محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826609685
حکایت های خواندنی برخی پروژه های استانی/ توقف روی نقطه صفر یا صد
واضح آرشیو وب فارسی:احرارگیل: حکایت برخی پروژه های نیمه تمام عجیب است، برخی از آنها در مرحله ۹۹ درصد تکمیل متوقف شده ، برخی در مرحله ۱۰ درصدی سال هاست بلاتکلیف رها شده اند و برخی بارها پیمانکار عوض کرده اند.به گزارش پایگاه خبری تحلیلی احرارگیل ، یک حفره بزرگ سرد و خالی مرکز شهر که انگار با تیرهای خاکستری آهن، به زمین سنجاقش کرده باشند و اطرافش پر از آجرهایی شده که حالا شکسته و به درد نخورند، دیوارهای لخت و تکه های آشغال روی زمین، برگه های مچاله شده روزنامه و بطری های خالی، این صحنه ای است که برای اغلب ما در همه جای ایران، آشناست، صحنه ای از یک ساختمان نیمه کاره که فقط تابلوی زرد رنگ معرفی پروژه و پیمانکارش می تواند نیمچه هویتی به آن بدهد. پروژه های نیمه کاره شبیه حرف های نیمه تمام اند. سرد و غمگین، انگار صدایی که نیمه از گلو بیرون آمده و نیمی از آن خفه شده، همه جا هم هستند؛ هم حرف ها و هم کارهای نیمه تمام. چند خط و شکل های هندسی لجبازی که با پاره های آهن یا سیمان ساخته می شوند و سال ها همانطور خاک می خورند. دیگر کم کم می شوند بخشی از ناخودآگاه مان، یا تکه ای از خاطرات کودکی. انگار آن ساختمان تکمیل شود یا آن طرح راه بیفتد، یک چیزی از دست داده ایم… وجودشان در هر شهری عجیب نیست. کم و کیفشان گاهی غریب است. مثل آن کتابخانه در بیرجند که هشت سال است روی کاغذ مانده یا آن بیمارستان سروآباد کردستان که هنوز تکمیل نشده دو دارد پیر می شود ، یا منطقه اقتصادی سلماس که ۱۸ سال طول کشیده تا پیمانکارش را بشناسد. بعضی پروژه ها داستان های متفاوتی دارند؛ مثل ال آر تی کرمانشاه و منوریل قم که ستون های ایستاده شان مدت هاست منتظر میلیارد ها تومان اعتبار برای طرح هایی است که حتی چند برگ مطالعات ندارند، یا سد شفا رود که قرار است قاتل برنج زار ها، جنگل و باغ های زیتون گیلان باشد اما از سال ۵۳ تا حالا هنوز کسی نتوانسته برایش تصمیم درستی بگیرد. مطالعه فاز یک سد شفارود در شش کیلومتری شهر رضوان شهر استان گیلان در سال ١٣۵٣ کلید خورد. گیلان هم آن زمان از بکر ترین مناطق طبیعی کشور به شمار می آمد و بدیهی بود مدیریت های آن در رقابت با استان های مختلف که به دنبال اعتبارات، برای موجِ جدیدِ سدسازی بودند، از پرآب بودن ناحیه خود راضی نباشند؛ چراکه ناحیه پرآب، خیلی نیازی به سد و ذخیره آب ندارد. در چنین فضایی بود که پیشنهاد بررسی احداث سد روی رودخانه شفارود مطرح شد. جالب اینکه مطالعات فاز یک این پروژه که به یک شرکت مشاور واگذار شده بود، به جای حداکثر یک سال، هفت سال طول کشید. البته آن زمان فضای استان گیلان هنوز آکنده از عطر برنج زارهایی بود که در جوار دریا، جنگل و زیتون نوید ادامه زندگانی می داد. ادامه مطالعات در فاز دو نیز از سال ١٣۶٠ تا ١٣۶٩ طول کشید. از آن سال به بعد هم تاکنون با وجود انبوهی از هشدار ها، حدود ٢٠ درصد عملیات سازه ای آن انجام شده است. اکنون مدیریت استان و متولیان ساخت این سد بر سر دوراهیِ صراحت و قاطعیت یا تصمیماتی به رنگ خاکستری، باید به فردای گیلانی فرسوده تر از حالا بیندیشد. گیلانی که ساخت این سد می تواند اندک رمق باقی مانده از آن را بگیرد و این خطه سبز را به کلی خاکستری کند. ۱۰ میلیارد تومان هزینه در مرحله مطالعاتی احیای تالاب انزلی هم از دیگر داستان هاست. طرحی که ۲۲ سال طول کشیده و با وجود هزینه ۱۰ میلیارد تومانی هنوز در مرحله مطالعات است. گویا در این ۲۲ سال اقلیم و آب و زمین منتظر مانده اند تا کسی تصمیم بگیرد و کاری انجام دهد. عنوان نماینده مردم انزلی در مجلس شورای اسلامی می گوید: مدت ۲۲ سال است که سازمان محیط زیست در بخش احیای تالاب فعالیت کرده و در طول این مدت تنها توانسته اند بخشی از مطالعات مربوط به تالاب را انجام دهند. حسن خسته بند ادامه می دهد: از ردیف بودجه مستقل تالاب در دولت فعلی مبلغ ۱۰میلیارد تومان مصوب شد که به تصویب نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز رسیده که تا امروز هیچ اقدام موثری در این باره صورت نگرفته است. وی با اشاره به اهمیت تحقیق و مطالعه در انجام پروژه هایی از این دست می گوید: سؤال اینجاست که کی زمان اجرا فرا می رسد؟ خسته بند تصریح می کند: هرچند دولت تمام تلاش خود را برای اجرای فاز عملیاتی این پروژه آغاز کرده اما نمی توان کم کاری های محیط زیست در این بخش را نادیده گرفت. نماینده مردم انزلی تاکید می کند: موضوع احیای تالاب باید جدی گرفته شده و برای جلوگیری از نابودی آن راه حل های اساسی در نظر گرفت. دعوا بر سر تعداد طبقات یک کتابخانه کتابخانه مرکزی یزد خودش به تنهایی یک تراژدی پر پیچ و خم است. طرحی که نه به خاطر اعتبارات که به خاطر اختلاف بر سر تعداد طبقاتش سال هاست روی زمین مانده و حالا این کتاب ها هستند که بی خانه مانده اند تا بالاخره یکی تصمیم بگیرد خانه شان چند طبقه باشد… پروژه ای که از سال ۷۷ آغاز شده و هفت میلیارد تومان هم برای مردم یزد هزینه داشته اما پس از ۱۷ سال فقط یک ساختمان سرد و خالی است. از بد ترین اتفاقات این است که کتاب ها در یک شهر ، جا و مکان نداشته باشند و یزد این روز ها به این مشکل مبتلاست. کتابخانه مرکزی این شهر که قربانی اختلاف سر تعداد طبقات شده، طی ۱۵ سال که از عمر نیمه تمام بودنش می گذرد، همه جور روز و روزگاری به خود دیده است. از بی پولی و اختلاف بر سر مکان یابی تا امروز که اختلاف اصلی بر سر ارتفاع بنا است. گویا اگر این مشکل هم حل شود بالاخره موضوعی پیدا می شود تا شهر بادگیر ها در حسرت کتابخانه مرکزی بماند. کار شناس عمران اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد می گوید مطالعات این طرح در سال ۷۵ انجام و نخستین قرارداد در سال ۱۳۷۸ منعقد شد و از سال ۸۰ پروژه از ارشاد گرفته و به مسکن و شهرسازی وقت واگذار شد اما این پروژه از آن زمان به بعد مسکوت ماند. سید ایمان علوی عنوان کرد: علت متوقف شدن طرح نیز طبقه آخر این کتابخانه بود و از آنجا که مسئولان میراث معتقد بودند در بافت تاریخ این ارتفاع قانونی نیست، پس از سال ها توقف طرح، در نهایت در سال ۹۲، طبقه آخر بریده شد. به گفته وی در حال حاضر تکمیل این کتابخانه به شهرداری یزد سپرده شده و حالا مسئولان استان توقع دارند این تغییر در تولیت امر برایشان معجزه ای کرده و گره از این مشکل باز کند. برای کل این پروژه تا امروز ۷ میلیارد تومان هزینه شده و گویا شهرداری قول داده با دو میلیارد تومان هزینه، این کتابخانه را به اتمام برساند. توقف در مرحله واگذاری زمین حکایت کتابخانه مرکزی بیرجند قدری دردناک تر است. این پروژه که مطالعاتش از سال ۸۶ شروع شده و کلنگش در سال ۸۹ به زمین خورده، قرار بود طی چهار سال به بهره برداری برسد که با وجود گذشت هشت سال هنوز در مرحله واگذاری زمین باقی مانده و مردم این شهر کویری را در حسرت یک مکان فرهنگی منتظر نگه داشته است. آنطور که مدیرکل کتابخانه های عمومی خراسان جنوبی می گوید این پروژه از همان ابتدا با مشکل زمین روبه رو بوده و از سال ۹۱ پیگیری های جدی برای گرفتن زمین آغازشده است. محمدرضا رضایی بیان کرد: در حال حاضر پنج هزار متر زمین واقع در بلوار شهید ناصری بیرجند برای احداث این کتابخانه در نظر گرفته شده اما ما به ۱۰ هزار متر زمین نیاز داریم. وی با اشاره به اینکه این موضوع در حال حاضر از سوی وزارت راه و شهرسازی در حال پیگیری است، عنوان داشت: تقریباً ۸۰ درصد کار ها انجام شده و تا ۲۰ روز آینده تصمیم گیری نهایی برای آن اعلام می شود. مدیرکل کتابخانه های عمومی خراسان جنوبی ادامه داد: تا زمانی که مشکل زمین پروژه حل و پیمانکار مشخص نشود، کاری نمی توان انجام داد و پیش بینی اعتبار مورد نیاز آن کار سختی است. توقف در مرحله ۹۹ درصدی بیمارستان های ناتمام اما حکایتی غمناک تر دارند. حکایت صف های طولانی پشت در اتاق پزشک، جاده های طولانی برای پیدا کردن یک متخصص و روزهای طولانی برای پاسخ گرفتن از آزمایشگاه ها. حکایت مردان و زنانی که راه های طولانی از روستاها و شهرهای دورافتاده را تا شهری طی می کنند که باید در آن طبیب و درمان بیابند اما چیزی جز معطلی پشت در اتاق ها منتظرشان نیست. یکی از آنها بیمارستان سروآباد کردستان است که ساخت آن از سال ۸۸ آغاز شده و یک سال است پیشرفت فیزیکی ۹۷ درصد دارد اما گویا کسی نیست به داد مردمی برسد که تنشان به ناز این طبیبان نیازمند شده. رییس اداره راه و شهرسازی شهرستان سروآباد علت تأخیر این پروژه با وجود داشتن ۹۷ درصد پیشرفت فیزیکی در سال گذشته را به برخی اشکالات فنی نسبت می دهد. مسائلی مانند نصب تجهیزاتی هم چون فیل تر تصفیه هوا بود که در قرارداد نصب این تجهیزات توسط دستگاه مجری ذکر نشده بود ولی با مداخله استانداری بنا شده این تجهیزات هم به کار گرفته شود. محمد درگاهی بیان کرد: هم اکنون پروژه آماده تحویل به دستگاه بهره بردار است و نامه نگاری آماده بودن پروژه هم انجام شده است. وی عنوان کرد: در حال حاضر تنها پروسه اداری در خصوص تحویل و هماهنگی های لازم در این رابطه مانده است. مدیر شبکه بهداشت شهرستان سروآباد اما علت تأخیر پروژه را مباحث مربوط به طلب پیمانکار و مشکلات اعتباری می داند و از برطرف شدن این مشکلات خبر می دهد. افشین بهمنی در عین حال هیچ زمان دقیقی برای بهره برداری از آن ذکر نکرده و این موضوع را به بازدید کار شناسان از بیمارستان موکول می کند. بیمارستان آیت الله خویی در خوی هم داستان خودش را دارد. بیمارستانی که قرار بود مرهم دردهای مردم این خطه باشد اما حالا خودش به دردی ۲۳ ساله تبدیل شده و در این سال ها تنها ۴۰ درصد از راه ناتمامش پیموده شده است. داستان پروژه های نیمه تمام مثل سریال های ۹۰ شبی دنباله دار و طولانی است. مانند موزه طبس که بعد از ۱۶ سال خودش به یک موزه تبدیل شده یا هزار طرح صنعتی یزد که می شود برایشان داستان هزار و یک شب ساخت. سد گیوی در اردبیل هم بار ها افتتاح و آبگیری شده اما هنوز ۹۲ درصد پیشرفت فیزیکی دارد حتی صدای مدیران استانی را درآورده که چرا هر بار برای افتتاحش ما را فرامی خوانید و دست آخر هم تکمیلش نمی کنید. عملیات اجرای شبکه و سد گیوی ۱۱ سال قبل آغاز شد با این هدف که هشت هزار هکتار از اراضی دیم به آبی توسعه یابد؛ سیلاب رودخانه گیوی مهار شود و منابع آبی موجود برای حوزه های مصرف به شکل بهینه مدیریت شود. نماینده مردم خلخال و کوثر سال گذشته در خبری تحت عنوان «آبگیری اولیه سد گیوی در شهرستان کوثر آغاز شد» آبگیری اولیه سدی را اطلاع رسانی کرد که بعد ها از آن به عنوان یکی از دغدغه های شهرستان کوثر یاد شد. آبگیری اولیه این سد در حالی به صورت نمادین انجام شد که تزریق نامطلوب و قطره چکانی اعتبارات سد گیوی را به ۱۰۰ درصد پیشرفت نرسانده و هنوز هم مدیرانی که در مراسم آبگیری نمادین حضور داشتند از تکمیل نشدن این پروژه گله مندند. مدیر عامل آب منطقه ای استان در آخرین اظهارات خود در خصوص وضعیت فعلی این پروژه گفته است ما سه پروژه داشتیم که شامل سد گیوی، بفراجرد و پروژه آبرسانی مشگین شهر است. حکایت سدهای نیمه تمام لرستان هم برای خودش داستانی است. حوضیان، کمندان، آبسرده، مروک و…. که امروز در نیمه راه یا به خاطر بی پولی مانده اند و یا به خاطر احداث سدی در بالادست و از دست رفتن توجیه اقتصادی دیگر به طرح های بی معنی تبدیل شده اند که در پرآب ترین استان کشور، بی آبی اسیرشان کرده. هر چه هست این نیمه تمام ها قسمتی از سرمایه های کشورمان را در خود حبس کرده اند. گذشت سال های طولانی و تغییر شرایط موجب شده برخی از این طرح ها اصلاً توجیهی برای اتمام نداشته باشند. مانند مونوریل قم که به صورت تحمیلی به شهر وارد شد و در مسیری احداث شده که کمترین مسافر را دارد. حالا مسئولان شهری و استان مانده اند که اگر این قطار شهری راه بیفتد و خالی برود و بیاید، چه کسی هزینه آن را پرداخت می کند و اگر همینطور نیمه تمام بماند، چه توضیحی از وجود این سازه بدترکیب مقابل دید مردم در هسته مرکزی شهر قابل قبول خواهد بود. سد ها هم خیلی وقت ها چنین شرایط دارند. زمانی رودهای خروشان و جوی های روانی وجود داشته که می شد برای احداث این سد ها توجیهی اقتصادی تراشید اما امروز و در شرایطی که زمین لب تشنه مانده، دیگر آبی نیست که این سد ها بخواهند کنترلش کنند. همین می شود که یک پروژه نیمه تمام می ماند. مثل یک تکه چوب روی دریا رها شده، هیچ کس نمی داند چکارش باید کرد. به هیچ دردی هم نمی خورد. فقط می تواند آیینه عبرت باشد برای کسانی که در آینده می خواهند قدم در مسیرهای مطالعه نشده بگذارند یا کارهای بزرگی را با پشتوانه های کوچک انجام دهند. ———————————————————————————————————————————————————————- منبع: مهر انتهای پیام/ حکایت های خواندنی برخی پروژه های استانی/ توقف روی نقطه صفر یا صد
چهارشنبه ، ۲۷آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: احرارگیل]
[مشاهده در: www.ahrargil.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها