واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: فقط چند روز به آمدن محرم مانده بود، جوانی در کنار محراب مسجد نشست و پرسید «امام علی (ع) چه مدت بعد از شهادت حضرت زهرا (س) ازدواج کردند؟ حضرت قاسم (ع) کی ازدواج کرد؟عقیق :مرحوم مجلسی روایتی را نقل کرده اند که امام علی (ع) بنابر وصیت حضرت زهرا (س) قبل از چهلم آن بر ترین بانو ازدواج کردند. البته در عصر امام علی (ع) ازدواج قبل از چهلم زشت و یا عملی سبک نبوده است. اما در مورد جناب قاسم (ع) اهل تحقیق برآنند که حضرت قاسم (ع) در آن محرم خونین، در حد و اندازهٔ ازدواج کردن نبوده است. شیخ عباس قمى در منتهى الامال، ج اول، ص ۷۰۰ چاپ انتشارات هجرت مى گوید: قصه ى دامادى حضرت قاسم در کربلا، صحت ندارد و حضرت قاسم به اتفاق همه، بدون نسل است. او نوشته اند: امام حسین (ع) سکینه را به عبدالله تزویج کرده بود که پیش از انجام عروسى در کربلا شهید شد، دخترش فاطمه را به حسن مثنى داده بود و بر اساس برخى روایات یک دختر کوچکى هم در مدینه داشت که در حد ازدواج نبود. پس قاسم با کدام دختر امام حسین (ع) ازدواج کرده است؟ آن جوان گفت من از این پرسش ها منظوری داشتم و آن اینکه چرا عروسی را در دو ماه محرم و صفر تعطیل کرده اید؟ چرا برای خانواده ها تبیین نمی کنید ازدواج اسلامی (بدون موسیقی و...) با محرم و صفر منافاتی ندارد؟ چرا نمی گویید برخی از جوان ها شدیدا به ازدواج نیازمندند؟ گفتم برادرم! از عالمی پرسیدند آیا دین با سیاست سازگاری دارد؟ آن عالم فرمودند: منظورتان از سیاست چیست؟ اگر مرادتان از سیاست خدمت به خلق و با خودی ها در آمیختن و با دشمن در آویختن است، دین و سیاست یکی است. اما اگر منظورتان ازسیاست کلک و تهمت زدن، ضایع کردن حق مردم و قدرت طلبی است، به هیچ وجه دین با سیاست نمی سازد. حال منظور شما از عروسی چیست؟ اگر عروسی را به معنای برگزاری جشنی همراه با ارگ و موسیقی و اختلاط زن و مرد و شکستن حریم محرم و نامحرم هاست، چنین مراسمی در غیر محرم و صفر نیز حرام است. اگر مرادتان از عروسی پیوندی بر اساس آموزه ها و دستورات اسلامی است، هر چند محرم و صفر ایام حزن و اندوه اهل بیت (ع) هستند اما با این حال همه مراجع فرموده اند: «برگزارى این نوع مراسم، اگر توأم با معصیت و یا هتک حرمت حضرت سیدالشهدا (ع) نباشد، اشکال ندارد. حتی اگر ترک ویا تاخیر ازدواج موجب گناه شود، عروسی واجب خواهد شد. اگر در این ایام مراسم عروسی صورت گیرد سزاوار است مومنان حرمت این ایام را نگهدارند و از انجام دادن کارهاى شادى آفرین پرهیز نمایند. زیرا امام صادق (ع) فرموده اند: «شیعیان جزئی از ما هستند. از اضافه نور ما آفریده شده اند. آنچه که ما را ناراحت کند، شیعیان ما را هم ناراحت می کند و آنچه که ما را شادمان کند، موجب شادمانی شیعیان ماست.» به هر حال گرسنه دو جور است گرسنه شکم و گرسنهٔ شهوت. گرسنگان شکم شفاف و صریح می گویند گرسنه ایم غذا کو؟ ولی جوانان که گرسنگان شهوت نیز هستند، غالبا می سوزند و می سازند و حتی گاهی حق اعلام نیاز هم ندارند! دلم می سوزد برای جوانانی که موی سفید بر سرشان نشسته است اما همچنان در تب فقر و مجردی می سوزند. دلم می سوزد برای نوجوانانی که به بلوغ زودرس مبتلا شده اند اما فضای خانواده چنان سهمگین است که حتی در قالب شوخی و کنایه هم نمی توانند از گرسنگی و نیاز ازدواجشان بگویند! ای دل بسوز برای جوانانی که واالدین آن ها چند ده سال قبل، جوانیشان پژمرده شده است و اکنون که فرزندشان از ازدواج می گوید و در تب مجردی می سوزد، اما آن ها درد و فشار روحی جوانشان را درک نمی کنند! چه بسیارند دختر و پسرانی که همدیگر را انتخاب می کنند، ولی پدر و مادر ها، (گاه بدون دلیلی خردپسند) سرسختانه مخالفت می کنند! عزیزم! عرف گاهی برخلاف شرع شکل گرفته است. مثلا خرید جهیزیه وظیفه پدر دختر نیست و حضرت پیامبر (ص) با پول امام علی (ع) جهیزیه ای محتصر برای حضرت فاطمه (س) خریداری کرد، اما اکنون در عرف جامعه خرید جهیزیه از وظایف پدر دختر است. عرف می گوید: عروسی در ایام محرم و صفر (هرچند خوف ارتکاب در حرام هم، وجود داشته باشد) ممنوع است. ولی شرع مقدس در جایی که خوف حرام باشد ازدواج را الزامی می داند. عرف گاهی به علت درگذشت شخصی از اقوام، ازدواج دو جوان به تاخیرهای چند ماهه و گاه یک ساله دچار می کند و اگر چند نفر پشت سرهم با فاصله های چهل روزی فوت نمایند، بیش از تصور ها ازدواج به تاخیر می افتد! و گاه با فوت دامادی قضیه و قصه زن جوان او چنان با تاخیر مواجه می شود که حل و فصل پرونده هسته ای ایران را به ذهن ها متبادر می کند! برادرم! شخصی دامادی داشت و آن داماد به رحمت خدا رفت. عده وفات که چهار ماه و ده روز است به پایان رسید علاوه برآن یک ماه و بیست روز دیگر نیز سکوت کرد. بعد از گذشت شش ماه از فوت آن نازنین داماد، به منزل پدر داماد رفت فاتحه ای خواند و گفت برای دخترم چه فکری کرده اید؟ آن خانواده داغدیده گفتند فکر چی؟! پدر دختر گفت خداوندی که انسان را آفریده و از راز و رمزهای درونی او خبر دارد، چهار ماه و ده روز را، عده وفات قرار داده است و ما به احترام شما آن را تا شش ماه ادامه دادیم. آیا تصمیمی برای ازدواج دخترم با دیگر پسرتان گرفته اید یا او را به منزل خودم ببرم؟ گفتند جناب! ما فعلا عزادریم و در بین مردم مرسوم است تا سالگرد صبر می کنند. لطفا شما نیز این قاعدهٔ عرفی را رعایت کنید. آن حاج آقا فرمود: آیا دیگر زن و مردهای این خانواده، تا سالگرد آن مرحوم جداگانه می خوابید؟ قول می دهید تا سال نگذرد شبانه روز عزادار باقی بمانید؟! آن خانواده چون جوابی منطقی برای تاخیر انداختن برنامهٔ خود نداشتند، تصمیم نهایی خویش را اعلام کردند و آن خانم را به عقد دیگر فرزندشان در آوردند. به یقین تغییر نگرش عرف و هماهنگ کردن آن با شرع مقدس با سخنرانی یک یا چند طلبه حل نخواهد شد. برای این امر باید برنامه ریزی شود و صدا و سیما نیز فرهنگ سازی کند. منبع:جهان 211008
جمعه ، ۱۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]