واضح آرشیو وب فارسی:الف: چرا باید به دوفوریت لایحه "شفاف سازی منابع مالی و هزینه های انتخاباتی . . . " رای داد؟
احمد توکلی، 24 آبان 94
تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۵۷
طبق برنامه قرار بود امروز، یکشنبه ۲۴/۰۸/۱۳۹۴، دولت لایحه «شفاف سازی منابع مالی و هزینههای انتخاباتی داوطلبان انتخابات ریاست جمهوری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای سلامی» را با قید دوفوریت تقدیم مجلس کند. به دلایل زیر مصلحت اکید در تصویب دوفوریت و همچنین اصل لایحه است:۱. وقتی به اهمیت شفافیت در فرایند انتخابات توجه کافی بکنیم، چنان که در بندهای بعدی دلايل اين امر از نظرتان میگذرد، مطلوبيت تصویب هرچه سریعتر اين لايحه آشکار میگردد. در این صورت اگر بخواهیم در انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی امر خطیر شفافيت مالي در انتخابات عملی شود چاره ای جز دوفوریتی شدن لایحه باقی نمیماند؛ زیرا عادی بودن لایحه آن را از این که تا پایان دوره فرصت رسیدگی به آن در صحن فراهم گردد بی بهره میسازد. یک فوریتی نیز به این دلیل مفید نیست که صفی از طرحها و لوایح یک فوریتی وجود دارد که تا پایان دوره نوبت به این لایحه نخواهد رسید. بنا بر این تنها راه تأمین مصلحت دوفوریتی شدن است.اما چرا رأي ندادن به دوفوریت موجب «وقوع خسارت احتمالی و فوت فرصت» میشود:۲. امام خمینی رحمه الله علیه در وصیت نامه خویش میفرماید: «ملت... توجه داشته باشند رئیس جمهور و وکلای مجلس از طبقهای باشند؛ که محرومیت و مظلومیت مستضعفان ومحرومان جامعه را لمس نموده و در فکر رفاه آنان باشند، نه از سرمایهداران و زمینخواران و صدرنشینان مرفه و غرق در لذات و شهوات که تلخی محرومیت و رنج گرسنگان و پابرهنگان را نمیتوانند بفهمند؛ و باید بدانیم که اگر رئیس جمهور و نمایندگان مجلس، شایسته ومتعهد به اسلام و دلسوز برای کشور و ملت باشند، بسیاری از مشکلات پیش نمیآید؛ و مشکلاتی اگر باشد رفع میشود.» اگر بخواهیم به این وصیت نامه عمل شود باید مقدمات نفوذ«سرمایهداران و زمینخواران و صدرنشینان مرفه و غرق در لذات و شهوات» را در انتخابات سد کنیم که این لایحه یک مصداق سد کردن راه نفوذ آنان است.۳. مبارزه با فساد وظیفه دینی، ملی و عقلانی همه ما است. مهمترین مرحله فساد که به معنای دقیق فساد سیستمی نامیده میشود، مرحله ای است که نیروهای متنعم از شیوع فساد در مجاری تصمیم گیری نفوذ میکنند تا قوانین، سیاستها، آئیننامه ها، بخشنامهها و دستورالعملهای دولتی چنان تنظیم شود که مناافع آنان در اجرای قانون و مقررات قانونی تأمین گردد که در این صورت کارکرد سیستم به خودی خود به نفع آنان و به زیان مردم تمام میشود. به همین دلیل باید انتظار داشت که مفسدان به نفوذ در مجلس طمع کنند و برای تأثیر بر انتخابات بکوشند. این فرایند در ادبیات اقتصاد سیاسی تجارت نفوذ (Trading Influence) خوانده میشود؛ زیرا زراندوزان فاسد و طمعکار در پیروزی داوطلبی مشارکت مالی میکنند تا در آینده وی با تعقیب خواستههای این عناصر شرور جبران کند. در واقع نفوذ در قانونگذاری را پیش خرید میکنند. اگر چنین وضعیتی پیش آید چنان که در کلام امام سفر کرده که این انتخابات و آزادی همه ما در انتخاب کردن و انتخاب شدت مدیون او و شهیدان است، آمده است، باید منتظر انواع مشکلات و تداوم آنها باشیم. ۴. در نظامهای دمکراتیک مبتنی بر نمایندگی، برای توضیح رفتار داوطلبان، رأی دهندگان و گروههای خاص نظریات مختلفی وجود دارد. یکی از این ها، نظریه انتخاب عمومی (Pulic Choice Analysis) است. این نظریه با کاربرد منطق اقتصادی در سیاست به تحلیل رفتارهای مؤثرین در امر انتخابات میپردازد. گرچه مادی انگاشتن همه انگیزهها واقع بینانه نیست ولی هر قدر ما از انگیزههای الهی دورتر شویم توضیح دهندگی این نظریه بیشتر میشود. به هر حال این نظریه میگوید چون رأی دهندگان نسبت به تأثیر رأی خویش در آینده خود اطمینان ندارند، برای شناخت نامزدهای اصلح وقت و پول صرف نمیکنند و به هرکس که با تمایلات آنان سازگارتر باشد رأی میدهند. داوطلبان نیز میخواهند از خود تصویری ارائه کنند تا آنان را قانع سازند که من همان هستم که تو میخواهی. در نتیجه محتاج متخصصان تبلیغات میشوند. این کار هم پول میخواهد. گروههای خاص به امید کمک آتی نمایندگان برای رسیدن به مطامع خویش، خرج انتخابات را بر عهده میگیرند؛ و میشود آنجه که نباید بشود. شفافیت به منزله پادزهر در این زمینه عمل میکند. ۵. پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. شفافیت یک عامل مؤثر پیشگیرنده از فساد است. در متون علمی شفافیت چنین تعریف شده است: رفتار کردن سیاستمداران به نحوی است که مردم به آسانی بتوانند بدانند که چه اتفاقی دارد میافتد. شفافیت بر باز بودن، امکان برقراری ارتباط و قابل محاسبه بودن دلالت میکند.بیشتر جرائم در شب اتفاق میافتد. آدمها از ارتکاب اعمال خلاف در روشنایی پرهیز میکنند. شفافیت مانند نوری است که بر کنش و واکنشهای سیاستمداران افکنده میشود. اگر سیاستمداری خداترس باشد دور از چشم مردم هم خلاف نمیکند و اگر خداترس نباشد، همان بهتر که از آبروریزی بهراسد و دست به کار خلاف نزند. ۶. فساد، دشمن تولید، سرمایه گذاری، اشتغال و رفاه و آسایش مردم است. دین و اخلاق را نیز به قهقرا میبرد و آزادي و آزادگي را در بند و زنجير زر و تزوير میکند در عین حال آبرویی برای نظام اسلامی و به تبع آن اسلام و تشیع باقی نمیگذارد. بدترین نوع فساد نیز فساد سیستمی است که تعریف آن گذشت. کم هزینهترین عامل مبارزه نیز شفاف سازی است که این لایحه متکفل آن است. از نمایندگان محترم تقاضا میکنم به دوفوریت رأی دهند.سایت «دیدبان شفافیت و عدالت» daad.ir
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]