تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 27 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):حکمت را هر کجا که یافتی فراگیر، زیرا حکمت گمشده هر مومن است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1830449610




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

پدرخوانده ها مثل بختک روی ادبیات افتاده اند!


واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز: یک پژوهشگر ادبی گفت: رسانه ها در زمینه کتاب تنها به حاشیه می پردازند و پدرخوانده ها هم مثل بختک روی ادبیات افتاده اند؛ البته شبکه های مجازی، کمی کمبود رسانه های کتاب را جبران کرده اند.به گزارش مشرق، فیض شریفی درباره تاثیر رسانه ها بر کتاب اظهار کرد: پرداختن به کتاب به صورت تبلیغ و نقد بسیار تاثیرگذار است، اما متاسفانه در حال حاضر رسانه های ایران بسیار کم به کتاب می پردازند. درباره خود من تنها در مواردی که خبرنگاران شعر می گویند و از این طریق با من آشنایی دارند، آثارم را معرفی می کنند. او با بیان این که رسانه ها درباره کتاب تنها به حاشیه می پردازند، اظهار کرد: متاسفانه بیشتر رسانه ها به مسائل حاشیه ای بیشتر می پردازند؛ به عنوان نمونه زمانی که کتاب «شعر زمان ما» در 12 جلد منتشر شد، بیشتر در موج های خبری به این مسئله می پرداختند که شهریار شعر «علی ای همای رحمت» را از شاعر دیگری سرقت کرده است. یا مثلا به این پرداخته می شود که استاد شفیعی کدکنی درباره نیما گفته که متاثر از استاد خانلری بوده و برخی آثار نیما کار خودش نیست. این حرف ها خیلی جدی نیستند، زیرا خود استاد هم از لفظ احتمالا استفاده کرده است. در واقع در رسانه ها بیشتر به حواشی می پردازند تا اصل ادبیات. این شاعر درباره تاثیر رسانه ها بر شناخته شدن مولفان و مترجمان بیان کرد: من که حدود بیست و چند کتاب در اکثر نمایشگاه ها دارم، بعضی از روزنامه های شهرم (شیراز) مرا سانسور کرده اند. نه تنها من بلکه همه بچه هایی که مولف و مترجم هستند باید دور از نگاه خاص معرفی شوند. در تهران من را بهتر از شهر خودم می شناسند. دلیل این مسئله فعالیت رسانه هاست. اگر رسانه ها پرشتاب تر و متعهدتر کار کنند، افرادی که دلسوزانه کار می کنند شناخته می شوند. او پرداختن جناحی به کتاب را آفت دانست و بیان کرد: پرداختن جناحی به حدی می رسد که برخی از روزنامه ها حتی به آثار من نمی پردازند اما از من مطلب می خواهند. بعضی از روزنامه ها حاضر نیستند از شاعران و نویسندگانی که با آن ها زاویه دارند، نامی بیاورند. شریفی همچنین افزود: متاسفانه مشکل زیاد است اما نمی دانم چطور گله کنم و این معضل بزرگی برای جامعه ادبی ما محسوب می شود. رادیو و تلویزیون هم همچون رسانه های مکتوب کم کاری می کنند. واقعا تا امروز با یکی چون من تماس نگرفته اند. یک بار چند سال پیش یکی از رادیو درباره آثارم با من صحبت کرد. بعد از آن نه خودم آن مصاحبه را شنیدم و نه تاثیرش را در جامعه دیدم. این منتقد ادبی همچنین متذکر شد: رسانه ها فضای خبری خود را مساوی و عادلانه تقسیم نمی کنند. نویسندگان و شاعرانی که مستقل کار کرده و در عرصه های سیاسی و اجتماعی از طیف خاصی حمایت نمی کنند، هیچ تریبونی برای نمود پیدا کردن ندارند. او همچنین گفت: این کار عادلانه نیست زیرا اکثر نویسندگان، شاعران و مترجمان ما سیاسی کار نیستند و با جوهر هنر و ادبیات سر و کار دارند؛ اما صاحبان رسانه ها بیشتر آثار همراهان و دوستان خودشان را منتشر می کنند. به عنوان نمونه افرادی که جزو حوزه هنری هستند تنها کار دوستان خودشان را پوشش می دهند. فیض شریفی گفت: ما مدام تکرار این اتفاقات را می بینیم و این تکرار ما را زجر می دهد. نپرداختن به کتاب در رسانه ها به علت نبود علاقه مردم و جناحی کاری ها رخ می دهد. البته فضای مجازی تا حدی تبعات این نپرداختن را جبران می کند. شبکه های اجتماعی با تمام نقاط ضعف، نکات مثبتی هم دارند. این شاعر ادامه داد: این شبکه ها محفل بعضی روزنامه های باندگرا را کمرنگ می کند. دیگر رسانه ای به راحتی نمی تواند از یک نفر که صلاحیت ندارد قله بسازد. این فضاهای مجازی باعث شده جوانانی که عضو هیچ دسته و گروهی نبودند و شعرشان هیچ جایی چاپ نمی شد، خودشان را به نحوی نشان بدهند. من خودم در 10 تا 12 گروه عضو هستم و می توانم بدون نیاز به روزنامه خاص کتابم را معرفی کنم. او زمینه تاریخی را در فاصله گرفتن از کتاب موثر دانست و اظهار کرد: جامعه ادبی و فرهنگی ما کم حوصله است و مطالب عمیق و سنگین را درک نمی کند. از دیگر سو این نپرداختن به کتاب زمینه تاریخی دارد. ملت ما ضربه های سنگینی از کتاب خورده است. بسیاری از ما جمله های «صمد بهرنگی نخوان؛ سیاسی است، دستگیرت می کنند» و یا «هدایت نخوان، دیوانه می شوی» را یادمان هست. شریفی افزود: در واقع نسبت به کتاب در ایران حساسیت خاصی وجود دارد و آن طور که باید و شاید، به آن توجه نشده است. در دهه 70 و 80 شاهد موج پرفشاری - البته نه جریان - بودیم اما ادامه پیدا نکرد. اکنون روزنامه ها سبک ادبی تولید نمی کنند. این پژوهشگر ادبی در ادامه گفت: یادم است شاملو «سیاسنبو»ی محمدرضا صفدری را در «کتاب جمعه» چاپ کرد. او بسیاری از نویسندگان همچون هوشنگ مرادی کرمانی را کشف و معرفی کرد و به آن ها اعتماد به نفس داد و از این طریق بسیاری از نویسندگان را پرورش داد. شریفی خاطرنشان کرد: اکنون این طور نیست و کمتر می بینم که کسی به فکر رشد دادن شاعران و نویسندگان جوان باشد. مجلات سعی دارند کار خوب انجام دهند ولی در مجموع ریل مشخصی ندارند و نمی توانند استعدادهای خاص را تشخیص دهند. او دلیل اصلی را صاحبان رسانه ها دانست و اظهار کرد: افرادی که در این حوزه کار می کنند، آدم های برجسته ای نیستند و تنها تعداد خاصی را معرفی می کنند. پدرخوانده های ادبی هم مانند بختک روی مجلات و روزنامه ها افتاده اند و هرکدام کار خودشان را می کنند. این شاعر درباره پدرخوانده ها تشریح کرد: به عنوان مثال اگر یکی از این پدرخوانده ها کتاب مرا در مجله خود معرفی کند توقع دارد من هم کتاب دوستانش را نقد کنم. ادبیات مبادله پایاپای نیست و این کار فرهنگی محسوب نمی شود. شاملو زمانی که «سیاسنبو» را چاپ کرد، صفدری را نمی شناخت و حتی اصطلاحاتی را که از خورمج بوشهر در این اثر استفاده شده بود متوجه نمی شد. این منتقد ادبی در پایان گفت: اگر کسی بتواند چند نویسنده را به جامعه معرفی کند، کار بزرگی انجام داده است.


دوشنبه ، ۲۵آبان۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مشرق نیوز]
[مشاهده در: www.mashreghnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن