واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، فریده جعفری پنجمین دختر علامه فقید محمدتقی جعفری است. او درباره مهمترین ویژگی های شخصیتی پدرش می گوید: نظم و ترتیب مهمترین عنصر زندگی ایشان بود. من تمام برنامه زندگی ایشان را با وجود اینکه تنها هجده سال در خانه شان زندگی کردم، در ذهن دارم و می توانم از نماز صبح تا زمانی در شب استراحت می کردند را برایتان تعریف کنم! این فرزند علامه، همسر منوچهر صدوقی سُها (مدرس حکمت اسلامی و وکیل دادگستری) از دقت نظر پدر برای انتخاب خواستگارهایشان می گوید و البته متذکر می شود که ایشان در نهایت حق انتخاب، آزادی عمل را به خودمان واگذار می کرد و خوشبختانه همه فرزندان ازدواج های موفقی داشته اند. وی بیان می کند که پدر معتقد بود مهریه می تواند تا حدودی پشتوانه برای دختر هم باشد، البته زمانی که 150 هزار تومان مهریه را برای من پیشنهاد کردند، پدر گفتند که این میزان زیاد است! فریده جعفری درباره روابط حسنه پدر و مادرش با یکدیگر می گوید و حتی زمانی که پدرشان در قضیه ای مقصر هم نبودند، باز دست همسرشان را می بوسیدند و عذرخواهی می کردند! اینها گزیده ای از گفت وگوی ما با فریده جعفری ، فرزند علامه است که سال گذشته در خبرگزاری فارس منتشر شده و به مناسبت سالروز بزرگداشت علامه (25 آبان) به همراه گفت وگو با عذرا جعفری، فرزند دیگر ایشان بازنشر می شود. مشروح این گفت وگو از اینجا و اینجا قابل مطالعه است. گزیده این گفت وگو را با می خوانیم: *من فریده جعفری پنجمین دختر خانواده جعفری هستم، زمانی که با بچه ها هستم فی البداهه درباره سبک زندگی پدر صحبت می کنم، ولی اینکه به صورت مشخص بخواهم از خاطراتم بگویم، درباره زندگی ایشان برای ما سخن بسیار است چه پیش و چه پس از ازدواج، همیشه پدر به زندگی ما اشراف داشتند، جلساتی در منزل برگزار می کردند و ما را به دامادهایشان سفارش می کردند و آن ها را به ما سفارش می کردند و این سفارش ها خیلی در زندگی ما تأثیر داشت. *گاهی که یک رکودی، خمودی و افسردگی در زندگی پیش می آمد با همسرانمان خدمت پدر می رسیدیم، حاج آقا انرژی خاصی به ما می دادند و تا چند ماه زندگی بسیار عالی پیش می رفت، ایشان واقعاً پشتوانه ما بودند، پس از فوتشان این جای خالی را عمیق احساس کردیم. علامه معتقد بود مهریه نه کم و نه زیاد باشد *خاطرم هست که خانواده آقای صدوقی برای صحبت به خانه ما آمدند، حاج آقا گفتند: هر چه دخترم بگوید من مهر السنة را انتخاب کردم، ولی پدر اعتقاد داشتند که یک مقدار پشتوانه برای خانم باید باشد، آن زمان 150 هزار تومان مهریه برای من گفتند، حاج آقا گفتند زیاد است، ولی دیگران گفتند: شما که می گویید پشتوانه، پس این خوب است (با خنده)، ولی خیلی خواهران من با مهرالسنة یا 14 سکه رفتند و گفتند که مهم اصل زندگی است، بنابراین با اینکه آقای صدوقی واقعاً انسان موجهی از خانواده روحانی زاده بودند، ولی باز حاج آقا خیلی دقت داشتند و همین دقتشان باعث شد که زندگی های ما واقعاً دوام داشته باشد، الان خیلی ها اعتقادی به ازدواج های سنتی ندارند و ضرر می کنند. *علامه واقعاً به زندگی همه ما اشراف داشتند و محرم اسرار ما بودند، همیشه ما را آزاد می گذاشتند که صحبت کنیم، من حتی یک شب خواب ایشان را دیدم که ایشان از دنیا رفتند، آن قدر متأثر شدم که بعد از نماز صبح بیرون رفتم تا تلفن بزنم (آن زمان هنوز منزل تلفن نداشتیم) به ایشان تلفن زدم و گفتم شنیدم حاج آقا از دنیا رفته، یادم است که هشت صبح آماده شدم و به منزل پدر رفتم و بعد به من گفتند که تعبیر خوابتان چیز دیگری است، بنابراین با ایشان صبحانه خوردم و آرامش روحی پیدا کردم. ارتباط علامه با گروه های مختلف سنی/نظر علامه درباره بدحجابی *علامه با بچه پنج ساله، پنج ساله رفتار می کردند، با بزرگسالان و دیگر اقشار سنی هم به مناسبت سن خودشان بودند، یادم می آید که پسرم در سیزده سالگی تصمیم گرفته بود که طلبه شود من نگران بودم که سنش کم است و هنوز پایه ای که باید بسته شود را ندارد، بلافاصله پدر زنگ زدند و صدرا را نزد خود خواندند، پدر به صدرا گفتند که اول باید درس کلاسیک خود را بخوانی بعد برو حوزه، حوزه روحانی بی سواد نمی خواهد! تو بخواهی صحبت کنی باید درس خوانده باشی، خود حاج آقا آنچنان از فیزیک حرف می زدند که انگار صد سال درس فیزیک، شیمی و ریاضی خواندند، ایشان واقعاً مطالعه داشتند بعد دیگر فرزندم نظرش تغییر و قبول کرد، الان هم که خدا را شکر درس خوانده هستند. *یادم می آید مسافرتی با ایشان بودیم یک جا پیاده شدیم، چیزی بخوریم، خانم هایی که حجاب رعایت نکرده بودند، پدر می گفت: دخترم می بینی چه وضعیتی شده از اینها دیگر ابن سینا، فارابی و ... دنیا نمی آید، زندگی عوض شده است دیگر ما عالمی و دانشمندی در این دوره نمی بینیم، چون خانم ها بسترشان و مسیرشان عوض شده و آن حیاء و عفت از بین رفته است، این را قشنگ به خاطر دارم و واقعاً هم به وقوع پیوست همیشه هم خیلی تأکید می کردند که من دو چیز را به خانوم ها سفارش می کنم، اگر اینها را رعایت کنند من بهشت را به آن ها تضمین می کنم یکی غیبت نکنند و دیگری عفت و پاکدامنی شان را حفظ کنند، من قول صد در صد بهشت را به آن ها می دهم. علامه دو چیز را به بانوان توصیه می کرد نخست دوری از غیبت و دوم حفظ عفت و پاکدامنی *من یادم می آمد زمان طاغوت که مدرسه می رفتیم و وضعیت هم خراب بود در آن محیط ها به هر حال ترجیح می دادیم، زیاد بیرون نرویم اما حاج آقا برای ما برنامه گردش می گذاشتند مثلاً می گفتند دخترها و پسرها جمعه هشت صبح باغ وحش قرار داریم، این موقع صبح را انتخاب می کردند تا دید ما از برخی افراد دور باشد و این باعث شد تا آخر عمر چادر و حجاب برای ما بماند الان خیلی خانواده های روحانی هستند که یک مقدار لغزیدند، اما ما این طور نشدیم چرا که به ما فهماندند محیطی که هستیم و حرکت می کنیم باید پاک باشد. با پدرم درس خانوادگی برگزار می کردیم عذرا جعفری، فرزند چهارم علامه جعفری نیز می گوید: در یک خانواده روحانی متولد شدم و به همین دلیل موقعیت زندگیمان با دیگران تفاوت داشت ،وقتی می گویم روحانی منظور این است که پدرم به لحاظ منش و سبک و سیاق زندگی با دیگران متفاوت بود، خواه ناخواه احترام متفاوتی به ایشان می گذاشتند، ایشان علامه زمان خود بود و واقعاً ایشان حتی زمانی که در منزل برای ما تدریس می کردند، هم لباس مقدسشان را حفظ می کردند و این لباس را مقدس می دانستند. *رفتار علامه با بچه ها بسیار معصومانه بود، چرا که واقعاً بچه ها را دوست داشتند و شاید کسی بگوید با آن سطح معلومات و دانش چطور می توانستند کودکانه رفتار کنند، در صورتی که ایشان کنار نوه هایشان توپ بازی می کردند و خود را یک بچه می دیدند، انگار که همان سن و سال را دارند، بنابراین هیچ احساس خودخواهی، خودبینی و خود بزرگ بینی ما از پدرمان ندیدیم؛ همیشه برای ما یک مقام بسیار عالی قائل بودند و مقام خودشان نیز نزد ما بالا بود و گفتار و رفتارشان با یکدیگر تناقضی نداشت. *ما جذب درس های ایشان بودیم، حتی یادم می آید درس خانوادگی با هم داشتیم، یک روز ایشان به ما گفتند که دخترها و پسرها بیایید و بنشینید می خواهم به شما درس بدهم، حدود ده نفری خانواده ما و یکی ـ دو نفر از دوستان نزدیک شدیم، یک شنبه ها کلاس برای ما می گذاشتند، چهارشنبه ها هم معراج السعاده، درس اخلاق می دادند که عمومی تر هم بود، حتی یادم است آن زمان هجده سال بیشتر نداشتم، خیابان زیبا که بودیم، کلاس مثنوی برگزار می کردند، من هم شرکت می کردم و سنم از همه کمتر بود، همه نوارهای پدر را حفظ کردم، صدایشان را ضبط می کردم، یک زمان به ایشان گفتم: آقاجان من همه نوارهای شما را دارم، ایشان تعجب کردند که من چطور اینها را با نوار کاست ضبط کردم. کرامات علامه جعفری و شفای بیمار *علامه کراماتی هم داشتند، خواهر همسر بنده هم یک زمانی باردار بودند، بیماری مالت گرفتند و به ایشان گفته بودند که نباید باردار باشد، ایشان با حال گریه نزد پدر من آمدند و گفتند که می خواهند فرزندشان را نگه دارند، پدر از ایشان پرسید شما واقعاً بچه را می خواهید و او گفت بله! آقاجان گفتند: شما نگران نباشید، یادم می آید بعد از آن حالی به پدر دست داد و بعد به اتاق خودشان رفتند و آمدند و گفتند که به او بگویید بچه را نگه دارد، ولی وقتی به دنیا آمد اسمش را عطیه بگذارد، آن زمان که مشخص نمی شد فرزند دختر یا پسر است، پس از آن خواهر همسر من هم حالشان خوب شد و بچه شان هم به سلامتی به دنیا آمد و از آن زمان ایشان می گویند که من دخترم از دعای پدر شما دارم. *روزهای آخر عمر پربرکتشان، ایشان را برای معالجه در خارج از کشور متقاعد کردیم، البته خودشان نمی خواستند، ما گفتیم که اگر یک راه هم باشد باید آن را امتحان کنیم، بنابراین آخرین دیداری که با ایشان داشتیم، سه چمدان برایشان جمع کردیم که بازهم دو چمدانش کتاب و نوشته هایشان بود،یادم می آید، خواهرم فریده بسیار برای ایشان بیتابی می کرد، یک باری که آقای صدوقی به پدر خارج از کشور تماس گرفته بودند که دختران بیتابی می کند، چیزی به او بگویید، پدرم گفته بود که دخترم خبر خوشحالی برایت دارم، ترجمه نهج البلاغه به اتمام رسید! k برچسب ها : دلداری علامه جعفری به دخترش در آخرین روزهای حیات/ نظر علامه جعفری درباره بدحجابی جهت مشاهده اخبار مرتبط اینجا کلیک کنید
دوشنبه ، ۲۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شما نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]