واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: در بحبوحه حمله سازمان یافته اخیر محافظه کاران علیه معصومه ابتکار، شاهد مصاحبه یکی از مدیران پیشین محیط زیست کشور با یکی از خبرگزاری ها ی ضد دولت نیز بوده ایم؛ فرد مورد نظر در آن مصاحبه، ابتکار را به محمدرضا پهلوی تشبیه نموده و با گفتاری تشویش آور، او را به ترک جایگاه معاونت ریاست جمهوری دعوت کرده است! این مدیر پیشین محیط زیست که به لحاظ گفتمانی ظاهراً به اصولگرایان نزدیک است در 19 آبان 94 نیز با ارسال نامه ای خطاب به رئیس سازمان صدا و سیما، ضمن متهم کردن ابتکار به سیاسی کاری، خواهان برگزاری مناظره ای تلویزیونی بین خود و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست شده که البته خرسند خواهیم شد ابتکار و صدا و سیما این درخواست را اجابت کنند تا یکبار برای همیشه مشخص شود چه کسانی سیاسی کاری می کنند! متأسفانه تحت تأثیر رفتار دوگانه اصحاب سیاست طی یک دهه اخیر و در ارتباط با بسیاری از مؤلفه ها ، جامعه ایران نیز در پایبندی به برخی از اصول اخلاقی، سقوط کرده است؛ اینکه سوابق تخریبی برخی رسانه ها و در عداوت با گفتمان دموکراسی خواهی را نادیده بگیریم و در عین حال که خود را تابع مدنیت می دانیم اما برای دستیابی به هدف خود، با مخالفین جامعه مدنی همگام و همکلام شویم نشانگر این است که به لحاظ اخلاقی، سقوط آزاد کرده ایم و به عبارتی ماکیاولیست شده ایم. در مواجهه با چنین پدیده ای و در بررسی وضعیت گذشته و شرایط فعلی مدیریت محیط زیست کشور، سوالاتی در ذهن ایجاد می شود؛ پرسش اول اینکه در چارچوب مختصات تحمیلی حکمرانی دولت یازدهم، آیا امکان مدیریتی بی نقص، مهیا است؟ پرسش دوم اینکه آیا ابتکار، محیط زیست کشور را در وضعیتی مطلوب تحویل گرفته است؟ پرسش سوم نیز چنین خواهد بود که آیا نقاط قوت و ضعف عملکرد دو سال اخیر ابتکار همزمان دیده می شود؟ پرسش چهارم اینکه با توجه به ترکیب فعلی پارلمان و فشارهای وارده از سوی لابی ها ی پر قدرت سدسازی و بهره برداری از معادن، اصولاً دولت می خواهد یا می تواند فردی قوی تر از ابتکار را بر مسند ریاست سازمان حفاظت محیط زیست بنشاند؟ پرسش پنجم نیز اینگونه است که آیا حمله اخیر بعضی افراد معلوم الحال، نمایه ای از دلواپسی برای محیط زیست ایران بوده است؟ زمانی که نظام مدیریت ایران با چالش ها یی اساسی درگیر است نمی توان انتظار داشت که یک مدیر بتواند به تنهائی عین انتظارات دوستداران محیط زیست را به طور مطلوب بجا آورد؛ وقتی مبلغی بالغ بر سه هزار میلیارد تومان فقط بودجه یک پروژه سد سازی است و اصولاً اصحاب سیاست در ایران پشت چنین پروژه ها یی خیمه زده اند و از طرفی نقض اصل تفکیک قوا توسط برخی اهالی پارلمان، سبب شکل گیری بدعتی نامبارک گردیده و به جای دولت، خود را موظف به دخالت در امور اجرائی می بینند نباید انتظار داشته باشیم که رئیس سازمان حفاظت محیط زیست بتواند به تنهائی در برابر عاملان تخریب طبیعت بایستد بلکه سمن ها و رسانه ها باید پیشگام شوند و در راستای صیانت از اصل 50 قانون اساسی، حامی و همراه متولی محیط زیست کشور باشند. در شرایطی که طبق اسناد موجود بسیاری از تکالیف قانونی در حوزه مدیریت محیط زیست توسط دولتهای نهم و دهم نادیده گرفته شد و از طرفی با ایجاد فضای امنیتی اجازه کوچکترین عکس العملی را به سمن ها نمی دادند و در امنیت کامل، منافع عده ای تأمین و تضمین شده بود برخی دلواپسان که اکنون حنجره پاره می کنند در آن مقطع کاملاً آسوده بودند که گویا محیط زیست در آرامش بوده است! حال که این منافع با عزم جدی ابتکار در مخاطره افتاده چاره ای جز این باقی نمی ماند که انتصاب یک دیپلمه را برای ثبت نامه ها و هماهنگی برگزاری جلسات، از کاه به کوه تبدیل کنند و اینگونه وانمود کنند که انگار این ابتکار بوده که مانع تأمین رفاه و ارتقاء حقوق و مزایای پرسنل پردیسان شده است! ادامه در صفحه 2
سه شنبه ، ۲۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مردم سالاری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]