واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی کرمان با همکاری محققان هلندی به بررسی تأثیر استفاده از نانومواد مغناطیسی بر امکان تصویربرداری MRI در ردیابی سلول های درمانی پرداختند. به کمک این نتایج می توان کمک شایانی به بهبود درصد موفقیت ایمنی درمانی در درمان سرطان کرد. به گزارش سرویس فناوری ایسنا، سلول درمانی یکی از مباحث مورد توجه پژوهشگران در پزشکی است. از این میان، سلول های ایمنی قابلیت های بسیار امیدوارکننده ای را برای درمان سرطان از خود نشان داده اند که به این روش ایمنی درمانی گفته می شود. ردیابی سلول ها در بدن با روش های غیرتهاجمی، جهت آگاهی از میزان پاسخ به درمان و برنامه ریزی درمان بهینه بسیار حائز اهمیت است. یکی از کاربردهای نوین MRI نیز ردیابی سلول ها در بدن است. دکتر هوشنگ امیری مجری این طرح در خصوص هدف دنبال شده در این پژوهش عنوان کرد: «اگرچه ایمنی درمانی با هزینه های بسیار بالایی انجام می شود، اما درصد موفقیت این شیوه درمان بسیار پایین است لذا استفاده از روش های غیرتهاجمی برای آگاهی از سرنوشت سلول ها در بدن و همچنین بهینه کردن روش آماده سازی و تزریق سلول ها، از نیاز های ضروری در این روش است. در این پژوهش هدف ما نشاندار کردن سلول ها با مواد نانو مغناطیسی قابل ردیابی در تصویربرداری MRI بوده است.» برای این منظور دو گونه از سلول های ایمنی با دو نوع متفاوت از نانو مواد مغناطیسی نشاندار شده و با استفاده از شیوه MRI F19 تصویربرداری شدند. MRI F19 نسبت به روش های مرسوم MRI مزیت های متعددی از جمله فقدان سیگنال پس زمینه در بدن و امکان اندازه گیری کمی سلول های منتقل شده به بافت مورد نظر را دارد. از نکات شاخص این تحقیق می توان به مدت زمان کوتاه تصویربرداری (کمتر از۱۰ دقیقه) و ردیابی همزمان هر دو گروه سلول ها اشاره کرد. به گفته امیری، نتایج این پژوهش نشان داده است که ارزیابی سلول درمانی با ردیابی سلول ها در بدن امکان پذیر است لذا می توان به کمک آن در راستای درمان بهینه گام برداشت و از این طریق باعث کاهش هزینه های بسیار زیاد ایمنی درمانی در بیماری سرطان شد. وی در ادامه در توضیح دقیق تر نحوه بررسی ها افزود: «در این تحقیق ابتدا سلول های دندریتیک از خون استخراج شد. همچنین دو گروه از نانو ذرات PLGA با استفاده از دو گونه پرفلورکربن PFCE و PFO با قطر کمتر از ۲۰۰ نانومتر سنتز شدند. سپس سلول های دندریتیک با استفاده از نانوذرات مغناطیسی نشاندار شدند. خواص سلول ها و نانوذرات با استفاده از روش های مرسوم از جمله فلوسیتومتری و DLS مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان این سلول های نشاندار شده با استفاده از روش MRI F19 تصویربرداری شدند. همچنین نانوذرات پس از تزریق به موش آزمایشگاهی در MRI قابل مشاهده بودند.» لازم به ذکر است که افزون بر توانایی مشاهده سلول های مورد نظر، دو نوع نانومواد مغناطیسی بطور همزمان قابل ردیابی هستند. از طرفی نشاندار کردن سلول های دندریتیک با استفاده از این نانومواد هیچ گونه تأثیر منفی قابل ملاحظه ای بر عملکرد سلول ها نداشته است. همچنین نانوذرات سنتز شده قابلیت اتصال به مواد دیگر از جمله فلورسنت ها را نیز دارا هستند. نتایج این تحقیقات در مجله Nanomedicine (جلد 10، شماره 15، سال 2015، صفحات 2339 تا 2348) منتشر شده و دکتر هوشنگ امیری عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی کرمان با همکاری پژوهشگران هلندی آن را به انجام رسانده اند.
دوشنبه ، ۲۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]