واضح آرشیو وب فارسی:کاپ: وقتی علیرضا حقیقی در بازی مقابل ترکمنستان برای سومین بار متوالی یک گل بد خورد، روی سکوها فریاد «رحمتی، رحمتی» به گوش رسید. به گزارش کاپ و به نقل از شهروند،اتفاقی که این بار نه از سر احساسات و هواداری بلکه از حنجره واقعیت بیرون می آمد. خیلی از آن هایی که روی سکوها شعار دادند، احتمالا می دانستند حقیقی، فصل اخیر ذخیره نشین ثابت دروازه بان اصلی آماده روبین کازان شده و درچند سال گذشته چه در پرسپولیس و چه در پرتغال، نهایتا تنها یک نیم فصل حضور موثر و ثابت داشته است. پس شاید پس از اشتباهات اخیر دربازی با عمان، ژاپن و حالا ترکمنستان، این شائبه به وجود آمده باشد که این سنگربان خوش تیپ، تنها به اصطلاح نان بازی فوق العاده خوب خود مقابل آرژانتین (یکی از حساس ترین بازی تاریخ فوتبال ایران) را می خورد. البته او تنها نفری نیست که درحضور دروازه بان مدعی به شکل بحث برانگیزی صاحب پیراهن شماره یک است. فوتبال ما از این موارد کم نداشته است. ماجرای غلامپور شاید دم دست ترین نمونه، بهزاد غلامپور باشد. سنگربان وقت پاس پس از درخشش در تیم قهرمان جام باشگاه های آسیا ازسوی پروین و به بهانه انگیزه دادن به عابدزاده بی رقیب در دور اول مقدماتی جام جهانی ١٩٩٤ درون دروازه ما ایستاد و وقتی پس از چند درخشش جای خود را به عابدزاده داد، اتفاق عجیبی شکل گرفت. عقاب آسیا برای نشان دادن خودش و بازپس گرفتن قطعی شماره یک بر سر تصاحب یک توپ نه چندان خطرناک، پای خود را زیر استوک های بازیکن چین تایپه انداخت و ٢ سال از میادین دور ماند. غلامپور درحضور دروازه بان دخیره ای به نام علیرضا دلیخون به عنوان نفر اول دروازه راهی دور آخر مقدماتی در قطر شد. او با دریافت عجیب ترین گل های تاریخ فوتبال ما (ازجمله شیرجه اشتباهی که در لحظه به ثمر رسیدن گل ناکایاما در دقیقه ٩٠ بازی با ژاپن بست) از عوامل نرسیدن بحت برانگیز ما به جام جهانی آمریکا شد. غلامپور زیر فشار انتقادات دروازه بان شماره یک تیم ملی ماند؛ درحالی که عابدزاده در روزهای قبل از مصدومیت و حتی دلیخون در روزهای سیاه غلامپور، گزینه های بهتری بودند. اشتباهات میرزاپور میروسلاو بلاژویچ، سرمربی وقت تیم ملی ایران در روزهای خوب امثال فنایی و برومند، ابراهیم میرزاپور، دروازه بان ناشناخته فولاد خوزستان را به شماره یک تیم ملی تبدیل کرد. میرزاپور هرچند در رقابت مقدماتی جام جهانی ٢٠٠٢ در بانکوک، باعث عدم باخت ما شد اما در اصول ابتدایی دروازه بانی مانند ضربه زدن به توپ کاشته در محوطه جریمه اش ضعف داشت و کسی متوجه نشد چرا امثال فنایی و برومند به پای او سوختند؛ دروازه بان هایی که در استقلال و پرسپولیس وزنه ای بودند! خودویرانی نکیسا نیما نکیسا یکی دیگر از دروازه بانانی بود که به عابدزاده ترجیح داده شد؛ آن هم درفاصله بین جام ملت های آسیا در سال ١٩٩٦ و جام جهانی ١٩٩٨. مایلی کهن با استدلال مقابله با بازیکن سالاری، ٢ سال، درست و حسابی به عابدزاده میدان نداد و به انتقادات توجه نکرد. در این مقطع، تیم ملی از ضعف برخی دروازه بانان مانند نکیسا و طباطبایی ضربه خورد. ٧ گل دریافت شده ازسوی نکیسا در بازی دوستانه قبل ازجام جهانی ١٩٩٨ مقابل رم (سنگین ترین شکست تاریخ تیم ملی و عامل برکنار شدن ایوویچ فقید) ضربه ناشی از دعوت نشدن نفر اول واقعی بود! آمار علیرضا حقیقی شماره یک حال حاضر تیم ملی در ٥ بازی اول ملی خود که البته اکثر دوستانه بودند، ٤ کلین شیت(بسته نگه داشتن دروازه بان) داشت و پس از یک ٩٠ و چند دقیقه گل نخوردن مقابل ترینیداد و توباگو در آخرین بازی دوستانه قبل از جام جهانی ٢٠١٤، مقابل نیجریه، نخستین دروازه بان تاریخ ایران شد که در یک بازی جام جهانی گل نخورد. گل دقیقه ٩١ مسی در درخشان ترین بازی زندگی اش و دریافت ٣ گل از بوسنی، شروع دوران سرازیری او بود. او بعد از جام جهانی در ١٤ بازی از ١٥ بازی رسمی تیم ملی حضور داشته و ١٠ گل خورده؛ آماری که با توجه به سبک دفاعی تیم ملی در دوران کی روش با صفت «خوب» ارزیابی می شود. حقیقی در این ١٤ رقابت، مقابل هند، ازبکستان، شیلی، امارات، قطر، بحرین، عراق و کره جنوبی دروازه خود را بسته نگه داشته است. یعنی نصف بیشتر بازی های بعد از جام جهانی ٢٠١٤ را بدون گل خورده تمام کرده است. انتقادها اما متوجه عملکرد علیرضا در روزهای پرفشار رقبا روی دروازه ماست. در این لحظات او انگار دستپاچه می شود و مثل ٣ بازی اخیر هربار یک گل شاهکار دریافت می کند!
جمعه ، ۲۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کاپ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]