واضح آرشیو وب فارسی:داغ نیوز: ورق زدن کتاب هیروجی کوباتا مانند این است که یک اطلس بزرگ را ورق بزنید، کتابی با بیشتر از ۴۰۰ تصویر که در ۵۵ سال گذشته جمع آوری شده اند و سفری را به نقاط مختلف جهان آن هم در زمان های متفاوت آماده می کنند. مجله مهر- شراره داودی: در یک کتاب ۵ دهه گذشته کره زمین به شکل تصویری ثبت شده است، یک عکاس ژاپنی این مجموعه دیدنی را جمع آوری کرده است. ورق زدن کتاب هیروجی کوباتا مانند این است که یک اطلس بزرگ را ورق بزنید، کتابی با بیشتر از ۴۰۰ تصویر که در ۵۵ سال گذشته جمع آوری شده اند و سفری را به نقاط مختلف جهان آن هم در زمان های متفاوت آماده می کنند. کوباتا ۷۶ سال دارد و درباره کتابش می گوید: «من فکر می کنم اگر کتابم را با دقت تماشا کنید، بدون در نظر گرفتن اینکه دنیا چقدر به سمت خوب تر شدن یا بدتر شدن حرکت کرده باشد، می توانید وضعیت جهان را در ۵۵ سال گذشته ببینید.» داستان سفرهای کوباتا از سال ۱۹۶۳ شروع شد، در آن زمان تعدادی از دوستانش در نیوزویک کار می کردند و از او خواستند به واشنگتن برود، در آن جا او سخنرانی معروف مارتین لوتر را می شنود و بعد از آن تصمیم می گیرد به دنبال تغییرات جهان برود و آن ها را ثبت کند، او به عنوان یک عکاس آسیایی از همه چیز نمونه برداری تصویری می کند. کوبوتا توضیح می دهد که برای او مستندهایی که ثبت می کرده خیلی تفاوت ندارند اما چیزی که در همه تصاویر او مهم هستند، میزان احترامی است که به هر فرد گذاشته شده است. در این عکس زنی در حال تمرین تای چی است، جایی کنار دریای زرد، عکس سال ۱۹۸۱ گرفته شده است. کوباتا پسر یک ماهیگیر ژاپنی است که در زندگی اش بیش از ۱۰ هزار کیلومتر سفر کرده است و در این فاصله عکس های زیادی از چیزهایی که حتی نمی توانید تصور کنید، گرفته؛ از سنگ قبرهای افراد شناخته شد تا مبارزات انتخابی در جزایر ریوکو و کره شمالی. کوباتا در ۵ دهه بیشتر دنیا را گشت، این تصویر نیز سال ۱۹۸۹ در زمین های نمک یوتا گرفته شده است. در این مسیر حوادث هیجان انگیزی هم برایش اتفاق می افتد. زمانی که در سال ۱۹۷۸ به برمه یعنی میانمار امروزی سفر می کند و در آن جا سنگ طلایی و مقدس برمه ای را می بیند، علاوه بر عکس های سیاه و سفید، عکس های رنگی هم می اندازد، البته او تا سال ۱۹۸۰ همه عکس ها را در دو حالت رنگی و سیاه وسفید می گرفت که خودش می گوید این که هر عکسی را دو بار بگیرد، سخت بود و بعد از آن فقط عکس های رنگی را ثبت می کرد. پناهنده های ویتنامی در سال ۱۹۷۵ به دوربین نگاه می کنند کوبوتا می گوید: «در زمان عکس گرفتن باید روی سوژه های خودتان حساس باشید، مخصوصا وقتی از مردم می خواهید عکس بگیرید. البته ممکن است حس تهاجم را نیز در طرف مقابل به وجود بیاورید که باید بتوانید آن را کنترل کنید.» مجموعه زمین های بهاری که در سال ۱۹۸۹ در کالیفرنیا ساخته شده است. اینجا به دلیل برگزاری جشن ها و مراسم هنرمندان و سیاستمداران مکان شناخته شده ای است. خط راه آهن در چین، سال ۱۹۸۱ برای این عکاس نورپردازی و ترکیبی که در ساختار تصاویر وجود دارد، بسیار مهم است و اعتقاد دارد در عکس برداری کسی نمی تواند به دیگری آموزش دهد که از چه راهی برود، چون هر فرد نگاه ویژه ای برای خودش دارد و همه چزهایی که باید را می تواند در قاب به وجود بیاورد؛ در این صورت اگر نتواند این کار را انجام دهد، پس حتما عکس خوبی نگرفته است. پیاده روی خیابان وال استریت در نیویورک در یک روز برفی، سال ۱۹۸۸. کوبوتا می گوید در ۱۰-۲۰ سال گذشته او به خوبی این موضوع را دیده که مردم همه دنیا در حال تبدیل شدن به یکدیگر هستند، همه آن ها برای مثال از شلوارهای جین استفاده می کنند. البته کوبوتا معتقد است این اتفاق به دلیل توسعه پیدا کردن جهان و از دست رفتن سنت ها، فرهنگ ها و آئین محلی است. باغ های رنگی شوگاکوئین در ژاپن. کوباتا خودش هم اصلیتی ژاپنی دارد، عکس نیز در سال ۲۰۰۹ گرفته شده است. سنگ طلایی و مقدس بودایی ها در برمه (میانمار امروزی) در سال ۱۹۷۸. رنگی که این سنگ داشت، باعث شد کوباتا از آن به بعد عکس های رنگی بگیرد. یک نفر در حال شیرجه زدن در رودخانه ژیانگ چین است، در سال ۱۹۸۱. این عکاس در این سال ها رفتار خشن انسان با محیط زیست را به خوبی دیده است، جنگ و آلودگی تراژدی های غمگینی است و پیامدهای مضر زیادی را بر جای می گذارد. البته کوبوتا نگاه خوش بینانه ای هم دارد و می گوید: اگر کسی به دنبال زیبایی باشد، حتما آن را پیدا می کند. اصلا همه چیز می تواند زیبا باشد و به شکل نگاه کردن ما بستگی دارد. گاهی لازم نیست به مکان های خیلی دور برویم تا زیبایی را پیدا کنیم، زیبایی در می توان در راه رفتن، در غذا خوردن و در همه جزئیات اطراف خودمان یافت. به همین دلیل چیزهایی که می توان از آن ها عکس برداری کرد، نامحدود هستند و این اتفاق خیلی بزرگی است. در تبت این گونه دعا می کنند، روی زمین دراز می کشند و دست ها و پاهایشان را کمی بالا می گیرند. گوباتا ایت عکس را سال ۱۹۸۱ ثبت کرده است. فرودگاهی در هنگ کنگ به قدری به شهر نزدیک بود که سخت ترین به زمین نشستن و از زمین بلند شدن را داشت، این عکس سال ۱۹۹۶ گرفته شده؛ البته این فرودگاه امروز تعطیل شده است.
شنبه ، ۲۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: داغ نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]