محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829364675
نگاهی دیگر به «هرندی» و اتفاقاتش
واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: اعتیاد، کارتن خوابی، تکدی گری، دزدی، شرارت، فساد فارغ از سن و سال، جنسیت و قومیت در منطقه هرندی بیداد می کند این درحالیست که همه این جرائم و آسیب ها در بستر بیکاری، مهاجرت، عدم امنیت اجتماعی و با همراهی بیماری هایی چون هپاتیت، ایدز، زخم های عفونی، سرطان و غیره در این منطقه شایع شده، به طوری که هرندی، این منطقه تهران را به انواع و اقسام آسیب های اجتماعی مشهور و به نام کرده است. سالهاست هرندی در آتش اعتیاد و انواع آسیب های اجتماعی می سوزد، اما به یکباره چه شد که مردم منطقه این طور طغیان کرده و به چادرهای کارتن خواب ها حمله و بوستان هرندی را به آتش کشیدند؟. 21 مهرماه سال جاری بود که محمد باقر قالیباف، شهردار تهران با حضور در صحن علنی شورای شهر تهران، از طرح "ارتقای کیفیت زندگی در محله هرندی" سخن گفت. شاید قالیباف در آن زمان تصور نمی کرد که قول جمع آوری و ساماندهی چند ماهه و حتی چند هفته ای محله پرآسیب هرندی توسط شهرداری با هدف برگرداندن جریان زندگی به منطقه به مردم مردمی که دیگر تحمل وضعیت موجود را نداشتند و عملی نشدن آن باعث شود که حدود یک ماه بعد این مردم خسته و عصبانی، خود به فکر افتاده و به کارتن خواب ها حمله کرده و هرندی را به آتش بکشند. اکنون وقت آن فرارسیده است تا به سوال هایی که شاید ذهن بسیار از افراد را درگیر کرده است، پاسخی داده شود؛ وقت آن رسیده تا بدانیم مقصر کیست؟ و چه، هرندی را "هرندی" کرد؟. پارک هرندی خدماتی که باعث هجوم کارتن خواب ها به هرندی شد شارمین میمندی نژاد، موسس جمعیت امداد دانشجویی - مردمی امام علی (ع) در گفت وگو با خبرنگار «اجتماعی» ایسنا، در خصوص اتفاقات محله هرندی عنوان کرد: اگرچه تا کنون اقدامات چشمگیری توسط نهادهای مسئول برای حل معضل کارتن خوابی برداشته نشده است، لیکن وقایعی چون آتش سوزی پارک هرندی را نمی توان به نام این نهادها و ارگان ها زد؛ بلکه به نظر می رسد این ها اقدامات خود کارتن خواب هایی است که پاک شده، به موسسات دولتی مراجعه کرده و برای فعالیت های NGO محور خود مجوز گرفته اند. وی در ادامه ضمن بیان آنکه بیماری اعتیاد همواره حتی پس از بهبود فرد معتاد نیز در وی باقی می ماند، گفت: متاسفانه این افراد دچار بیماری اعتیاد بوده و رفتارهایی که در زمینه مبارزه با اعتیاد ایجاد کردند نیز به همین شکل است؛ در برخی موارد نیز علاوه بر آنکه اقدامات آنان غیرکارشناسانه بوده، از صداقت و احترام و انصاف نیز به دور بوده است. میمندی نژاد ادامه داد: NGOهایی سال هاست با قدمت های 10 تا 20 ساله در منطقه هرندی و یا سایر محلات معضل خیز کشور به صورت کارشناسانه فعالیت می کنند اما انعکاس فعالیت آن ها هرگز به اندازه موجی که با چند فعالیت سطحی حوزه کارتن خوابی ایجاد می شود، نبوده است. به نظر می رسد این اتفاقات هدفمند باشد و در واقع از همان سیستمی نشات بگیرند که جامعه ایرانی را معتاد می خواهد و سیستمی پنهان در صدد سوق دادنِ امکانات مالی و تبلیغاتی به این سمت و سو باشد. وی ادامه داد: این هجمه باعث می شود ناگهان مردم با وضعیتی در منطقه هرندی مواجه شوند که هر کسی با یک ظرف غذا خود را به آن منطقه می رساند ؛ به همین دلیل معتقدم این نابسامانی ها از شهرداری نشأت نمی گیرد. لزوم رصد دقیق فعالیت NGOها میمندی نژاد در ادامه ضمن بیان آنکه شهرداری تهران در خصوص پیدا کردن شریک کاری برای خود دارای مشکلاتی است، گفت: شهرداری تهران و بهزیستی و ستاد مبارزه با مواد مخدر به دنبال مشارکت مردمی برای برنامه های خود می گردند؛ برای مثال در زمینه کارتن خوابی در موضوعات اسکان، فضا، لباس، پوشاک و غیره به دنبال ایجاد یک فضای مشارکت اجتماعی هستند، اما معتقدم این همکاری در صورت انتخاب شرکای غلط نه تنها معضل را کاهش نمی دهد، بلکه در راستای تثبیت آن معضل خواهد بود. پارک هرندی این فعال اجتماعی ادامه داد: برخی از NGOهایی که به محلات پرآسیب هرندی و شوش وارد شده اند قدمتی بیشتر از 2 تا 3 سال ندارند و حتی قدمت برخی از آنها نیز به اندازه همان یخچالی است که در منطقه نصب شده است؛ معتقدم این گونه عملکردها باید مجدد و با دقت مورد ارزیابی قرار گیرند. به وضعیت «کارتن خواب پرستی» رسیده ایم وی افزود : چرا برخی جریانات، سقف یک آسیب به این وخیمی و فلاکت باری را تا این حد ساده و پایین آورده اند طوری که امروز به وضعیت «کارتن خواب پرستی» رسیده ا یم؟. میمندی نژاد تصریح کرد: ایجاد فضای کارتن خواب پرستی در کشور یک ناهنجاری عظیم فرهنگی است که می تواند در آینده بحران های بسیار زیادی