تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 9 دی 1403    احادیث و روایات:   
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

اجاره سند در شیراز

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بهترین قالیشویی تهران

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

تابلو برق

خودارزیابی چیست

فروشگاه مخازن پلی اتیلن

قیمت و خرید تخت برقی پزشکی

کلینیک زخم تهران

خرید بیت کوین

خرید شب یلدا

پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان

کاشت ابرو طبیعی

پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا

پارتیشن شیشه ای

اقامت یونان

خرید غذای گربه

رزرو هتل خارجی

تولید کننده تخت زیبایی

مشاوره تخصصی تولید محتوا

سی پی کالاف

دوره باریستا فنی حرفه ای

چاکرا

استند تسلیت

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1846357114




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

قراردادهای جدید نفتی ایران ساختار صنعت نفت را هدف گرفته است/شرکت های خارجی مخازن نفتی را مرده تحویل کشور می دهند


واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، مسعود درخشان استاد برجسته اقتصاد انرژی دانشگاه علامه طباطبایی در نشست «از دارسی تا IPC» که به همت هسته مطالعات انرژی مرکز رشد دانشگاه امام صادق (ع) در محل این دانشگاه برگزار شده بود، اظهار داشت: از همه اقشار برای اظهارنظر درباره قراردادهای IPC و تأیید آنها دعوت شده است، اما جامعه مهندسین مخازن ایران با چندین دهه تجربه در روند تأیید این الگوی جدید قراردادی غایب هستند. *دو نوآوری در الگوی جدید قراردادهای نفتی ایران وی با اشاره به دو نوآوری در این الگوی جدید قراردادی گفت: یکی از این نوآوری ها، مشارکت شرکت خارجی با شرکت های داخلی و وجود شریک ایرانی است که ما پیش از این گفته ایم که انعقاد قرارداد نفتی با شرکت های بین المللی، مخالف اقتصاد مقاومتی است و ممکن است نظر ما غلط باشد. عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: نوآوری دیگر آن است که سعی شده جذابیت بیشتری برای شرکت های بین المللی در این الگو لحاظ شود و «فی پر برل fee per barrel» به آن اضافه شده است که این بخش اضافه صرفاً در راستای افزودن انگیزه در پیمانکار برای استفاده از فناوری های نوین و افزایش تولید است و فرمول تعیین «فی» اساس برنده شدن شرکت های خارجی در مناقصه است. وی ادامه داد: بر اساس یکی از بندهای مصوب دولت، شرکت های صاحب صلاحیت ایرانی به عنوان شریک با شرکت خارجی کار می کنند و استدلال شرکت ملی نفت این است که قراردادهای نفتی از زمان دارسی تاکنون زمینه انتقال دانش فنی و امثال آن نتیجه مطلوبی نداده و بهتر است یک شرکت ایرانی را در کنار شرکت خارجی بگذاریم تا ایرانی ها در شراکت از خارجی ها یاد بگیرند. *IPC درباره سازوکار مهم ترین نوآوری خود مسکوت است درخشان با تأکید بر اینکه دو اشکال بزرگ در این مسئله وجود دارد، گفت: در این پیش نویس فارسی هیچ تعریفی درباره این شراکت نشده و مشخص نیست که آیا این دو شرکت در سرمایه شریکند؟ در مدیریت شریکند؟ موضع متقابل شرکت ملی نفت و شرکت ایرانی چیست؟ شرکت ایرانی پول از کجا می آورد؟ و آیا قرار است کارآموزی کنند یا شراکت؟ وی اضافه کرد: اگر بحث کارآموزی مطرح باشد که شراکت معنی ندارد و بنابراین قرار نیست کارآموزی باشد و باید بیش از این باشد که در این صورت تعهدآور است و باید پرسید مسئولیت های آنها چیست و حق الزحمه آنها را چه کسی می دهد؟ در حالی که IPC در این باره کاملاً مسکوت است. این استاد برجسته اقتصاد انرژی با طرح این پرسش که سازوکار انتقال فناوری به شرکت ایرانی چگونه است؟ گفت: این مورد هم مسکوت است و باید گفت این اشکال مهمی است که مهمترین دستاورد این قرارداد که مشارکت یک شرکت ایرانی با شرکت های خارجی است کاملاً مسکوت است. وی افزود: البته اگر به نسخه انگلیسی مراجعه کنیم، توضیحاتی وجود دارد و ممکن است از من بپرسند یا بگویند این سندیت ندارد و تصویب نشده و از کجا آن را پیدا کرده اید، که من جوابی برای این ندارم، اما در متن انگلیسی آمده که این قرارداد بین شرکت ملی نفت و JOC منعقد می شود که JOC به شرکت متشکل از یک شرکت خارجی، یک شرکت ایرانی و احتمالاً یک شریک ثالث خواهد بود و به آن پیمانکار گفته می شود. *IPC بدنه صنعت نفت را هدف گرفته است درخشان با بیان اینکه صلاحیت شرکت های ایرانی باید به تصویب شرکت ملی نفت برسد، گفت: این شرکت های ایرانی نیاز به مهندس مخزن، مدیر مخزن و امثال آن دارند و این مهندسان فقط می توانند از بدنه شرکت ملی نفت جدا شوند و به دلیل اینکه می توانند بین 20 تا 30 سال با یک شرکت خارجی کار کنند، قطعاً برای این جدایی راغب خواهند بود و به همین دلیل است که می گوییم IPC بدنه نفت را هدف گرفته است. وی تصریح کرد: فرض کنید این مهندسان از خارجی ها بیاموزند اما چه چیزی نصیب شرکت ملی نفت خواهد شد؟ ما با نفت خودمان یک شرکت ایرانی را در دامن یک شرکت خارجی پرورش خواهیم داد که سرریزی برای شرکت ملی نفت نخواهد داشت. عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تأکید کرد: از زمان دارسی تا الان با گرگ های بین المللی به نام IOC یا شرکت های نفتی بین المللی درگیر بوده ایم و حالا می خواهیم شرکت هایی را در دامان این گرگ ها شکل دهیم که نتیجه آن این خواهد بود که در آینده با تعدادی توله گرگ روبه رو می شویم. *شرکت های خارجی در خواب هم نمی دیدند که در میادین نفتی ایران به روی آنها باز شود وی اظهار داشت: ما باید توجه را به تقویت شرکت ملی نفت جلب کنیم نه تجزیه و متلاشی کردن آن، آن هم با فرض اینکه نفت مثل پفک نمکی است و هر شرکتی می تواند در آن کار کند؛ چنان که تا امروز بخش خصوصی بر اساس قانون اساسی از حضور در بخش بالادستی صنعت نفت منع شده است.  وی با اشاره به موضوع «فی پر برل» و جذابتر شدن قراردادهای نفتی ایران گفت: از کجا ثابت شده که شرکت های خارجی برای حضور در میادین نفتی ایران انگیزه ندارند؟ اینها در خواب هم نمی دیدند که در میادین نفتی ایران به روی آنها باز شود و تنها تحریم مانع بود، ولی با فرض رفع تحریم ها، نباید امتیازات اضافه به آنها داد. وی توضیح داد: براساس این قرارداد، هزینه های سرمایه گذاری مستقیم و غیرمستقیم و تأمین وام از خارج از کشور، کل مالیاتها و هزینه های تعلیمات را شرکت های خارجی دریافت می کنند و باز هم می گویند انگیزه نداریم، علاوه بر اینکه در رقابت ها پیروز نمی شوند و با ایران مستقیم مذاکره می کنند. *تفاوت متن فارسی و انگلیسی IPC درباره پاداش تولید پیمانکار درخشان تصریح کرد: برای جذاب کردن قرارداد می گویند به ازای هر بشکه اضافه تولید، به شما رقمی پرداخت خواهد شد، غافل از اینکه در بند دیگر قرارداد تصریح شده که وقتی رفتار مخزن روشن تر شد، شرکت خارجی برای افزایش تولید برنامه می دهد و پول آن را هم جداگانه دریافت خواهد کرد. وی ادامه داد: در همه قراردادهای نفتی در دنیا و در این قرارداد آمده است که شرکت های خارجی موظف به ارائه بهترین خدمات ممکن و بهره وری هستند، اما فکر نکنید این نوآوری است، چنان که در قرارداد کنسرسیوم قبل از انقلاب هم موظف بودند از بهترین تلاش خود استفاده کنند. وی افزود: علاوه بر همه اینها باید بگویم در متن انگلیسی نوشته نشده است که به مازاد بر اصل قرارداد «فی پر برل» تعلق می گیرد بلکه نوشته شده برای هر بشکه نفتی که شرکت خارجی تولید کند «فی» دریافت خواهد کرد. این استاد برجسته اقتصاد انرژی در ادامه گفت: شاید بپرسید آیا من مخالف همکاری با خارجی ها هستیم؟ باید بگویم که براساس اینکه ما صد سال سابقه کار با خارجی ها را داشته ایم و در زمان جنگ، آنها ما را بمباران می کردند و ما باز هم تولید می کردیم و می توانیم این کار را خودمان انجام دهیم، می گویم که من مخالف هر نوع همکاری با خارجی ها نیستم، اما با این نوع همکاری مخالف هستم. *آنهایی که می گویند نمی توانیم مخازن نفتی را توسعه دهیم خوشن نشینان تهران هستند وی با تأکید بر اینکه مطمئن باشید شرکت های ایرانی طرف قرارداد خارجی ها مدیران قبلی نفت خواهند بود که خارج می شوند و شرکت تأسیس می کنند، گفت: یک مهندس مخزن بیاورید که بگوید ما نمی توانیم توسعه میادین را انجام دهیم؛ آنهایی که می گویند نمی توانیم متولیان مخازن نیستند بلکه خوش نشینان تهران هستند. درخشان اظهار داشت: الگوی پیشنهادی من این است که خارجی ها را استخدام کنید و از آنها مشاوره بگیرید، چرا که بهترین مشاوران بازنشسته از شرکت های بزرگ خارجی حاضرند برای شما کار کنند و اگر باور ندارید که خود ما بلد هستیم، به آنها روزی 10 هزار دلار پرداخت کنید تا بیایند، اما او اجیر شما باشد و از دانش او استفاده کنید. وی ادامه داد: اگر تجهیزات می خواهید، آنها را بخرید چرا که تحریم نخواهید بود، کما اینکه شرکت های بزرگ نفتی هم تکنولوژی را توسعه نمی دهد بلکه آن را می خرد و ما هم می توانیم تکنولوژی را از توسعه دهندگان تکنولوژی در دنیا بخریم. وی تصریح کرد: همکاری در چارچوب اقتدار و در قالب اصول اقتصاد مقاومتی این است که ما از شرکت های خارجی استفاده کنیم نه اینکه آینده صنعت نفت را در معرض خطر قرار دهیم. عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه گفت: تفاوت این قرارداد با دیگر قراردادها تأثیر آن بر ساختار صنعت نفت است و باید بگویم حضور نداشتن متولیان اصلی در فرایند توسعه خطرآفرین است. *توسعه فازهای پارس جنوبی در تحریم نشان از رشد توانایی های فنی نفت ایران دارد وی با بیان اینکه دو دیدگاه درباره بررسی قراردادها وجود دارد که یکی به اجزا و دیگری به کلیت می پردازد،گفت: نگاه حقوقی مانند نگاه فقهی بیشتر به اجزا نگاه می کند و مثلاً اجزای یک بانک را می بیند و می گوید این اجزا اسلامی است پس کل بانک اسلامی است غافل از اینکه این اجزای بدون مشکل در کنار یکدیگر ترکیبی را ایجاد می کند که کاملاً غیر اسلامی است. درخشان اضافه کرد: بر همین مبنا ممکن است یک قرارداد در همه اجزاء کاملاً منطبق بر اصول حاکمیتی باشد اما کل آن با منافع ملی و اقتصاد مقاومتی همخوان نباشد. وی با تأکید بر اینکه این قرارداد نتایجی دارد که با منافع ملی ما سازگاری ندارد، گفت: اگر می گوییم هدف از همکاری با شرکت های نفتی خارجی، افزایش توان مدیریتی است که می دانیم در این سالها به خصوص در شرایط تحریم توان مدیریت ما رشد کرد، چنان که همین فازهای پارس جنوبی که تاکنون از آنها بهره برداری شده و تا یکی دو سال دیگر از همه آنها بهره برداری خواهد شد، در دوران تحریم و توسط مهندسان ایرانی ساخته شده است. وی تأکید کرد: اگر بگوییم توان توسعه میادین را نداریم، یعنی همه دستاوردها ما از بین رفته و به خانه اول بازگشته ایم. *توان مدیریت ما مانند «شل» نیست اما صفر هم نیست این استاد برجسته اقتصاد و انرژی با بیان اینکه مدیریت ما مانند مدیریت شل نیست ولی صفر هم نیست، گفت: آیا منطق ایجاب می کند که چون صد نیستیم، چشم را روی همین شصت که هستیم ببندیم و به نقطه صفر برگردیم و همه چیز را به شرکت خارجی بدهیم؟ عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه به درجه ای بلوغ رسیده ایم که نیاز نباشد در دامن دیگران بزرگ شویم، گفت: اگر 60 را به 61 برسانیم و سپس به 62 و به تدریج به 90 برسیم، با منافع ملی ما سازگار است، حتی اگر هیچ گاه مانند شل نشویم و آنهایی که می گویند نمی توانیم، غیرفنی هستند. *شرکت های ایرانی که بتوانند شریک خارجی ها شوند کجا هستند؟ وی با تأکید بر اینکه ما در دنیای فرضی صحبت نمی کنیم، گفت: شرکت های ایرانی که بتوانند شریک خارجی ها شوند و سرمایه و توان مهندسی داشته باشند کجا هستند؟ در یکی از جلسات مربوط به برنامه ششم، وزیر نفت جمله ای به این مضمون گفت که کجاست شرکت خصوصی که بتواند یکی از میادین نفتی ما را توسعه بدهد؟ درخشان با بیان اینکه شرکت ملی نفت، شرکت بزرگی با تجربیات انباشته شده است، گفت: اگر ما آن شرکت خصوصی را که بتواند با BP وارد همکاری شود داریم و خود آن شرکت ایرانی که لابد پول هم دارد و فرماندهی هم بلد است، چرا کار را برعهده نمی گیرد و چه نیازی به IPC داریم؟ وی گفت: وقتی می گوییم چنین شرکتی وجود ندارد، پس معلوم است این شرکت ها قرار است در آینده راه بیفتند و مدیران قبلی و جدید شرکت ملی نفت، خارج شوند و شرکت تأسیس کنند که این شرکت ها قطعاً به توانایی ملی و فرهنگ مقاومت در بدنه صنعت نفت آسیب خواهند زد و آن را نابود خواهند کرد. *IPC از قراردادهای قبلی با خارجی ها بدتر خواهد بود چون ساختار نفت را از بین می برد وی تصریح کرد: تفاوت اصلی این قرارداد با قراردادهای قبلی همین است، چرا که این قرارداد ساختار نفت را در طول زمان پوک می کند و از بین می برد. عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: اجزای این الگوی جدید اشکالاتی دارد و دوستان به آن اشاره کردند، اما برای این اشکالات می شود جوابی پیدا کرد؛ آنچه برای آن جوابی وجود ندارد همین مسئله است. وی تأکید کرد: باید چیزی را دید که با چشم دیده نمی شود و در IPC هم باید چیزی را دید که در بندهای آن نیست و آن هم خصلت ترکیبی و تأثیر آن بر صنعت نفت ایران است. وی با بیان اینکه من هنوز نتوانسته ام جواب صریحی از دستگاه نفت بگیرم که ما بدون خارجی ها زمینگیر هستیم، گفت: از دیدگاه من، هر قراردادی با شرکت های خارجی بین المللی باطل است و IPC بدتر از قراردادهای قبلی خواهد بود. *تامین مالی پارس جنوبی در شرایط تحریم با استفاده از منابع بانک مرکزی درخشان گفت: درباره کمبود منابع مالی صحبت می کنند، اما در دوران تحریم، منابع بانک مرکزی که در بانکهای خارجی لایبور به اضافه یک درصد سود می گرفت، به فازهای پارس جنوبی تزریق شد و نفت آن را گرفت و ظرف دو یا سه سال با بهره خوبی به بانک مرکزی برگرداند. وی ادامه داد: می فرمایید آن منابع قبلاً بود و الان نیست و فرض کنید این حرف درست است و از طرف دیگر می گویید بخش خصوصی داریم که 7 میلیارد دلار پول دارد و می تواند با شرکت شل شراکت کند، اما می گویند این شرکت حاضر نیست به جمهوری اسلامی وام بدهد و از دولت جمهوری اسلامی بهره بیشتری از آنچه الان دریافت می کند بگیرد؛ اگر این کار را نمی کند، چطور انتظار دارید بعد از مشارکت با شرکت خارجی، به جمهوری اسلامی و منافع ملی سود برساند؟ استاد دانشگاه آکسفورد با طرح این پرسش که مگر نمی توانیم از بازارهای بین المللی وام بگیریم؟ گفت: آیا تلاشی در این زمینه کرده ایم؟ اگر می گویید ما در تأمین مالی ضعیف هستیم، خب راه قوی شدن آن هم وجود دارد و هم مشخص است. وی تصریح کرد: هیچ اقدامی نمی کنیم و فقط چشم به سوی شرکت های خارجی دوخته ایم که این یعنی نداشتن فرهنگ مقاومتی و اشکال ما فقط اینجاست. *شرکت های خارجی مخازن نفتی را مرده تحویل صاحب آن می دهند وی همچنین در خصوص تولید صیانتی از منابع نفت و گاز گفت: تا زمانی که برنامه توسعه و تولید از مخزن توسط مهندسان ایرانی طراحی نشود و حق وتو با مهندس ایرانی نباشد، تولید صیانتی اتفاق نخواهد افتاد، چرا که شرکت های خارجی علناً می گویند که ما سرشیر مخزن را برمی داریم و عملاً یک مخزن مرده را تحویل صاحب آن می دهند. درخشان تأکید کرد: تولید صیانتی فقط در صورتی است که ایران 51 درصد سرمایه را تأمین کند تا حق رأی برتر را پیدا کند، والا درنهایت در همه مجامع مشترک، حرف آخر را خارجی خواهد زد. *در موارد اختلافی شرکت های خارجی ما را خواهند بلعید و حرف آنها حرف آخر است وی در خصوص فرایند داوری در این قراردادها گفت: براساس این الگوی جدید قراردادی، اگر اختلاف ایجاد شود، حق رأی مساوی وجود خواهد داشت و در صورت رسیدن به بن بست، مدیران ارشد تصمیم گیری می کنند؛ کجای دنیا اینگونه است؟ چنان که حتی اختلاف زن و شوهر هم قانون دارد و باید پرسید اگر بزرگترها دچار اختلاف شدند چه خواهید کرد؟ وی تأکید کرد: ما هم اندازه و هم قد شل نیستیم که اگر اختلاف افتاد بتوانیم حق مان را بگیریم و آنها ما را می خورند و باید واقع بین باشیم. عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: تجهیزات فنی را باید خرید چون شرکت های بین المللی نفتی هم تجهیزات را می خرند و ما هم در تحریم آن را خریده ایم و دوستان چگونه فکر می کنند که در پساتحریم نمی توانیم بخریم؟ وی اضافه کرد: تکنولوژی پروسس را هم دراختیار داریم و مهندسین مخزن به راحتی می توانند آن را طراحی کنند. وی در تشریح تفاوت دغدغه شرکت های خارجی با دغدغه های ما در توسعه میادین گفت: خارجی ها امروز روی برداشت نفت در عمق اقیانوس کار می کنند و مسائل مربوط به آن را به عنوان اولویت پیگیری می کنند در حالی که خلیج فارس ما حتی 200 متر هم عمق ندارد و مسائل فنی ما در خشکی و دریا کاملاً مشخص است. *قاجار و پهلوی قراردادهای نفتی را محرمانه نکردند اما بعد از انقلاب قرادادها محرمانه شد درخشان تصریح کرد: حرف های من هرگز به جایی نخواهد رسید چون نهاد متولی وجود ندارد. وی توضیح داد: در حالی قراردادهای نفتی بعد از انقلاب محرمانه شده که قاجارها از رو کردن قرارداد نمی ترسیدند و در زمان پهلوی هم نمی ترسیدند قرارداد را رو کنند و در مجلس تصویب می شد، اما بعد از انقلاب، بیع متقابل را محرمانه نگه داشتند. این استاد برجسته اقتصاد و انرژی تصریح کرد: این بزرگترین نقطه تاریک در تاریخ نفت جمهوری اسلامی خواهد بود و آیندگان خواهند پرسید این چه حکومت اسلامی بود که چنین امر مهمی در آن محرمانه بود، درحالی که پیش از انقلاب، جزئیات قرارداد به تصویب مجلس می رسید؟ وی اضافه کرد: تاریخ سؤال خواهد کرد که «فی پر برل» برای آن میدان یا هزینه مالی برای میدان دیگر یا هزینه سرمایه گذاری برای آن دیگری چقدر بوده است؟ و هیچ کس نخواهد دانست. وی افزود: مجلس که قراردادها را نمی بیند و سازمان برنامه هم مواد قرارداد را از وزارت نفت دریافت می کند و همان را به قانون تبدیل کرده و وزارت نفت قانونی را که خودش پیشنهاد داده اجرا می کند و همه چیز مانند بازی کودکان شده، به این دلیل که متولی مشخصی وجود ندارد. *در مهم ترین مسائل کشور نهاد تصمیم گیر وجود ندارد درخشان در بخش پرسش و پاسخ اظهار داشت: از من پرسیده اند ما تنها 25 درصد مخزن را برداشته ایم و برنامه های ازدیاد برداشت ما زمین مانده اند؛ باید بگویم قراردادهای نفتی هدف نیست بلکه ابزاری برای تحقق اهداف و سیاست های برداشت بهینه از مخازن نفت و گاز کشور است. وی ادامه داد: نخست باید سیاست های کلی را ببینیم و بعد جایگاه قرارداد با خارجی ها را در آن پیدا کنیم؛ یکی از دلایل عدم اتفاق نظر این است که سیاست های کلی بهره برداری را نمی دانیم، چنان که از یک دیدگاه پاسخ این است که ما باید تولید نفت را پایین بیاوریم، چرا که تولید 3.7 میلیون بشکه در روز بسیار سنگین است و میادین نفتی ما برای آینده آسیب جدی خواهند دید . وی با بیان اینکه تشخیص این مسئله با مهندسان مخزن است، گفت: علت توسعه نیافتگی ما این است که در مهمترین مسائل کشور، نهاد تصمیم گیری وجود ندارد، چنان که اگر سیاست درست این است که تولید را پایین بیاوریم، در آن صورت اصلاً دلیلی ندارد که با شرکت های خارجی قرارداد ببندیم. این استاد برجسته اقتصاد و انرژی ادامه داد: عده ای که از مخازن چیزی نمی دانند می گویند باید 5 میلیون بشکه در روز نفت تولید کنیم اما مهندسان مخزن می گویند منابع ما ظرفیت تولید 3 میلیون بشکه در روز را دارند و در صورت تولید ببشتر ضربه خواهند خورد. *مهندسان ایرانی جنگیدند تا خارجی ها بپذیرند به میادین نفتی گاز تزریق کنند وی ادامه داد: می گویند چون مخازن مشترک را همسایگان بردند، همه چیز را بدهید خارجی ها در قراردادها ببرند و به بهانه مخازن مشترک، بار زیادی بر گردن اقتصاد ملی می گذارند، اما هیچ کس پاسخ نمی دهد که در وزارت نفت چه تمهیدات حقوقی و فنی درباره میادین مشترک اندیشیده شده است. وی با بیان اینکه تولید صیانتی زمین مانده اما ربط آن به خارجی ها را نمی دانم، گفت: مهندسان مخازن ایرانی می گویند این ما بودیم که اولین بار به شرکت های خارجی گفتیم تولید شما غیرصیانتی است و شرکت های خارجی حاضر نبودند صیانتی تولید کنند؛ مهندسان ایرانی جنگیدند تا خارجی ها قبل از انقلاب پذیرفتند که به میادین نفتی گاز تزریق کنند. *هر قراردادی که ریسک آن بر عهده خارجی ها ست یک قرارداد جهان سومی ست عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه در خصوص سپردن ریسک اکتشاف و توسعه به خارجی ها گفت: علم اقتصاد و سایر علوم ثابت کرده اند که اگر ریسک نپذیری رشد نمی کنی و رشد قطعاً با پذیرش ریسک اتفاق خواهد افتاد. وی تأکید کرد: این ضعف شرکت ملی نفت است که ریسک را به گردن شرکت خارجی می اندازد، چرا که اگر ریسک را پذیرفتید، مسئولیت سرمایه را هم خواهید پذیرفت. وی تصریح کرد : آیا شل که 7 میلیارد دلار پول می آورد، حاضر خواهد بود مدیریت را به یک ایرانی که معلوم نیست از کجا آمده و چه سوابقی دارد واگذار کند؛ همه این حرفها برای این است که این قرارداد به تصویب برسد و نوعی ظاهرسازی است، اگرچه نیازی هم به این ظاهرسازی نیست و قراردادها چون متولی مشخصی برای بررسی و تصویب آنها وجود ندارد به راحتی اجرا خواهند شد. درخشان با بیان اینکه در نظریات نوین می گویند که اقتصاد، اقتصاد خرد و کلان و سیاست داخلی و خارجی و امثال آن به طورکلی مدیریت ریسک است، گفت: صنعت نفت ریسک بالایی دارد و برای مدیریت این ریسک به دانش بالایی نیاز دارد و تا این ریسک را نپذیرید، بدانید که رشد نخواهید کرد. وی در پایان تصریح کرد: هر قراردادی را دیدید که ریسک آن به گردن شرکت خارجی افتاده، بدانید قرارداد جهان سومی است و هیچ رشدی برای کشور ایجاد نخواهد کرد. ب برچسب ها : قراردادهای جدید نفتی ایران ساختار صنعت نفت را هدف گرفته است/شرکت های خارجی مخازن نفتی را مرده تحویل کشور می دهند جهت مشاهده اخبار مرتبط اینجا کلیک کنید


شنبه ، ۳۰آبان۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: شما نیوز]
[مشاهده در: www.shomanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن