واضح آرشیو وب فارسی:چهره نیوز: شیراز- «محمد بن یوسف ثقفی» والی فارس در خواب سرزمینی را می بیند و در بیداری به دنبال آن می گردد تا اینکه شیراز را پیدا می کند و بدین سبب ساخت شهر شیراز پایه گذاری می شود.گروه استان ها: مورخان اسلامی تاریخ ساخت شهر شیراز را به سال ۷۴ هجری قمری نسبت می دهند اما در مناطق شرق و جنوب شرقی این شهر شواهدی از شهرنشینی در دوران پارینه سنگی تا دوران هخامنشیان و ساسانیان دیده می شود. شیراز با وسعت ۲۲۰ هزار هکتار که عنوان سومین شهر بزرگ ایران را نیز به خود اختصاص داده، در دوره های مختلف تاریخی و پیش ازتاریخ هم شهری آباد و پررفت وآمد بوده است. شهری که نامش در گل نوشته های تخت جمشید به نام «شی را زی یش» برده شده و اوج شکوفایی اش در دوره باستان به زمان ساسانیان نسبت داده شده و شاهد این ادعا هم آثار تاریخی مانند قلعه بندر و یا قصر ابونصر و نقوش برجسته برم دلک است. وی اظهار داشت: شیراز دارای آثار متعدد فرهنگی و تاریخی است که می توان به وجود تپه ای در ورودی شهر صدرا اشاره کرد که قدمتش به دوران باستان برمی گردد و یا نقوش ساسانی «برم دلک» که متعلق به شاپور دوم است. مدرس و فعال حوزه گردشگری فارس نیز در گزارش چهره نیوز به نقل از خبرنگار مهر گفت: شهر شیراز به چهار دوره بافت باستان، بافت ۳۶۰ هکتاری تاریخی، بافت میانی متعلق به دوره پهلوی و بافت امروزی و مدرن تقسیم می شود. امیرحسین حکمت نیا با اشاره به اینکه شهرنشینی دوره باستان در شیراز در مناطق شرق و جنوب شرقی شکل گرفت، ادامه داد: این مناطق شامل مناطقی هستند که هم اکنون بقایایی از سکونتگاه های باستانی، قلعه ها و نقوش برجسته هخامنشی و ساسانی در آن وجود دارد. این باستان شناس با اشاره به تاریخ ساخت نقوش سنگی برم دلک گفت: بر اساس اسناد تاریخی موجود، در زمان حکومت شاپور دوم، یکی از سرداران فارس دلق نام داشته که این منطقه به دلیل وجود چشمه (برم) به نام وی مشهور می شود که باگذشت زمان، برم دلق به برم دلک تغییر نام پیدا می کند. همچنین می توان نقش بهرام دوم را در منطقه «گویم» مثال زد و یا چهارطاقی که در دوره ساسانیان در نزدیکی دروازه قرآن وجود داشته و تمامی این عناصر تاریخی نشان دهنده هویت شیراز و شهرنشینی در این منطقه است. از دیگر شواهد شهرنشینی دوره ساسانیان در شیراز می توان به ذکر نام شهر شیراز و یا فردی به نام «زرمهر» و سوخرا (سوفرا) در کتاب شاهنامه اشاره کرد. وی افزود: از دیگر شواهد شهرنشینی دوره ساسانیان در شیراز می توان به ذکر نام شهر شیراز و یا فردی به نام «زرمهر» و سوخرا (سوفرا) در کتاب شاهنامه اشاره کرد. حکمت نیا بابیان اینکه اوج شکوفایی شیراز در دوره باستان به زمان ساسانیان نسبت داده شده، ادامه داد: وجود قلعه فهندژ و چاه های سنگی دختر (بی بی) و بندر که ساختار هخامنشی دارد نیز از دیگر آثار مهم و هویت شهری شیراز است به طوری که قلعه فهندژ درواقع توسط برادر شاپور دوم ساسانی که «پهندر» نام داشته، ساخته می شود و باگذشت زمان به پهندژ، فهندژ و قلعه بندر معروف می شود. این مدرس دانشگاه به کشف ابزار سنگی در غارهای کوه کفترک (شرق شیراز) و همچنین وجود تپه های باستانی در صدرا اشاره کرد و ادامه داد: در تپه های جنوبی شیراز، آثار تاریخی و سفال هایی مربوط به سه هزار سال قبل از میلاد کشف شد که قدمت شهرنشینی در این منطقه را به پنج تا شش هزار سال قبل نسبت می دهد. کارشناس میراث فرهنگی فارس در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: منطقه خرم دره سکونتگاه دوره ساسانیان بوده که در نزدیکی برم دلک قرار داشته است. سیامک بصیری با اشاره به اینکه شیراز در دوره های تاریخی همواره شهری آباد بوده و سابقه شهرنشینی در آن قدمتی دیرینه دارد، بیان کرد: مسجد و بازار از الگوهای شهرسازی محسوب می شود، درواقع بستر شهری با ساخت مسجد و بازار شکل می گیرد و بنا بر اسناد موجود، کهن ترین این آثار در شیراز قدمتی ۱۲۰۰ ساله دارد و به دوران صفاریان و دیلمیان برمی گردد. بصیری ادامه داد: مسجد جامع عتیق و یا بازار حاجی از قدیمی ترین بناهای تاریخی موجود در شهر شیراز است که هویت شهرنشینی را در شیراز نشان می دهد. حکمت نیا گفت: طبق کاوش های باستان شناسی که در سال ۴۹ در بولوار امیرکبیر نیز صورت گرفت، آثاری از هزاره اول پیش از میلاد به دست آمد که متعلق به تشریفات مذهبی بوده است. وی در ادامه به تاریخ ساخت شهر شیراز که توسط مورخان دوره اسلامی روایت شده، اشاره کرد و افزود: بسیاری از جغرافیدانان و مورخان اسلامی، احداث شهر شیراز را به سال ۷۴ هجری قمری نسبت می دهند و معتقدند شیراز در قرن اول هجری قمری و توسط «محمد بن یوسف ثقفی» شکل گرفته است. این استاد دانشگاه افزود: ثقفی که والی فارس بوده و در شهر استخر ساکن، شبی در خواب فرشتگانی را می بیند که بر روی زمین فرود می آیند و دستور ساخت شهر جدیدی را می دهند. وی پس از بیدار شدن به دنبال سرزمینی می گردد که در خواب دیده و به این شکل شهر شیراز را می سازد. حکمت نیا بیان کرد: بسیاری از مورخان بر اساس این روایت که در منابع مکتوب و کتب تاریخی قرن سوم هجری نیز نوشته شده ، تاریخ شکل گیری شیراز را به ۱۳۶۲ سال قبل نسبت می دهند اما شواهد باستان شناسی و وجود آثار فرهنگی شهرنشینی، شیراز را به دوران باستان و پیش ازتاریخ نسبت می دهد. به گزارش مهر، بر اساس شواهد موجود هویت شهر شیراز به دوره های باستان باز می گردد و به نظر می رسد معرفی این شهر در قالب برگزاری همایش ها و نشست های علمی، گامی بزرگ برای شناساندن یکی از شهرهای کهن کشور به نسل جوان باشد.
شنبه ، ۱۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: چهره نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]