را مستقل از مجوز به یک پایگاه تجاری یا اقتصادی تبدیل کرده است، باید جواب دهد. ● یک سؤال را باید پرسید، چون مقدمه ای برای رفتارهای آینده ما می تواند باشد. آیا این ویژگی را می توان مثبت دانست که یک مقام اجرایی یا رئیس جمهور از اتهام یک فرد بگذرد یا نسبت به فردی یا جریانی بخشش داشته باشد. در حالی که این خصوصیت را نمی تواند عادلانه در برخورد با همه رعایت کند؟ حجاریان: تا آنجایی که به خود فرد برمی گردد، او می تواند ببخشد یا نبخشد. اما وقتی حقوق جامعه مطرح می شود، از حقوق فردی جداست. بیت المال هم حقوق جامعه است نباید از بیت المال به کسی که وزن ندارد پرداخت کرد. مثلاً رسالت وزن داشت. پشت رسالت یک حزب خوابیده بود. اما توکلی کیست؟ «فردا» نماینده چه جریانی است؟ احمد توکلی حزب نداشت پس چرا باید از پول بیت المال به او اجازه چاپخانه داد در حالی که کلی احزاب جدی داریم که به آنها نمی شود امتیاز داد. من همیشه این گله را از خاتمی داشته ام و به خاتمی به شوخی می گفتم کار تو مثل کار ملانصرالدین است. جلوی ملا کشمش بود و او اول کشمش های دم دار را می خورد. می گفتند چرا فقط کشمش دم دار می خوری؟ گفت: اینها پا دارند در می روند، بقیه اما پا ندارند و پیش من هستند. خاتمی آدم های دموکرات را خودی می دانست و لذا دم دار ها را پروبال می داد که فرار نکنند. من این شوخی را با خاتمی می کردم.» چرا باید از اخلاق سیاسی توکلی و حجاریان درس گرفت؟ حال سعید حجاریان با ارسال نامه ای خطاب به احمد توکلی، بر خطا بودن ادعایش تأکید کرده، تا ادعایش بعدها علیه توکلی مورد استناد قرار نگیرد. متن نامه آقای حجاریان به شرح زیر است: «برادر گرامی آقای دکتر احمد توکلی باسلام و آرزوی توفیق بعد از مصاحبه ای که چند سال پیش با مجله اندیشه پویا کرده و در آن ادعا کردم که شما از دولت آقای خاتمی برای روزنامه فردا چاپخانه ای گرفته اید دستگاه تبلیغی دولت معجزه سخن مرا بهانه ای برای رانت جو خواندن شما کرد. من مترصد بودم تا دولت عوض شود تا پس از تحقیق جبران مافات کنم واکنون بعد از تحصیل اسناد (که آنرا برای شما میفرستم) به قطع می گویم که روزنامه فردا جز دستگاه لیتوگرافی ابزار دیگری دریافت نکرده است و از بابت این سهو پوزش میخواهم و امیدوارم در آستانه انتخابات این موضوع مستمسکی برای حمله به شما قرار نگیرد. توفیق رفیق راهتان در زمینه مبارزه با فساد بخصوص فساد سیاسی باد. وما أبرئ نفسی إن النفس لأمارة بالسوء إلا ما رحم ربی إن ربی غفور رحیم سعید حجاریان» توکلی در واکنش به عذرخواهی حجاریان با انتشار متن نامه توکلی نوشته است: «تشکر از عذرخواهی آقای حجاریان چند سال پیش آقای دکتر سعید حجاریان طی مصاحبه ای ادعا کرده بود که دولت آقای خاتمی چاپخانه ای را به من به عنوان مدیر مسئول روزنامه فردا داده که من آن را برای کاسبی شخصی در اختیار پسرم گذاردم. هر چند این ادعا کاملا خلاف واقع را در همان نشریه تکذیب کردم، هر از گاهی اینجا و انجا، همان حرف ها تکرار میشد. چند روز پیش نامه ای از آقای حجاریان به دستم رسید که میخوانید. حالا که ایشان کار خویش را اصلاح کرد و حقیقت آشکارتر شد. از این بابت تشکر میکنم.» پیش از این احمد توکلی نیز از سیدحسین موسویان به واسطه اتهاماتی که به او زده بود، عذرخواهی کرد و در واقع شخص توکلی نیز همچون حجاریان قائل به این رویکرد بوده که در صورت خطا در تشخیص، ضمن عذرخواهی، برای تصحیح گفتارش و کاهش آثار آن گفتار بکوشد. این اتفاقات اما در تاریخ سیاسی ایران بسیار انگشت شمار است و از این حیث دارای اهمیت دوچندانی است اما چرا برخی سیاسیون حتی هنگامی که اشتباه شان در سطح عمومی عیان می شود، از عذرخواهی طفره می روند؟ شاید مهم ترین علت، ضعف پنداشتن عذرخواهی کردن از اشتباه است. متاسفانه بسیاری از سیاسیون عذرخواهی را به منزله ایجاد پاشنه آشیل قلمداد می کنند اما سوابق نشان داده اتفاقاً عذرخواهی در سطح افکارعمومی، رویکرد اخلاق مدار سیاسیون را برجسته می سازد و از این زاویه، رشد چنین فرهنگی می تواند کمک بسیار شایانی در بهبود اخلاق سیاسی نماید.
شنبه ، ۳۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 19دی آنلاین]
[مشاهده در: www.19dey.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها