محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830516907
چگونگی نحوه نفوذ دشمن درجمهوری اسلامی/ ازشخصیت هایی نظیر آیت الله طالقانی تا امروز
واضح آرشیو وب فارسی:هم اندیشی: "سازمان مجاهدین خلق" _ موسوم به گروهک منافقین_ در حالی که امام خمینی(ره) برای رحلت آیت الله طالقانی عزای عمومی اعلام نمی کنند، اعلام ۵ روز عزای عمومی می کند.پایگاه تحلیلی خبری هم اندیشی: شباهت های تاریخی در جریان نفوذ فرهنگی بسیار درس آموز و پند دهنده است. نکته ای که رهبر معظم انقلاب مکرر به آن اشاره کرده اند -مسأله نفوذ فرهنگی- شاید هیچ گاه مانند امروز در جامعه ما به عنوان یک موضوع چالشی و بحث برانگیز مبدل نشده بود. خصوصاً بعد از مسأله برجام می توان گفت یکی از عمده ترین مباحث مطرح در جامعه فکری، فرهنگی و نخبه ما که اذهان مختلفی را به خود درگیری ساخته است، همین نفوذ فرهنگی است که خود را در اشکال مختلف نمایان ساخته و می سازد و این مختص یک فرهنگ خاص و یک ایدئولوژی ویژه نیست. ولی با توجه به تئوری "جنگ تمدن هانتینگتون"، تمدنی در جنگ با یکدیگر نیاز به نفوذ دارند تا هم از درون بتوانند دشمن را ضعیف کنند و هم از بیرون به آن ضربه بزنند و چه بسا خصم درون و دشمن نفوذی بسیار کارآمدتر ضربه بزند چنانکه مولوی نیز می گوید: ای شبهان کشیم ماخصم برون لیک خصمی است زان بدتر اندر درون کشتن او کار عقل و هوش نیست شیر باطن سخره خرگوش نیست کاری که نفوذی های دستگاه بنی امیه در خاندان پیامبر انجام دادند چه بسا منجر به انحراف برخی از اسلام ناب محمدی شد و کار به خوارج کشید که عده ای بر علیه علی (ع) جنگ نهروان راه انداختند، این نفوذی های فرهنگی که تأثیرشان در انحراف جریانهای تاریخی اسلام به شهادت علی (ع) در محراب، امام حسن مجتبی (ع) در خانه (توسط همسرش) و امام حسین (ع) در کربلا نمایان است و خود را در لابلای صفحات کتب و وقایع تاریخی تا امروز حفظ کرده است. اگر بخواهیم پروژه نفوذ فرهنگی را به عنوان یک پدیده استعماری نوین تعریف کنیم در برخی از قسمت ها با یکسان سازی فرهنگی نیز مواجه می شویم که هر روی این مفاهیم یعنی هم نفوذ و هم یکسان سازی فرهنگی در یک نمای کلی برمی گردد به جریان نفوذ غرب در قرن بیستم به بعد در کشورهای جهان سوم و خاورمیانه که تئوریزه شدن همان عملیات و جنگ های جهانی است، که قبل از آن در غالب جنگ های تمدنی و صلیبی مطرح بوده و حتی امروزه هم هست. نفوذ فرهنگی برای هدایت، رهبری و بسترسازی فعالیت های دشمن در آن کشور صورت می گیرد و درصدد بوده تا بنیان های فرهنگی یک ملت با دین، ایدئولوژی و مذهب را منحرف نماید و از درون تخریب کند. نمونه های تاریخی فراوانی می توان برای این موضوع در تاریخ جهان و ایران نام برد و به آن اشاره کرد. نمونه هایی که از دوره قاجاریه شروع شده و در دوره پهلوی اول و دوم به اوج خود رسید که از مثال های بارز آن می توان به پروژه شبیه سازی تمدنی از لباس و زبان گرفته تا مد، حجاب، آداب، رسوم و تغییرات گسترده در آن اشاره کرد. این موضوع یعنی نفوذ فرهنگی برای ایجاد انحراف و انهدام دشمن از درون قطعاً به لوازمی نیاز داشت که به عناصر داخلی و خارجی تقسیم می شوند و در این میان عوامل داخلی نفوذ نیز می توان به یک تقسیم بندی دست یافت که شخصیت های مهم و تأثیرگذار و به اصطلاح مراجع اجتماعی برای پروژه نفوذ، از اسباب آن به شمار می آیند. به تعبیر بهتر شخصیت ها و عناصر مهم فرهنگی از جمله روحانیون همواره در جامعه ما مورد و توجه جدی پروژه نفوذ بودند، خصوصاً در بعد از انقلاب اسلامی ایران. جریان فرهنگی دشمن به دنبال نفوذ در میان گروه عمده نخبگان جامعه یعنی روحانیون و روشنفکران دینی بودند. در میان روحانیون نام دار انقلاب، یکی از چهره های مورد توجه جریان نفوذ نفاق،حضرت آیه الله طالقانی بود که نقش عمده ای در تأثیرگذاری بر جریان انقلاب اسلامی داشت و مقبولیت او در میان توده های مردمی کاملا مشهود بود. چهره پر صلابت و مقتدر آیت الله طالقانی هیچگاه لبخند و شادی را بر چهره دشمن نظام اسلامی نیاورد ولی متأسفانه با بررسی تاریخی بیت ایشان و افراد نزدیک به ایشان درمی یابیم که دشمن اگرچه نتوانست این ابوذر زمان را تحت تأثیر قرار دهد ولی توانست با نفوذ در اطراف ایشان تأثیرات مخربی را بر جریان انقلاب وارد کند. به هر حال نگاه قرآنی ایشان از باب مفرسر قرآن بودن، موجب شد تا از خطرات نفوذ مصون بمانند ولی دشمن قصد داشت با نزدیک شدن به ایشان همواره به دنبال این بود که بر نظرات فقهی این عالم بزرگوار تأثیر بگذارد. پروژه نفوذ در ایشان تا جایی پیش رفت که نظراتی را در باب حجاب مطرح نمودند که مورد تائید رهبر و بنیان گذار انقلاب یعنی امام خمینی (ره)، نبود. مصاحبه آیت الله طالقانی در مصاحبه با روزنامه اطلاعات مورخ ۲۰ اسفند ۵۷ در مورد حجاب موجب گردید تا امام خمینی(ره) به ایشان نصیحتی پدرانه کنند. اختیاری اعلام نمودن حجاب از سوی ایشان که با تذکر خمینی کبیر همراه بود قطعاً یکی از مواردی است که از فردی مانند آیت الله طالقانی انتظار نمی رفت. اگر به صورت کلی زندگی، آثار و افکار آیت الله طالقانی را بخواهیم به دو بخش تنظیم کنیم یعنی بخش اول تا قبل از ورود به جریان ها و فعالیت های سیاسی و بخش دوم ورود به عرصه جریان های سیاسی مانند جبهه ملی و نهضت آزادی یک نکته به خوبی نمایان است. آنچه در هر دو بخش کلیدی و مهم است، شخصیت منزه، پاک، بی آلایش و ارزشمند ایشان بوده تا جایی که امام خمینی (ره) به او لقب "ابوذر زمان" دادند. مسأله اصلی در مورد نفوذ میان اطرافیان ایشان و بالاخره نفوذ بر جریان فکری ایشان، درست از زمانی اتفاق می افتد که ایشان به عنوان یکی از طرفداران "جبهه ملی" پس از کودتای ۲۸ مرداد شرکت می کند، حتی در سال ۱۳۳۹ جز هیئت مؤسس جبهه ملی دوم معرفی می گردد و در کنگره جبهه ملی شرکت کرده و در سال ۱۳۴۰ به همراهی مهندس بازرگان و میرالله سبحانی، حزب نهضت آزادی را بنیان نهاد و نیز عضو همین نهضت بود. وقتی شخصیت و مقام علمی، فقهی و عالمی مانند آیت الله طالقانی تحت یک حزب و سازمان تعریف می شود حتی با عنوان هیئت مؤسس، نمی توان جریان فکری او را مصون از آفت های و زبان های این گروه، حزب و سازمان دانست. ایشان که در مسجد "هدایت" تهران مشغول فعالیت بودند ناخودآگاه به دلیل ارتباط فرزندانشان با "سازمان مجاهدین خلق" و گرایشات به این سازمان،روابط خود را حفظ می کنند حتی بعد از آزادی آخرین بخش از زندانیان سیاسی در نزدیکی انقلاب، آیت الله طالقانی در دیدار با اعضاء "سازمان مجاهدین خلق" می گوید:" آن (یعنی ساواک) از نام شما می ترسند از نام مسعود رجوی می ترسند آنها از نام موسی خیابانی می ترسند و . . . ". "سازمان مجاهدین خلق" _ موسوم به گروهک منافقین_ در حالی که امام خمینی(ره) برای رحلت آیت الله طالقانی عزای عمومی اعلام نمی کنند، اعلام ۵ روز عزای عمومی می کند. اولین نفوذ جدی"پسا انقلاب"؛ فرزند آیت الله طالقانی در سال ۱۳۵۸ مجتبی پسر آیت الله طالقانی از سوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به دلیل برخی اقدامات خلاف خود در گروهک منافقین بازداشت گردید. از جمله این اقدامات ،قتل یکی از دختران "سازمان مجاهدین خلق" بود. آیت الله طالقانی به محض دریافت خبر دستگیر فرزندشان، با کدورت تهران را ترک کردند. محسن رفیق دوست در خاطرات خود می گوید:" پرس و جو کردم گفتند ایشان در باغ یکی از دوستان خود به نام احمد علی بابائی در شمال است، امام (ره) مرا خواستند و رفتم و توضیح دادم و پرونده مجتبی را خدمت ایشان دادم. امام (ره) خوب مطالعه کردند و بعد فرمودند، اگر این پرونده متعلق به احمد پسر خودم بود و شما او را دستگیر می کردید من از شما تشکر می کردم اما چه کنم که مربوط است به آقای طالقانی و ایشان گردن انقلاب خیلی حق دارند، بعد گفتند بروید و پسر ایشان را آزاد کنید و به هر نحو از ایشان دلجوئی نمائید." ناپدید شدن آیت الله طالقانی تنش هایی را در فضای تب آلود آن روزها به وجود آورد، این ماجرا چند روز بعد با آزاد شدن مجتبی –فرزند ایشان- پایان یافت. آیت الله طالقانی پس از این ماجرا ابتدا به تهران و سپس به قم رفته و با امام (ره) دیدار کردند، و در نهایت مجتبی به فرانسه رفت و در آنجا با تشکیل یک گروه شبه روشنفکری علیه جمهوری اسلامی به فعالیت پرداخت. چند نکته مهم در مورد اطرافیان آیت الله طالقانی و جریان نفوذ فرهنگی ۱- سازمان مجاهدین خلق و امثال مسعود رجوی و ... که بدون شک با فرزند ایشان ارتباط سازمان یافته داشتند، علاوه بر جنبه تأثیرگذاری بر فرزند ایشان، بر آیت الله طالقانی نیز به صورت غیر مستقیم و تضعیف شده تأثیر می گذاشتند خصوصاً در بزنگاه هائی که بحران هویت در انقلاب اسلامی عده ای را دچار تردید و تشویش ساخته بود. ۲- ارتباط با نهضت آزادی که از نظر ایدئولوژیک مانند "سازمان مجاهدین خلق" تئوری ولایت فقیه و نظریه امام مراحل را قبول نداشتند و علناً با آن مخالفت می کردند. ۳- اطلاع ایشان از آراء و نظرات امام خمینی (ره) و آشنایی نزدیک با ایشان،افکارشان، اصول و مبانی انقلاب، تذکر و نصیحت پدرانه امام به ایشان که می گویند:" اگر این مسیر را بروید بهتر می توان ترویج دین کرد." ۴- شاید فشارهای سیاسی و زندان های که مرحوم آیت الله طالقانی که در راه انقلاب به جان خریدند و جدایی او از فرزندانش و البته تعداد زیاد آنها هم عاملی بود که دشمن بتواند از این خلاء برای نفوذ در بیت ایشان و کار روی فرزندان ایشان بهره برداری لازم را ببرند، چون آنچه که رخ می دهد معمولاً در گپ ها یا همان فاصله های دوری فرزند از پدر اتفاق می افتد و زندانهای مکرر آیت الله این فضا را برای دشمنان مهیا ساخته تا روی فرزندان ایشان تأثیر بگذراند. زندان چنانکه در اسناد و مدارک موجود از ساواک و خاطرات و مدارک بازمانده حکایت می کند نقش رهبری آیت الله طالقانی را برای سازمان مجاهدین خلق بیشتر کرد. ۵- مصاحبه ایشان با روزنامه اطلاعات در مورد حجاب که اشاره کرده بودند "حجاب اجباری نیست" و یا قبول نداشتن اصل ولایت فقیه در قانون اساسی جمهوری اسلامی که در جاهای مختلف به آن اشاره شد. ۶- بازشناسی چهره آیت الله طالقانی که در هاله ای از ابهامات جریانات سیاسی "مجاهدین خلق"، "نهضت آزادی" و فرزندان بر همه اهل علم خصوصاً چهره های معروف و نزدیک به ایشان از حوزه های علمیه لازم است. مقالات و کتبی در این زمینه وجود دارد ولی آنچه به نظر می آید بیان چهره حقیقی ایشان بدون حب و بغض و خالی از هرگونه تعلق خاطر است. ۷- آیت الله طالقانی در بسیاری از مواقع برای "سازمان مجاهدین خلق" دلسوزی هم می کردند حتی برای نهضت آزادی. ولی در جاهائی نیز آنها را مورد نقد قرار می دادند در خاطرات فرزندان آیت الله طالقانی خصوصاً اعظم طالقانی به این مسئله اشاره شده حتی در چندین جا به آن پرداخته است. ۸- مرحوم آیت الله طالقانی توانست با ارائه مکتوبات نفیس و پرارزشی چون تفسیر "پرتوی از قرآن" و همچنین ارائه خطبه های نمازجمعه سالهای نخستین انقلاب اسلامی تا حدودی از حربه تحریف سخنان و شخصیت ایشان جلوگیری نماید ولی وظیفه ما به عنوان کسانی که احساس دین در مقابل ایشان داریم حفظ شئونات ایشان در مقابل تحریف هائی بوده که از شخصیت فرهنگی ایشان بعمل آمده است. مرحوم آیت الله طالقانی بیش از این است که به حزب و جناح خاص مثل "جبهه ملی" و "نهضت آزادی" و جریان ملی مذهبی و .... محدود شود و حیف است این فرد حزبی و جناحی را به جهت مقاصدی در حزب و گروه و اندیشه ای خاص محدود کنیم خصوصاً زمانی که بیشتر از هر زمان دیگری نیازمند آن هستیم تا بزرگان علمی فرهنگی و سیاسی خود را همانگونه که بودند بشناسیم. *دکتر مهدی گلجان ـ هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس
شنبه ، ۱۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هم اندیشی]
[مشاهده در: www.hamandishi.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها