واضح آرشیو وب فارسی:سکو نیوز: یک عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی ضمن انتقاد از سدسازی بی رویه در کشور بر لزوم بازنگری در ساخت سدها و همچنین اتخاذ نگاه ملی به جای نگاه منطقه ای به منظور مدیریت مصرف آب تاکید کرد. محمدتقی توکلی در گفت وگو با خبرنگار پارلمانی ایسنا عنوان کرد: به قدری در حوزه های آبریز کشور سد زده ایم که هر سیلی بیاید کنترل می کنند اما ما می گوییم که مهار آب بیش از حدی مشخص به اکوسیستم ها ضرر می زند. آب باید در حوزه رها شود و نیازهای حوزه را تامین کند. اگر قرار باشد هر قطره آب را کنترل کنیم، خسارات زیادی به اکوسیستم ها وارد می شود. خیلی از جانوران، گیاهان و جمعیت هایی که در پایین دست آب ها ساکن هستند در اثر این اقدامات با کاهش آب مواجه می شوند. اگر قرار باشد هر قطره آب را کنترل کنیم، خسارات زیادی به اکوسیستم ها وارد می شود. خیلی از جانوران، گیاهان و جمعیت هایی که در پایین دست آب ها ساکن هستند در اثر این اقدامات با کاهش آب مواجه می شوند. او با اشاره به سیلاب اخیر غرب کشور گفت: سیلی مثل آنچه در ایلام یا لرستان می آید استثناست. ما سیلاب ها را با نگاه 25 ساله و 100 ساله می بینیم. وقتی سازه هایی مثل پل ها و استخرها و مخازن که در سر راه برای کنترل آب ها ایجاد شده تخریب می شوند، به این علت است که ظرفیت سیل بالاتر از آن سازه است. یعنی سازه ها برای سیل 25 ساله طراحی شده اما سیل لرستان 100 ساله بوده؛ طبیعتا ظرفیتش چهار برابر است در نتیجه تخریب می کند. این سیل هم دائمی نیستند. دوره برگشت این ها صد سال است یعنی امکان دارد هر صد سال چنین سیلی بیاید. ولی در خیلی از جاهای دیگر کشورمان خشکسالی حاکم است و اگر سیلاب بیاید، سدهای مخزنی که داریم، می توانند آن کنترل کنند. توکلی با تاکید بر این که "سیل در حاشیه شهرها و در داخل شهرها تخریب کننده است" توضیح داد: علتش این است که ما در کاربری اراضی تغییراتی ایجاد کرده ایم. تبدیل اراضی کشاورزی یا پوشش گیاهی موجب شده کاربری اراضی عوض شده و بسیاری از این اراضی به ساختمان تبدیل شده، درنتیجه روان آاب ها بیشتر شده اند و این ها در هنگام وقوع سیل تخریب کننده هستند. ما باید در جهت کنترل این موارد، هم آبخیزداری ها را داشته باشیم هم پوشش گیاهی را حفظ کنیم و هم سعی کنیم اجازه ندهیم اراضی که پوشش دارند تخریب شوند. این ها می توانند به کاهش سیلاب و تخریب ها کمک کنند. ما در کاربری اراضی تغییراتی ایجاد کرده ایم. تبدیل اراضی کشاورزی یا پوشش گیاهی موجب شده کاربری اراضی عوض شده و بسیاری از این اراضی به ساختمان تبدیل شده، در نتیجه روان آب ها بیشتر شده اند و این ها در هنگام وقوع سیل تخریب کننده هستند. این نماینده مجلس در انتقاد به ساخت بی رویه سد نیز اظهار کرد: ما کشوری هستیم که اقلیم مان خشک و نیمه خشک است. ماهیت اقلیم خشک این است که می تواند گاهی اوقات بارندگی زیادی داشته باشد و گاهی اوقات خشک باشد. ما به دلیل این که جمعیت مان روز به روز افزایش پیدا می کند نیاز به آب داریم؛ آب مورد نیاز صنعت و آب شربمان باید تامین شود. ما می گوییم سد برای نگهداری آب لازم است، ولی نباید به قدری سد بزنیم که اولا تاثیر منفی روی سدهایی که در پایین دست هستند داشته باشد و این سرمایه گذاری ها از بین برود، دوم این که منابعی که سدها آنها را تغذیه می کردند مثل دریاچه ها، تالاب ها و آب های زیرزمینی نباید تحت تاثیر منفی قرار گیرند. توکلی تاکید کرد: مدیریت حوزه آبریز باید به اندازه ظرفیت هر حوزه باشد. می توانیم مدیریت کنیم با توجه به آبی که در حوزه آبریز هست کجا سد بزنیم، کجا رها کنیم و کجا آب زیرزمینی را تغذیه کنیم. اگر این موارد مدیریت شود تعداد سدهایمان خیلی زیاد نمی شود ولی ما داریم چشم بسته سد می زنیم؛ چون آبگیری نکردیم و به بهره برداری نرسیده ایم عواقبش را نمی دانیم. اگر سدهای این حوزه ها به بهره بردای برسند، سدهای پایین دست که مهم ترین سدهای کشور هستند تحت تاثیر منفی قرار می گیرند؛ مثل سد سفیدرود در گیلان، سد کرخه در خوزستان و سد زاینده رود در اصفهان. او ادامه داد: برداشت اضافی، مصرف اضافی و کنترل آب توسط سدها باعث می شود آب ورودی به مناطق گیرنده آب خشک شود، نهایتا نتیجه اش این می شود که وقتی خشکسالی بیاید مشکلات زیادی ایجاد می شود. در حال حاضر مسائلی مثل سلامت و امنیت هم به خطر می افتد نه فقط مسائل اقتصادی؛ جنگ آب و مسائل امنیتی اتفاق می افتد. این ها همه به این برمی گردد که مدیریت بر اساس ظرفیت نبوده بلکه نقطه ای و استانی بوده است. هر استانی سیاست هایش را بر اساس منافعش انجام داده؛ یعنی برای حداکثر کردن منافع خودش از منابع طبیعی. هر استانی دلش می خواهد آب را برای توسعه اراضی، ایجاد اشتغال و توسعه اقتصادی اش برای خودش کنترل کند، اما این درست نیست. ما باید اجازه دهیم در سطح ملی مدیریت به صورت یکپارچه در حوزه آبریز انجام شود و هر بخش نیازهایش را بر اساس مدیریت و تا حدی که ظرفیت اجازه می دهد تامین کند. در حال حاضر مسائلی مثل سلامت و امنیت هم به خطر می افتد نه فقط مسائل اقتصادی؛ جنگ آب و مسائل امنیتی اتفاق می افتد. این ها همه به این برمی گردد که مدیریت بر اساس ظرفیت نبوده بلکه نقطه ای و استانی بوده است. این عضو کمیسیون کشاورزی درباره راهکاری برای مدیریت سدهای بهره برداری شده و سدهای در حال احداث نیز گفت: در مورد سدهایی که به بهره بردای رسیده اند بحثی نداریم؛ فقط باید از منابع آبی که دارند استفاده حداکثریِ اقتصادی شود. ضمن اینکه باید همه بخش ها را هم درنظر بگیرند؛ مثل محیط زیست که حق آبه دارد. در مورد سدهایی هم که نیمه تمام باید گفت سدی که طراحی شده بر اساس یک دوره پرآبی یا دوره ای بوده که کم آبی در آن تاثیر کمتری داشته بوده است. در 15-10 سال گذشته که دوره های خشکسالی ما تکرار شده تاثیر منفی روی آورد رودخانه ها گذاشته است. ما آن سد را با آن حجم آب که در زمان پرآبی پیش بینی کرده ایم می سازیم اما قطعا تحقق پیدا نخواهد کرد، بنابراین می توانیم بازنگری کنیم و ظرفیت اضافه ای را که داریم می سازیم کاهش دهیم یا این که سد را می سازیم، بر این مبنا باشد که سیلاب هایی را که با تناوب بالا می آید کنترل و استفاده کنیم. درواقع هر چند سال یک بار می توان آب آن ها را به این وسیله پر کرد. توکلی افزود: سدهایی که مطالعاتی هستند حتما باید براساس طرح های اجرا شده مدیریت شوند. یعنی بررسی کنند در رابطه با سدی که دارند مطالعه می کنند، ظرفیت آب وجود دارد؟ آیا تاثیر این سد در پایین دست و بالادست منفی یا مثبت است؟ اگر منفی است یا ظرفیت آب وجود ندارد یا در آینده ممکن است تامین آب نشود از همین الان جلوی آن را بگیرند. وزارت نیرو باید با قاطعیت عمل کند. شورای عالی آب هم همین سیاست گذاری را انجام داده و بعضی جاها هم ورود پیدا کرده است.
شنبه ، ۲۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سکو نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]