را برای امنیت و فرهنگ جامعه ایجاد کند به همین دلیل فعالیت های افرادی که این فضای سهل انگارانه را در جامعه به وجود آورده اند باید با دقت مورد کارشناسی قرار گیرد. وی ادامه داد: برای مثال اینکه چند روز در هفته با بهره گرفتن از احساسات مردم به محله هرندی رفته و به زعم اینکه کارتن خواب ها فقیرند و پاره پوشی آن ها ناشی از فقر و گرسنگی آنهاست لذا در میان آن ها غذا توزیع کنیم، عملی فوق العاده سطحی است که موضعی مغلطه آمیز را در حوزه معضل اعتیاد تبلیغ و تقویت می کند. تنوع غذاهای توزیعی در هرندی، مشوق بقای آنها در وضعیت کنونی می شود موسس جمعیت امام علی (ع) افزود: یک کارتن خواب روزانه مبلغی قابل توجه را خرج اعتیادش می کند، این فرد برای تامین پول مواد خود حتی به گوشواره بچه ای که در خیابان راه می رود رحم نمی کند و یا دختر بچه اش را می فروشد، زن خود را به فحشا، گدایی و خیابان گردی وادار می کند؛ پس باید میان این گونه افراد و فقرا در روش های مددکاری، تمایز قائل بود. این فعال اجتماعی در مورد اشتغال این افراد تصریح کرد: کارِ برخی از آنان، دزدی وجیب بری در هنگام نیاز به مواد است. در صورتی که تصویر ارائه شده از این افراد توسط جریانات یادشده، به گونه ای دیگر است. وی تصریح کرد: بی گمان کارتن خوابها نیز همچون اقشار آسیب دیده اجتماع، معلول ساختارها و مناسبتهای نابجا و معیوب اجتماعی و اقتصادی هستند، اما رسیدگی به آنها نباید سطحی و غیرکارشناسانه و آسیب زا باشد. پارک هرندی میمندی نژاد در ادامه ضمن بیان اینکه هنگامی که این عملکرد را نقد می کنیم با اظهارات عده ای مواجه می شویم که می گویند شما با غذا دادن به گرسنه مخالف هستید و غیره گفت: با این نحوه خدمات دهی، در منطقه شوش و هرندی به جایی رسیده ایم که دیگر به علت کثرت و تنوع غذاهای توزیع شده، کارتن خوابها دیگر نان و پنیر از کسی قبول نمی کنند. این بدان معنی است که خدماتی که قرار بود باعث زنده ماندن این افراد و ایجاد عزم و اراده در آنها برای بهبودی گردد، امروزه مشوق بقای آنها در شرایط کنونی است. پذیرایی از معتادان با چلوکباب و بسته های تشویقی موسس جمعیت خیریه امام اعلی (ع) افزود: مصرف کنندگانِ دیروز که قرار بود بابت آسیبهایی که در دوران تخریب خود به جامعه وارد آورده اند، معتادان گمنام باقی بمانند و پس از پاکی به جامعه خدمت کنند، در حال حاضر تبدیل به شخصیت های اجتماعی شدند که هر روز با رسانه ها مصاحبه کرده و با متدهای تبلیغاتیِ کاملا احساسی و غیرعلمی، نوعی فضای رُمانتیکِ معصومانه پیرامونِ معتادان کارتن خواب ایجاد کنند که هیچ ارتباطی با فرآیند مددکاری که برای نجات آنان از ورطه اعتیاد لازم است، ندارد. وی در ادامه تاکید کرد: معتاد زمانی می تواند در جهت بهبودی وضعیت خود اقدام کند که به عجز رسیده باشد، اگر هم برخی امکانات ابتدایی مانند غذا و لباس گرم در اختیارشان قرار داده می شود، برای ایجاد انگیزه جهت تغییر شرایط فعلی شان است اما قرار نیست کسی که با اعتیاد خود، بعضا خانواده هایی را از هم متلاشی و زن و فرزند خود را به حال خود رها کرده، به عنوان پاداش، هر شب چلوکباب بخورد و بسته های تشویقی کمد و یخچال دریافت کند و هر شب هم عده ای بیایند آغوش گرم به رویش بگشایند؛ این سیستم، آن ها را از رسیدن به عجز باز می دارد و باعث می شود آنان در همان مرحله اعتیاد ثابت بمانند. هرندی سالهاست در آتش آسیب ها می سوزد وی افزود: محله هرندی سالهاست که در حال سوختن است و این آسیب به یکی دو سال گذشته ختم نمی شود بلکه این فساد و بحرانی است که در کنار قلب بازار کشور وجود دارد. کارگر ارزان قیمتی که در حال خدمت به بازار است باید تمام پولش را صرف اعتیادش کند یعنی از طرفی مجبور است با مشقت کسب درآمد کرده و ازطرف دیگر درگیر اعتیاد شود. موسس جمعیت امام علی (ع) تصریح کرد: باید ریشه یابی شود که این مسأله که یک فساد اقتصادی و یک بی فرهنگی است از کجا نشات گرفته؟ هرگاه توانستیم این مسأله را به طور دقیق ریشه یابی کنیم، می توانیم به بسیاری از بحران های منطقه پاسخ دهیم. وی ادامه داد: چرا بعد سال ها که به دنبال از بین بردن کوخ نشینی و اعتیاد بودیم هنوز که هنوز است محله دروازه غار در آتش آسیب های مختلف اجتماعی می سوزد؟. پارک هرندی موسس جمعیت امام علی (ع) ادامه داد: مردم محله هرندی از این شرایط بیزار شدند؛ زمانی مردم این محله امید حل معضل کارتن خوابی را از منطقه شان داشتند اما وقتی دیدند طی این سالها نه تنها اراده ای بر رفع آن نبوده، بلکه اخیرا پاتوق های کارتن خوابی به فضای تبلیغاتی برای عده ای و گرفتن عکس سلفی با مبتلایان به اعتیاد تبدیل شده و فساد در منطقه به حدی رسیده که حتی به رفتارهای خیرخواهانه نیز کشیده شده است، خودشان در مسأله ورود کردند. میمندی نژاد افزود: مددکاران اجتماعی دلسوزی سالهاست در منطقه هرندی فعالیت می کنند. تعداد زیادی از زنان را نجات داده و کنار رنج های زنان بسیاری، دردمندانه سوخته اند. اغلب این فعالان وقتی برای بهبود خدمات خود به این قشر آسیب دیده اجتماع، تنها یک خانه برای ساماندهی زنان وفرزندان آن ها می خواهند، هیچ کس توجهی نمی کند، اما به محض آنکه برخی جریانات فوق الذکر به این چرخه وارد می شوند، تمام مسئولان، هنرمندان و ... به یاریشان می شتابند. علت این تبعیض چیست؟ تخصص بیشتر آنان یا تجربه مددکاری درخشانشان؟ افرادی که آن قدر دستشان از علم و تجربه مددکاری تُهی است که تجربه مصرف مواد مخدرِ خود را به عنوان امتیازشان مطرح می کنند. وی ادامه داد: معتقدم مردم نمی توانند به فضای مصرف کننده و فروشنده حاضر در این منطقه آسیب زیادی بزنند زیرا در این منطقه هم فضای تزریق وهم فضای فروش وجود داشته و امنیت آن ها سالهاست که حفظ شده است بنابراین مردم نمی توانند رأسا وارد محله شده باشند و نمی توان باور کرد که حمله به کارتن خواب ها صرفا یک اقدام مردمی در جهت آسیب رساندن به معتادان و مواد فروشان منطقه بوده باشد. پارک هرندی موسس جمعیت خیریه امام اعلی (ع) گفت: در حال حاضر قبح مسأله اعتیاد در کشور در حال ریخته شدن است. عده ای به دنبال آن هستند که فقر و اعتیاد را با یکدیگر یکی کنند درحالی که اعتیاد با فقر یکی نیست بلکه اعتیاد یک بحرانی است که نیاز به بررسی های اساسی دارد. باید بدانیم پاره پوشی یک مواد فروش و معتاد نباید با پاره پوشی زن و یا کودکی که در حال سوختن در فقر هستند یکی شود، اگر روزی این اتفاق بیفتد فریب آشکار و خطایی است که دودش به چشم فقر خواهد رفت. شهرداری تنهایی از پس مشکلات هرندی برنمی آید/نصب یخچال در هرندی امری فرمالیته است فرید براتی سده، کارشناس اعتیاد نیز در گفت وگو با خبرنگار ایسنا، در خصوص وقایع هرندی اظهار کرد: بی خانمانی پدیده ای فراتر از اعتیاد است به همین دلیل در اقدامات نهادی چون شهرداری و یا سایر دستگاه ها در راستای ساماندهی محله هرندی باید دید هدف آنها ساماندهی چه چیزی است؛ بی خانمانی یا اعتیاد؟. وی ادامه داد: معتادینی که در حال حاضر در محله هرندی تجمع کرده اند از سایر مناطق به این منطقه آمده و احتیاج به خدمات دارند؛ این خدمات شامل خدمات رفاهی، مراقبتی، حمایتی، اجتماعی، اشتغال، درمانی، و کاهش آسیب است. براتی سده در خصوص خدمات کاهش آسیب تصریح کرد: خدمات کاهش آسیب از سالها پیش از منطقه هرندی به معتادان کارتن خواب ارائه می شد. هرچند همواره در خصوص کمیت و کیفیت آن بحث وجود داشت. وی ادامه داد: اگر الان در هرندی به این نقطه رسیدیم که تجمع معتادان به حدی رسیده است که مردم به خیابان ها رفته و آنجا را به آتش کشیده و به آنها حمله کرده اند مربوط به خدمات کاهش آسیب نیست بلکه به علت آن است که با توجه به فعالیت هایی که برای ارائه خدمات به معتادان متجاهر و یا بی خانمان ها انجام می شود باعث شده آنها به سمت محله هرندی کوچ کرده و در آنجا اجتماع کنند. وی افزود: به علت آنکه شرایط افراد در هرندی مناسبتر از سایر نقاط شهر بوده و امکان دسترسی در آنجا بیشتر و عملیات دستگیری معتادان متجاهر نیز در هرندی کمتر صورت می گیرد، به همین دلیل آنجا تبدیل به حاشیه امنی برای زندگی این افراد شده است. این کارشناس اعتیاد در ادامه ضمن بیان آنکه باید به بررسی راه حل برای رفع مشکلات منطقه پرداخت گفت: اقداماتی که در حال حاضر در هرندی در حال انجام است شاید تنها راهکارهایی باشد که به ذهن شهرداری رسیده اما باید همواره دو مسئله را در ارتباط با این خدمات در نظر داشت و آنها این است که این خدمات نباید مجزا از سایر خدمات باشند و همچنین آنکه شهرداری بداند به تنهایی از پس مشکلات منطقه بر نمی آید. پارک هرندی براتی سده تصریح کرد: نیاز است یک هماهنگی خیلی جدی میان بخشهای مختلف منطقه به وجود آید و شهرداری بداند به تنهایی از پس مشکلات منطقه برنمی آید بنابراین باید از همه دستگاه های کشور در این حوزه کمک بگیرد. باید برنامه های رفع بحران در این منطقه به طور مدون مشخص شود زیرا در غیر این صورت به طور مداوم شاهد آن خواهیم بود که همه مشکل را به گردن دیگری انداخته و نتیجه اش همین مسائلی می شود که امروز در هرندی مشاهده می کنیم. این کارشناس اعتیاد تصریح کرد: زمانی که برنامه مدون و مشخصی برای رفع بحران منطقه وجود نداشته باشد همه مشکل را به گردن دیگری می اندازند برای مثال عده ای می گویند بهبود یافته هایی که به محل آمده و شبها به این افراد غذا می دهند مقصرند یا باعث شده اند تعداد زیادی از بی خانمان های شهر تهران برای گرفتن غذا به هرندی بیایند؛ هرچند این مسئله درست است اما به هر حال باید بدانیم در صورت بی برنامگی حتی یک خدمت هم نتایج عکس خواهد داشت، برای مثال برخی معتقدند نصب یخچال در منطقه یک فعالیت فرمالیته است؛ مگر می شود این همه بحران منطقه را تنها با نصب یک یخچال حل کرد؟. وی همچنین ادامه داد: تمام این اظهارات ناشی از بی برنامگی است به علاوه آنکه در کشور هر کس فکر می کند تنها خودش می تواند کار کرده و مسئله را حل کند؛ این در حالی است که هر یک از دستگاه ها و نهادها هم در بخش دولتی و هم غیر دولتی امکاناتی را در اختیار دارند که اگر از این امکانات در کنار یکدیگر استفاده شود می توان شاهد نتایج مثبتی در منطقه بود. این کارشناس اعتیاد تاکید کرد: هدف تمامی اقدامات در محله هرندی باید درمان و کاهش آسیب باشد زیرا اگر ما به بحث درمان و کاهش آسیب این افراد به عنوان کانون اصلی و هدف نهایی برنامه های خود توجه نکنیم تمامی کارها و خدمات نیز نتایج سوء خواهند داشت. در سالهای گذشته خدمات کاهش آسیب خوبی در هرندی انجام می شد که متاسفانه ارائه این خدمات در حال حاضر دچار مسئله شده است، به علت آنکه حمایت کافی از سوی دستگاه های مختلف اعم از وزارت بهداشت،، شهرداری، سازمان بهزیستی و نیروی انتظامی از مراکز کاهش آسیب نمی شود فعالیت آنها نسبت به گذشته کمرنگ شده است. بی برنامه گی ها هرندی و هرندی ها را به اینجا کشانده است وی خاطر نشان کرد: به خاطر دارم که سالها پیش جمعیت خیریه تولد دوباره مرکز گذری کاهش آسیب بسیار خوبی را در منطقه هرندی داشتند اما یکی از اعضای شورای شهر تهران هنگام بازدید از این مرکز به علت آنکه برخی به اعتراض به وضعیت منطقه به وی گفته بودند که مشکل منطقه به علت وجود این مرکز است و معتادان به خاطر این مرکز به هرندی می آیند، وی دستور داد وسایل مرکز را در کوچه ریخته و درش را پلمپ کردند؛ همین رفتارها و اقدامات غیر کارشناسانه باعث شد وضعیت هرندی به اینجا کشیده شود. براتی سده ادامه داد: مسئله هرندی مسئله گرفتن و بستن و یکجا جمع کردن آنها نیست بلکه آنچه هرندی و هرندی ها را به اینجا کشانده است بی برنامگی هایی است که کشور به آن دچار است. متولی بی خانمان ها کیست؟ وی در خصوص بی خانمان ها نیز اظهار کرد: در حال حاضر مسئول بی خانمانی در کشور کیست؟ در پاسخ به این سوال عده ای معتقدند بهزیستی مسئول بی خانمانی است در حالی که این نهاد اصلا مسئول این مسئله نبوده و به طور کلی هیچ دستگاهی هم در کشور متولی بی خانمانی نیست. به این ترتیب حتی اگر همین الان شهرداری تهران فعالیت خود را در منطقه هرندی متوقف کند، هیچ کس نمی تواند به او بگوید چرا هیچ کاری نمی کنید زیرا به لحاظ قانونی و وظایف مکتوب هنوز این وظیفه بر عهده شهرداری نیست. براتی سده در ادامه تاکید کرد که باید بدانیم می خواهیم معضل بی خانمانی در کشور را حل کنیم یا معتاد متجاهر را؟ اقدامات پراکنده ای که در قالب یک برنامه عملی و کلی نباشد نتیجه اش همان می شود که امروز در هرندی می بینیم. پارک هرندی وزارت بهداشت چند ریال از منابع طرح تحول را برای درمان و حمایت معتادان اختصاص داده است؟ براتی سده همچنین اظهار کرد: باید از کارهای نمایشی، سطحی و احساساتی در این حوزه جلوگیری کرد. همچنانکه نیاز است رسانه ها پیگیری کنند که طی دو الی سه سال گذشته کشور از نظر اقدامات کاهش آسیب در چه وضعیتی قرار داشته است؟ ستاد مبارزه با مواد مخدر چقدر برای کاهش آسیب هزینه کرده است؟ وزارت بهداشت در طرح تحول سلامت که تا کنون این همه برای کشور هزینه داشته است، چند ریال به درمان اعتیاد و حمایت از معتادان اختصاص داده است؟. وی افزود: چرا وزارت بهداشت که این همه اعتبار برای طرح تحول سلامت از دولت گرفته هنوز هم باید برای آنکه خدمتی در حوزه اعتیاد کند چشمش به دست دو ریال ستاد مبارزه با مواد مخدر باشد؟ بهزیستی طی دو سال گذشته چه کارهایی در حوزه کاهش آسیب انجام داده است؟. براتی سده در خصوص بهزیستی تصریح کرد: بهزیستی در سالهای گذشته حمایت های خوبی را از DIC ها می کرد اما حالا چه شده است که طی این دو سال به این مراکز بدهکار شده؟ وقتی DIC نتواند خدمت ارائه دهد شاهد همین مسائل خواهیم بود که امروز در هرندی اتفاق افتاده است. براتی سده ادامه داد: اگر بخواهیم اقدامات احساساتی، فرمالیته و نمایشی انجام دهیم؛ ظاهرا خیلی از افراد در دستگاه های سیاستگذاری از این گونه اقدامات بدشان نمی آید و از آنها استقبال می کنند باید شاهد بدتر شدن وضعیت هرندی باشیم. این کارشناس اعتیاد اظهار کرد: مسئله هرندی و اعتیاد در کشور موضوعی نیست که با تمرکز بر یک قسمت آن بتوان آن را حل کرد؛ پخش غذا به معتادین که با بی برنامگی انجام شد منجر به هجوم سیل وسیعی از افراد بی خانمان و معتاد به هرندی شد که باید در روند اجرایی آنها بررسی هایی صورت گیرد. وی در ادامه به تجربه موفق سایر کشورهای دنیا اشاره کرد و گفت: زمانی در زوریخ سوئیس معضلی مشابه هرندی پیش آمده بود و حجم زیادی از معتادان تزریقی در این محل جمع شده بودند اما سوئیس توانست با برنامه های کاهش آسیب شامل توزیع سرنگ و سوزن، متادون و قرص هرویین به صورت کم هزینه و یا رایگان آسیب های منطقه را کنترل کند و حتی همین الان نیز در بخشهایی از زوریخ هروئین مایع ارائه شود این در حالی است که در کشور ما از چنین برنامه هایی به طور پراکنده، جزیره ای و بدون پیوست الگوبرداری شده و نتیجه آن همان می شود که امروز در هرندی می بینیم. براتی سده اظهار کرد: کشوری مثل سوئیس می تواند اینچنین در ساماندهی یک منطقه پرخطر خود موفق عمل کند حال آنکه در ایران بعد از گذشت سالها به این نقطه رسیده ایم که مراکز گذری کاهش آسیب خود را تعطیل می کنیم. چه کسانی به کارتن خوابها حمله کردند؟ پارک هرندی وی در خصوص حمله افرادی هرندی به کارتن خواب ها نیز گفت: برخی از افرادی که به این ماجرا بسیار بدبین هستند معتقدند برخی از صاحبان کمپ ها و کسانی که در این برنامه ها با شهرداری و ستاد مبارزه با مواد مخدر همکاری دارند، برای آنکه دولت را تحت فشار قرار دهند که زودتر این افراد را ساماندهی کند و به مراکز ماده 16 ببرد، این کار را کرده است؛ برخی دیگر نیز معتقدند عوامل خود شهرداری برای آنکه هرچه زودتر این منطقه تعیین تکلیف شود عاملان این حادثه بوده اند؛ برخی دیگر نیز معتقدند که خود مردم محله بوده اند که از وضعیت خسته شده و سرانجام به معتادان و کارتن خوابهای محل حمله کرده اند؛ این در حالیست که مسئله این نیست که چه کسی عامل این اتفاق است بلکه مسئله اصلی آن است که فشار بر محله هرندی اعم از فشار اجتماعی و متاسفانه فشار سیاسی کار را به اینجا کشانده است. فعالیت NGOهای بی صلاحیت در هرندی این کارشناس اعتیاد تصریح کرد: بخش غیر دولتی خیلی خوب می تواند در حل معضل هرندی موثر واقع شود اما نه آن بخش غیردولتی که توان و صلاحیت لازم را ندارد. برای مثال نباید مجددا کار را به بخش غیر دولتی سپرد که در سالهای 89-90 در مرکز شفق، فاجعه به بار آوردند؛ متاسفانه این مسائل در پیدا کردن شرکای کاری برای حل معضل منطقه مورد توجه قرار نگرفته است. براتی سده تصریح کرد: برخی معتقدند که منافعی در کار است که تنها NGOهایی خاص مورد توجه قرار گرفته اند. در چنین شرایطی نیاز است بررسی شود که چه منفعتی در کار است که یک NGO بی صلاحیت و ناتوان که نمی تواند حتی مسائل درمانی منطقه را پوشش دهد بودجه های میلیاردی دریافت می کند؟. این اقدامات نامناسب در منطقه باعث شده است که بسیاری از آسیب ها در منطقه شکاف پیدا کرده و وضعیت هرندی به اینجا کشیده شود. متاسفانه از توان مردمی و مشارکت سمن ها به درستی استفاده نشده به همین دلیل وضعیت منطقه اینقدر نابسامان شده است. وی در ادامه تاکید کرد: نیاز است در استفاده از ظرفیت سمن ها و NGO ها لایه های نظارتی دقیقی ایجاد شود و سپس کار به آنها سپرده شود. به این ترتیب شاهد آن خواهیم بود که اقدامات دارای نتایج مثبت خواهند بود. اما متاسفانه در کشور دوباره برگشتیم به سمت NGO های خاص با منافع خاص که نتیجه آن همین مسئله ای است که امروز در هرندی مشاهده می کنیم. ناامنی، بزرگترین مشکل مردم منطقه هرندی این درحالیست که لیلا ارشد، مددکار اجتماعی و موسس خانه خورشید نیز در گفت وگو با خبرنگار ایسنا، در خصوص اتفاقات و آسیبهای محله هرندی اظهار کرد: حل معضل منطقه هرندی از توان نهادی مانند شهرداری به تنهایی خارج است و باید تمامی سازمان ها و دستگاه های ذیربط براساس وظایف و مسئولیت های قانونی خود در رفع معضلات هرندی گام بردارند، اگر قرار باشد شهرداری به تنهایی متولی رسیدگی به آسیب های منطقه هرندی شود براساس مصاحبه های مسئولین این نهاد با رسانه ها، موظف است فضایی را برای نگهداری از معتادان منطقه فراهم کند. ارشد ضمن اشاره به تجربه 10 ساله خود در منطقه هرندی، بزرگترین مشکل مردم این محله را در سالهای اخیر "احساس عدم امنیت "دانست و گفت: زمانی که تصمیم گرفته شد معتادان از پارک های مختلف سطح شهر تهران، جمع آوری و به بوستان هرندی منتقل شوند؛ شاهد آن بودیم مسایلی چون سردی هوا، عدم امکانات بهداشتی و ... باعث آن شد که شهرداری و یا برخی از NGOها امکاناتی را برای آن ها ایجاد کنند. وی تصریح کرد: در ابتدا کارتن خواب ها با استفاده از بنرها و چادرهای نازک، چادرهایی را به عنوان سرپناه برای خود ایجاد کردند، سپس شهرداری برای آن ها حمام و توالت درست کرد زیرا مشکلاتی از جمله بوی تعفن و آلودگی هایی که آن ها در محل و محدوده پارک ایجاد می کردند بسیار زیاد بود؛ اما به دلیل شرایط خاص و عدم تسلط این افراد به خود نتوانستند به نحو صحیح از امکاناتی که شهرداری و برخی NGOها برای آن ها فراهم کرده بودند استفاده کنند. به این ترتیب شاهد آن بودیم که منطقه به شدت آلوده شد. گسترش هپاتیت و HIV در کارتن خواب ها ناشی از نزدیکی و تجمع آنان در هرندی این مددکار اجتماعی ادامه داد: به دلیل تجمع این افراد در کنار یکدیگر و نزدیکی آنها بیماری هایشان به یکدیگر انتقال پیدا می کرد؛ به طوری که شاهد شیوع بیماری های گوارشی، زخم های عفونی و سوختگی غیره درمیان آنها بوده و همچنین آنکه انتقال هپاتیت و HIV نیز در بین آنان تسریع پیدا می کرد به این ترتیب هزینه درمان و بهبود آن ها نیز افزایش می یافت. ارشد در ادامه ضمن بیان آنکه در مراکز گذری کاهش آسیب مانند خانه خورشید برخی از خدمات مانند سوزن، کاندوم، سرنگ یک بار مصرف، گاز، باند پانسمان و یا مشاوره به معتادان منطقه ارائه می شود گفت: در این بین گروه هایی هم بنا به دلایل متعدد تقریبا هر شب در بین این افراد غذا توزیع می کنند، به طوری که میزان غذای توزیع شده توسط این گروه ها در میان کارتن خواب ها به قدری بود که حتی می توانستند غذای فردایشان را نیز از آنها بگیرند. این مددکار اجتماعی تصریح کرد: در چنین شرایطی با ارائه خدمات متفاوت از سوی DIC ها (مراکز کاهش آسیب)، راه اندازی حمام و توالت توسط شهرداری و توزیع غذا توسط برخی گروه ها، هرچند با سختی های بسیار زیاد اما بساط زندگی حداقلی برای کارتن خواب ها فراهم شد. به این ترتیب گروه هایی از سایر نقاط شهری به علت آنکه شرایط منطقه را مساعد می دیدند به منطقه هرندی کوچ کردند؛ در چنین شرایطی خطر انتقال بیماری به علت افزایش تعداد آن ها بیش از پیش و چهره بسیار نامناسب در منطقه حاکم شد و همچنین آنکه احساس عدم امنیت مردم منطقه نیز به اوج رسید. وی در ارتباط با این مساله که آیا تمامی افراد حاضر در منطقه هرندی معتاد هستند یا خیر؟ گفت: بسیاری از آن ها معتادند اما عده ای بی خانمان که معتاد نیستند اما فاقد سرپناهند نیز در میان آن ها دیده می شود. ارشد در خصوص اتفاق اخیر و حمله مردم منطقه هرندی به کارتن خواب ها و به آتش کشیدن چادرهای این افراد در پاسخ به اینکه آیا معتقدید خود مردم منطقه دست به چنین اقداماتی زده اند؟ گفت: تا جایی که اطلاع دارم مردم محله هرندی که از این شرایط خسته شده و به ستوه آمده بودند و بعلت آنکه در مراجعات متعدد خود به نهادهای مختلف هیچ پاسخ قانع کننده ای را نگرفتند؛ شخصا اقدام کرده و خواستند کاری کنند که دیگر معتادان نتوانند در این محله به ادامه حیات بپردازند. خیلی غم انگیز بود که مردم به چادرهای این افراد حمله کرده و آن ها را به آتش کشیدند اما شاهد آن بودم که تمامی این اتفاقات در حضور پلیس انجام شد اما مداخله ای انجام نشد. ارشد ادامه داد: طی اطلاعاتی که از مغازه دارها، مردم محل، امدادرسانان منطقه ای و ... دارم این اتفاق توسط مردمی صورت گرفت که دیگر تحمل وضعیت نابهنجار منطقه را نداشتند. وضعیت معتادان و کارتن خوابهای هرندی پس از حمله این مددکار اجتماعی در خصوص وضعیت منطقه هرندی پس از حمله برخی مردم منطقه تصریح کرد: در حال حاضر تعدادی از معتادان منطقه پراکنده شده اما همچنان برخی از آن ها در گوشه و کنار پارک چادر زده و به زندگی خود ادامه می دهند اما بررسی این مساله که آیا این افراد مجددا به کوچه ها و پشت در خانه مردم رفته و مساله را از درون پارک به درون کوچه ها و محله خواهند برد یا خیر؟ نیاز به زمان دارد. ارشد ادامه داد: در حال حاضر تعداد کارتن خواب های مستقر در پارک هرندی بسیار کمتر از گذشته شده است زیرا تا پیش از این اتفاق حدود 4000 نفر شب ها در این پارک مستقر می شدند اما اکنون تعداد آن ها بسیار کمتر از این رقم است، زیرا هیچ یک از امکانات سابق برای آنها مهیا نبوده و آن ها مجددا به سایر پارکهای محله و کوچه ها پراکنده شده اند. نیاز موسسه زنان سرزمین خورشید به کمک برای ایجاد اشتغال و توانمندسازی زنان وی در خصوص همکاری نهادهایی چون بهزیستی با NGOها نیز گفت: درحال حاضر با سازمان بهزیستی هیچ پروژه اجرایی مشترکی ندارم اما مدت هاست که به دنبال ایجاد خانه ای هستم تا بتوانم 10 زن را به همراه فرزندان خردسالشان به مدت شش ماه تا یک سال نگهداری، توانمند و دارای اشتغال کرده و سپس از آن جا خارج و گروه های بعدی را جایگزین آن ها کنیم؛ اما به رغم همه تلاش هایم نتوانستم در این خصوص امکاناتی را از نهاد های مربوطه دریافت کنم؛ این درحالیست که موسسه زنان سرزمین خورشید اکنون نیازمند حمایت هایی است تا بتواند برای اشتغال 30 نفر از زنان بهبود یافته امکاناتی را