واضح آرشیو وب فارسی:بسیج نیوز: حضور و زندگی در جامعه سنتی همواره آمیخته از عشق و تدبیر بوده است. هنر سنتی از خلاقیت و عواطف انسانی و اندیشه بشری لبریز بوده و از کارکردهای زندگی اجتماعی بشر سرشار.بلوچ دوزی یا سوزن دوزی اصیل بلوچ که روزگاری تنها نوع سوزن دوزی در کشور بوده است، از جمله هنرهای از یاد رفته ایران است که منبع درآمد خوبی برای بسیاری از خانواده های بلوچ به حساب می آمده است. به همین منظور سری زدیم به یکی از بانوان هنرمند ایرندگان در زمینه ی سوزن دوزی که دارنده مهر اصالت یونسکو است. زرخاتون عظیمی هنرمند ۶۰ ساله اهل روستای گنز بخش ایرندگان از توابع شهرستان خاش و دارای دو فرزند دختر است. IMG-20151116-WA0001 او با توجه به موقعیت خاص منطقه از اوان کودکی شروع به سوزن دوزی کرده است، زرخاتون کار خود را از سالهای قبل انقلاب با تهیه پارچه و نخ و عرضه این لوازم به دختران و زنان روستا آغاز کرده است. زرخاتون عظیمی از ملی شدن نمونه هنرش و شرکت در نمایشگاه ها اینگونه میگوید: با شرکت در نمایشگاه های داخلی و حضور در نمایشگاهی که در کشور پاکستان برگزار شد لوح های تقدیر متعددی دریافت کردم . به عنوان هنرمند درجه یک نمونه آثارم ثبت ملی شد و مهر اصالت از سازمان یونسکو دریافت کردم. پس از انقلاب صنایع دستی با توجه بیشتری به هنرهای دستی داشت و تا چند سال پیش چند کامیون پارچه برای دوخت می آوردند و هر دو سه ماه پارچه ی دوخته شده تحویل میگرفتند. اما آن زمان گذشت و با واردات صنایع پاکستانی دیگر سفارشی به زنان روستای ما داده نشد. اکنون بصورت شخصی و در حجم کمتر به کارم ادامه میدهم. IMG-20151116-WA0002 وقتی از او درباره مشکلاتش پرسیدم پاسخ داد: در حال حاضر حقوق آنچنانی نداریم. در آغاز کار بیمه بودیم اما این بعد از اینکه کار خود را تعطیل کردند و به ما گفتند آیا ادامه (به کار) میدهید؟ و بعدا متوجه شدیم که ۶ سال و ۶ ماه دیگر بازنشسته می شوم برای ۱۰ روز بیمه مبلغ ۵۳۰۰۰ تومان (؟) به (بیمه تامین اجتماعی ) واریز میکردم. (اما بیمه ما از سازمان زاهدان قطع شد و اکنون متحمل جریمه از تامین اجتماعی هستیم) زرخاتون در پاسخ به این سوال که بازار کار سوزن دوزی چگونه است گفت: شکر خدا بد نیست اما دستمزد پایین افغان های مقیم ایران در سوزن دوزی بلوچی باعث شده کساد شدن بازار زنان بلوچ شده است. وقتی از این زن هنرمند درباره ی اینکه این حرفه را از کجا یادگرفته میپرسم، می گوید: کوچک بودم، مادر بزرگم سوزن دوزی می کرد و خانواده ام مرا برای این کار تشویق می کردند. سوزن دوزی، حرفه و کار رایج روستای ما بود، و می شود گفت آن زمان همه زنان و دختران روستا سوزن دوزی می کردند. این حرفه نسل به نسل گشته است. وقتی از او میپرسم آیا این حرفه را آموزش میدهد اینگونه می گوید: بله به ۴۰ روستای ایرندگان رفته ام و به دختران این روستا آموزش داده ام و از رضایت آنها احساس خرسندی میکنم. درپایان صحبتی دارید بیان کنید؟ حرف آخرم به مسولین است از آنها تقاضا دارم که به این هنربیشتر بها بدهند زیرا که این هنر معرف قدمت و هویت سیستان و بلوچستان و بخصوص ایرندگان میباشد
پنجشنبه ، ۲۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بسیج نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]