واضح آرشیو وب فارسی:دانا: هم دردی با مردم جنگ زده دو کشور همسایه،هم دین،هم کیش و هم پیمان را همان قدر در نظرمان چندش آور کرده اند که شمع روشن نمودن برای مقتولین توهین کننده به ساحت رسول خدا در شارل ابدوی پاریس را یک افتخار و نشانه رشد و ترقی فرهنگی و انسانی می دانند اما ما این توهین بزرگ را فراموش نخواهیم کرد.به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از زنان خبر رسانه های فرانسه، بامداد شنبه از وقوع دو انفجار در نزدیکی «ورزشگاه استاد دو فرانس» خبر داده اند و همچنین سومین گزارش از بحران پاریس مربوط به تیراندازی دو مرد مسلح به شرکت کنندگان در یک کنسرت موسیقی منتشر شد. گروه تروریستی داعش در صفحات اجتماعی خود با به عهده گرفتن مسئولیت این اقدام تروریستی اعلام کرده است که «این حملات ۱۱ سپتامبر فرانسه است.» شماری از ایرانی ها با حضور در برابر سفارت فرانسه در تهران و اهدای گل و روشن کردن شمع، با مردم فرانسه که عزادار حملات شب گذشته هستند، ابراز همدردی کردند. هنرمندان ایرانی نیز با انتشار پست هایی در اینستاگرام خود، با مردم فرانسه ابراز همدردی کردند. به طور طبیعی ابراز تاسف و تاثر از چنین حادثه ای نشان از زنده بودن وجدان بشری در میان آدمیان دارد و کسی نمی تواند به آن خورده بگیرد اما این سوال بی پاسخ می ماند که چرا در حوادث مشابهی که ۵ سال است کل منطقه غرب آسیا را با کشتار بی رحمانه زنان و کودکان مواجه ساخته است، چنین موج اعتراضی به چشم نمی خورد؟ تاسف بار تر آنکه از واردات ایدز به ایران توسط فرانسه که بگذریم، در حادثه تلخ منا که حدود ۴۰۰ نفر از ایرانیان جان باختند، «فرانسوا اولاند» رییس جمهور فرانسه در دیدار با «حسن روحانی» همتای ایرانی خود در نیویورک و در حاشیه مجمع سالیانه سازمان ملل متحد درباره وقایع رخ داده در مکه، به جای ابراز تاسف از بروز چنین حادثه ای، نسبت به افزایش اختلاف بین تهران و ریاض هشدار داد و گفت: «فاجعه رخ داده در مکه نباید موجب افزایش تنش بین ایران و عربستان سعودی شود!» اما رییس جمهور ایران چه پیامی را برای اولاند صادر کرد و به دولت فرانسه نیز تسلیت گفت حال آنکه در حادثه منا، فرانیوا اولاند به یک ابراز همدردی با خانواده قربانیان اکتفا نمود. جوانانی در کشورمان هستند که جانشان را کف دستشان گرفته تا به مبارزه داعش بپردازند اما چرا کسی برایشان گل نمیبرد و شمعی روشن نمیکند؟ چه میشود که رفتن حاجیان به مکه می شود عرب پرستی و تا وقتی کودکان گرسنه در شهر وجود دارد نباید به حج رفت اما گل بردن و ابراز همدردی با پاریسی ها در حالی که یادی از لبنان که نه حتی از شهدای کشور نمی شود و هیچ شمعی روشن نمی شود؟ آیا خون پاریسی ها رنگی تر است؟ هم دردی با مردم جنگ زده دو کشور همسایه،هم دین،هم کیش و هم پیمان را همان قدر در نظرمان چندش آور کرده اند که شمع روشن نمودن برای مقتولین توهین کننده به ساحت رسول خدا در شارل ابدوی پاریس را یک افتخار و نشانه رشد و ترقی فرهنگی و انسانی می دانند اما ما این توهین بزرگ را فراموش نخواهیم کرد. امیدواریم که شمع های بر افروخته به یاد کشته های فرانسه از آن روی باشد که بنالیم:ای پاریس به خاطر داشته باش که ما خود زخم خورده تروریسم هستیم،بچشید طعم تلخ اضطراب و ترس را در کوچه ها و خیابان های تان،شاید کمی درک کنید چه بر سر خاورمیانه ی ما آورده اید….
دوشنبه ، ۲۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]