واضح آرشیو وب فارسی:خوزنیوز: دیابت شایع ترین بیماری مزمن غیرواگیر است که به عنوان یک معضل عمده بهداشتی در سراسر جهان به شمار می رود. با توجه به آمار و روند رو به افزایش دیابت در سراسر جهان، آن را به عنوان یک "همه گیری خاموش" لقب داده اند که مسئول 9 درصد کل مرگ ها در جهان است. مبتلایان به دیابت 2 تا 4 برابر بیشتر از غیردیابتی ها در معرض ابتلا به عوارض قلبی و عروقی بوده و 2 تا 5 بار بیشتر دچار مرگ می شوند. این بلای قرن اخیر، با شیوعی رو به افزایش، ازدیاد 122 درصدی جمعیت مبتلایان تا سال 2025، ایجاد هزینه های تخمین ناپذیر با عوارض حاد، کوتاه مدت و دیررس، مانند بیماری های قلبی، افزایش فشارخون، انواع نارسایی قلبی، مشکلات قرنیه چشم، مشکلات عصبی، اختلالات کلیوی، پای دیابتی و ... تمامی اعضا و دستگاه های بدن را درگیر می کند. میزان شیوع دیابت با افزایش سن، افزایش می یابد. علت عمده افزایش سریع این بیماری، افزایش چاقی و سبک زندگی کم تحرک در کودکان و بزرگسالان است. انواع بیماری دیابت: بر اساس تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت، دیابت به انواع مختلف زیر دسته بندی می شود: دیابت نوع 1: بیشتر در کودکی و نوجوانی دیده می شود اما ممکن است در هر سنی دیده شود. علت بروز آن، فقدان تولید انسولین است که موجب عدم توانایی بدن در مصرف قند شده و در نهایت منجر به افزایش غیرطبیعی قندخون می شود. دیابت نوع 2: شایع ترین نوع دیابت است که در سنین بالا و به صورت تدریجی و آهسته ایجاد می شود. در ایجاد بیماری، عوامل ژنتیکی و محیطی دخالت دارند و نقش عوامل مساعدکننده ژنتیکی در این نوع دیابت قوی تر است. دیابت حاملگی: این نوع دیابت به علت تغییرات هورمونی دوران بارداری ایجاد می شود. در ارتباط با بیماری دیابت، عوامل خطرزای مختلفی شناخته شده است اما مهم ترین عوامل خطرزای دیابت نوع دو طبق پیش بینی سازمان جهانی بهداشت در کلیه جوامع و به ویژه کشورهای در حال توسعه، عبارتند از: چاقی، کم تحرکی، رژیم غذایی نامناسب و استعمال دخانیات. بنابراین تغییر در شیوه زندگی مربوط به چاقی، رفتارهای تغذیه ای و تحرک فیزیکی نقش اصلی را در پیشگیری و درمان دیابت نوع دو بازی می کنند، بخش عمده ای از فعالیت های مربوط به پیشگیری و کنترل دیابت است که به عنوان رفتار خودمراقبتی در بیماری دیابت مطرح هستند. رفتارهای خودمراقبتی پیشگیری از دیابت شامل: رعایت رژیم غذایی، انجام فعالیت بدنی، عدم استعمال دخانیات، پایش قندخون و برخی دیگر از تغییرات در سبک زندگی. نقش تحرک در کاهش ابتلا به بیماری دیابت میزان فعالیت بدنی به عنوان یک عامل اثرگذار در بروز بیماری دیابت نقش اساسی دارد. بر اساس برآورد سازمان جهانی بهداشت بیش از 60 درصد بزرگسالان جهان از فعالیت بدنی کافی برخوردار نیستند و به طور تقریبی 70 تا 80 درصد از جمعیت ایران دارای شیوه زندگی کم تحرک هستند. مطالعات فراوانی، کاهش فعالیت بدنی را با افزایش شیوع دیابت نوع دو مرتبط دانسته اند. به طوری که شواهد حاکی از آن است که شیوع دیابت در میان افراد کم تحرک 2 تا 3 برابر بیشتر از افراد فعال است. مطالعات در ایران حاکی از کمبود تحرک بدنی به ویژه در زنان است. این مطالعه نشان داد که 90 درصد زنان دیابتی ایرانی در اوقات بیکاری، بی تحرک هستند. همچنین شیوع دیابت نوع دو در افراد ساکن در مناطق شهری که فعالیت بدنی کمتری دارند، بیشتر است و مداخلات بهبود سبک زندگی شامل کاهش وزن با استفاده از رژیم غذایی سالم (کم چربی و کم کالری) و فعالیت بدنی با شدت متوسط (150 دقیقه در هفته) می تواند بروز دیابت را حداقل 11 سال به تاخیر بیاندازد و حتی در 20 درصد موارد بروز آن را منتفی کند. انجام فعالیت بدنی، علاوه بر آن که می تواند سیر کاهش وزن را تسریع نماید و از آن طریق در تنظیم قند میزان خون موثر باشد، حتی به طور مستقل و بدون کاهش وزن نیز به پیشگیری و یا کنترل بیماری دیابت کمک خواهد کرد. شواهدی نیز وجود دارد که نشان می دهد فعالیت فیزیکی متوسط می تواند منجر به پیشگیری از دیابت نوع دو شود. مرجع / ایسنا
یکشنبه ، ۲۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خوزنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]