تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806612174
سابقه عزاداری حضرت سیدالشهداء امام حسین علیه السلام
واضح آرشیو وب فارسی:وارث: یکی از سؤالاتی که گاهی از سوی برخی افراد مطرح می شود این است که سابقه عزاداری برای امام حسین(ع) چقدر است؟.وارث : از قم، عزاداری بر امام حسین(ع) از زمان شهادت او بوده است. برخی از نویسندگان نوشته اند، اولین مجلس عزایی که برای امام حسین (ع) برپا شد، در زمان یزید بن معاویه و در همان زمانی بود، که خانواده امام در شام بودند. آنان نوشته اند، پس از شهادت امام(ع) و وارد شدن زنان خاندان آن حضرت بر یزید به عنوان اسیر، یزید به زنان خاندان خود دستور داد، به دیدار اسرا بروند و آنان سه روز برای امام حسین(ع) عزاداری کردند. همچنین خود اهل بیت در قالب های مختلف به عزاداری پرداختند. امام سجاد(ع) و زینب کبری سلام الله علیها، پیام آوران کربلا در مواقع گوناگون برای رسوا کردن و سرنگون ساختن جنایت پیشگان در محضر تاریخ و آگاهانیدن مردم از هدف شهیدان حق و فضیلت در مقاطع و اماکن متعددی خطابه های فراوانی ایراد کردند. حضرت زینب در گودی قتلگاه در کنار بدن بی سر برادر مرثیه ای خواند که دوست و دشمن به گریه افتادند. (2) و امام سجاد علیه السلام در شام در دربار یزید از مصائب عاشورا و شهادت امام حسین و یارانش یاد نمود و گریست. به نقلی در اربعین شهدای کربلا اهل بیت امام حسین(ع) به همراه جابر بن عبدالله انصاری، در کنار قبر امام حسین(ع) به نوحه و عزاداری پرداختند. (3) امام باقر(ع) و امام صادق(ع)و امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) نیز در دوران خودشان مجالس مرثیه خوانی و عزاداری برای سیدالشهداء برپا کرده اند. (3) امام رضا علیه السلام درباره عزاداری پدر بزرگوارشان برای امام حسین علیه السلام فرمودند: وقتی محرم می شد پدرم دیگر شادمان و خندان دیده نمی شد و غم و اندوه او شروع می شد و وقتی روز عاشور می رسید، آن روز، روز مصیبت و و حزن و گریه او بود و می فرمود: هُوَ الْیَوْمُ الَّذِی قُتِلَ فِیهِ الْحُسَیْنُ (ع (4) ... سلاطین آل بویه در قرن چهارم هجری هر سال در دهه اول محرم از مصائب اهل بیت امام حسین(ع) در کربلا یاد می کردند. طی آن دسته هایی در کوچه ها به حال گریه راه می افتادند. (5) تا زمان آل بویه (در سال 352 ق) این عزاداری مخفی بود. قبل از قرن چهارم، عزاداری برای امام حسین(ع)، علنی نبود و نهانی در خانه ها انجام می گرفت؛ اما در نیمه دوم قرن چهارم، سوگواری در روز عاشورا آشکار و در کوچه و بازار انجام می یافت. عموم مورخان اسلامی -مخصوصاً مورخانی که وقایع را به ترتیب سنواتی نوشته اند؛ از قبیل ابن جوزی در کتاب منتظم و ابن اثیر در کتاب الکامل و ابن کثیر در کتاب البدایه و النهایه و یافعی در مرآت الجنان و ذهبی و دیگران- در ضمن ذکر وقایع سال 352 و سال های بعد از آن، کیفیت عزاداری برای امام حسین(ع) را در روز عاشورا نوشته اند. از جمله ابن جوزی گفته است: در سال 352 معزالدوله دیلمی، دستور داد، مردم در روز عاشورا جمع شوند و اظهار حزن کنند. در این روز بازارها بسته شد، خرید و فروش موقوف گردید، قصابان گوسفند ذبح نکردند، هریسه پزها، هریسه (حلیم) نپختند، مردم آب ننوشیدند، در بازارها خیمه به پا کردند و به رسم عزاداری بر آنها پلاس آویختند، زنان به سر و روی خود می زدند و بر حسین(ع) ندبه می کردند. (6) پی نوشت ها: 1. کامل مصطفی الشعبی، تشیع وتصرف، ترجمه علیرضا ذکاوتی قره گوزلو، تهران، انتشارات امیر کبیر، 1374ش، ص47، به نقل از سیر الاعلام النبلاء، ج3، ص204، العقد الفرید ج3، ص138. 2. ابن نما حلی، مثیر الاحزان، ص 84. 3. شیخ صدوق، امالی، ص 128 4. جهت اطلاع بیشتر رک: علی اکبر رضوانی، فلسفه شهادت، قم، انتشارات هجرت، بی تا، ص269ـ263ـ262. 5. رک: جمعی از خاورشناسان، تمدن ایرانی، ترجمه دکتر عیسی بهنام، 1346، تشیع و تصوف، پیشین، ص40 و43. 6. ابن جوزی، المنتظم، تحقیق محمد و مصطفی عبد القادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیه، چ اول، 1412ق، ج 7، ص 15. /1102101305
یکشنبه ، ۲۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وارث]
[مشاهده در: www.vareth.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها