واضح آرشیو وب فارسی:شهرآرا: چند وقتی است مسئله دستگیری چند نفر از عوامل نفوذی در رسانه های جمهوری اسلامی ذهن موافقان این اقدام و منتقدان به این حرکت را مشغول کرده است؛ به گونه ای که رئیس جمهور محترم به صورت واضح از این حرکت انتقاد کرد و آن را نافی اصل آزادی مطبوعات دانست. در این یادداشت برآنیم تا این مسئله را از نظرگاهی کلی به نام سیاست گذاری فرهنگی در رسانه ها واکاوی کنیم. امری که به نظر کمتر رسانه و مدیری است که از مفهوم و قلمروهای آن اطلاع دقیقی داشته باشد. سیاست در اصطلاح، عبارت است از مجموعه ای موازین، اصول و مقررات کلی که مراجع دارای صلاحیت قانونی در هر جامعه ای وضع می کنند و به عنوان الگو و راهنما، حدود اعمال، اقدام ها و تصمیمات اجرایی آن جامعه را، به منظور رسیدن به اهداف مدنظر تعیین می کنند. در واقع در این تعریف سیاست تدابیری است که برای رسیدن به اهداف قابل دستیابی در چارچوب اصول اساسی و کلی تدوین می شود. همچنین می توان سیاست را مجموعه تدابیری دانست که راهنمای تصمیم گیری های اساسی است و تدابیری که راه ها و خط مشی های اساسی رسیدن به اهداف قابل حصول را در چارچوب اصول بیان می کند. سیاست گذاری واژه ای است که معمولا با مفهوم دولت همراه است. تدبیرهای دولت در حوزه مسائل دفاعی، سیاست گذاری دفاعی و خط مشی دولت در عرصه مسائل امنیت، سیاست گذاری امنیتی نامیده می شود. به همین ترتیب از سیاست گذاری در امور خارجی، داخلی و مانند آن سخن گفتـه می شود. ورود دولت ها در عـرصه های یاد شده و بسیاری دیگر از امور، همـزاد با تشکیل دولت هاست. برخلاف بسیاری از اموری که دولت ها از آغاز پیدایش به آن ها می پرداختند، تنها چند دهه است که امور فرهنگی در اولویت برنامه ریزی دولت ها قرار گرفته و در دولت ساختاری برای رتق و فتق امور فرهنگی تدارک دیده شده است. سیاست فرهنگی یا سیاست گذاری فرهنگی را می توان اصول راهنمای کارگزاران فرهنگی و مجموعه نشانه هایی دانست که مسیر حرکت را نشان می دهد؛ به عبارت دیگر نوعی دستورالعمل فرهنگی است که روشنگر حرکت است؛ بنابراین سیاست فرهنگی در همه موارد، گویای نکات نو و بی سابقه نیست، معاهده ای است که زنجیره ای از اولویت ها و و اصول و فروع یک حرکت فرهنگی را رسمیت می دهد و هم فکری و هم جهتی را با همکاری و هماهنگی توأم می کند. ابزارهای توسعه فرهنگی متعدد هستند. از جمله مهم ترین آن ها می توان به سیاست گذاری فرهنگی، به معنای بیان بایدها و نبایدها برای هدایت و نظارت جامعه اشاره کرد. از این منظر هیچ عجیب نیست که دولت و نظامی که دارای یک سری سیاست گذاری های رسانه ای و فرهنگی است برای رعایت این اصول و قوانین که در راستای هدایت جامعه تعریف شده است، مانع فعالیت کسانی شود که در مسیر کاملا متفاوتی با مسیر تعریف شده قدم برمی دارند. دکتر رضا عابدی گناباد
شنبه ، ۲۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهرآرا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]