دریافت کند. این مددکار اجتماعی ادامه داد: اقدامات سطحی و غیرکارشناسانه در حوزه اجتماعی، آسیب های جدی را ایجاد خواهد کرد برای مثال اینکه ما گمان کنیم که به معتادان غذا بدهیم تا مشکلات آن ها کاهش یابد همگی از همین اقدامات غیرکارشناسانه است؛ هرچند درست است که این افراد انسان هستند حق زندگی دارند و نباید گرسنه بمانند. اما اینکه همه آن ها را به یک شکل دیده و یک مدل خدمت را به همه آن ها ارائه دهیم، بسیار با واقعیت فاصله دارد. ارشد افزود: باید با سیستم های تنبیه و تشویق با آن ها برخورد کنیم و چنانچه فرد یک قدم برای بهبود شرایط خود برداشت ما نیز به آن کمک کرده تا به قدری که شرایط آن بهبود یابد اما اینکه تنها به آن ها غذا بدهیم نمی تواند تمام مشکل را حل کند تا جایی که شاهد آن هستیم که آن ها با همان غذا محله را آلوده و کثیف می کردند. وی افزود: اگر قصد انجام خدماتی چون ارائه غذا به این افراد را داشتیم، کاش می توانستیم با نصب چادری ویژه برای اینکار از افراد مستقر در پارک بخواهیم که برای دریافت غذا محترمانه صف بکشند، غذای خود را تحویل گرفته، به آن ها کیسه داده شده تا باقیمانده غذای خود و ظرف یک بار مصرف را در آن بریزند و...تا بدین ترتیب فضایی ایجاد شود تا اگر خیرین برای آن ها برنامه ای را اجرا می کنند خودشان نیز در بهبود وضعیتشان نقش داشته باشند. این مددکار اجتماعی تصریح کرد: درست است که این افراد خودشان نقش زیادی در معضلات امروزشان ندارند و مشکلات خانوادگی، اجتماعی،فقر، بیکاری، عدم شادی و نشاط، عدم ابزارهای مقابله ای با مشکلات مانند مهارت های زندگی و غیره باعث وضعیت امروز آن ها شده است اما آن ها امروز باید یاد بگیرند که اگر قرار است کسی به آن ها کمک کند خودشان نیز باید در جهت بهبود شرایطشان فعال باشند زیرا اقدامات غیر کارشناسانه نه تنها به معتادان هیچ کمکی نمی کند بلکه باعث هدر رفت اقدامات سایر گروه های فعال در منطقه نیز خواهد شد. چرا از ظرفیت و تجربه NGOهای باسابقه و متخصص برای ساماندهی هرندی استفاده نشد؟ ارشد با تاکید برآنکه اقدامات در سطح محله هرندی باید کارشناسانه باشند گفت: درحال حاضر 12 NGO مانند انجمن حمایت از حقوق کودک و ... سال هاست که در منطقه هرندی مشغول فعالیت اند. با این حال سوال ما این است که چه قدر از نظر و تشخیص افراد حاضر در این منطقه و گروه هایی که بسیاری از آن ها کارشناسان مجرب آسیب های اجتماعی هستند برای بهبود وضعیت منطقه استفاده شد؟ آیا هیچ نظرخواهی از این افراد شده است؟ آیا تجربیات آن ها شنیده شد؟ من نمی دانم بهزیستی، ستاد مبارزه با مواد مخدرو... چه همکاریهای مشترکی با سایر NGOهای فعال در منطقه هرندی دارند اما خود من به عنوان موسس مرکز گذری کاهش آسیب خانه خورشیددر حال حاضر همکاری مشترکی با این نهادها ندارم. مسعودی فرید: برنامه ریزی در حوزه آسیبها باید مبتنی بر قانون و شواهد باشد حبیب الله مسعودی فرید، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور نیز در گفت وگو با ایسنا، در پاسخ به اظهارات کارشناسان، مددکاران و متخصصان این حوزه گفت: تمامی اقدامات در حوزه آسیب های اجتماعی و منطقه هرندی باید مبتنی بر شواهد و به صورت علمی انجام شود. وی تصریح کرد: رویکردهایی چون تجمیع 10 هزار نفر از معتادان کارتن خواب در یک محل هیچ گاه موثر نخواهد بود این در حالی است که اگر رویکردهای خود را مبتنی بر شواهد و به صورت علمی طراحی کرده و به کمک کارشناسان و براساس قانون آن ها را عملیاتی کنیم مشکلات بسیار کمتری در این حوزه خواهیم داشت. رسیدگی به بی خانمانها، متکدیان و کودکان کار و خیابان بر اساس قانون وظیفه شهرداری است وی افزود: در حال حاضر رسیدگی به بی خانمان ها و متکدیان بر عهده شهرداری و نگهداری اولیه آن ها وظیفه شهرداری است. بهزیستی در مساله معتادان متجاهر مسئولیتی ندارد زیرا رسیدگی به آن ها به عهده ستاد مبارزه مواد مخدر و مسائل پزشکی و درمانی آن ها بر عهده وزارت بهداشت ، است و بهزیستی تنها در ارائه خدمات مددکاری و مشاوره به این افراد دارای مسئولیت هایی است. فرید تصریح کرد: رسیدگی به امور متکدیان براساس قانون در سراسر ایران بر عهده شهرداری ها بوده و در متن قانون آمده است که تهیه مکان نگهداری و غربالگری اولیه این افراد وظیفه شهرداری است. معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور توضیح داد: در مساله کودکان خیابانی نیز قانون شهرداریها را مکلف کرده است که محل نگهداری این کودکان را تعیین و حتی تجهیز کند و سپس به بهزیستی تحویل دهد این درحالیست که برای مثال در تهران تنها مرکزی که به این شکل فعالیت می کند، مرکز یاسر است. شهرداری به نامه های بهزیستی استان تهران پاسخ نداده است وی افزود: حتی شهرداری به نامه های بهزیستی استان تهران پاسخ نداده و در حال حاضر خود در حال تاسیس محل هایی برای ساماندهی کودکان کار و خیابان است. همه این اقدامات در حالی انجام می شود که معتقدم هیچ نیازی نیست که فراتر از قانون عمل کنیم. اگر بتوانیم تنها مطابق قانون عمل کرده و به صورت علمی با مشکلات برخورد کنیم می توان از بروز و شیوع بسیاری از آسیبها در کشور جلوگیری کنیم. وضعیت "شیرآباد زاهدان" بسیار وخیم تر از "هرندی تهران" است معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در خصوص NGOهای حاضر در محله هرندی نیز گفت: در حال حاضر بسیاری از NGOهای فعال در منطقه هرندی با بهزیستی همکاری می کنند اما متاسفانه عملکرد بهزیستی تنها در شهر تهران بررسی می شود. برای مثال منطقه شیراباد زاهدان از لحاظ میزان آسیب و خطر بسیار خطرناک تر از محله هرندی تهران است این در حالی است که بهزیستی در شیرآباد پایگاه های خدمات اجتماعی داشته و در حال فعالیت است. به گزارش ایسنا، فرید در پاسخ به اظهارات لیلا ارشد مددکار اجتماعی مبنی بر اینکه هیچ گونه همکاری با سازمان بهزیستی ندارد اظهار کرد: اکنون بهزیستی با خانم ارشد، موسس و مدیر مرکز گذری کاهش آسیب خانه خورشید ارتباط داشته و دفتر امور آسیب ها در حال طراحی و راه اندازی طرحی مشترک ویژه زنان آسیب دیده با وی هستند. فرید در خصوص شاخص های بهزیستی برای همکاری با NGOهای مختلف تصریح کرد: توان، سابقه کاری و تخصص از ملاک های انتخاب بهزیستی برای شرکای کاری خود است و چنانچه هر NGO صلاحیت های لازم را داشته باشد با مراجعه به بهزیستی می تواند در طرح های مختلف با این سازمان همکاری کند. وی در ادامه به موسسه طلوع بی نشان ها نیز اشاره کرد و گفت: اکنون مرکزی به عنوان مرکز مادر و خانواده مهر به جمعیت طلوع بی نشان ها واگذار شده است؛ این در حالی است که این مرکز پیش از واگذاری به این جمعیت کاملا متروکه بود و بهزیستی تنها مکان را در اختیار آن ها قرار داد و با وجود اینکه معتقدم باید کمک مالی به این افراد ارائه بشود اما به دلیل کمبود منابع مالی نتوانستیم هیچ اعتباری به آن ها تخصیص دهیم تا جایی که آن ها بیش از 400 میلیون تومان برای نوسازی و ... در این محل هزینه کرده به علاوه آن که هزینه نگهداری هر فرد معتاد در این مراکز بسیار زیاد است. معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور همچنین ضمن بیان آنکه یکی از مشکلات اصلی کشور در تحلیل آسیب های اجتماعی نگاه تقلیل گرایانه است افزود: برای مثال عده ای معتقدند اگر هرندی به این نقطه رسید یکی از علت هایش اقداماتی چون نصب یخچال و غیره بوده است که این یک نگاه تقلیل گرایانه به آسیبهای اجتماعی حاکم در منطقه است. فرید در ادامه مهم ترین مشکل سازمان بهزیستی را در ساماندهی آسیب های اجتماعی کمبود منابع مالی دانست و گفت: اکنون برای بسیاری از آسیب های اجتماعی کشور در بهزیستی پروتکل طراحی شده و شیوه اجرای آن ها نیز مشخص شده است که با تخصیص اعتبارات لازم و همکاری های بین بخشی مناسب می توانیم عملکرد قابل قبول تری را در این حوزه ارائه دهیم. وی ادامه داد: هر سازمان و دستگاهی که ادعا کند به تنهایی می تواند آسیب های اجتماعی را رفع کند، نشان دهنده آن است که آن دستگاه آسیب های اجتماعی را نشناخته و نمی تواند در این حوزه موفق عمل کند. معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در پایان در خصوص اتفاقات هرندی اظهار کرد: اتفاقات محله هرندی نشان دهنده آن بود که مردم تا حدی تاب تحمل مشکلات را دارند و بعد از آن در صورت عدم توجه و رسیدگی لازم خود وارد عمل خواهند شد؛ شرایط منطقه هرندی نه تنها مناسب شهر تهران نیست بلکه حتی مناسب کارتن خواب های منطقه نیز نبوده و باید با مدل های کوچک به تدوین پروتکل های علمی و مبتنی بر قانون برای حل مشکلات منطقه اقدام کنیم. پارک هرندی به گزارش ایسنا، با وجود چنین پیچیدگی هایی در حل معضلات یک منطقه باید از مسئولان پرسید، تکلیف اعتبارات میلیاردی سازمانها و یا حتی NGOهای ناموفق که جز هدر رفت سرمایه های ملی و مقصر شناختن یکدیگر کاری از پیش نبرده و با اهمال کاری ها و یا برچسب سیاه نمایی به هر اقدامی باعث تعمیق آسیب ها در مناطقی چون هرندی شده اند، چیست؟ آیا نباید در برنامه ریزی ها، سیاست گذاریها و از همه مهمتر در تخصیص اعتبارات در سطح دولت بازنگریهایی صورت گیرد؟. ایسنا: شادی مختاری انتهای پیام برچسب ها : نگاهی دیگر به «هرندی» و اتفاقاتش جهت مشاهده اخبار مرتبط اینجا کلیک کنید
شنبه ، ۳۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شما نیوز]
[مشاهده در: www.shomanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها