محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829826365
واگذاری میادین کشف شده به نام کشف نشده!
واضح آرشیو وب فارسی:افکار نیوز: در حالی که نسل جدید قراردادهای نفتی قرار است در تهران رونمایی شود، هنوز هم ابهامات جدی در باره اصول این قراردادها وجود دارد که یکی از مهم ترین ابهامات آن، بحث اکتشاف منابع نفتی جدید در ایران است.به گزارش افکارخبر ، در حالی که نسل جدید قراردادهای نفتی قرار است در تهران رونمایی شود، هنوز هم ابهامات جدی در باره اصول این قراردادها وجود دارد که یکی از مهم ترین ابهامات آن، بحث اکتشاف منابع نفتی جدید در ایران است. بر اساس گفته های نصرالله ابراهیمی، مشاور کمیته بازنگری قراردادهای نفتی ipc به سه نوع قرارداد تقسیم می شود که در نوع اول، مرحله اکتشاف تا بهره برداری، در نوع دوم توسعه و بهره برداری و در نوع سوم ازدیاد برداشت از میادین در حال تولید مدنظر است. بر اساس نوع نخست از قراردادهای ipc، شرکت های نفتی با هدف کشف منابع نفتی و گازی، توسعه و بهره برداری را در دستور کار قرارداده و ۲۰ سال در حوزه کشف شده حضور دارند. در این نوع قرارداد، تمامی ریسک های سرمایه گذاری در ایران به عهده سرمایه گذار است. درصورت شکست در اکتشاف منابع نفتی تمامی هزینه ها بر عهده سرمایه گذار است و در صورت اکتشاف، مراحل توسعه و بهره برداری به سرمایه گذار واگذار خواهد شد. در نوع دوم قراردادهای ipc میادینی که قبلاً کشف شده و توسعه ناقص داشته اند در اختیار شرکت های نفتی خارجی قرار می گیرد تا با فرمول پاداش برای هر بشکه تولید اضافه بر برنامه، به مدت ۲۰ سال در میدان حضور داشته باشند که از نظر هزینه پروژه و قیمت آن کمتر از نوع اول است. میادین و مخازنی که در رده بهترین مخازن نفتی ایران قرار دارند در نوع سوم قراردادها، به شرکت های خارجی واگذار می شوند تا با بررسی آنها، برنامه ازدیاد برداشت با استفاده از تکنولوژی های روز دنیا را پیاده سازی کنند. نصرالله ابراهیمی مشاور کمیته بازنگری در قراردادهای نفتی روز پنج شنبه در نشستی که در دانشگاه امام صادق (ع) برگزار شد با بیان اینکه این قراردادها جذابیت های فراوانی برای شرکت های خارجی دارد گفت: این سه نوع قرارداد حدود ۵۰ فرصت سرمایه گذاری را در اختیار شرکت های خارجی قرار می دهد که در سه اولویت مشترک، مستقل و پروژه های ازدیاد برداشت طبقه بندی می شود. نکته مهم در صحبت های وی، نوع نخست قراردادهای ipc است؛ بر اساس گفته های وی و سایر مدیران وزارت نفت، قرار است شرکت های نفتی مرحله اکتشاف تا بهره برداری را اجرایی می کنند، در حالی که بر اساس اطلاعات موجود در مدیریت اکتشاف شرکت ملی نفت، بلوکی برای اکتشاف های جدید در ایران وجود ندارد و در تمامی مناطق اکتشافی موجود اطلاعات به دست آمده در پیش از انقلاب و پس از آن، به روزرسانی شده است. به بیان ساد تر، هیچ منطقه بکری در ایران وجود ندارد و نقشه های زمین شناسی و عملیات های لرزه نگاری پایان کشف منابع نفتی را نشان می دهد؛ نقشه هایی که شرکت های خارجی به راحتی به کلیات آن دسترسی دارند. اکتشاف کجاست؟ گفته های ابراهیمی و سایر مدیران نفت در این نشست و نشست های قبلی نشان می دهد که قرار است بلوک های اکتشافی در اختیار سرمایه گذاران قرار بگیرد که ریسک خاصی برای آنها وجود ندارد. تمانی این مناطق، مناطقی است که سابقه اکتشافی آنها حتی به قبل از انقلاب بر می گردد و برخی دیگر به سه دهه گذشته. مطالعات این مناطق با حفر چاه های اکتشافی و تدوین اطلاعات موجود است و بسیاری از آنها با صرف هزینه های حداقل ۲ میلیون دلاری به روز شده است. مناطقی که توسعه نیافته اند قرار است با اطلاعات به روز و دقیق در اختیار شرکت های خارجی قرار بگیرند و در ازای آن، هزینه ریسکی که وجود ندارد در قرارداد لحاظ شود! بر اساس نظرات کارشناسی درحوزه اکتشاف، تمامی اطلاعات موجود درباره میادین کشف شده از سوی شرکت ملی نفت تأمین مالی شده است و در اختیار قراردادن این اطلاعات به طرف های خارجی یک امر مرسوم است که نباید بابت آن امتیازی به شرکت خارجی داده شود بلکه بابت هزینه های انجام شده باید از مبلغ قرارداد کاسته شود زیرا ریسک چندانی بر دوش طرف این قرارداد نیست. یک منبع آگاه در این باره به «جوان» گفت: در هیچ یک از نواحی ایران منطقه کشف نشده ای وجود ندارد و همه بلوک های اکتشافی اطلاعات جدید و به روزی دارند که با توسل به همین اطلاعات و چاه های اکتشافی حفر شده، تقریباً ریسک به صفر نزدیک شده است. وی با بیان اینکه در دریای خزر اطلاعات کم نظیری وجود دارد، گفت: در سال های پیش از پیروزی انقلاب اسلامی چاه توصیفی حفر شده و سال های بعد این اطلاعات به روز شده است و هر شرکتی که بخواهد در خزر فعالیت کند نیاز به فعالیت های اکتشافی ندارد بلکه می تواند با همین اطلاعات، طرح توسعه اولیه را ارائه کند. در خزر مشکل اکتشافی وجود ندارد، مشکل اصلی مباحث سیاسی و بین المللی است که فعالیت های ایران را در خزر بسیار کند کرده است. شیوه مرسوم در جهان با توجه به اینکه در فهرست ۵۰ ردیفی وزارت نفت برای واگذاری به شرکت های خارجی هیچ نشانی از پروژه های اکتشافی نیست و همه میادین کشف شده هستند و نمی توان به آنها واژه پروژه های اکتشافی اطلاق کرد، لذا به نظر می رسد نوع اول قراردادهای ipc را باید قراردادی تحریف شده دانست. با توجه به حفر چاه در این میادین و وجود اطلاعات موجود، رسم معمول درجهان به این شکل است که شرکت خارجی برای در اختیار گرفتن اطلاعات، هزینه های انجام شده در حوزه اکتشاف را به کارفرما پرداخت کند. در واقع شرکت متقاضی باید هزینه های انجام شده را پرداخت کند تا اطلاعات مورد نیاز را دریافت کند که در قرارداد قید شده است. این ضابطه، ضابطه ای پذیرفته شده در جهان است زیرا کارفرما بابت اطلاعات موجود که حداقل ۸۰ درصد اطلاعات مورد نیاز پیمانکار است هزینه کرده و برای در اختیار دادن آن، تأمین هزینه های انجام شده را طلب می کند اما در نسل نوین قراردادهای نفتی این مورد لحاظ نشده است که پیشنهاد می شود در قراردادها گنجانده شود مگر آنکه به نام «جذابیت» خط بطلانی بر این رسم رایج کشیده شود. به هر صورت، وزارت نفت قرار است نوع اول قراردادهای نفتی را در شرایطی منعقد کند که این قراردادها از پایه با حقایق صنعت نفت و آن چیزی که گفته می شود متفاوت است. تلقین آنکه قرار است در این نوع قراردادها، مناطقی که مشکوک به وجود نفت هستند به میز امضا می روند، تلقینی اشتباه است زیرا نه شرکت های خارجی چنین ریسکی می کنند و نه چنین موردی در ایران وجود دارد.
شنبه ، ۳۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: افکار نیوز]
[مشاهده در: www.afkarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها