محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829931073
سالروز درگذشت قهرمان آذری زبان ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
سالروز درگذشت قهرمان آذری زبان ایرانی
درگذشت «ستارخان» مبارز آزادی خواهِ نهضت مشروطه، معروف به «سردارملی» (1293ش)،ترور نافرجام «حسین علاء» نخست وزیر پهلوی به دست فدائیان اسلام (1334 ش) از رویدادهای تاریخی امروز است.
به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، امروز 25 آبان 1394 خورشیدی برابر با 4 صفر 1437 هجری و 16 نوامبر 2015 میلادی است و رویدادهای زیر رخ داده‌اند. *رویدادهای مهم این روز در تقویم خورشیدی ( 25 آبان 1394 ) *درگذشت «ستارخان» مبارز آزادی خواهِ نهضت مشروطه، معروف به «سردارملی» (1293ش) ستارخان معروف به سردار ملی در حدود سال 1245ش در قره باغ آذربایجان به دنیا آمد. ستارخان در ابتدا به صورت جوانی عیارمنش زندگی میکرد اما پس از آغاز نهضت مشروطه، در صف مجاهدان قرار گرفت و رشادتهای فراوانی از خود نشان داد. قتل برادر و ظلم و ستم ماموران حکومتی به او و خانوادهاش از یک سو و بستر اجتماعی، سیاسی و اقتصادی تبریزِ آن دوران از سوی دیگر سبب شد تا با آشکار شدن فعالیتهای مشروطه خواهی، روحیه سرکش و معترض ستارخان به مشروطه خواهی تمایل پیدا کند. پس از به توپ بستن مجلس توسط محمدعلی شاه قاجار، مجاهدان تبریز با این عمل به شدت مخالفت کرده و در برابر دولت مرکزی قد علم کردند. در این میان، داستانهای بسیاری از رشادتها و مجاهدتهای ستارخان در این دوران ذکر کردهاند. سرانجام قوای دولتی، تبریز را به محاصره درآورده و نبرد سختی روی داد. مرحله دوم درگیری، نبرد مشروطه خواهان و نیروهای روس بود که به کمک قوای دولتی آمده بودند. در نهایت، پس از ماهها محاصره، نیروهای مهاجم، تبریز را تسخیر کرده و از آن پس، مشروطه طلبان راهی تهران شده و آنجا را فتح کردند. با ورود ستارخان و مجاهدان تبریزی به تهران و استقرار دوباره مشروطه، مخالفان سردار ملی سعی میکردند به هر نحو ممکن او را از گردونه خارج سازند. از اینرو، قصد خلع سلاح مجاهدان را داشتند که تبعیض دولت در خلع سلاح بختیاریها، باعث شد که این امر صورت نگیرد. در این میان، تلاش ستارخان برای جلوگیری از وقوع تشنج بینتیجه ماند و سرانجام نیروهای دولتی، مجاهدان را در پارک اتابک محاصره کردند. جنگی ناخواسته درگرفت که کوشش سران مجاهدان برای ختم آن ناکام ماند و شمار بسیاری از مجاهدان در جریان آن به خاک و خون کشیده شدند. بالاخره سردار هم تن به مقابله داد و هدف گلوله قرار گرفت و از ناحیه پا به شدت مجروح شد. پس از این درگیری، ستارخان مدتها خانه نشین شد و دولت مشروطه حتی با درخواست وی برای بازگشت به تبریز مخالفت کرد. سردار ملی سرانجام پس از دوره طولانی بیماری در بیست و پنجم آبان 1293 ش در چهل و هشت سالگی چشم از جهان فرو بست و در جوار حرم حضرت عبدالعظیم در ری به خاک سپرده شد. *ترور نافرجام «حسین علاء» نخست وزیر پهلوی به دست فدائیان اسلام (1334 ش) در سال 1334، حسین علاء نخست وزیر وقت پهلوی، تصمیم گرفت تا ایران را به پیمان استعماری سنتو ملحق سازد. این عمل بامخالفت فدائیان اسلام مواجه شد و آنان نیز ترور علاء را پیریزی میکنند. در 25 آبان به مناسبت درگذشت سیدمصطفی کاشانی، فرزند آیت اللَّه سیدابوالقاسم کاشانی رهبر مذهبی ملی شدن صنعت نفت، مراسمی در مسجد شاه تهران برگزار شد و در ساعت چهار بعداز ظهر، حسین علاء نخستوزیر پهلوی وارد مسجد شد. در شبستان مسجد، به طرف او شلیک شد ولی گلوله در لوله گیر کرد و خارج نشد. در نتیجه، ضارب با اسلحه به شدت به سر علاء کوبید که این عمل، خونریزی مختصری در سر او ایجاد کرد. پس از دستگیری ضارب، معلوم شد که وی عضو جمعیت فدائیان اسلام میباشد و مظفرعلی ذوالقدر نام دارد. او به دستور سیدمجتبی نواب صفوی رهبر فدائیان اسلام به ترور نخست وزیر مبادرت کرده بود. با این حال، علاء زنده ماند و دو روز بعد جهت شرکت در افتتاحیه پیمان، راهی بغداد شد. این ترور باعث شد که رژیم به فکر دستگیری اعضای این جمعیت افتاده و پس از محاکمه اعدام کند. با اعدام سران فدائیان اسلام در 27 دی 1334، پرونده ده سال فعالیت سیاسی واجتماعی این جنبش دینی نیز بسته شد. *در گذشت شاعر و غزلسرای نامی ایران «محمدحسین رهی معیری» (1347ش) محمدحسین بیوک رهی معیری در سال 1288 ش در تهران به دنیا آمد. وی پس از پایان تحصیلات وارد خدمات دولتی شد و مشاغل متعددی یافت. او از اعضای مؤثر و فعال انجمن ادبی حکیم نظامی، انجمن ادبی فرهنگستان و انجمن موسیقی ایران بود. او در ساخت تصنیفات خود از هنر شاعری و موسیقی بهره برده و آثار پرارزشی را در این زمینه پدید آورده است. در مجموع، رهی، در شعر، طبعی توانا و ذوقی لطیف و پرورده داشت و از این طریق، ترانه سرایی را در ایران اعتلای بسیار بخشید. رهی معیری یکی از مشهورترین غزلسرایان معاصر است که از شیوه سنتی شعر پیروی میکرد و از جهات مختلف، تحت تاثیر شاعرانی همچون سعدی، حافظ، مولوی و صائب تبریزی بود. رهی در قطعات و مثنویهایش، ابتکار و بدعتگذاری را در آفرینش مضمون، آشکار میسازد و شاید از این حیث، ارزش آنها از غزلهایش بیشتر باشد. همچنین تشبیهات نو و تعبیرات تازه در اشعار رهی فراوان است. گرایش طبع رهی، بیشتر به شعر عاشقانه است. در عین حال، وصف مظاهر جهان، شعر او را تسخیر کرده است. اُنس رهی با گل و انعکاس آن در اشعارش نشان از طبع زیباپسند او دارد. همچنین تنوع و رنگارنگی شعر او حاکی از ذوق لطیف و آفریننده اوست. مجموعه غزلهای او به نام سایه عمر و تصنیفاتش با نام آزاده، منتشر شده است. رهی معیری سرانجام در بیست و پنجم آبان 1347ش در پنجاه و نه سالگی در گذشت و در مقبره ظهیرالاسلام در تهران به خاک سپرده شد. *رحلت فیلسوف شهیر و نویسنده توانا، علامه «محمدتقی جعفری» (1377 ش) علامه محمدتقی جعفری در سال 1304 ش (1344ق) در تبریز به دنیا آمد و پس از گذراندن دوران ابتدایی، برای ادامه تحصیل راهی تهران شد. ایشان سپس به نجف رفت و در مدت هفده سال اقامت در حوزه علمیه نجف اشرف از محضر فقیهان، فیلسوفان و استادان نامداری همچون سیدابوالقاسم خویی، سیدمحسن حکیم، سیدعبدالهادی شیرازی، سیدمحمدهادی میلانی، سیدمحمود شاهرودی و سیدجمال گلپایگانی کسب فیض کرد. علامه جعفری پس از مدتی به مقامات عالی علمی و معنوی نائل شد و از آن پس به تدریس علوم دینی و تألیف کتب پرداخت. ایشان در سال 1337 ش به ایران بازگشت و ضمن تدریس و تحقیق در حوزههای علمیه مشهد و تهران، با دانشگاهیان ارتباط برقرار کرد و در دانشگاهها به ایراد سخنرانی و تبیین معارف اسلامی پرداخت. علامه جعفری ضمن شرکت در کنگرهها، همایشها و کنفرانسهای متعدد بین المللی، با بسیاری از شخصیتهای برجسته علمی جهان مکاتبه، مصاحبه و ارتباط علمی داشت. از ویژگیهای مهم استاد جعفری اتصال میان حوزه و دانشگاه و علوم جدید و قدیم بود. وی از ضرورتهای زمان و نیازهای فکری و فرهنگی دنیای معاصر به خوبی آگاهی داشت و با توجه به همین نیاز، آثاری از خود به جای گذاشت که بسیار ارزشمند و گرانبهاست. علامه جعفری با اشراف به فقه، فلسفه، هنر و زیباییشناسی در اسلام و نیم قرن فعالیت علمی و پژوهشی، بیش از یکصد جلد کتاب و رساله تحریر نمود که شرح و تفسیر نهج البلاغه در 27 جلد، کشف الابیات مثنوی معنوی در 4 جلد و تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی در 15 جلد و... از جمله آثار این علامه بزرگوار است. استاد محمدتقی جعفری، همچنین هفتاد جلسه بحث و گفتگو با شخصیتهای متفکر بین المللی همچون برنارد آرتور، برتراند راسل، پروفسور عبدالسلام، روژه گارودی و پروفسور رُزِنتال داشته است. ایشان با التفات و علاقه ویژهاش نسبت به هنر و ادبیات، بیش از یکصد هزار بیت شعر فارسی و عربی و نیز بخشهایی از ادبیات غرب را در سینه محفوظ داشت. سخنرانیها، مقالات و کتابهای متعدد این محقق فرزانه در زمینه زیبایی و هنر، هنوز یکی از مهمترین منابع درباره هنر از دیدگاه فلسفه و حکمت اسلامی است. علامه محمدتقی جعفری سرانجام در 25 آبان 1377 ش برابر با شب مبعث سال 1419 ق در یکی از بیمارستانهای لندن دار فانی را وداع گفت و بنا به وصیت معظم له، در مشهد مقدس به خاک سپرده شد. *رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 4 صفر 1437 ) *رحلت استاد بزرگ اخلاق میرزا "محمد علی شاه آبادی" (1369 ق) آقا میرزا محمد علی شاه آبادی فرزند شیخ محمدجواد اصفهانی در سال 1292 قمری در اصفهان متولد گردید و مقدمات علوم را از محضر پدر بزرگورارش که خود از فقها و شاگردان صاحب جواهر بود، فرا گرفت. سپس از محضر برادرش آقا شیخ احمد بیدآبادی و میرزا محمدهاشم خوانساری بهرهمند شد. سپس در تهران، فقه و اصول را از محضر میرزا حسن آشتیانی و عرفان را از محضر میرزاهاشم گیلانی و فلسفه را از میرزا ابوالحسن جلوه فرا گرفت و برای تکمیل مراتب علمی به دارالعلم نجف اشرف رهسپار شد. آیت اللَّه شاه آبادی سپس به سامرا رفته و در درس آیت اللَّه میرزا محمد تقی شیرازی شرکت جست و از افادات آن بزرگوار بهرهها برد. ایشان بنا به اصرار والده محترم خود به ایران بازگشت و در تهران سکونت جست و