واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: جهانی که در آن زندگی می کنیم، خالی از شادی حقیقی است. خشونت، عصبیت، ترس و اضطراب و ناامیدی روزبه روز در کل جهان بیشتر و بیشتر می شود و شادی حقیقی مردمان در این جهان دورتر و گم. انتخاب نشانه ای از خنده و اشک شوق به جای واژه، نشانه ای از همین کاستی بزرگ در جهان است. دیکشنری آکسفورد این نشانه را انتخاب کرده تا پیامی در جهت صلح و شادی بدهد و اعلام کند؛ با آنکه قدرت عملی برای حل بحران کمبود شادی در جهان ندارد، می تواند پیام رسان این بحران باشد و آن را نشانه بدهد؛ بحرانی که حاصل دوگانگی جهان پیرامون است. حاصل شعارها و حرف هایی که فقط درباره صلح، شادی و آرامش جهانی است و در عمل نه تنها هیچ قدمی برای آن برداشته نمی شود که برعکس به سمت خشونت و ترس حرکت می کند. ما در جهانی زندگی می کنیم که مجازی است، که ایده ها و اندیشه ها آنقدر تکثر پیدا کرده اند که امری کلی و بی فایده شده اند و هیچ بنیاد و ریشه ای ندارند. هیچ ایده ای نیست که از این سوال بیاید؛ چرا خنده روزبه روز کمتر می شود و خشونت روزبه روز بیشتر؟ چرا کارخانه های اسلحه سازی روزبه روز به تولیدات خود می افزایند و بانک های جهانی و صندوق بین المللی حکومتش بر فضای عمومی بیشتر می شود و فضای عمومی را کلبی مسلک تر می کند؟ کسی نمی پرسد که اندیشمندان ایده پردازان جهانی که می توانند و راه و روشی برای برون رفت از این فضای آشفته پیدا کنند کجا مهجور و دورمانده شده اند و فضای اظهاروجود و توانایی چرا هر روز تنگ تر از دیروز می شود؟ کسی اینها را نمی پرسد و ما مانده ایم و جهانی دوگانه که پر از خبرهای روزانه خشونت و افراطی گری و ترس است. چنین است که شادی حقیقی گم می شود و چنین است که دیکشنری آکسفورد میان تمام واژه هایی که می توانستند «ترین» باشند، دست به انتخاب یک نشانه می زند تا هشدار دهد و بخواهد که این جهان فارغ از شعارها و کلیشه ها، به سمت آزادی حقیقی و شادی حقیقی مردمانش حرکت کند؛ اتفاقی که تا زمانی که شعارش خوانده شود و در عمل مبارزه ای و حرکتی حقیقی برای آن رخ ندهد، به دست نمی آید. پی نوشت: دیکشنری آکسفورد هرسال یک واژه را به عنوان واژه سال اعلام می کند. اما امسال به جای واژه سال آیکونی را که در فضای مجازی پرطرفدار است به عنوان واژه سال معرفی کرده؛ آیکونی که به«اشک شوق» معروف است و در توضیح انتخاب آن هم اعلام شده: « بهترین شکل حالت و روحیه و دلمشغولی ها را در سال 2015 نشان می دهد». برای همین انتخاب است که از سیاوش جمادی پرسیدیم چرا یک نشانه مجازی به جای واژه در جهان امروز انتخاب می شود و این انتخاب نشانه چیست. وقتی دل تان می گیرد چه کار می کنید؟ سروش صحت راننده تاکسی مردی پا به سن گذاشته بود. کنارش روی صندلی جلوی تاکسی دختر جوانی نشسته بود. من و یک نوجوان 15-14 ساله و یک مرد میانسال که موهای جلوی سرش ریخته بود، عقب تاکسی نشسته بودیم. غروب دلگیری بود. نه راننده مسن، نه دختر جوان، نه من، نه پسر 15-14 ساله و نه مرد میانسال هیچ کدام حرف نمی زدیم. همه در فکر بودیم. همه به روبه رو نگاه می کردیم و هیچ کدام حرف نمی زدیم. دلم گرفته بود. دلم داشت می ترکید. آیا بقیه هم دل شان گرفته بود؟... یک لحظه می خواستم بپرسم شما هم دل تان گرفته است؟ ولی نپرسیدم. موبایلم را از جیبم درآوردم و نگاه کردم، نه میس کال داشتم و نه اس ام اس. موبایل را توی جیبم گذاشتم و دوباره به روبه رو خیره شدم.
پنجشنبه ، ۲۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]