گزارش اخير ارتش آمريكا فاش كرد: 50 درصد نيروهاي آمريكايي دچار فشارهاي شديد روحي هستند

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزارش اخير ارتش آمريكا فاش كرد: 50 درصد نيروهاي آمريكايي دچار فشارهاي شديد روحي هستند
خبرگزاري فارس: تعداد نيروهايي كه تنها در سال 2007 در عراق و افغانستان به فشارهاي روحي پس از جنگ دچار شدند، به 50 درصد رسيد كه نسبت به سال‌هاي گذشته افزايش قابل‌توجهي را نشان مي‌دهد.

به گزارش فارس به نقل از آسوشيتد‌پرس، در حالي كه خشونت‌هاي عراق و افغانستان همچنان رو به افزايش است، آمارهاي به دست آمده نشان از افزايش و گسترش فشارهاي روحي پس از جنگ در ميان نيروهاي ارتش اين كشور دارد كه خصوصا براي چندمين بار به جنگ اين دو كشور اعزام شده‌اند.
اين آمارها نشان مي‌دهد كه از سال 2003 تا كنون بيش از 40 هزار نفر از نيروها دچار بيماري روحي شديدي شده‌اند كه به PTSD (فشارهاي روحي پس از جنگ) معروف شده‌ است.
مقامات عقيده دارند كه اين آمارها دقيق نيست و تعداد زيادي از بيماران، بيماري خود را مخفي مي‌كنند و اين نشان مي‌دهد كه تعداد بيماران بيش از اين‌ است.
ژنرال "اريك بي اسكوميكر" يكي از پزشكان ارتش اين كشور در اين زمينه گفت: « فكر نمي‌كنم كه اين آمار براي ما خوش يمن باشد.»
اگر چه تاكنون از سوي چندين سازمان، آماري در اين زمينه داده شده است اما هيچ يك آمار آنها كاملا دقيق نيست.
در اين گزارش همچنين آمده است كه "مقامات وزارت دفاع هرگز تعداد بيماران مبتلا به PTSD را فاش نكرده‌اند".
آمارهاي ارتش آمريكا نشان مي‌دهد كه در سال 2007 نزديك به 14هزار از سربازان به تازه‌گي به اين بيماري مبتلا شده‌اند كه در مقايسه با سال قبل از آن بيش 9500 نفر و در مقايسه با سال 2003 ، يك هراز و 632 نفر افزايش داشته است.
مقامات ذيربط يكي از دلايل افزايش تعداد بيماران را ثبت آمار بصورت الكترونيكي مي‌دانند كه از سال 2004 شروع شد.
عوامل مهم ديگري نيز در افزايش تعداد بيماران نقش داشتند كه يكي از آنها طرح "افزايش نيرو" در عراق بود كه توسط بوش ارائه شد.
اين طرح و افزايش خشونت در عراق و افغانستان نشانگر اين حقيقت است كه سال 2007 بدترين سال براي آمريكا در دو كشور مذكور بود.
تعداد بسياري از نيروهاي ارتش اين كشور براي بار دوم، سوم يا چهارم به جنگ عراق و افغانستان فرستاده شده‌اند.
كارشناسان بهداشت رواني در اين زمينه مي‌گويند كه اين عامل خود باعث افزايش قابل‌توجه استرس(فشار روحي) در ميان نيروها است.
مقامات ارتش به منظور در اختيار داشتن نيروهاي مورد نظر، دوره خدمت نيروها را از 12 ماه به 15 ماه افزايش دادند كه اين نيز يكي ديگر از عوامل و شايد مهمترين آنها باشد كه شديدا به بروز استرس منجر شده است.
مقامات درماني ارتش آمريكا تاكنون چندين بار آمار بيماران روحي خود را كه در جنگ عراق و افغانستان گرفتار اين بيماري شده‌اند ارائه كرده‌اند كه هر بار تفاوت‌هاي فاحشي در آنها ديده مي‌شود.
در آخرين گزارش بهداشت رواني ارتش اين كشور كه در اواخر ماه آوريل منتشر شد، آمده بود "بيشتر سربازاني كه به افغانستان فرستاده شده‌اند به مشكلات و بيماري‌هاي رواني با سطح‌هاي مختلف دچار شده و وضعيت بسياري از آنها بشدت وخيم بود."
در مطالعه سالانه مذكور كه در مورد مسائل و مشكلات جنگ است، تعدادي از كارشناسان كه با مسائل رواني آشنايي دارند، اذعان كردند "آن دسته از سربازاني كه براي بار سوم يا چهارم به افغانستان فرستاده مي‌شوند، بشدت با مشكلات روحي‌ دست و پنجه نرم مي‌كنند كه به ‌مراتب بيشتر از افرادي است كه براي اولين يا دومين بار به اين ماموريت فرستاده مي‌شوند.
در گزارش آمده بود كه اكثر سربازان از وضعيت بغرنج و سردرگم خود شديدا ناراحت و افسرده هستند.
مطالعه مذكور توسط گروهي از كارشناسان خبره مسائل بهداشت رواني كه خودشان به مناطق جنگي نيز سفر كرده بودند انجام شده بود. آنها بيش از 2200 سربازي را كه به عراق و 900 سربازي را كه به افغانستان فرستاده شده‌ بودند مورد آزمايش‌هاي متعدد قرار دادند. اين كارگروه همچنين اطلاعات بيش از 400 كارشناس پزشكي، كشيش، روانپزشك، روانشناس، جامعه‌شناس و ديگر كارشناسان بهداشت و روان كه با سربازان ارتباط دارند و در اين زمينه خدمت مي‌كنند جمع آوري كرده و از آنها براي رسيدن به نتيجه استفاده كردند.
اين كارشناسان گفتند كه در آزمايشاتشان، با سطوح مختلفي از مشكلات رواني مثل اضطراب و دل‌نگراني، افسردگي و استرس‌هاي پس از جنگ، مشابه همان مشكلاتي كه سال گذشته نيز در عراق مشاهده شد مواجه شدند.
در گزارش فوق آمده بود كه 30 درصد از نيروهايي كه براي دو يا سه بار به اين كشور فرستاده شدند از مشكلات رواني شديدي رنج مي‌برند. اين در حالي است كه اين رقم اكنون به بيش از 50 درصد رسيد‌ه است.
در مطالعه مذكور مشخص نشد كه "آيا اطلاعات به دست آمده جديد مي‌تواند با گزارشي كه نشان مي‌دهد حداقل 121 سرباز ارتش در سال 2007 خودكشي كرده‌اند، كه نسبت به سال پيش از آن نيز 20 درصد رشد داشته، ارتباط داشته باشد يا خير؟
آمار اوليه كه در ژانويه منتشر شد نشان داد كه سال گذشته 89 خودكشي تائيد شده صورت گرفت و 32 مورد مرگ ديگر نيز كه شايد به ‌علت خودكشي بود گزارش شد.
ژنرال "اريك بي اسكو‌ميكر" در اظهاريه‌اي كه آماده كرد تا به استماع كنگره برساند نوشت:« اگر چه ما موفقيت‌هايي داشتيم اما نكات بسياري وجود دارد كه بسيار نگران كننده است.»
كارشناسان مي‌گويند كه سربازان اعزام شده به افغانستان نيز همانند سربازاني كه در سال 2007 در عراق بودند، از سطوح قابل‌توجه و مشابهي از مشكلات رواني رنج مي‌برند.
در اين مطالعه نشان داده شد كه درصد افسردگي در افغانستان به ‌مراتب بيشتر از عراق بود و مشكلات سلامت رواني در كل بيشتر از آن چيزي بود كه قبلا در افغانستان مشاهده شده بود.
اگر چه آماري دقيق در اين زمينه داده نشد اما در يكي از مطالعات جديد كه در مورد روحيات سربازان قبل و بعد از اين‌ كه به افغانستان فرستاده شوند صورت گرفت، مشخص شد كه در كل از هر 10نفر، يك نفر با مشكلات رواني شديدي روبرو مي‌شود كه بايد به سرعت تحت‌ درمان قرار گيرد.
با مطالعه‌اي كه سال گذشته از سربازان در دو جبهه مذكور صورت گرفت، مشخص شد نابساماني‌هاي رواني شديدي گريبانگير آنها شده است. اين نابساماني‌ها در سربازان اعزام شده به افغانستان كه هفتمين سال جنگ خود را پشت سر مي‌گذارد به مراتب بيشتر از سربازان فرستاده شده به عراق است كه سال پنجم جنگ را تجربه مي‌كند.
در اين مطالعه ذكر شد كه آنها دچار مشكلات شديد روحي و عدم سلامت رواني كه به بروز خشونت‌هاي متعددي ختم مي‌شود هستند كه سطح اين نابساماني‌ها روحي در جبهه افغانستان به نقطه بحران رسيده است.
اگر چه در سربازان فرستاده شده به عراق اين سطح اندكي پائين‌تر است اما اين به‌معني وضعيت روحي مناسب و طبيعي آنها نيست.
مشكلات بهداشت رواني مستقيما به ميزان حضور‌شان در صحنه جنگ ارتباط دارد تا جائي‌كه كارشناسان مذكور اعتراف مي‌كنند كه ميزان خشونت در بعضي از مناطق افغانستان نسبت به عراق به حدي بالاست كه به نقطه بحران رسيده است.
براساس اين مطالعه، در حدود 83 درصد از سربازاني كه به افغانستان فرستاده شدند با آتش خمپاره‌اي و اقدامات جنگي مشابه از سوي طالبان و القاعده مواجه شدند كه اين رقم در عراق به 72 درصد مي‌رسد.
با توجه به افزايش زياد بيماريهاي رواني در ميان سربازان آمريكا و بروز نگرانيها در مقامات اين كشور، بسياري از كارشناسان درماني نسبت به پنهان كردن بيماري از سوي سربازان هشدار دادند و به آنها توصيه كردند كه هر چه سريعتر نسبت به درمان خود اقدام كنند.
آنها تاكيد كردند كه اگر سربازان تمايل داشتند مجاز‌ند تا بيماري خود را با روانپزشكان غير‌نظامي در ميان بگذارند و گزارش آن را هم به ارتش اطلاع ندهند.
اسكوميكر در ادامه گفت كه "ما به تمام سربازان و خانواده‌هاي آنها توصيه كرديم كه براي درمان اقدام كنند."
وي با اشاره به بيماري‌هاي سربازان گفت كه"استيگما" (عذاب وجدان) يكي از مشكلات جدي در جامعه نظامي و غيرنظامي آمريكا است.
انتهاي پيام/.
چهارشنبه 8 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 264]