در مسجد سراج الملک (شاه آباد سابق) به اقامه نماز و ترویج و تبیین معارف اسلام پرداخت. آیت‌اللَّه شاه آبادی آن گاه در سال 1347 قمری به حوزهی علمیه قم رفت و به تربیت طلاب علوم دینی پرداخت و شخصیتهای بزرگواری چون حضرات آیات عظام: امام خمینی(ره)، سید شهاب الدین مرعشی نجفی، میرزا هاشم آملی، محمدرضا مروج طبسی و... را به جهان تشیع عرضه نمود. بعد از 7 سال مجدداً به تهران بازگشت و در مسجد امین الدوله بازار، امامت جماعت را به عهده گرفت. از این استاد فرزانه عرفان، کتابهای فراوانی بر جای مانده که منازِلُ السّالِکین، رسالهی عقل و جهل، حاشیهی کفایةُ الاصول و... از آن جملهاند. در موقعیتی که رضاخان پهلوی، تمام مساجد و منابر را تعطیل نموده بود، آیت اللَّه شاهآبادی، هیچ گاه نماز و سخنرانیاش قطع نشد. زمانی هم که رضاخان، پوشیدنِ لباس روحانیت را ممنوع کرده بود، او فرزندانش را به روحانی شدن و پوشیدن لباسِ مقدس روحانیت تشویق کرد و به برکت همین تلاش مُخلصانه، هفت تن از فرزندانِ ایشان، روحانی شدند. وفات این عارف بزرگ برابر با 3 آذر 1328 ش در 77 سالگی روی داد و پس از تشییعی باشکوه در رواق ابوالفتوح رازی در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) مدفون شد. حضرت امام خمینی(ره) درباره استاد میفرمود: «من در طول عمرم، روحی به لطافت روح آیت اللَّه شاه آبادی ندیدم.» *تصرف شهر بغداد پایتخت خلفای عباسی توسط "هلاکوخان مغول" (656 ق) پس از حمله سپاهیان مغول و تسخیر شهر بغداد، پایتخت خلافت عباسیان، در چهارم صفر سال 656 ق، خلیفه ی عباسی، المستعصم باللَّه، با سه پسر خود و سه هزار تن از سادات، بزرگان، قضات و اعیان بغداد از شهر خارج شد و به خدمت هلاکو رسید و تسلیم وی گردید. هلاکو امر کرد که مردم بغداد را به بهانه سرشماری به خارج از شهر کوچ دهند. سپس دستور قتل همگی آنان را صادر کرد و خود در نهم صفر وارد بغداد شد و آن شهر تاریخی را به یغما بُرد. *رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( 16 نوامبر 2015 ) *مرگ "خسرو انوشیروان" پادشاه معروف سلسله ساسانی (579م) خسرو اول معروف به انوشیروان یعنی روان جاودان و بیمرگ به عنوان یکی از مشهورترین و بزرگترین پادشاهان سلسله پادشاهی ساسانی، پس از مرگ پدرش قباد اول در سال 531م بر تخت سلطنت نشست. انوشیروان پس از به دست گرفتن قدرت، در ابتدا وضعیت مالیاتها را سر و سامان بخشید و آرامش نسبی را در جامعه ایجاد کرد. سپس به اصلاح امور لشکری پرداخت و برای اینکه قدرت خاندانهای بزرگ شاهی را محدود سازد، طبقه جدیدی از رجال را با عنوان بزرگان شکل داد و بدین وسیله خاندانهای پیشین را تضعیف کرد. انوشیروان در دوران طولانی سلطنت خود، جنگهای متعددی با رومیان و برخی همسایگان خود انجام داد و با فتح سرزمینهای پهناور، قلمرو حکومتی خود را از رود سِنْد در شبه قاره هند تا دریای سرخ در غرب شبه جزیره عربستان وسعت بخشید. اگرچه انوشیروان را پادشاهی دادگر، دانش دوست و دوست دار فلسفه و حکمت نامیدهاند. و در بعضی از تواریخ از او به عنوان «شاه عادل» یاد میشود اما وی نیز مانند بیشتر پادشاهان در ظلم و ستم نسبت به اطرافیان و مردم جامعه خود کوتاهی نکرد. خسرو در زمان پادشاهی خود چندین بار با رومیان جنگید و علیرغم پیروزیهایى که به دست آورد، در نهایت در آخرین جنگ، شکست خورد. از این رو از امپراتور روم تقاضای صلح کرد ولی در حین عقد قرارداد و بررسی شرایط صلح، پس از 48 سال سلطنت، در شانزدهم نوامبر 579م درگذشت. شکست خسرو ناشی از شرایط و اوضاع به وجود آمده از جنبش مزدک بود که شیرازه سلطنت او را سست کرد و قوانین مملکتی، اوضاع اجتماعی و فرهنگ کشور را بیثبات و مشوش نمود. خسرو انوشیروان سرانجام پس از 48 سال سلطنت سرانجام در 16 نوامبر 579م درگذشت. معروفترین اثر به جا مانده از دوران پادشاهی انوشیروان، کاخ کسری در مدائن، نزدیک بغداد، پایتخت عراق است که ویرانههای آن پس از گذشت پانزده قرن، پابرجاست. لازم به ذکر است که پیامبر مکرم اسلام، حضرت محمد(ص) در زمان پادشاهی انوشیروان به دنیا آمدند و آن حضرت به هنگام مرگ پادشاه ساسانی، نه ساله بودند. *آغاز قیام ملت ویتنام علیه سلطه استعماری فرانسه به رهبری «هوشی مینه» (1945م) فرانسویها از اوایل قرن نوزدهم میلادی، پس از پیروزی در مقابل دیگر رقیبان استعمارگر در جنوب شرقی آسیا، تقریباً تمام سرزمینهایى که امروزه سه کشور ویتنام، لائوس و کامبوج را تشکیل میدهند، تحت سلطه خود قرار دادند و آن را هندوچین فرانسه نامیدند. در فاصله جنگ جهانی اول و دوم، شورشهای پراکندهای علیه سلطه فرانسویان به رهبری هوشیمینِ، کمونیست معروف ویتنامی آغاز گردید. این شورشها در حین جنگ جهانی دوم به شهرهای بزرگ ویتنام راه یافت و پس از وقفهای 2 ساله به دلیل دستگیری هوشیمینِ، ادامه پیدا کرد. با پایان جنگ، نیروهای انقلابی ویتنام، بخش بزرگی از شمال ویتنام را در دست گرفتند و هوشیمینِ نیز در دوم سپتامبر 1945م، تشکیل حکومت دموکراتیک ویتنام را اعلام کرد. در این حال علیرغم پیشنهاد مذاکره، دوستی و اتحاد ویتنام با فرانسه از جانب هوشیمینِ، فرانسویها که مطامع استعماری گذشته خود را دنبال میکردند، حاضر به مصالحه نشدند. از این رو، جنگهای ویتنام بین فرانسویان و انقلابیون ویتنامی از شانزدهم نوامبر 1945م آغاز شد که طی نه سال، صدها هزار نفر از نیروهای طرفین کشته و زخمی شدند و در جریان آن خسارات سنگین مالی به بار آمد. فرانسویها سرانجام پس از تحمل چند شکست خفت بار، حاضر به مصالحه و مذاکره شدند و جنگهای دو طرف پس از امضای قرارداد ژنو در 20 ژوئیه 1954م، در اول نوامبر 1954م پایان یافت. در این میان، هنگامی که مذاکره درباره شرایط متارکه جنگ و تقسیم موقت ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی و انجام انتخابات پارلمانی در حال انجام بود، با تحریک امریکاییها بر ضد ویتنام شمالی، جنگی دیگر دامنگیر این سرزمین گردید که آن نیز با شکست مفتضحانه امریکا روبرو شد. انتهای پیام/
94/08/25 - 00:01
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]
-
گوناگون
پربازدیدترینها