تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1812879581
«وسعت علم» و «وفور حلم» توصیف علمای اهل سنت از امام باقر (ع)
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه خراسان: گروه اندیشه- در میان امامان شیعه(ع)، امام محمد باقر(ع) جایگاه ویژه ای در انتشار آموزه های اهل بیت(ع) دارند. همزمانی دوران امامت آن حضرت با زوال حکومت اموی، عرصه را برای ارائه بیش از پیش مفاهیم ناب اسلامی فراهم کرد و امام باقر(ع) توانستند از شرایطی که در پرتو تلاش های پدر بزرگوارشان، امام زین العابدین(ع) به وجود آمده بود، نهایت بهره را ببرند. ارائه معارف اهل بیت(ع) از سوی امام باقر(ع)، تنها محدود به شیعیان نبود، بلکه، تعداد زیادی از عالمان و محدثان اهل سنت نیز از تعالیم آن حضرت بهره می بردند و در مجلس درس ایشان زانوی ادب می زدند. شهرت امام باقر(ع) در بیان معارف الهی و تسلط ایشان بر علوم مختلف چنان بود که حتی امویان، با وجود رویکرد خصمانه ای که به امامان شیعه(ع) داشتند، نتوانستند مانع فعالیت های علمی و برگزاری مجالس درس و بحث امام باقر(ع) شوند. آن چه در پی می آید، بخش هایی از کتاب ارزشمند «حیات فکری و سیاسی امامان شیعه(ع)»، تألیف استاد رسول جعفریان است که در آن، جایگاه علمی بی بدیل امام باقر(ع) در میان علمای هم عصر آن حضرت، اعم از شیعه و اهل سنت، بررسی شده است. مرجع علمی همه مسلمانان «بی تردید از نظر بسیاری از علمای اهل سنت، امام باقر علیه السّلام، در زمان حیات خویش شهرت فراوانی داشته و همواره محضر او از دوستدارانش، از تمامی بلاد و سرزمین های اسلامی، پر بوده است. موقعیت علمی ایشان، به مثابه شخصیتی عالم و فقیه، به ویژه به عنوان نماینده علوم اهل بیت(ع)، بسیاری را وا می داشت تا از محضر او بهره گیرند و حل اشکالات علمی و فقهی خود را از او بطلبند. در این میان، اهل عراق که شیعیان بسیاری در میان آنها وجود داشت، مفتون شخصیت آن حضرت شده بودند. در میان مراجعه کنندگان، آن چنان خضوعی نسبت به شخصیت علمی امام(ع) به چشم می خورد که عبدا... بن عطاء مکی می گفت:«ما رأیت العلماء عند أحد قطّ أصغر منهم عند أبی جعفر و لقد رأیت الحکم بن عیینه مع جلالته فی القوم بین یدیه کأنّه صبیّ بین یدی معلّمه؛ علما را در محضر هیچ کس کوچک تر از آنها در محضر ابو جعفر علیه السّلام ندیدم. حَکَم بن عُیَینه با تمام عظمت علمی اش در میان مردم، در برابر آن حضرت مانند دانش آموزی در مقابل معلم خود، به نظر می رسید.» شهرت علمی امام(ع)، در حدّ تعبیر ابن عنبه، «کان واسع العلم و وافر الحلم»، مشهورتر از آن است که کسی بخواهد آن را بیان کند. این شهرت در زمان خود ایشان، نه تنها در حجاز که: [امام(ع) در آن جا با عبارت] «کان سیّد فقهاء الحجاز» [شناخته می شد،] بلکه حتی در عراق و خراسان نیز، به طور گسترده، فراگیر شده بود. چنان که راوی می گوید: دیدم که مردم خراسان دورش حلقه زده و اشکالات علمی خود را از او می پرسیدند. ذهبی درباره امام باقر علیه السّلام می نویسد: «کان أحد من جمع بین العلم و العمل و السؤدد و الشّرف و الثّقة و الرّزانة و کان أهلا للخلافه؛ از کسانی است که بین علم و عمل و آقایی و شرف و وثاقت و متانت جمع کرده بود و برای خلافت اهلیت داشت.» وارث و ناشر دانش اهل بیت(ع) «استاد ابو زهره درباره مرجعیت عام امام [باقر(ع)] می نویسد: «کان محمد الباقر علیه السّلام، وریثه الامام السجاد فی امامه أهله و نیل الهدایه و لذا کان مقصد العلماء من کل البلاد الاسلامیه و ما زار أحد المدینه إلّا عرج علی بیت محمد الباقر یأخذ عنه؛ امام باقر علیه السّلام وارث امام سجاد علیه السّلام در امامت و هدایت مردم بود، از این رو، علمای تمام بلاد اسلام از هر سو به محضر او می شتافتند و کسی از مدینه دیدن نمی کرد جز این که به خدمت او شرفیاب می شد و از علوم بی پایانش بهره ها می گرفت.» و هم او می نویسد: «کان یقصده من ائمه الفقه و الحدیث کثیرون؛ از بزرگان فقه و حدیث، خیلی ها به قصد بهره گیری علمی پیش حضرتش می آمدند» و از عیون الاخبار نقل شده است که: «قد أخذ عنه اهل الفقه ظاهر الحلال و الحرام؛ فقیهان، احکام حلال و حرام را از او می گرفتند.» آن حضرت، همانند پدرش امام سجاد علیه السّلام، که شهرت عظیم علمی در میان مردم داشت، مورد احترام خاص و عام بود. محمد بن منکدر که خود یکی از محدثان معروف اهل سنت بود، درباره عظمت امام پنجم شیعیان چنین می گوید: من جانشین علی بن الحسین(ع)، را از میان فرزندان او که نزدیک ترین آنان به او از نظر علم و فضیلت هم باید باشد، ندیده بودم تا روزی که به محضر فرزندش محمد باقر علیه السّلام رسیدم. بسیاری از دانشمندان بزرگ اسلامی درباره مقام علمی و موقعیت فقهی حضرتش جملات زیبایی بر زبان رانده اند که استاد اسد حیدر آنها را در کتاب خود گرد آورده است. فراوانی و گستردگی روایات امام(ع) در زمینه های فقه، اعتقادات و علوم دیگر اسلامی، سبب شد تا محدثان اهل سنت نیز از آن حضرت نقل حدیث کنند. یکی از معروف ترین آنها «ابو حنیفه» است. او با توجه به این که بیشتر احادیث وارده از طریق اهل سنت را نمی پذیرفت، روایات زیادی را از طریق اهل بیت(ع) و به ویژه امام باقر علیه السّلام نقل کرده است. ذهبی درباره کسانی که از امام(ع) روایت کرده اند، از عمرو بن دینار، اعمش، اوزاعی، ابن جریح و قرة بن خالد یاد کرده است. ابواسحاق وقتی به او مراجعه کرد و مقام بسیار بلند و اعجاب انگیز علمی او را دید، در توصیف آن حضرت چنین گفت:« لم أر مثله قطّ، کسی را مانند او ندیده ام.» ابو زرعه دمشقی نیز درباره آن حضرت می گوید: إنّ أبا جعفر أکبر العلماء؛ ابو جعفر از بزرگ ترین عالمان است.» بزرگان مذاهب اسلامی، شاگردان امام باقر(ع) به جرأت می توان گفت که در میان امامان شیعه(ع)، پس از امیرمؤمنان علیه السّلام، سند عمده روایات به امام باقر علیه السّلام و امام صادق علیه السّلام منتهی می شود و این به دلیل موقعیت خاص سیاسی جامعه آن روز بود که این دو امام بیش از امامان دیگر فرصت نشر علوم آل محمد علیهم السّلام را پیدا کردند. از این روست که در جوامع حدیثی شیعه، بخش بزرگی از روایات اهل بیت(ع) از این دو امام بزرگوار نقل شده است. همین مسئله سبب شد تا درباره امام باقر علیه السّلام گفته شود: لم یظهر من ولد الحسن و الحسین من العلوم، ما ظهر منه فی التفسیر و الکلام و الأحکام و الحلال و الحرام؛ از فرزندان حسن علیه السّلام و حسین علیه السّلام آن چه در زمینه تفسیر، کلام، فتوا و احکام حلال و حرام از آن حضرت صادر شده، از کس دیگری صادر نشده است. نشر این احادیث سبب شهرت عظیم علمی آن امام همام(ع)، در آن روزگار، به عنوان عالم، امام، فقیه و محدث بوده است. ابو زهره از میان انبوه کسانی که به آن حضرت مراجعه و از محضر او کسب علم کرده اند، به سفیان ثوری، سفیان بن عیینه (محدّث مکه) و ابو حنیفه اشاره کرده است. ابرش کلبی از هشام بن عبد الملک پرسید: من هذا الذی احتوشته اهل العراق یسألونه؟ قال: هذا نبیّ الکوفه، و هو یزعم انّه ابن رسول ا... و باقر العلم و مفسّر القرآن؛ این کیست که مردم عراق او را در میان گرفته و مشکلات علمی خود را از او می پرسند؟ هشام گفت: این پیامبر کوفه است، خود را پسر رسول خدا و شکافنده علم و مفسّر قرآن می داند. در نقل دیگری آمده است که هشام او را با تعبیر «المفتون به اهل العراق» معرفی کرده است؛ یعنی کسی که اهل عراق شیفته او هستند. »
یکشنبه ، ۲۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه خراسان]
[مشاهده در: www.khorasannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها