واضح آرشیو وب فارسی: ایران راوی: فهیمه حسن میری: اگر سال ها پیش، این تنها «تلگراف» بود که به عنوان وسیله ای برای ارتباط استفاده می شد و برای اولین بار، ارتباط همزمان از راه دور را ممکن کرد، حالا به مدد اینترنت، روز به روز شبکه های اجتماعی و ارتباطی بیشتری در دسترس قرار می گیرند که هر کدام با امکاناتی که به مخاطبانشان می دهند، فاصله های جغرافیایی را کمتر و کمتر می کنند. یکی از این پیام رسان ها که طرفداران زیادی هم پیدا کرده، «تلگرام» است. تلگرام؛ پیامی که روزی توسط تلگراف الکتریکی و کدهای مورس استفاده می شد، این روزها خودش به یک ابزار ارتباطی تبدیل شده، گوی سبقت را از حریفانش ربوده و به عنوان یکی از پردانلودترین اپ ها در جهان مطرح شده است. ( اینجا ) اما آنچه زمانی به عنوان دگرگون کننده زندگی بشر محسوب می شد، امروزه، با وجود کارکردهای فراوانش، مایه نگرانی هم شده است. این نگرانی را بویژه از سوی برخی کارشناسان و مسئولان کشور می توانیم ببینیم و به نظر می رسد بیشتر از آن جهت است که استقبال گسترده ای از سوی کاربران ایرانی نسبت به شبکه تلگرام صورت گرفته است. ایرانی ها، ملیت شماره یک کاربران شبکه اجتماعی تلگرام را تشکیل می دهند و با این که موسس این شبکه، یک روس تبار مقیم آلمان است، روس ها در تلگرام پشت سر ایرانی ها و در رتبه دوم هستند. ( اینجا ) آخرین آمارها از این حکایت دارند که از مجموع ۶۲ میلیون کاربر فعال ماهانه تلگرام بیش از ۳۸ درصد آن ها از ایران هستند و تعداد کاربران ایرانی که تا چندی پیش ۱۲٫۴ میلیون نفر شده بود، اینک از مرز ۲۳ میلیون کاربر (چه موبایل و چه دسکتاپ) گذشته است. ( اینجا ) این استقبال وسیعی که از سوی کاربران ایرانی نسبت به این شبکه پیام رسان صورت گرفته، اما و اگرهایی با خود به همراه داشته است. یک عده نسبت به رواج صفحات غیراخلاقی و هنجارشکن هشدار می دهند ( اینجا و اینجا ) ، عده ای به وابسته شدن و اعتیاد افراد در استفاده از این شبکه های مجازی استناد می کنند ( اینجا و اینجا )، برخی به دوری از مطالعه عمیق و دچار شدن به میانمایگی فکری اشاره می کنند ( اینجا ) ، گاهی از آسیب های اجتماعی، آشنایی های خطرناک، روابط خارج از چارچوب و بحران هایی که برای خانواده در پیش است گفته می شود و … این در حالی است که موسس تلگرام، از حذف صفحه های غیراخلاقی خبر داده و اعلام کرده: اگر تنها نگرانی وجود صفحات غیراخلاقی در تلگرام است، قطعاً این ربات ها و کانال ها مسدود می شود و حتی بر اساس قوانین اپ استور نیز اجازه توسعه محتوای غیراخلاقی در پیام رسان تلگرام را نیز نداریم. ( اینجا ) و در عین حال، جامعه شناسان معتقدند نباید چشم را بر مزایای چنین شبکه هایی بست و فقط آسیب های احتمالی آن را دید. به گفته آنها؛ این فضاها فرصتی را فراهم می آورند که شکاف های اجتماعی و فاصله طبقاتی که در اجتماع ایجاد شده کاهش داده شود. این فضاها می توانند به ایجاد و حفظ هویت محله ای و ملی منجر شوند و در شرایطی که دچار فاصله های زیاد بین شهروندان شده ایم، از این گونه ظرفیت ها برای کاهش فاصله میان مردم استفاده کنیم و شهروندانی مسئولتر و مدیرانی پاسخگوتر داشته باشیم. (این گفتگو را بخوانید) با این حال، آنچه تلگرام و کاربران این شبکه را تهدید می کند و هر روز خبری جدید از آن می رسد، همان راه حل ساده و همیشگی «فیلترینگ» است. تمهیدی که پیش از این بارها درباره شبکه ها و سایت های مختلف اتفاق افتاده و با این که ناکارآیی آن آزموده شده، هنوز یکی از اصلی ترین گزینه های تصمیم گیری مسئولان است. به طوری که اعضای شورای فیلترینگ، جلساتی تشکیل داده و بررسی می کنند که آیا فیلتر، راه حل خوبی برای این شبکه پیام رسان است؟ ( اینجا ، اینجا و اینجا ) فیلترینگ تلگرام البته در بین خود اعضای این کمیته هم مخالفانی دارد؛ از جمله رمضانعلی سبحانی فر، نماینده مجلس شورای اسلامی که گفته است: این موضوع مانند چاقویی است که می تواند کاربرد مفید و مضر داشته باشد . افرادی هم پیدا می شوند که از این چاقو استفاده نادرست می کنند؛ نمی شود به خاطر آن یک نفر، کل جامعه درباره استفاده از چاقو منع شوند. اگر بخشی از شبکه ای مشکلاتی دارد، مسئولین باید همه موارد مفید و غیرمفید را در کنار هم بگذارند و آنچه مصالح ملی و منافع مردم را تامین می کند در نظر بگیرند تا مردم بتوانند از این خدمات، بیشتر استفاده کنند. ( اینجا ) یا اسفنانی، یکی دیگر از اعضای این کارگروه که اظهار داشته: به عنوان یکی از اعضای این کارگروه موافق فیلترینگ تلگرام نیستم، اما اینکه بگوییم یک شبکه اجتماعی حدود ۱۵ میلیون مخاطب در کشور داشته باشد اما حاضر به همکاری و تعامل با کشوری که در آن فعال است نشود منطقی و درست نیست و این حق یک کشور است که حریم امنیتی خود را حفظ کند. معتقدم روش های سلبی به صورت صرف پاسخ نمی دهد اما گاهی حاکمیت در شرایطی قرار می گیرد که ناگزیر است ضمن اینکه باید شبکه های مناسب درست و قابل استفاده برای مردم کشورمان آنقدر تقویت شوند تا خود مردم سراغ شبکه هایی که از خارج مدیریت می شود نروند. ( اینجا ) علی مطهری هم از چهره های شناخته شده دیگری است که با فیلترینگ اینستاگرام و تلگرام مخالفت کرده و گفته: در تلگرام حضور دارم و به نظرم این شبکه ها وسیله ارتباطی بسیار خوبی هستند. فیلترینگ شبکه های اجتماعی اگر جنبه سیاسی داشته باشد، قابل قبول نیست. ( اینجا ) سوالی که پیش می آید این است که اگر فیلترینگ موثر نیست، در چنین اوضاعی، که به گفته بعضی از آسیب شناسان، دچار «جنون تکنولوژی» شده ایم، باید چه کار کرد؟ به نظر می رسد پاسخی که اشتراک بیشتری بر سر آن وجود دارد، این است که راه حل هرچه باشد، فیلتر کردن نیست چراکه «اقداماتی مانند این ممنوعیت ها باعث می شود انحرافات به جای کمتر شدن، بیشتر شود. به جای این که از ظرفیت شبکه های مجازی استفاده کنیم، افراد را به آن سوی مرز فیلترینگ می فرستیم و بعد دسترسی مان به آنها سخت می شود. آنها را پشت ویترینی می گذاریم و مدام از آنها دورتر می شویم. ایجاد ممنوعیت و محدودیتی مثل فیلتر، شانه خالی کردن مسئولان از وظیفه اصلی شان است.» (این گفتگو را بخوانید) و همچنین این اتفاق نظر وجود دارد که در چنین شرایطی، به جای اقدامات سلبی، راهکارهایی مانند تولید محتوا صورت بگیرد ( اینجا ) زیرا اگر موارد مفید و مبتنی بر ارزش های بومی و باورهای خودمان با جذابیت زیاد در دسترس استفاده کنندگان از فضاهای مجازی قرار بگیرد، طبیعتا آنها به سمت محتوای نادرست نخواهند رفت. و این موضوع هم مطرح می شود که حتی با فرض موفقیت آمیز بودن فیلترینگ این شبکه ارتباطی و کارا نبودن فیلترشکن ها، شاهد موج دیگری از مهاجرت ایرانی ها به یک شبکه مجازی دیگر خواهیم بود و کاربران اینترنت، آلترناتیو دیگری را برای مهاجرت سوم خودشان در فضای مجازی انتخاب خواهند کرد؛ درست مانند آنچه بعد از اختلال در استفاده از وایبر، برای تلگرام رخ داد. ( اینجا و اینجا ) این کاریکاتورها را ببینید ( اینجا ، اینجا ، اینجا و اینجا ) و درنهایت این که، آنچه متخصصان اجتماعی به آن اشاره می کنند و جا دارد مسئولان به این موضوع مهم توجه کنند این است که وقتی «آزادی بیان» به عنوان یک اصل بدیهی از حقوق ملت، مورد تأکید است، یکی از اصول مرتبط با آزادی بیان، «آزادی وسیله بیان» است. یعنی مردم همان گونه که حق دارند آزادی بیان داشته باشند، این حق را هم دارند که وسیله ارتباطی خود را انتخاب کنند و محروم کردن مردم از حق آزادی وسیله بیان، نقض اصل آزادی بیان محسوب می شود. ( اینجا را بخوانید ) ۴۷۲۳۴
جمعه ، ۲۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران راوی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]