تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833939388
چرا برخی در تهران مقابل سفارت فرانسه گریه کردند؟!
واضح آرشیو وب فارسی:افکار نیوز: اگر گروهی از ناظران نسبت به صداقت در گریه های شب گذشته برای قربانیان سفارت فرانسه تردید کنند، نباید به آنها خرده گرفت و باید پذیرفت، چنین رفتارهایی بوی ویزای مولتی یک ساله و اقامت فرانسه را می دهد؛ هرچند نمی توان در این باره قضاوت قطعی داشت.به گزارش افکارخبر ، پس از وقوع حوادث پاریس، گروهی محدود از مردم با حضور در مقابل سفارت فرانسه در ایران، اقداماتی در جهت همدردی با مردم فرانسه و قربانیان این حوادث انجام دادند که در نوع خود بسیار کم سابقه بود؛ اما چرا این اقدامات مشمول حال سایر ملل قربانی تروریسم نمی شود؟ همدردی با مردم سایر کشورها در قالب روشن کردن شمع و اتفاقات شبیه به این حرکت، نخستین بار در سومین شب پس از وقوع حادثه یازده سپتامبر و به یاد قربانیان این حادثه در میدان مادر تهران اتفاق افتاد و جنجال ساز شد و در سال های بعد هیچ گاه شاهد اتفاق مشابهی نبودیم تا اینکه شب گذشته دوباره این رویه تکرار شد. پس از وقوع حوادث تروریستی اخیر در فرانسه، شب گذشته، گروهی از مردم مقابل سفارت فرانسه در ایران تجمع کردند و ضمن روشن کردن شمع و قرار دادن دسته گل و و پلاکاردهایی برای تسلیت و همدردی، حتی برخی از ایشان متأثر شدند و در مقابل لنز دوربین ها گریه کردند که در نوع خود، واکنشی منحصر به فرد محسوب می شود. این اتفاق از شب پیشین تاکنون محل طرح مباحث مختلف بوده و هر طیف فکری از منظری بدان پرداخته؛ اما در مجموع می توان رویکرد اصلی نقد چنین فضایی را در برخورد گزینشی با مصائب ملل و انگیزه اشخاص از چنین تجمعاتی را مورد توجه و بررسی قرار داد که پاشنه آشیل اصلی چنین حرکت هایی است. بدون شک، در سال های اخیر، اتفاقاتی نظیر آنچه در پاریس رخ داد، در سایر کشورها رخ داده و مردم عراق، لبنان، سوریه، ترکیه و بسیاری دیگر از کشورهای منطقه مورد حملات بسیار وسیع تر و وحشیانه تر از آنچه در پاریس رخ داده قرار گرفته اند که اتفاقاً حجم این جنایت ها آنچنان بالاست که با مجموعه فیلم های جنایت های رخ داده توسط تروریست ها در هر یک از این کشورها می توان یک سریالِ مستند تولید کرد. با وجود این، هیچ گاه چنین همدردی مشمول حال مردمان همسایه نشده و شهروندان محترم هیچ گاه با شمع و دسته گل مقابل سفارت فرانسه نرفته اند. البته شاید برخی بگویند که حوادث مشابه در کشورهای فوق الاشاره به واسطه تکرار عادی سازی شده و به همین دلیل واکنش مشابهی در پی نداشته و اگر اتفاق منحصر به فرد اینچنینی در یک کشور آرام رخ دهد، چنین واکنشی خواهد داشت. چرا برخی در تهران مقابل سفارت فرانسه گریه کردند؟! قطعاً چنین استدلالی نیز پذیرفته نیست، چون به هر حال در سال های گذشته، وقایع مشابه در سایر کشورها نیز ثبت شده اما چنین واکنش هایی منحصر به دولت هایی نظیر فرانسه شده و با تکیه بر سوابق، نمی توان باور کرد که اگر همه این سلسله حملات تروریستی در آرژانتین، پاراگوئه یا برزیل اتفاق می افتاد، مقابل سفارت این کشورها در تهران بساط عزاداری و شمع و دسته گل برپا می شد. البته در این میان، عده ای نیز این اعتقاد را دارند که اساساً نباید در چنین مسأله ای مداخله کرد و باید مردم را مخیر گذاشت تا در قبال هر حادثه تروریستی ـ اعم از لبنان یا فرانسه ـ واکنش نشان دهند و آنهایی که به همدردی مقابل سفارت فرانسه اعتراض دارند، می توانستند در مقابل سفارت لبنان اقدام مشابه انجام دهند؛ اما حقیقت آن است چنین اقداماتی جنبه شخصی ندارد، کما اینکه پخش شیرینی برای فوت یک مقام کشورهای منطقه در نزدیکی سفارت آن کشور، جنبه شخصی ندارد و نمی توان چنین مسائلی را شخصی سازی کرد. بنابراین منطق حکم می کند به قضاوت در قبال چنین رفتارهایی متکی بر وقایع میدانی و سوابق موجود پرداخت؛ منطقی که تأکید دارد، اگر گروهی از ناظران نسبت به صداقت در گریه های شب گذشته برای قربانیان سفارت فرانسه تردید کنند، نباید به آنها خرده گرفت و باید پذیرفت چنین رفتارهایی بوی ویزای مولتی یک ساله و اقامت فرانسه را می دهد؛ هرچند نمی توان در این باره قضاوت قطعی داشت.
یکشنبه ، ۲۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: افکار نیوز]
[مشاهده در: www.afkarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها